Hoe wordt vulvovaginitis behandeld? Medicijnen, antibiotica, topisch

In de meeste gevallen van vaginose en mycose wordt topische farmacologische behandeling met schimmelwerende middelen, antibiotica of antimicrobiële middelen in de vorm van crèmes, zalven en vaginale zetpillen gebruikt.

In sommige gevallen zijn orale antibiotica met een breed spectrum geïndiceerd.

Het is belangrijk om de intieme hygiëne in acht te nemen, intieme zeep te gebruiken om de pH-balans te bevorderen, luchtig ondergoed te dragen en geen geslachtsgemeenschap te hebben tijdens de behandeling van de infectie.

Onderdeel van de behandeling is het versterken van de immuniteit van het lichaam door de noodzakelijke vitaminen en mineralen aan te vullen.

Bij zwangere vrouwen is een vroege diagnose van vulvovaginitis en het starten van een behandeling belangrijk om de verspreiding van de infectie te voorkomen en de foetus te beschermen. Tijdens de zwangerschap is thuisbehandeling zonder professionele diagnose riskant.

Als de symptomen van vulvovaginitis zich voordoen, is professioneel onderzoek en behandeling noodzakelijk. Thuisbehandeling is niet geschikt.