Trage hartslag - wat betekent een lage hartslag onder de 60 (50)? Kan het gevaarlijk zijn?

Een trage hartslag (bradycardie) komt in twee omstandigheden voor. De eerste is de fysiologische vorm, die geen ziekteoorzaak heeft. De tweede groep bestaat uit pathologische (ziekte) bradycardie.

Normale hartslag = 60-100 slagen per minuut.
Sommige auteurs geven een waarde van 50 tot 100 per minuut.

De activiteit van het hart wordt verzorgd door zijn eigen automatische systeem. De opwekking van de impuls die de frequentie bepaalt, komt van de sinoatriale knoop.

De sinoatriale knoop geeft een frequentie van 60-100 impulsen per minuut.

Het hart wordt ook deels beïnvloed door het zenuwstelsel, meer precies door het sympathische en parasympathische systeem.

De sympathicus verhoogt de hartactiviteit.
De parasympathicus vertraagt het hart.

De hartslag zelf wordt beïnvloed door meerdere factoren, zoals leeftijd, hoe getraind iemand is, het tijdstip van de dag, fysieke of mentale activiteit, lichaamstemperatuur en andere invloeden van het lichaam (autonome controle door de sympathicus en parasympathicus).

Voorbeeld...

Tijdens lichamelijke activiteit of bij stress en mentale spanning stijgt de hartslag, zelfs tot boven de 120 impulsen per minuut.

Omgekeerd...

Een daling van de hartslag is normaal (fysiologisch) tijdens de slaap, in rust (bijvoorbeeld zelfs na de lunch).

Een snelle hartslag wordt tachycardie - tachyaritmie genoemd.
Een trage hartslag als bradycardie - bradyaritmie.

Het komt voor dat 's nachts tijdens de slaap de frequentie onder de 40 impulsen per minuut zakt.

Bradycardie bij getrainde mensen en atleten?

Getrainde mensen, professionele atleten, topsporters hebben een lagere polsslag, zelfs onder de 50 pulsen.

Bradycardie is in dit geval normaal en komt vaak voor.
Het is geen manifestatie van een ziekte of hartaandoening.
Het is een variant van de normale frequentie.

FAQ:

Mijn hartslag is lager dan 50, is dat goed?

Het antwoord is in de vorm van een andere vraag:

Zo ja, dan hoef je je geen zorgen te maken. Een lage hartslag is in dit geval niet gevaarlijk.

De volgende vraag is: Is een lage hartslag gevaarlijk?

Ja, dat kan het geval zijn als er sprake is van een pathologische oorzaak.

Bradycardie als ritmestoornis

Een ritmestoornis is een technische term voor een afwijking van de hartslag ten opzichte van normaal. Het kan niet alleen duiden op een afname of toename van de frequentie, maar ook op een afwijking van de regelmaat.

Aritmie = hartritmestoornis.
Bradycardie - van het Griekse brady (traag) en cardia (hart).

Bij hartritmestoornissen, zoals aritmie ook wel wordt genoemd, is een onderzoek nodig om de bron van het probleem te vinden. De behandeling wordt hier vervolgens op afgestemd.

De primaire pacemaker, dat wil zeggen de maker van de impuls voor de hartactiviteit, is de sinoatriale knoop. Het junctionele ritme wordt de secundaire pacemaker genoemd.

Als beide pacemakers falen, neemt een derde (tertiaire) pacemaker het over. Dit zijn de hartkamers. Ze produceren een ritme van 20-40 pulsen per minuut. Dit wordt ook wel idioventriculair ritme genoemd.

Dit gebeurt wanneer er geen impuls is van de boezems naar de kamers.

Atriumritme treedt op wanneer er een storing is in de opwekking of geleiding van de impuls voor hartactiviteit in de atriale en sinoatriale knoop. Het vormt zich in de atrioventriculaire junctie (verbinding/scheiding, op de plaats van de atrioventriculaire knoop en zijn bundel).

In dit geval is de hartslag ongeveer 40-60 impulsen per minuut.

Bij bradycardie zijn termen als sinusbradycardie, AV-blok (graad I, II of III) of Sick Sinus Syndrome (SSS), d.w.z. ziekte van de sinoatriale knoop, ook bekend.

Asystolie = hartstilstand.

