Epiglottitis: symptomen en behandeling van laryngitis? Waarom vormt het een bedreiging voor kinderen?

Epiglottitis, meer precies acute epiglottitis of ook wel acute laryngitis, is een levensbedreigende ziekte. Het heeft een plotseling verloop en ontwikkelt zich vanuit volledige gezondheid binnen een paar uur.

De progressie en verslechtering van de gezondheid kunnen echter al binnen enkele minuten optreden.

Het treft vooral kinderen tot 6-7 jaar, en meestal kinderen van 3 tot 4 jaar.

Jongens zijn gevoeliger voor de ziekte.

De ziekte is niet seizoensgebonden zoals keelontsteking.

De uitbraak van de ziekte wordt veroorzaakt door bacteriën, waarvan Haemophillus influenzae B de belangrijkste is.

Bij volwassenen zijn ook andere bacteriën betrokken bij het ontstaan van de ziekte. Laryngeaal trauma kan ook een oorzaak zijn.

Wat is keelontsteking

Het strotklepje bevindt zich achter de tongwortel op het punt waar het strottenhoofd zich afscheidt van het strottenhoofd. Het heeft de vorm van een blad en bestaat uit elastisch kraakbeen.

De belangrijkste functie van het strotklepje...

Bij het slikken past het over de ingang van het strottenhoofd (larynx). Het voorkomt dat voedsel en vloeistoffen in de luchtwegen terechtkomen.

Het voorkomt aspiratie.

Waarom is epiglottitis gevaarlijk?

Epiglottitis is een flegmonale ontsteking van de larynx meatus. Wanneer er een ontsteking optreedt, ontstaat er zwelling.

De zwelling veroorzaakt een gedeeltelijke of volledige afsluiting van de luchtweg op de plaats van de epiglottis (laryngeale sluitspier). Bij gedeeltelijke afsluiting wordt de ademhaling sterk belemmerd, bij volledige afsluiting is dit onmogelijk.

De ingang van het strottenhoofd wordt bedekt door een vergroot strotklepje, dat een mechanische barrière vormt die de doorgang van lucht naar de lagere luchtwegen en de longen verhindert.

Risicofactoren zijn onder andere jonge leeftijd. Dit komt door de anatomische verhoudingen van de luchtwegen bij kinderen. De kleinere ruimte en de zwelling veroorzaken dus meer uitgesproken ademhalingsproblemen.

Een andere oorzaak is de staat van immuniteit. Op kinderleeftijd is er een verminderd vermogen om IgG 2-antilichamen te produceren, die specifieke eigenschappen hebben in de immuunrespons.

Wat is een haemophilus-infectie?

De veroorzakende bacteriën zijn Haemophillus influenzae types A tot F. Het gevaarlijkst is subtype B.

Haemophilus-infecties komen wereldwijd veel voor bij mensen en zijn uitsluitend een menselijke ziekte. Ze worden verspreid door druppelinfectie, van mens tot mens, door hoesten, niezen, maar ook door direct contact (in kindergroepen via speelgoed). De toegangspoort voor infectie in het lichaam is voornamelijk de mond en neus.

In de meeste gevallen komen ze vooral voor bij kinderen jonger dan 5 jaar door de onvolwassenheid van het immuunsysteem op het niveau van IgG 2 immunoglobuline.

De meest voorkomende veroorzaker van de ziekte is Haemophillus influenzae type B - afgekort Hib. Het gevaar ligt in het feit dat het verschillende ziekten veroorzaakt.

De bacterie komt terecht op de slijmvliezen van de mondholte, neus of strottenhoofd en keelholte en kan zich vervolgens via de bloedbaan door het hele lichaam verplaatsen.

Welke ziekten worden veroorzaakt door hemofilusinfectie?

• meningitis
• longontsteking - longontsteking
• laryngitis - strotklepontsteking
• otitis media - otitis media
• sinusitis - sinusitis
• artritis - artritis
• ontsteking van het beenmerg - osteomyelitis

Vóór de invoering van vaccinatie was haemophilusinfectie de meest voorkomende oorzaak van purulente meningitis bij kinderen jonger dan 5 jaar.

Na de invoering van vaccinatie is de incidentie van haemophilusinfecties veroorzaakt door type B afgenomen.

Epiglottitis komt tegenwoordig niet vaak voor, maar is wel gevaarlijk.

Het wordt veroorzaakt door een bacterie, een Haemophilus influenzae subtype B infectie.

