Hoe wordt het behandeld? Geneesmiddelen tegen roodvonk: antibiotica spelen een belangrijke rol

Streptokokken vertonen een hoge gevoeligheid voor antibiotica uit de penicillinereeks en daarom is dit antibioticum jarenlang het eerste keuzegeneesmiddel geweest bij de behandeling van roodvonk.

WAARSCHUWING!

Alle allergieën van het kind moeten van tevoren aan de arts worden gemeld. In geval van allergie zal de arts een andere antibioticalijn voorschrijven.

• Penicilline wordt gedurende tien dagen ingenomen. Met de intraveneuze vorm van het antibioticum wordt het aantal dagen van de behandeling verminderd en uiteindelijk wordt zogenaamde depotpenicilline gegeven (opnieuw in de vorm van per os), waardoor er gedurende ongeveer een week voldoende ATB in het lichaam aanwezig blijft.
• Als de uitslag jeukt, kan een zalf worden voorgeschreven om de jeuk te verlichten.
• Voldoende vochtinname en bedrust zijn noodzakelijk bij het begin van de ziekte.
• Het wordt niet aangeraden om het kind onmiddellijk na de antibioticabehandeling in een collectief te plaatsen.
• Een urinecontrole is noodzakelijk na het einde van de behandeling. Als betrokkenheid van de nieren wordt vermoed, is een nefrologisch onderzoek noodzakelijk.

Het doel van de behandeling van roodvonk is het voorkomen van mogelijke complicaties. De meest gevreesde complicaties zijn poststreptokokkennefritis en reumatische koorts.