Wat is een hernia, abdominale hernia, hernia? Wat zijn de oorzaken, symptomen, behandeling?

Een hernia wordt ook wel breuk genoemd. De basis van een abdominale hernia is een verzwakking van de buikwand.

De inhoud van de buikholte, organen of andere weefsels en structuren worden vervolgens door de buikwand naar buiten geduwd.

Over het algemeen ...

Herniatie betekent dat er sprake is van een pathologische verplaatsing van een orgaan of organen, weefsels van hun natuurlijke plaats naar een andere. Voorbeelden zijn uitpuiling van de tussenwervelschijf - discusherniatie, spinale herniatie.

Het risico op een hernia is voornamelijk te wijten aan complicaties als gevolg van de pathologische verplaatsing.

Er zijn verschillende soorten en vormen van hernia's bekend.

Voor sommige is vroegtijdige ontdekking en conservatieve behandeling voldoende, voor andere is onmiddellijk chirurgisch ingrijpen noodzakelijk.

Als de behandeling van een 'hernia abdominalis' wordt verwaarloosd of uitgesteld, kan het verloop van de ziekte onnodig ingewikkeld worden. De necrose en resulterende ontsteking van de abdominale organen en weefsels vormt een aanzienlijk risico voor de gezondheid of het leven.

De buikwand bestaat uit verschillende spieren.

Het voorste deel bestaat uit de spier van de m. rectus abdominis en wordt verdeeld door de linea alba, een ligamentaire band die van het borstbeen naar de navel loopt.

Hieronder bevindt zich de spier van de m. pyramidalis. Aan de zijkanten bevinden zich drie spieren, namelijk de m. obliquus externus, de m. obliquus internus en de m. transversus abdominis.

Op deze plaatsen bevinden zich bijvoorbeeld de hernia's in het gebied van de linea alba, namelijk de abdominale (epigastrische) hernia en de umbilicale (navelvormige) hernia. In het onderste gebied bevindt zich de liesbreuk.

Dit is slechts een korte blik op de verdeling van hernia's.

Anatomisch gezien is de buikwand verzwakt. Het buikvlies (peritoneum) puilt uit in het verzwakte gebied. Vervolgens kunnen naast het buikvlies ook de darm, maar soms ook de maag, baarmoeder of eierstok door het verzwakte defect heen puilt.

De hernia bevat:

• de herniale poort, een verzwakt punt in de buikwand
• de zak die het buikvlies vormt
• de inhoud, die de darm, maag of andere organen en weefsels kan zijn.

De meest voorkomende hernia is een liesbreuk. De inhoud is meestal de dunne darm of een deel daarvan. Dit wordt een enterocele genoemd.

De inhoud kan ook het omentum zijn, het vlies dat de buikorganen bedekt. Dit wordt een epicocele genoemd.

Bij meisjes en vrouwen kan de inhoud van de hernia het ovarium, de eierstok, bevatten. Dit wordt een ovariotheca genoemd.

De inhoud van een hernia diafragmatica kan bestaan uit de maag, lever, milt en ook de nier.
Hiatale hernia is een type hernia waarbij een deel van de maag door een portaal in het middenrif komt.

De tabel toont de verdeling van hernia's volgens verschillende kenmerken

We kennen verschillende vormen van hernia naargelang de plaats. Voorbeelden zijn:

• liesbreuk - hernia in de lies
• navelbreuk - hernia bij de navel
• abdominale (epigastrische) hernia - hernia boven de navel
• femoraal (dijbeen)
• in litteken (hernia in cicatricae) - gevormd op de plaats van het postoperatieve litteken, een natuurlijk gebied van verzwakking van de buikwand
• hiatale in het middenrif
• en andere

De meest voorkomende gevallen zijn...

Hernia umbilicalis (navelbreuk) is een veelvoorkomende hernia bij pasgeborenen. Het heeft een aangeboren, aangeboren oorsprong.

Het komt voor bij ongeveer 10-20% van de pasgeborenen.
Ongeveer 3-5% van de prematuren,
30% van de prematuren.

Het voordeel in dit geval is dat het in de meeste gevallen binnen twee jaar sluit. Speciale hernia repapering helpt vooral.

