Normaal gesproken voelen we onze hartslag niet. Als de hartslag toeneemt, neemt de hartslag toe. En in bepaalde omstandigheden is dat merkbaar. Hij neemt toe bij verhoogde fysieke of mentale inspanning. Maar vaak is de toename te wijten aan een ziekte.
Een snelle hartslag wordt ook wel tachycardie genoemd. Het is een aandoening waarbij er sprake is van een versnelde hartslag en een verhoogde hartslag.
De versnelling van de hartslag kan natuurlijk zijn, bijvoorbeeld wanneer het lichaam reageert op grote fysieke, mentale of emotionele stress. Het kan geen ziekte zijn of een symptoom van een storing in het lichaam.
De normale hartslag ligt meestal tussen 60 en 90 slagen per minuut, maar dit kan individueel zijn. Bij sporters kan de normale hartslag bijvoorbeeld veel lager zijn, vaak rond 50 slagen per minuut.
De bovengrens van de normale hartslag wordt gegeven als 90 tot 100 slagen per minuut (variaties per auteur).
De persoon is zich niet bewust van de hartslag, hij of zij voelt hem niet. Maar bij hogere frequenties, vooral boven de 100 per minuut, is er sprake van hartkloppingen, technisch gezien palpitaties.
Hartkloppingen worden vooral gevoeld als de hartslag onregelmatig is en bovendien versnelt.
In dit geval zijn hartkloppingen zelfs bij lagere frequenties aanwezig.
Hart- en vaatziekten
We spreken ook van hartaandoeningen, d.w.z. tachycardie, wanneer het elektrische signaal zich anders dan normaal door het hart verspreidt. Dit kan te wijten zijn aan een verandering in de weg of een verandering van de plaats waar het signaal ontstaat.
Tachycardie ritmestoornissen worden onderverdeeld naargelang ze hun oorsprong vinden in de boezem of de kamer van het hart. En dan ook nog naargelang de plaats van het probleem. Of naargelang hoe het zich manifesteert.
De hartbloedingen vanuit de boezems worden ook wel supraventriculair of supraventriculair genoemd. Ze zijn minder ernstig dan ventriculaire, maar kunnen ook tot ernstige complicaties leiden.
Ze gaan gepaard met onaangename sensaties zoals hartkloppingen.
Bij ventriculaire (hartkamer) hartritmestoornissen wordt het elektrische signaal opgewekt in de hartkamer, waardoor ze snel en ongecontroleerd werken.
Ze zijn zeer ernstig en bedreigen direct iemands leven. De pompfunctie van het hart faalt en het bloed stroomt niet door het lichaam. Als gevolg hiervan treedt bewusteloosheid en zelfs de dood op.
Er zijn verschillende boezemaandoeningen bekend, zoals boezemfibrilleren en -fladderen of atrioventriculaire nodale reentry tachycardie.
Dit zijn veel voorkomende aandoeningen bij mensen met coronaire hartziekte.
De ventriculaire aandoeningen zijn ventriculaire tachycardie en ventrikelfibrilleren. Het hart pompt niet goed en het bloed stroomt niet goed door de vaten. Dit leidt tot bloedverlies naar vitale organen.
Bij andere aandoeningen van het cardiovasculaire systeem
Meestal is een snelle hartslag gerelateerd aan ziekten van het cardiovasculaire systeem. Een goed voorbeeld is atherosclerose. Dit leidt ook tot veel ziekten buiten dit systeem.
Atherosclerose tast de slagaders aan, meer bepaald de wanden ervan. Als gevolg van stofwisselingsstoornissen worden vetten afgezet in de wanden van de slagaders.
De afzetting van vet veroorzaakt ook een vernauwing van de doorlaatbaarheid van de slagader. Er vormen zich bloedklonters die de slagader verstoppen en verhinderen dat het bloed de organen voedt.
Dit is het geval bij coronaire hartziekte, maar ook bij myocardinfarct (hartinfarct). Het begeleidende symptoom is meestal een snelle hartslag.
Naast een myocardinfarct is een longembolie een aandoening waarbij zich een obstructie vormt in de longslagader.
Meestal gaat het om een soort bloedklonter. De persoon heeft moeite met ademhalen, waardoor het hart harder moet werken en de hartslag hoger wordt.
Deze aandoening kan ook voorkomen bij verschillende andere ziekten tegelijkertijd, zoals atherosclerose, hoge bloeddruk.
Bij deze ziekte wordt het hart ook overbelast en neemt de hartslag ook toe. De persoon kan spierzwakte voelen, vooral in de ledematen waar het moeilijk is om voldoende bloed te krijgen.
Verschillende ontwikkelingsdefecten van het hart kunnen ook een snelle hartslag veroorzaken. Bijvoorbeeld coarctatie van de aorta. Dit is een ziekte die aangeboren ontwikkelingsdefecten van het hart en de grote slagaders veroorzaakt. Er is een vernauwing van de aorta die uit het hart steekt.
Dit is een fysiologische reactie. Het hart werkt harder om bloed naar alle delen van het lichaam te krijgen, maar vooral naar vitale organen zoals de hersenen.
Een lage bloeddruk kan de oorzaak zijn van verschillende ziekten, maar het komt ook voor als gevolg van een bloeding. Maar er zijn mensen die onder normale omstandigheden een lagere bloeddruk hebben.
Een snelle hartslag kan deel uitmaken van de symptomen van bloedarmoede (anemie). Bloedarmoede is een aandoening waarbij het gehalte hemoglobine in het bloed, dat zuurstof aan zich bindt, verminderd is.
Er is ook een vermindering van het aantal rode bloedcellen en er zijn verschillende veranderingen in hun structuur en volume. De ziekte uit zich ook meestal in bleekheid, vermoeidheid, overmatige slaperigheid en een snelle hartslag, zelfs in rust.