Het gevaar is een flegmonale ontsteking in de larynxflens. De ontsteking veroorzaakt zwelling, vergroting van de flens en een vermindering tot volledige beperking van de luchtdoorgang naar de lagere luchtwegen en dus naar de longen.

Dit resulteert in een duidelijk verminderde ademhaling, zelfs verstikking en ademhalingsinsufficiëntie.

Bacteriën die epiglottitis veroorzaken:

• Haemophillus influenzae B in het bijzonder.
• Staphylococcus aureus
• Streptococcus agalactiae
• Staphylococcus pyogenes
• Streptococcus pneumoniae
• Moraxella catarrhalis

Een niet-infectieuze oorzaak is verwonding van de flens, bijvoorbeeld wanneer de flens verbrand is door heet eten of drinken.

Andere soorten bacteriën of verwondingen veroorzaken flensaandoeningen op volwassen leeftijd.

Bijzonderheden van de kindertijd met betrekking tot ademhaling

De lage leeftijd brengt verschillende anatomische variaties met zich mee. Mede daarom kan een kind niet als een kleine volwassene worden beschouwd.

Van pasgeborenen tot ongeveer 12 jaar.

De specifieke kenmerken van kinderen zoals gegeven door Viliam Dobiáš en collega's in het boek Pre-hospital Emergency Medicine:

• Groter hoofd en kortere nek
• ademen door de neus, vooral bij pasgeborenen en zuigelingen - neusverkoudheid en neuszwelling kunnen problematisch zijn
• Speeksel wordt in een hoger tempo geproduceerd, risico op aspiratie bij bewusteloze kinderen.
• de tong is groter in verhouding tot de mondholte
• strottenhoofd - het strottenhoofd ligt hoger en voorin
  • bij kinderen is het subglottische gebied het smalste punt
• het strottenhoofd is langer, zachter en U-vormig
• de luchtpijp is korter - risico van eenzijdige intubatie
• bronchiën verlaten de luchtwegen onder ongeveer dezelfde hoek, mogelijke overdracht van ademhalingsverschijnselen tijdens eenzijdige intubatie - moeilijk te controleren luchtwegslijmvlies is gevoeliger en zwelt snel op
• luchtwegslijmvlies is gevoeliger en zwelt snel op
• hoger risico op laryngospasme (samentrekking van het strottenhoofd)
• ademhalingsinspanning is vermoeiender voor kleinere kinderen
• de zuurstofbehoefte is relatief hoger bij kinderen
  • daarom hebben kinderen een snellere ademhaling
  • langzamere ademhaling leidt sneller tot hypoxie (onvoldoende zuurstoftoevoer naar weefsels en organen)

Om deze redenen hebben ademhalingsproblemen bij kinderen maximale aandacht nodig.

De symptomen ontwikkelen zich snel, binnen een paar uur. Er wordt gemeld dat de ziekte binnen 12 uur volledig kan zijn en binnen enkele minuten kan escaleren en ernstige gezondheidsrisico's kan veroorzaken.

Symptomen van een ontsteking van de bovenste luchtwegen, zoals vermoeidheid en algemene zwakte, zijn ook aanwezig.

Hoge koorts, d.w.z. een lichaamstemperatuur van meer dan 38 °C, is ook typisch.

De keelpijn, die snijdend kan zijn, is zeer intens. De toch al hoge pijn wordt verergerd door slikken.

Pijnlijk slikken wordt ook wel odynofagie genoemd.

Pijnlijk slikken leidt er meestal toe dat er speeksel uit de mond lekt.

De hevige pijn is de reden waarom het kind niet durft te praten of te hoesten. De hoest is mogelijk alleen oppervlakkig - voorzichtig.

Het kind weigert vloeistoffen te drinken. De mond staat open of de tong is uitgestoken. Vloeistoffen drinken of speeksel doorslikken wordt ook verhinderd door een ontstoken en gezwollen strottenhoofd.

Het kind is opvallend kalm maar angstig. Bleek. De zogenaamde toxische verschijning wordt gerapporteerd - de indruk ernstig ziek te zijn.

Huilen, spreken, bewegen en achterover leunen bemoeilijken de ademhaling.

Verschillende factoren wijzen op ademnood. Bijvoorbeeld de zittende houding, waarbij het kind weigert te gaan liggen. De liggende houding maakt de ademhaling zelfs erger.

