Apathie kan ons werk, onze familierelaties en zelfs de meest alledaagse dagelijkse activiteiten beïnvloeden.
Apathie kan een kortdurende toestand zijn of een langdurig ziektesymptoom.
Het gaat vaak gepaard met demotivatie, desinteresse, verdriet en onverschilligheid voor omgevingsprikkels.
Manifestaties en symptomen, oorzaken, diagnose, behandelingsmogelijkheden, motivatie, psychotherapie en nog veel meer interessante informatie vindt u in het volgende artikel.
Wat is apathie?
Apathie wordt officieel gedefinieerd als een gebrek aan motivatie, wilskracht, emotie en belangstelling voor omgevingsprikkels. Het wordt gekenmerkt door onverschilligheid en vaak toegenomen vermoeidheid en verdriet. Het kan invloed hebben op het werk, persoonlijke relaties en normale dagelijkse activiteiten.
Apathie kan lijken op luiheid, desinteresse in omgevingsprikkels of zelfs een afkeer van het leven.
Een synoniem voor apathie (onverschilligheid) is de term lethargie.
Ieder van ons heeft wel eens een apathische toestand meegemaakt. In bepaalde levenssituaties kan apathie normaal zijn.
Vaak is het slechts een kortdurende toestand die door verschillende oorzaken wordt veroorzaakt. Het kan veroorzaakt worden door een zwaardere periode in werk en privéleven, stress, een langdurig stereotype, lichamelijke en geestelijke vermoeidheid, enz.
Apathie kan een tijdelijke toestand zijn die in relatief korte tijd overgaat, of het kan aanwezig zijn als symptoom van bepaalde ziekten. Frequente, langdurige en chronische apathie is gevaarlijk.
Apathie kan een symptoom zijn van verschillende neurologische en psychologische ziekten.
Het kan een symptoom zijn van verschillende psychologische ziekten zoals depressie a angststoornissenHet komt ook voor bij neurologische ziekten zoals de ziekte van Alzheimer of dementie op oudere leeftijd.
Symptomen en uitingen van apathie
De symptomen van apathie zijn zeker niet aangenaam. Apathie kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn. Het kan zich uiten in uitputting, verminderde energie, onvermogen om zich te concentreren en na te denken.
Mogelijke symptomen van apathie :
- Gebrek aan energie
- Gebrek aan motivatie
- Demotivatie
- Onverschilligheid
- Afkeer van het leven en van normale activiteiten
- Frequente stemmingswisselingen
- Verslechtering van de stemming
- Gevoelens van droefheid en angst
- Slaperigheid, lethargie
- Toegenomen vermoeidheid
- Luiheid
- Verminderd denkvermogen
- Verminderd concentratievermogen
- Desinteresse in omgevingsstimuli
- Verminderde kwaliteit van de slaap
- Zwakkere werkprestaties
- Problemen in partnerrelaties
- Negeren van het sociale leven
- Introverte neigingen
- Hoofdpijn en migraine
Etiologie en oorzaken van apathie
Is het niet gewoon een kortstondig verlies van motivatie?
Het is heel belangrijk onderscheid te kunnen maken tussen ziekelijke apathie en verlies van motivatie en een tijdelijke apathische toestand met een specifieke oorzaak.
Ieder van ons maakt wel eens een onaangename fase van mislukking en stagnatie mee.
Een persoon die gefrustreerd is over het leven valt gemakkelijk in een staat van apathie. Dit gevoel kan dagen of weken aanhouden. Als er niets aan gedaan wordt, kan het herhaaldelijk terugkeren.
Wanneer langdurige apathie persoonlijke relaties, werk en dagelijks leven verstoort, is er sprake van een pathologische toestand.
Pathologische apathie wordt gekenmerkt door een verlies van belangstelling voor sociale contacten, sociale activiteit, externe prikkels en normale dagelijkse activiteiten.
Kortdurend motivatieverlies als gevolg van een specifieke oorzaak kan veel gemakkelijker worden beheerd, in tegenstelling tot pathologische apathie.
Door het overwinnen van een slechte periode, verandering van levensstijl, werk, nieuwe prikkels, hobby's, creatieve activiteiten, omgevingsondersteuning, psychotherapie, meditatie motivatietechnieken en vele andere manieren en levensimpulsen.
Een evenwichtige gezonde voeding, regelmatige lichaamsbeweging, eliminatie van stress en kwaliteitsslaap vormen de basis van het evenwicht tussen lichaam en geest.
In geval van een moeilijke periode, een langdurig verlies van motivatie en een gevoel van stagnatie is het raadzaam u te wenden tot een naaste of idealiter een professional. Een psycholoog (psychotherapeut) kan u helpen de aandoening veel sneller te analyseren en te beheersen.
Het is raadzaam zich bewust te worden van de oorzaak van de demotivatie en op korte termijn doelen, prioriteiten en verwachtingen te stellen .