De verworven vorm van navelbreuk komt daarentegen vaker voor bij vrouwen. De belangrijkste factor is zwangerschap, waardoor de druk in de buikholte toeneemt.

Zwangerschapshernia ontstaat door een verhoogde intra-abdominale druk.

Verder kan dit type hernia ontstaan door abdominale tumoren, gezwellen, maar ook bij ascites, wat een zwelling van de buik is.

Bij een navelbreuk puilt de navel meestal uit.

Een liesbreuk is de op één na meest voorkomende vorm en is een verworven hernia.

De geschatte prevalentie van hernia's in de bevolking is 10%,
waarvan ongeveer 75% liesbreuken zijn.

Liesbreuken kunnen aan beide zijden voorkomen, dus bilateraal (15%), maar ook alleen rechts (60%) of links (25%).

Meestal is er sprake van een halfronde uitstulping in de liesstreek.

Bij jongens kan de uitstulping doorlopen tot in het scrotum.
Bij meisjes kan de eierstok in de herniazak verschijnen.

Een hernia boven de navel...

Hernia epigastrica is de naam voor een hernia in het midden van de buik boven de navel.

In dit geval zijn de hernia's kleiner, maar komen ze meestal in grotere aantallen voor. De inhoud is vaak vet (bij zwaarlijvige mensen), maar ook het omentum.

Hernia na een operatie...

Een hernia in een litteken is ook een kenmerkend type hernia. De buikwand na een operatie is genezen door een litteken.

Een risicofactor voor deze hernia's is een operatiewond die geïnfecteerd is geraakt en er lang over gedaan heeft om te genezen. Ook overgewicht en een BMI boven de 25, evenals een leeftijd boven de 60.

Complicaties, vraag je je af?

Het grootste risico bij hernia's is de vernauwing van de inhoud van de zak met daaropvolgend niet-bloedverlies van het orgaan of weefsel.

De onderbreking van de bloedtoevoer wanneer de darm vastzit, zorgt ervoor dat een deel van de darm doorbloed raakt, wat leidt tot darmobstructie - ileus. Langdurig niet-doorbloeden leidt tot necrose of necrose.

Het probleem kan zich voortzetten met ontsteking als het buikvlies gevoelig is voor de plaatselijke toestand van de verstopping. Peritonitis of buikvliesontsteking is een ernstige complicatie.

Hernia's kunnen de vorm compliceren:

• beknelling van de darm of ander weefsel met als gevolg een verminderde bloedtoevoer.
• ontsteking
• verklevingen
• darmobstructie - verstoring van de darmpassage, ileus

Wat zijn de oorzaken van hernia en waarom ontstaat het?

De basis is de verzwakking van de spieren en de fascie.
Door dit verzwakte punt wordt het defect, het weefsel, de darm, verplaatst door de verhoogde druk in de buikholte.

De hernia poort en het verzwakte deel van de buikwand kan verder uitzetten. Hoe groter het defect, hoe groter het risico op complicaties.

Er zijn aangeboren en verworven vormen van hernia's. En de risicofactoren zijn op dezelfde manier verdeeld.

Interne risicofactoren zijn:

• aangeboren genetische aanleg en erfelijke verzwakking van de buikwand
• een eerdere hernia aan de andere kant van het lichaam (in het geval van een liesbreuk) of een ander type
• mannelijk geslacht bij liesbreuk
• vrouwelijk geslacht bij een navelbreuk
• leeftijd, bij oudere mensen wordt de buikwand zwakker naarmate ze ouder worden
• stoornissen in het collageenmetabolisme
• anatomische aandoeningen

Verworven risicofactoren zijn:

• lage of hoge BMI
• obesitas en overgewicht
• ascites - zwelling van de buik
• chirurgische ingreep en wond, vooral secundaire genezing met ontstekingscomplicaties
• zwangerschap en bevalling
• trauma
• spierspanning

Of de afwijking nu aangeboren is of dat er een verworven oorzaak aan ten grondslag ligt, het is mogelijk dat de hernia zich helemaal niet ontwikkelt. Het kan lange tijd asymptomatisch verlopen.

Andere risicofactoren dragen bij aan het ontstaan van het probleem.