De deskundige die garant staat voor het artikel, Zuzana Kožlejová, MD, PhD, voegt de volgende informatie toe.
Andere ziekten
Naast aandoeningen van het hart komen een verhoogde hartslag en snelle hartslag ook voor bij aandoeningen van andere systemen. Als een co-factor bij het verhogen van de lichaamstemperatuur is een snelle hartslag altijd aanwezig, evenals bij pijn.
Longen en ademhalingssysteem
Een snelle polsslag kan een symptoom zijn van verschillende ziekten, bijvoorbeeld van de longen en het ademhalingssysteem. Het komt ook voor als een bijverschijnsel van koorts en infectieziekten.
Bij keelontsteking of laryngitis kan een verhoogde hartslag een van de minder kenmerkende verschijnselen zijn. In dit geval is het eerder een gevolg dan een symptoom van de ziekte.
Bij keelontsteking treedt deze aandoening vooral 's nachts op. Naast de snelle polsslag wordt men 's nachts ook geplaagd door de grootste ademhalingsproblemen, intens hoesten en ook een verhoogde temperatuur.
Keelontsteking kan zowel acuut als chronisch zijn en ontstaat in de meeste gevallen door een virale infectie.
Spijsverteringsstelsel
Vaak is er ook sprake van een verhoogde polsslag bij aandoeningen van het spijsverteringsstelsel, bijvoorbeeld bij peritonitis. Peritonitis is een ontsteking van het vlies in de buikholte dat de organen in de buikholte afbakent en bedekt, zoals de darmen, maag of lever.
Bij pancreatitis, een ontsteking van de alvleesklier, kan de hartslag versnellen samen met de ademhaling. De persoon lijdt aan algemene malaise, desoriëntatie en bij ernstige vormen van deze ontstekingsziekte zijn er zelfs bewustzijnsstoornissen.
De versnelde polsslag kan gepaard gaan met blindedarmontsteking, wanneer de versnelde polsslag wordt veroorzaakt door pijn, ontsteking en koorts.
Bij dit type aandoening treden er fysiologische oorzaken op in het spijsverteringsstelsel. Hetzelfde geldt voor galstenen.
Het is een versnelling op fysiologische basis door algemeen ongemak en ongemakken van het organisme. Er zijn ook scherpe koliekpijnen en pijn onder het rechterscapula. Men ademt ook sneller.
Het zenuwstelsel
Tachycardie komt ook voor bij verschillende ziekten van het zenuwstelsel, bijvoorbeeld bij diabetische neuropathie, die de zenuwen aantast.
Dit is een ziekte die geassocieerd wordt met diabetes. De functie en structuur van de zenuwen worden aangetast. De persoon heeft problemen met waarnemen, spierzwakte en kan ook pijn ervaren in de ledematen.
Neuropathie uit zich meestal ook in een versnelde hartactiviteit. De hartslag en de werking van het hart worden versneld.
Metabolisme en endocrien systeem
Sommige ziekten van het metabolisme en het endocriene systeem kunnen ook gepaard gaan met een versnelde hartslag, bijvoorbeeld bij hyperthyreoïdie.
Bij hyperthyreoïdie is er een toename van het hormoonniveau in het lichaam door overmatige productie van hormonen door de schildklier. De ziekte treft meer vrouwen. Met een algemene versnelling van de stofwisseling op hormonaal niveau.
Het uit zich voornamelijk:
overmatige vergroting van de schildklier
rusteloosheid
nervositeit
hartkloppingen
Ook na verwondingen
Hetzelfde geldt in het geval van trauma, wanneer een snelle hartslag als symptoom optreedt. Sommige traumatische oorzaken veroorzaken over het algemeen een stijging van de hartslag.
Bij een hersenschudding, wat in wezen een letsel is dat door externe factoren wordt veroorzaakt, kan ook een stijging van de hartslag optreden, maar ook bij andere stompe verwondingen aan een lichaamsdeel.
Meestal is de polsslag verhoogd bij bloedende verwondingen. Dit komt door stress, maar ook als gevolg van bloedverlies. Vooral als de bloeding van een hogere intensiteit is, met verlies van een groter volume bloed.
De versnelling van de polsslag is symptomatisch voor intoxicatie, d.w.z. vergiftiging van het lichaam. Het kan gaan om drugs-, alcohol- of chemische vergiftiging.
In elk geval is een langdurig verhoogde hartslag een zeer goede reden voor een uitgebreid medisch onderzoek, vooral als er geen duidelijke oorzaak is.
Snelle hartslag tijdens de zwangerschap
Veel aanstaande moeders maken zich zorgen over een snelle hartslag tijdens de zwangerschap. Maar ze moeten niet vergeten dat hun hart harder moet werken. Het pompt bloed in de vaten voor zijn eigen behoefte, maar ook voor de behoefte van de foetus.
De placenta moet constant worden doorbloed en voorziet de foetus van belangrijke zuurstof en voedingsstoffen. Zonder een goede bloedtoevoer naar de placenta kan de foetus afwijkingen krijgen of sterven.
De precieze frequentie is individueel. Er is niets om je zorgen over te maken als er geen andere geassocieerde problemen zijn. Zekerder is natuurlijk een professioneel onderzoek.
Als je twijfelt, kan je gynaecoloog of huisarts je doorverwijzen voor een gespecialiseerd inwendig of cardiologisch onderzoek.
Het doel van het portaal en de inhoud is niet om professionele
onderzoek. De inhoud is voor informatieve en niet-bindende doeleinden
alleen, niet adviserend. In geval van gezondheidsproblemen raden we aan om
professionele hulp, een bezoek aan of contact opnemen met een arts of apotheker.