Behandeling van parasomnieën: medicatie, slaaphygiëne en psychotherapie

Bij het starten van een behandeling voor parasomnieën is het belangrijk om de stoornis correct vast te stellen en een diagnose te stellen van organische, neurologische of psychiatrische ziekten, medicijnen of drugs die de parasomnieën kunnen veroorzaken.

Algemeen aanvaarde behandelingsstrategieën voor zowel niet-REM als REM slaapstoornissen zijn als volgt:

• Het onderhouden van gewoonten van zogenaamde slaaphygiëne:
  • Regelmatig 7 tot 9 uur slapen gedurende de nacht.
  • uitschakelen van lichten, televisie en elektronische apparaten
  • de temperatuur in de slaapkamer moet ongeveer 18-22 °C zijn
  • vermijden van cafeïne en lichamelijke inspanning gedurende minstens enkele uren voor het slapengaan
  • een regelmatige slaap- en waakroutine aanhouden, zelfs op vrije dagen, weekends, vakanties en vrije dagen
  • het gebruik van alcohol en recreatieve drugs vermijden
  • regelmatig gebruik van medicatie voorgeschreven door een neuroloog of psychiater

Therapie voor niet-REM slaapstoornissen:

Patiënten die lijden aan niet-REM parasomnieën krijgen meestal geen medicatie voorgeschreven.

Als de arts echter besluit om medicatie te geven, zijn geneesmiddelen uit de benzodiazepinengroep meestal de eerste keuze. Soms kunnen ook tricyclische antidepressiva worden gebruikt.

Sommige mensen vinden individuele psychologische benaderingen zoals hypnose, ontspanningstherapie of cognitieve gedragstherapie of psychotherapie erg nuttig.

REM-slaapstoornistherapie:

Voor de behandeling van REM-slaapparasomnieën is het middel bij uitstek clonazepam, dat ongeveer 30 minuten voor het slapengaan wordt toegediend. Het is een zeer effectief middel. Ongeveer 79% van de patiënten is volledig vrij van parasomnieën en 90% van de patiënten ervaart verlichting van de stoornis. Het is echter belangrijk om het middel elke nacht regelmatig in te nemen. De parasomnieën keren vrijwel onmiddellijk terug na staken.

Een ander alternatief medicijn is melatonine. Dit heeft het voordeel dat het uitstekend wordt verdragen en dat er bijna geen bijwerkingen optreden bij patiënten. De werkzaamheid is echter iets lager dan die van clonazepam.

Voorzorgsmaatregelen

Een niet te onderschatten aspect van de behandeling van patiënten met parasomnieën zijn goed gekozen voorzorgsmaatregelen.

Enkele adviezen voor veiligheid aan het bed

• gevaarlijke of scherpe voorwerpen uit de slaapkamer verwijderen
• veilige kleine tafellampjes op het nachtkastje
• een onderlegger of matras op de vloer onder het bed leggen om letsel bij een val te voorkomen
• scherpe randen van nachtkastjes beveiligen
• water op het nachtkastje moet in een plastic fles of plastic beker zitten
• alarmen op ramen en deuren om de partner te wekken als de slaapwandelaar ze opent
• aparte bedden als de persoon met parasomnia agressief is, slaat of schopt tijdens het slapen

Behandeling van parasomnie bij een pediatrische patiënt

Niet-REM parasomnie komt vaak voor bij kinderen. Het begint in de kindertijd en eindigt meestal tijdens de adolescentie.

Medicijnen worden zelden voorgeschreven aan kinderen, maar als ze nodig zijn, is de behandeling kort, meestal drie tot zes weken.

Net als bij volwassenen zijn benzodiazepinen of anti-angstmedicijnen de medicijnen bij uitstek.