De oorzaken van hartritmestoornissen zijn divers. Ze kunnen het gevolg zijn van organische hartaandoeningen. In sommige gevallen ontstaan ze zonder schade aan de structuur van het hart en het hartgeleidingssysteem. Dienovereenkomstig worden ze onderverdeeld in intrinsiek en extrinsiek.

De tabel toont de verdeling in interne en externe oorzaken van bradycardie

De meest voorkomende oorzaak van hartritmestoornissen is een te lage doorbloeding van de hartspier en de sinoatriale knoop (de plaats waar het regelmatige hartritme wordt gevormd). Dit is voornamelijk coronaire hartziekte.

Ischaemische hartziekte is een langdurige vorm van ischemie (verminderde en onvoldoende bloedtoevoer naar de hartspier). Het is chronisch.

De acute vorm van ischemie (bloedeloosheid) is een hartspierinfarct.

Andere oorzaken van hartritmestoornissen zijn:

• afwijkingen in het ionenniveau - calcium, magnesium, kalium
• verstoring van het zuur-base-evenwicht - kortom, het artikel Beweringen over verzuring zijn onzin
• ziekte van de hartspier (myocardium) - cardiomyopathie
• verstoring van het autonome zenuwstelsel - angst, stress, shock
• aritmie-inducerende stoffen - drugs, alcohol, cafeïne, medicijnen, adrenaline, digoxine, diuretica, antiaritmica
• ziekten van andere systemen - endocriene stoornissen (schildklier)
• onderkoeling (hypothermie)
• en andere

Hoe uit het zich en wat is het verloop?

Bradycardie kan asymptomatisch zijn. De persoon heeft geen ongemak.

De tweede vorm is bradycardie met symptomen. Symptomen zoals vermoeidheid en malaise zijn aanwezig.

De persoon heeft de neiging om moe te worden en is niet in staat om fysieke activiteiten uit te voeren. Met een verminderde bloedstroom en onvoldoende bloedtoevoer naar de hersenen, volgt een gevoel van flauwvallen of flauwvallen.

Symptomen van vertraagde polsslag:

• Zwakte
• Vermoeidheid
• Inefficiëntie
• Kortademigheid, kortademigheid
• gevoel van hartkloppingen, gevoel van overslaan van de hartslag, onregelmatige hartslag
• flauwvallen, flauwvallen, syncope
• herhaaldelijk instorten
• lage bloeddruk tot shocktoestand
• stenocardie (pijn op de borst)
• plotselinge hartdood

Diagnose

Eerst wordt een anamnese afgenomen. De persoon beschrijft zijn of haar moeilijkheden. Daarna is een lichamelijk onderzoek nodig, waarbij onder andere de bloeddruk en polsslag worden gemeten. Voor de polsslag worden de frequentie, regelmaat en kwaliteit beoordeeld en of deze in beide ledematen gelijk is.

Daarna volgen speciale onderzoeken, namelijk ECG en ECG Holter (24-uurs opname). ECG wordt gebruikt om de functionaliteit en elektrische activiteit van het hart, d.w.z. het hartgeleidingssysteem, te beoordelen.

Wat is de behandeling?

De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak. Deze kan reversibel (omkeerbaar) zijn, zoals een afwijking in de ionen/mineralen, hypothermie of een overdosis ritmestoornissen (digoxine, bètablokkers).

De tweede groep bestaat uit irreversibele (onomkeerbare) oorzaken zoals organische schade of een stoornis in de sinoatriale knoop.

Behandelingsopties zijn:

• veranderingen in levensstijl
• farmacologische behandeling - medicijnen om de hartactiviteit te veranderen
• tijdelijke en permanente pacing - een apparaat om de natuurlijke pacemaker te vervangen
  • implantatie van een pacemaker of cardioverter-defibrillator

Interessante informatie is ook te vinden in de artikelen:

• Thuis bloeddruk, polsslag of ademhaling meten, hoe ken je de waarden?
• Wat zijn de waarden van een lage, normale en hoge bloeddruk?
• Hoe voorkom je hart- en vaatziekten?
• Wat zijn de meest voorkomende oorzaken van hartkloppingen?
• Eerste hulp bij hartinfarct
• Schildklier en symptomen van problematische activiteit