Behandeling en medicatie van perifere arteriële aandoeningen

De behandeling richt zich op het beperken van de progressie van de ziekte, het behouden van de best mogelijke functionaliteit van de bloedsomloop en het verminderen van het risico op complicaties.

De behandeling is langdurig.

Bij perifeer vaatlijden zijn verschillende delen van de bloedsomloop aangetast. Niet slechts één bloedvat of deel van het vaatstelsel is aangedaan.

Meestal zijn de gewone hart- of hersenslagaders of een combinatie hiervan betrokken.

Het doel van de behandeling is onder andere het voorkomen van bloedingen en kritieke ischemie van de ledemaat, waarbij amputatie dreigt.

+ behoud van kwaliteit van leven.

Conservatieve en invasieve behandelmethoden worden gecombineerd.

Een belangrijke rol wordt gespeeld door de evaluatie en eliminatie van risicofactoren zoals:

• roken - zo snel mogelijk volledig stoppen met roken
• overgewicht en obesitas - gewicht verminderen tot normale BMI-waarden
• te hoog cholesterolgehalte in het bloed - de vetinname verminderen
• hoge bloeddruk - de bloeddruk op een normaal niveau houden
• bloedplaatjes en de behandeling en preventie van trombose
• diabetes mellitus - het is belangrijk om diabetes mellitus gecompenseerd te houden en de suikerspiegel binnen normale grenzen te houden

Voldoende lichaamsbeweging en kinesiotherapie (verschillende therapeutische oefenmethoden) zijn ook belangrijk bij de behandeling. Regelmatig dagelijks wandelen is net zo noodzakelijk.

Hyperbare zuurstoftherapie en stamceltherapie kunnen helpen.

Vermindering van beïnvloedende factoren wordt gevolgd door farmacologische behandeling.

Farmacologische behandeling omvat:

• antiplatelettherapie, geneesmiddelen tegen bloedplaatjes.
• vasodilatoren - geneesmiddelen om de bloedvaten te verwijden, de bloedstroom te verbeteren
• ACE-remmers - voor de behandeling van hypertensie
• statines - cholesterol
• geneesmiddelen voor diabetes - voldoende behandeling voor diabetes
• analgetica, pijnstillers

Invasieve behandeling is van groot belang om het ledemaat te redden.

De uitdaging is om voldoende bloedtoevoer te herstellen. Kritische vernauwing van een bloedvat is een voorbeeld, revascularisatie en endovasculaire behandeling en vaatchirurgie worden gebruikt.

Bij huiddefecten wordt gekozen voor chirurgische behandeling. Vervolgens is zorgvuldige verzorging van de huid en de wond nodig. Behandeling van infectie, necrose of gangreen, indien nodig, met antibiotica.

Het falen of verwaarlozen van de behandeling om verschillende redenen kan leiden tot amputatie van het dode deel van het ledemaat. De omvang hangt af van de beoordeling van de vaatbeschadiging en de aanwezige necrose/gangreen.

Plus.

Andere geassocieerde aandoeningen zoals hart- en vaatziekten of diabetes moeten ook worden behandeld.