Hoe wordt steenpuist behandeld? Inwendige en uitwendige geneesmiddelen, antibiotica, zalven

De behandeling van steenpuisten is onderverdeeld in inwendige en uitwendige (plaatselijke) behandeling.

Inwendige behandeling

In de meeste gevallen (behalve bij milde betrokkenheid) wordt systemische behandeling aanbevolen. Bij ernstige vormen (vooral in het gezicht) verdient intraveneuze behandeling de voorkeur.

Wat is de aanbevolen behandeling?

De antibiotica van eerste keuze zijn amoxicilline/clavulanaat, cefazoline en cefuroxime. Clindamycine kan als alternatief antibioticum worden gebruikt.

• Amoxicilline/clavulanaat

De combinatie van amoxicilline en clavulaanzuur wordt al sinds 1981 gebruikt. Hoewel antibioticaresistentie tegenwoordig een groot probleem is, is deze combinatie nog steeds effectief.

Amoxicilline behoort tot de betalactam groep van antibiotica. Het werkingsmechanisme is remming van de peptidoglycaan synthese. Dit mechanisme leidt tot verzwakking van de celwand, waarna meestal lysis en celdood optreedt.

Clavulaanzuur is een betalactam dat structureel verwant is aan penicillines. Het inactiveert bepaalde betalactamase-enzymen. Dit mechanisme voorkomt inactivering van amoxicilline.

• Cefazoline

Cefazoline behoort tot de cefalosporinegroep van semi-synthetische bactericide antibiotica. Het heeft een breed werkingsspectrum. Cefazoline blokkeert de celwandsynthese van gevoelige bacteriën.

• Cefuroxime

Het werkingsmechanisme van cefuroxime is remming van de bacteriële celwandsynthese na binding aan penicillinebindende eiwitten. Hierdoor wordt de celwandbiosynthese verstoord, wat leidt tot lysis en dood van de bacteriecel.

TIP: Antibiotica zonder recept - kunnen we ze vinden in de apotheek?

Lokale behandeling

Bij lokale behandeling wordt aanbevolen dat de patiënt het aangetaste lichaamsdeel laat rusten en in een verhoogde positie houdt. Als de steenpuist gelokaliseerd is in het gezicht, mag de patiënt niet praten. Hij moet ook de voorkeur geven aan zachte voeding.

Elke druk op de steenpuist is schadelijk. De patiënt mag in geen geval knijpen. Dit kan gevaarlijke ontwikkelingen veroorzaken.

Aan het begin van de behandeling worden vochtige kompressen met antimicrobiële bestanddelen aanbevolen. Patiënten moeten de volgende kuur volgen:

1. Patiënten moeten antibacteriële zeep gebruiken voor dagelijkse hygiëne.
2. Dit vermindert de kans op herinfectie.

Een zalf met een combinatie van antibiotica (bacitracine, neomycine) wordt gebruikt voor lokale behandeling van steenpuisten.

Bacitracine is een bactericide antibioticum. Het spectrum van antibacteriële activiteit is vergelijkbaar met dat van penicilline. Het werkt voornamelijk op grampositieve microben, waaronder stafylokokken, en op gramnegatieve cocci.

Neomycine is een bactericide aminoglycoside antibioticum. Het werkt voornamelijk op gramnegatieve maar ook op sommige grampositieve microben (stafylokokken).

Een zalf met 4 stoffen wordt ook gebruikt voor lokale behandeling:

• ichtamol
• natriumperboraat
• calciumoxide
• kaliumaluminiumsulfaat

Dosering en methode van aanbrengen:

De dosering is individueel. Meestal wordt de zalf 2 tot 3 keer per dag op de aangetaste zone aangebracht. De zalf kan in een dunne laag (bv. bij eczeem) of in een dikkere laag (bij diepe pyodermie) worden aangebracht.

TIP: Wat is viezehandenziekte? Dysenterie, dysenterie, shigellose

Wat zijn de preventieve maatregelen?

Preventieve maatregelen kunnen als volgt worden samengevat:

1. Was je handen vaak.
2. Volg de instructies van uw arts voor wondverzorging, waaronder het voorzichtig schoonmaken van wonden en het bedekken van wonden met verband.
3. Vermijd het delen van persoonlijke voorwerpen zoals lakens, handdoeken, kleding of scheerapparaten.
4. Vermijd contact met andere personen die besmet zijn met een stafylokok of MRSA-infectie.