SI-gewricht blokkade: wat is het en waarom treedt sacroiliacaal gewricht blokkade op?

Een blokkade van het SI-gewricht is een relatief veel voorkomende oorzaak van pijn in de rugregio. Vaak wordt het ten onrechte verward met een ander probleem dat te maken heeft met de wervelkolom en dus ineffectief behandeld.

Het sacro-iliacale gewricht wordt ook wel aangeduid met de afkorting SI-gewricht.
SI-gewricht blokkade = sacro-iliacale blokkade of verplaatsing.

Dit is het gewricht dat het heiligbeen en de heup verbindt. Vandaar de technische term sacro-iliacaal gewricht.

Heiligbeen (os sacrum) + bekken (os ilium).

Problemen met dit gewricht veroorzaken onaangename pijn, die optreedt in de rug, het heiligbeen, met een verschuiving naar het zitvlak of de lies. De pijn wordt verergerd door lopen, van houding veranderen, opstaan uit zitten. Iemand wordt er wakker van uit de slaap.

Zwangere vrouwen hebben er vaak last van.

Kort over SI-gewrichten

Het heiligbeen is verbonden met de heupbotten aan weerszijden van het heiligbeen en vormt zo een verbinding tussen de wervelkolom en het bekken. Deze verbinding staat bekend als het SI-gewricht.

Sacroiliacale gewrichten zijn niet de gewrichten waar we gewoonlijk aan denken. Ze hebben geen gewrichtskop en -kapsel zoals bijvoorbeeld het heupgewricht.

Hun vorm is ongelijk en bevat veel randen en depressies. Er wordt gezegd dat ze op een oor lijken. Door de complexiteit van het gewrichtsoppervlak zijn ze bijna immobiel.

Beweging vindt alleen plaats binnen een minimaal bereik van een paar millimeter - 2 tot 4 millimeter. Iets meer tijdens het laatste trimester van de zwangerschap en tijdens de bevalling.

Vroeger dacht men dat dit gewricht stijf en onbeweeglijk was.

Maar ondanks de lichte beweging hebben de SI-gewrichten een belangrijke functie.

Het SI-gewricht is niet zozeer een bewegingsgewricht voor het lichaam als wel een stabilisatiegewricht. Dit gewricht heeft geen eigen spieren.

De omliggende spieren en gewrichtsbanden, zoals de rugspieren, bekkenbodemspieren, bil- en dijspieren en niet te vergeten de buikspieren, zijn betrokken bij het stabiliseren en balanceren van het lichaam.

De belangrijkste functie van SI-gewrichten is...

Ze helpen voornamelijk bij het handhaven van de statica en het evenwicht van het lichaam. Ze zijn betrokken bij de stabilisatie tussen de wervelkolom, het bekken en de onderste ledematen tijdens het bewegen, lopen of rennen.

Vervolgens dragen ze zware lasten, absorberen ze schokken en oefenen ze spanning uit. Op dit punt wordt het hele gewicht van het lichaam overgebracht naar de heupen en onderste ledematen.

Wat is de oorzaak van de problemen in dit gewricht?

SI-gewrichten kunnen worden aangetast door een functiestoornis, namelijk een blokkade of verplaatsing. Maar bijvoorbeeld ook door een ander soort ziekte, zoals een ontsteking, die professioneel sacroileïtis wordt genoemd.