Apathie en ziekte
Apathie bij psychische aandoeningen kan alle leeftijdsgroepen treffen. De oorzaken van apathie kunnen niet in algemene termen worden opgesomd. Ze worden onderscheiden naargelang de ziekte waarmee ze gepaard gaan.
Aanhoudende apathie kan een begeleidend symptoom zijn van verschillende psychiatrische en neurologische problemen. Het wordt vaak in verband gebracht met depressie, melancholie, angststoornissen of schizofrenie.
Meestal gaat apathie gepaard met depressie.
Apathie kan ook voorkomen bij mensen met een neurodegeneratieve ziekte. De meest voorkomende neurologische ziekten met apathische symptomen zijn dementie, seniele dementie, Parkinson a ziekte van Alzheimer ziekte.
Apathie kan vaak een van de eerste tekenen zijn van het begin van seniele dementie of Alzheimer.
Het kan ook voorkomen bij mensen met anorexia nervosa en andere eetstoornissen. Apathie kan in sommige gevallen het gevolg zijn van organische veranderingen in de hersenen, zoals een cyste, ontsteking, hematoom, stolsel, tumor en andere structurele bevindingen.
Wanneer is het aangewezen om professionele hulp te zoeken?
Als de oorzaak van kortdurende apathie is opgelost, is het niet nodig een arts te raadplegen voor deze aandoening. Zelfs in dat geval is het raadzaam de steun van familie en geliefden te gebruiken.
Als apathisch gedrag als gevolg van onaangename gebeurtenissen enkele weken aanhoudt en ondanks alle inspanningen niet verbetert, is het noodzakelijk de hulp in te roepen van een specialist - een psychotherapeut (psycholoog, psychiater).
Een aanhoudende apathische toestand met psychische symptomen (angst, depressie, gebrek aan belangstelling voor de omgeving) en lichamelijke symptomen (vermoeidheid, hoofdpijn) vereist een bezoek aan een psychiater.
Als u deze optie overweegt, aarzel dan niet om contact op te nemen met een specialist.
Diagnose en behandelingsmogelijkheden
In de meeste gevallen wordt de diagnose van de etiologie van apathie gesteld door een psychiater, psycholoog of neuroloog. De arts gebruikt een beoordelingsschaal om de impact van apathie op de kwaliteit van het dagelijkse, professionele en persoonlijke leven en op veranderingen in het denken van het individu te beoordelen.
De conservatieve behandeling bestaat uit sessies met een psychotherapeut. De psychotherapeut begeleidt u om een positiever wereldbeeld te ontwikkelen. Hij toont u verschillende technieken voor een juiste mindset en motivatie.
Counseling door een psychotherapeut voor apathie helpt het individu om sneller met de ongewenste aandoening om te gaan. Het helpt naar een gezonde mindset en levensstijl.
De arts kan ook farmacotherapie voorschrijven - medicijnen om angst en depressieve toestanden te verlichten. Deze negatieve symptomen worden vaak geassocieerd met apathie.
Het specifieke psychofarmacon hangt af van de exacte diagnose, de symptomen en de gezondheidstoestand van het individu.
De behandeling van apathische toestanden bij neurodegeneratieve en geestesziekten is voornamelijk medisch. Antidepressiva, psychostimulantia, antipsychotica en andere psychofarmaca worden meestal gebruikt in het kader van apathische symptomen en algemene geestelijke gezondheid.
Verschijnselen van apathie bij kinderen
Als u merkt dat uw kind plotseling anders is, lusteloos en niet reageert op prikkels, moet u waakzaam zijn en bij twijfel een kinderarts raadplegen. Het kan alleen vermoeidheid zijn, maar ook infecties of andere acute ziekten.
Als uw kind plotseling anders is, lusteloos en niet reageert op prikkels, moet u waakzaam zijn. Ga bij twijfel naar een kinderarts. Het kan alleen vermoeidheid zijn, maar ook infecties of andere acute ziekten.
Bij jonge kinderen gaat een apathische toestand meestal gepaard met een andere ziekte.
Jonge kinderen zijn fysiologisch energieker, positiever en over het algemeen levendiger. Vermoeidheid, demotivatie en desinteresse in omgevingsprikkels zijn meestal geassocieerde symptomen van een andere ziekte.
Dit kan een gewone ziekte zijn zoals verkoudheid of griep, maar ook ernstiger aandoeningen zoals hersenletsel, hersenvliesontsteking en andere infectieziekten.
Het kan ook een gevoelige reactie zijn op een gebeurtenis thuis of op school.
Bij oudere kinderen of adolescenten kan apathie een uiting zijn van egoïsme, gebrek aan belangstelling, gevoelens van eenzaamheid, enz.
Bij aanhoudende apathie en andere symptomen (angst, depressie, paniek...) is het raadzaam een kinderarts of kinderpsychiater te raadplegen. Dit kan het ontstaan van psychische aandoeningen op volwassen leeftijd voorkomen.