Andere risicofactoren zijn onder andere:

• Verhoogde druk in de buikholte
• hoesten, vooral chronisch hoesten en niezen
• inspanning om ontlasting door te laten
  • chronische constipatie
  • duwen op de ontlasting
• zware lasten en voorwerpen tillen
• verkeerde levensstijl en weinig vezels in het dieet
• roken

Het belangrijkste symptoom bij hernia is een uitstulping van de zak met inhoud over de poort of een verzwakt defect van de buikwand.

De uitwendige vorm van de hernia manifesteert zich als een halfronde uitstulping. De uitstulping kan de enige manifestatie zijn.

De uitstulping kan gemakkelijk naar achteren worden geduwd, maar na verloop van tijd, met verhoogde intra-abdominale druk, zal hij weer leeglopen. Als alternatief zal hij plat worden in rugligging.

Dit wordt een reduceerbare hernia genoemd.

Het tegenovergestelde is een niet-reduceerbare hernia. Dit is problematischer omdat de hernia blijft uitpuilen ondanks pogingen om hem naar beneden te duwen.

Het risico op vergroting van de hernia is ook groter. Het risico op herniatie, dat wil zeggen dat de inhoud vast komt te zitten in het defect, is ook groter.

De ernst van de aandoening veroorzaakt een beperking van de bloedtoevoer. Na een periode zonder bloedtoevoer sterft het aangetaste weefsel of orgaan.

Deze aandoening bedreigt iemands gezondheid en leven.

Bij hernia kunnen we de volgende verschijnselen tegenkomen:

• uitstulping, een knobbel op de buikwand
  • aan een of beide zijden van de lies
  • een uitpuilende navel bij een navelbreuk
• bij een ongecompliceerde vorm kan de uitstulping teruggeduwd worden
  • de uitstulping kan in rugligging worden verminderd
  • een niet samendrukbare uitstulping als het beloop ernstiger is
• de hernia neemt toe met de tijd
• vergroting van de hernia wanneer de druk in de buikholte toeneemt
  • bij hoesten
  • tillen van een zwaarder voorwerp
• pijn in het gebied van de hernia
• zwelling
• stijfheid in het herniagebied
• roodheid van de huid tot blauwheid
• buikpijn
• pijn volgens de plaats van de hernia, of pijnscheuten
  • naar de lies
  • naar het scrotum bij mannen
  • in de onderbuik
  • naar de genitaliën
  • naar de rug
  • naar de onderste ledematen
  • chronische bekkenpijn
• opgezette buik
• problemen met de spijsvertering
• gebrek aan eetlust
• vaak en overmatig boeren
• brandend maagzuur
• gevoel van misselijkheid of overgeven
• zwakte en vermoeidheid
• verhoging van de lichaamstemperatuur tot koorts bij ontstekingen
• kortademigheid
• jonge kinderen kunnen onrustig zijn, huilen

De diagnose is gebaseerd op de voorgeschiedenis, de evaluatie en het algemene onderzoek van de patiënt. Dit omvat een grondig onderzoek van de buik. In de voorgeschiedenis zal iemand een uitstulping aangeven die qua kenmerken lijkt op een hernia.

De arts beoordeelt welke vorm van hernia het is. Hij beoordeelt de risico's en de geschikte behandeling.

Belangrijke beeldvormende methoden zijn USG/SONO, röntgen, CT of MRI.

Een basis laboratorium bloedonderzoek wordt toegevoegd als een operatie nodig is.

Hoe weet ik of ik een hernia heb?

Symptomen van een hernia kunnen plotseling of geleidelijk optreden. Ze veroorzaken in verschillende mate pijn en ongemak. In de onderstaande tabel ziet u welke symptomen en tekenen kenmerkend zijn voor een hernia en welke niet.

Het verloop van een hernia hangt af van de vorm, de omvang en de plaats.

Hernia's hebben de neiging om lang te blijven bestaan. De persoon is zich er misschien niet eens van bewust. Dan wordt het verloop asymptomatisch genoemd.

Het tegenovergestelde is het geval bij hernia's, die plotseling ontstaan en ook een acuut verloop hebben. Afhankelijk van de locatie en de omvang zijn er ook geassocieerde problemen.