Het kind ligt voorovergebogen, hoofd gebogen en mond open. Hij hapt naar lucht. Hij kan zichzelf helpen door zichzelf met zijn armen te ondersteunen wanneer de ademhaling moeilijk is.

Speeksel sijpelt uit zijn mond. Dit is een kenmerkend verschijnsel van epiglottitis.

Deze houding staat ook bekend als de snuffelende hondhouding.

Jonge baby's kantelen hun hoofd merkbaar in een poging om hun luchtwegen vrij te maken.

Bij epiglottitis is er sprake van de zogenaamde triade, d.w.z. de aanwezigheid van drie symptomen:

1. dysfagie - slikstoornis
2. dysfonie - stemstoornis
3. dyspneu - ademhalingsstoornis

In het geval van deze aandoening is er sprake van een rustigere inademingspiep (inspiratoire stridor), die eerder vochtig en gorgelend is. In het geval van een ernstigere aandoening is er ook sprake van een piepende ademhaling bij uitademing (expiratoire stridor).

De ernst van de situatie wordt vergroot door het teken van stille longen op auscultatie (een professioneel luisteronderzoek met een fonendoscoop).

Zuurstofgebrek in de weefsels (hypoxie) wordt ook aangegeven door vermoeidheid, verlies van interesse in de omgeving, apathie of verwardheid.

Volledige afsluiting van de luchtwegen leidt tot verstikking en de dood. Er zijn sterftecijfers tot 25% gemeld voor deze ziekte. Daarom zijn snelle detectie, diagnose en vroegtijdige behandeling belangrijk.

De diagnose wordt voornamelijk gesteld aan de hand van anamnese en klinisch beeld. Lichamelijk onderzoek en de aanwezigheid van de genoemde symptomen leiden tot een nauwkeurige diagnose.

Onderzoek met het oog moet voorzichtig worden uitgevoerd. Het strottenhoofd kan vergroot en rood worden als de tong zachtjes met een houten spatel wordt ingedrukt. Het kan verschillende vormen hebben.

Dit onderzoek moet worden uitgevoerd door een arts. Onzorgvuldig handelen kan het verloop van de ziekte en de situatie verergeren.

Een kind met deze ziekte moet professioneel verzorgd worden. Opname in het ziekenhuis is een must.

Als alternatief kan een laryngoscopie door een KNO-arts worden toegevoegd. Maar er is een risico op irritatie van de luchtwegen en laryngospasme (samentrekking van het strottenhoofd).

Andere methoden zijn röntgenfoto's en CT's. Later kunnen CRP en laboratoriumtests van bloed en urine worden toegevoegd.

Verstikking, dat wil zeggen obstructie van de luchtwegen, beperking van de doorgang voor lucht - kan worden veroorzaakt door andere oorzaken in de kindertijd:

• keelontsteking
• inademing van een vreemd voorwerp
• astma
• bronchiolitis - ontsteking van de bronchiën
  • andere ontstekingen zijn peritonsillair of retropharyngeaal abces

Interessante informatie in artikelen:KeelontstekingKeelpijn

De tabel toont de basisverschillen tussen keelontsteking en epiglottitis

Het verloop van de ziekte is plotseling. Hoewel de eerste symptomen mild tot subtiel zijn, verloopt de acute ziekte snel.

Er kunnen aspecifieke tekenen van ontsteking van de bovenste luchtwegen aanwezig zijn. Ernstige keelpijn, gecompliceerd door moeilijk en pijnlijk slikken, en de lichaamstemperatuur stijgt, vaak tot 40 °C. Het kind weigert te drinken.

Er ontwikkelt zich een typisch ziektebeeld.

De ademhalingsmoeilijkheden treden op de voorgrond, waardoor het kind gedwongen wordt rechtop te gaan zitten. Zijn mond staat open en het speeksel loopt eruit. Hij ligt in buikligging, met zijn armen rustend op de mat en zijn hoofd in een lichte hoek.

Het lijkt op de houding van een snuffelende hond.

Het gezicht is angstig, ongewoon rustig. Bleek. Cyanose (blauwe huid van de lippen of vingers) kan voorkomen bij obstructie.

Hij is duidelijk vermoeid tot apathisch. Luchtwegobstructie en verstikking dreigen.

Daarom is professioneel onderzoek en snelle behandeling noodzakelijk. Als het verloop snel is, is het raadzaam om de ambulancedienst te bellen.