Pijn in het SI-gewricht kan worden veroorzaakt door:

1. SI-gewrichtsblokkade - is een primaire handicap van het gewricht (het probleem komt rechtstreeks voort uit het gewricht)
2. SI-verplaatsing - secundair veroorzaakt door moeilijkheden buiten het gewricht, gebrekkig bewegingsmechanisme, enz.
3. ontsteking, die kan zijn
   • infectieus, bij de verspreiding van een bacteriële infectie, specifieke ontsteking bij tuberculose, brucellose
   • niet-infectieus, bij reumatoïde artritis of de ziekte van Bechterew
4. degeneratieve veranderingen en osteoporose
5. zwangerschap, laatste trimester en bevalling
6. trauma

Bepaalde risicofactoren en aandoeningen dragen ook bij aan problemen, zoals

• overmatige overbelasting
• eenzijdige belasting
• sedentaire levensstijl, zittend werk en lange perioden van zitten
• stofwisselingsziekten
  • obesitas
  • diabetes (suikerziekte)
• auto-immuunziekten
  • systemische lupus
  • ziekte van Crohn
  • psoriasis
• tumor

Het belangrijkste symptoom is pijn. Het kan één of beide gewrichten treffen.

De pijn kan pseudoradiculopathie zijn.

De pijn is gelokaliseerd in de rug en het heiligbeen, verplaatst zich naar het bovenste deel van het zitvlak (billen), maar ook naar de heup en lager naar de achterkant van de onderste ledematen. De pijn kan uitstralen naar de lies.

Het wordt verergerd door beweging, verandering van houding.

Lopen en houding in bed zijn problematisch. Dit veroorzaakt ook nachtelijke pijnen die de patiënt uit zijn slaap kunnen wekken.

Naar verluidt veroorzaakt het SI-gewricht lage rugpijn bij één op de vier mensen.

Langdurig zitten of staan is een reden voor de escalatie van problemen. Uit een stoel komen, uit een auto stappen of de trap oplopen is bijvoorbeeld problematisch.

In sommige gevallen kunnen strekken en bewegen de problemen verlichten. Aan de andere kant kan de persoon soms geen afstand lopen zonder problemen.

Verplaatsing of blokkering van het SI-gewricht veroorzaakt een verminderde functie, wat zich verder uit in een verandering van bewegingspatronen. Dit is ook te zien in houding en gang. De gang kan typisch wijd zijn of er kan sprake zijn van een manke en slingerende gang.

De diagnose wordt gesteld door een anamnese af te nemen. De anamnese omvat bijvoorbeeld een arbeidsverleden. Het is belangrijk om te weten of het een zittend beroep is of dat er sprake is van langdurige overbelasting van de wervelkolom en het bekken in het algemeen.

Informatie over sport of eerdere blessures is ook belangrijk. Als er bijvoorbeeld pijn in het stuitbeen is, kunnen er zelfs na lange tijd nog problemen optreden.

Even belangrijk is informatie over geassocieerde ziekten, zoals reumatische problemen of stofwisselings- en auto-immuunziekten.

Dan is een specialistisch onderzoek belangrijk.
Hier speelt de algehele beoordeling van het lichaam, met name het gewicht en andere parameters, een rol.
Er wordt gestart met het onderzoek op zicht (aspectueel). Houding, bewegingspatronen, bewegingspatronen worden beoordeeld. Bovendien wordt het onderzoek door palpatie of tastzin toegevoegd.

Bijvoorbeeld:

• beweeglijkheid van de wervelkolom
• Dynamiek
• stabiliteit
• hypermobiliteit
• onderzoek van houding en bewegingsstereotypen
• spierkracht
• spierverkorting
• bekkenkanteling
• Afwijkende lengte van de onderste ledematen

Verschillende provocatiemanoeuvres en tests zoals de Lewit-test, Patrick-test, gapping-test, posterieure druktest zijn nuttig. Reflextests zijn ook aanvullend.

Lokale injectie van een verdovingsmiddel kan worden toegevoegd bij de diagnose van SI-gewrichtsblok.
Dit is zowel verdovend als diagnostisch.

Beeldvormende methoden die gebruikt kunnen worden in de differentiaaldiagnose zijn röntgenfoto's, CT, MRI of SONO en EMG. Niet in alle gevallen kunnen de oorzaken van SI-gewrichtsproblemen echter aan de hand hiervan geïdentificeerd worden.

