Behandeling: voor metabool syndroom, een verandering in levensstijl en dan pas genezing

De eerste en belangrijkste stap in de poging om de pathologieën van het metabool syndroom onder controle te krijgen, is het veranderen van uw huidige levensstijl.

Het is belangrijk om te onthouden dat dieetaanpassing, regelmatige lichaamsbeweging en andere maatregelen die dienen als preventie van het syndroom ook een belangrijk onderdeel van de behandeling zijn.

In het geval dat radicale veranderingen in het ervaren functioneren van een patiënt met de diagnose metabool syndroom niet voldoende zijn, komt farmacologische behandeling om de hoek kijken.

Met farmacologische behandeling bedoelen we behandeling met geneesmiddelen.

Omdat we het metabool syndroom niet als een ziekte kunnen beschouwen, kunnen we niet spreken van behandeling van het syndroom als zodanig.

In dit geval moeten alle componenten van het syndroom worden behandeld, dat wil zeggen de vijf pathologische basiscondities waaruit het syndroom bestaat.

Op dit moment is er niet één universeel geneesmiddel dat alle componenten van het syndroom, of in ieder geval de meeste ervan, kan behandelen.

De behandeling wordt daarom voor elke pathologische aandoening apart uitgevoerd, met behulp van bekende en gebruikte geneesmiddelen die op de markt verkrijgbaar zijn.

Het primaire doel van farmacologische behandeling is het verminderen van het risico op het ontwikkelen van een niet-cardiale afwijking, d.w.z. ischemische hartziekte.

Artsen proberen eerst het niveau van schadelijk cholesterol in het bloed te verlagen en ook de hoge bloeddruk, die een negatief effect hebben op de bloedvaten, te verlagen.

Bij de behandeling van de verschillende componenten van het metabool syndroom zijn niet alleen internisten betrokken die zich richten op de stofwisseling, maar ook cardiologen, psychiaters en vele andere gespecialiseerde artsen.

In tweede instantie proberen artsen het ontstaan en de ontwikkeling van diabetes type 2 te voorkomen als dit nog niet aanwezig is bij de patiënt. Dit wordt gedaan door de bloedsuikerspiegel te verlagen.

Als de patiënt al diabetes heeft ontwikkeld, volgt de behandeling de standaardprocedures die worden gebruikt bij de behandeling van diabetes.

Tabel met eerste keus geneesmiddelen voor de behandeling van de verschillende componenten van het metabool syndroom

Verhoogde bloedglucose of diabetes type 2 Biguaniden (metformine) Verlaagt zowel de basale glucosespiegels als de verhoogde postprandiale glucosespiegels.
Gliptines (sitagliptine, vildagliptine, alogliptine) Verhogen de insulineproductie in de alvleesklier en verlagen de glucoseproductie in de lever.
Exenatide Verhoogt de insulineproductie in de alvleesklier.
Liraglutide Verlaagt nuchtere en postprandiale glucosespiegels, verhoogt de insulineproductie in de alvleesklier.
Verhoogd cholesterol- of triacylglycerolgehalte in het bloed Statines (simvastatine, atorvastatine, rosuvastatine, fluvastatine) Ze verstoren het proces van cholesterolvorming in de lever, waardoor de productie ervan vermindert.
Hoge bloeddruk ACE-remmers (perindopril, ramipril, enalapril) Ze veroorzaken verwijding van de bloedvaten, waardoor de bloeddruk daalt.
Sartanen (valsartan, losartan, irbesartan)
Calciumkanaalblokkers (amlodipine, verapamil, diltiazem)
Centraal werkende geneesmiddelen (rilmenidine) Veroorzaakt verwijding van de bloedvaten en verlaagt de hartslag.

Tegelijkertijd moet het probleem van overgewicht of obesitas worden aangepakt. De basis in de behandeling is dieetaanpassing, gepaste en regelmatige fysieke activiteit en andere regimeveranderingen.

Chirurgische ingrepen in het spijsverteringskanaal zijn ook een optie. Een voorbeeld is de maagbandmethode. Bij deze procedure wordt een verstelbare band om de maag geplaatst, die de maag in twee zandlopervormige delen verdeelt. Deze methode helpt om de hoeveelheid voedselinname te beperken.

De tweede methode is tubulisatie van de maag, waarbij het deel van de maag dat verantwoordelijk is voor de productie van zogenaamde hongerhormonen operatief wordt verwijderd. De patiënt ervaart dan geen intense honger tijdens het dieet.

Chirurgische ingrepen aan de maag leiden tot een afname van het overtollige lichaamsgewicht en tegelijkertijd tot veranderingen in andere stofwisselingsparameters - en dus tot aanpassingen in de bloedglucose- en vetspiegel en de bloeddruk.

Deze ingrepen worden metabole chirurgie genoemd.

fdeel op Facebook