Een uitstulping boven het buikvlak kan toenemen bij hoesten of bij verhoogde fysieke inspanning of druk om te ontlasten.

De hernia kan gemakkelijk worden samengedrukt.

Na verloop van tijd kan het defect en de verzwakking van de buikwand groter worden.
Dit verhoogt het risico op complicaties.

De intensiteit van het probleem neemt toe, er ontstaat pijn, druk of een branderig gevoel in de buik, de pijn kan omhoog schieten tot in de lies, zwakte en gebrek aan eetlust treden op.

De buikpijn is acuut, scherp en gaat gepaard met constipatie, misselijkheid en braken.

De hernia kan niet worden teruggeduwd, het is een onomkeerbare vorm.

Necrose verhoogt het risico op een breuk van de darm.

De gescheurde darm verspreidt zijn inhoud in de buikholte.
Peritonitis treedt in.
De gezondheid en het leven worden acuut bedreigd.

Hernia incarcerata is een indicatie voor een operatie.

Bij jonge kinderen treedt meestal onrust en huilen op. De navel puilt uit, kan van kleur veranderen en opzwellen.

Een specialist moet worden geraadpleegd als de symptomen zich uitbreiden van koorts tot zwelling en verharding in het gebied van de hernia, als de huid rood tot blauwachtig is, of als er een andere verslechtering van de gezondheid optreedt.

Herhaling van de hernia is ook een risico.
Wat betekent dit?
Ongeveer 0,5-5% van de mensen krijgt te maken met herniaherhaling.

Hernia bij kinderen

Zelfs in de kindertijd behoren hernia's tot de relatief vaak voorkomende problemen. In deze periode gaat het voornamelijk om een aangeboren vorm.

Navelbreuken verdwijnen meestal vanzelf binnen twee jaar, zonder dat een operatie nodig is. De buikspieren verstevigen zich en de breuk verdwijnt.

Navelbreuken bij pasgeborenen en baby's komen vaak voor.

Het is noodzakelijk om de hernia en de uitwendig zichtbare veranderingen te observeren.

Onderzoek is nodig als de baby plotseling:

• onrustig is
• niet gekalmeerd kan worden en huilt
• de navel naar buiten is geduwd, uitpuilt
• de hernia niet teruggeduwd kan worden
• de kleur van de huid verandert, van blauw naar donker

Meestal puilt de hernia uit bij hoesten of niezen, maar ook bij het persen op ontlasting.

Bij grotere kinderen ook bij het tillen van zwaardere voorwerpen.

Je vraagt:

Kan het tillen van zware voorwerpen een hernia veroorzaken?

De oorzaak van een hernia bij kinderen is multifactorieel. Het wordt vaak veroorzaakt door een verzwakking van de buikwand, vaak door een aangeboren genetische aanleg.

Niet elk kind ontwikkelt een liesbreuk na het tillen van iets zwaars.

Een liesbreuk kan al een groter probleem zijn dat operatief moet worden aangepakt. Dit wordt natuurlijk bepaald door de arts.

De hernia is gemakkelijk terug te duwen en niet pijnlijk. Het kind heeft geen ongemak.

Het risico, net als op volwassen leeftijd, is dat de darm of een ander orgaan of weefsel vast komt te zitten. Bij meisjes ook de eierstok en zijn bloedvaten, en bij jongens een beperking van de bloedtoevoer naar de zaadbal, het scrotum.

Maar pas op voor verschijnselen zoals

• veranderingen in het gedrag van het kind
• huilen
• misselijkheid of braken
• diarree of verstopping
• stoppen van winden, gassen
• plotselinge pijn - verergert, zelfs met druk op de hernia
• de hernia kan niet worden ingedrukt
• verkleuring in het gebied van de hernia
• zwelling
• verhoging van de lichaamstemperatuur tot koorts

Liesbreuken komen vaker voor bij jongens dan bij meisjes.
Onderschat liesbreuken niet. Ze moeten door een arts worden onderzocht om mogelijke complicaties zoals onvruchtbaarheid te voorkomen.

Een liesbreuk wordt genezen door een operatie en heeft geen alternatieve behandeling.