Röntgenfoto's kunnen een botbreuk detecteren, CT kan ontstekingen of degeneratieve veranderingen detecteren en MRI kan ook een gedetailleerder beeld geven van alle zachte structuren.

Het is noodzakelijk om andere oorzaken te onderscheiden, zoals spit of een uitstulping van de tussenwervelschijf, evenals andere en ernstigere ziekten van het spijsverteringsstelsel, het uitscheidingsstelsel of bijvoorbeeld het voortplantingssysteem. Om ontstekingen uit te sluiten, worden ook laboratoriumbloedonderzoeken gedaan.

Lees ook:
Skeletpijnsyndroom
Discushernia
Lumbago
Radiculopathie

Het verloop en de intensiteit van de moeilijkheden zijn variabel en hangen natuurlijk ook af van de precieze oorzaak en omvang van de schade. Er zullen kleine verschillen zijn tussen een SI-gewrichtsblokkade en een degeneratief of reumatisch proces.

Bij een ontstekingsproces is er ook vermoeidheid, een verhoging van de lichaamstemperatuur.

Rugpijn is aanwezig in het heiligbeen, de billen, de flank en de lies, met beweging naar de onderste ledematen.

De pijn verergert bij het veranderen van houding, vooral bij het uit bed komen, gaan zitten of uit de auto stappen. Een voorbeeld is ook pijn bij het traplopen.

Het wordt ook verergerd door langdurig zitten of staan in één houding. Nachtelijke pijn die wakker wordt uit de slaap komt ook voor. Sommige mensen kunnen pijn hebben bij het lopen, maar er zijn ook beschrijvingen van een afname van de pijn na bewegen en tijdens het sporten.

Een verandering in bewegingspatronen kan worden waargenomen wanneer beweging wordt gecontroleerd.

Denk aan preventie...

Tegenwoordig wordt de wervelkolom steeds meer belast door het werk of door een zittende levensstijl. De negatieve impact is dan ook voelbaar in het hele bewegingsapparaat. Daarom is het in het algemeen noodzakelijk om na te denken over een gezonde levensstijl.

Een rationeel dieet met een evenwichtige vertegenwoordiging van vitaminen, mineralen en alle andere voedingsstoffen is belangrijk. De mediterrane eetstijl is ook een voorbeeld. Pas op voor agressieve reductiediëten voor overgewicht en obesitas, deze worden niet aanbevolen.

Voldoende lichaamsbeweging is belangrijk.

Een geschikte vorm van oefening voor SI-gewrichtsproblemen is het zogenaamde stabilisatie- en mobilisatiesysteem, dat bedoeld is om de spieren van het stabilisatiesysteem, het bekken en de rug te versterken. Ook hiervoor zijn een aantal oefeningen beschikbaar.

Het is belangrijk om na te denken over de juiste houding en bewegingsgewoonten. In dit geval zal rugschool helpen. Andere alternatieven zijn yoga, pilates, zwemmen, fietsen en algemene oefeningen die gericht zijn op de verzorging van de wervelkolom.

Denk eraan:
Dagelijks en lang genoeg wandelen is noodzakelijk!
Het is een belangrijke preventie van verschillende problemen.
Lichaamsbeweging is noodzakelijk, maar met een matige belasting.
Krachtige bewegingen moeten worden vermeden.
Lichaamsbeweging herstelt de mobiliteit van gewrichten, ligamenten en spieren.
Het circuleert het bekkengebied en de rug.

Oefen dagelijks!

Het is belangrijk om na te denken over ergonomie op het werk en thuis - de juiste stoel, tafel, bed, matras, maar ook de juiste schoenen.

Massages en acupunctuur kunnen een aanvulling zijn.

Risicovolle activiteiten moeten worden vermeden:

• langdurig zitten of staan in één houding
• overbelasting door schokken
• eenzijdige belasting
• onjuiste tiltechniek
• risicovolle sporten