Behandeling van pericarditis: medicatie, punctie, operatie

De sleutel tot een effectieve behandeling is het identificeren van de oorzaak van de pericarditis. Het hangt er ook vanaf of het een acute of chronische vorm van pericarditis is. De behandeling is voornamelijk symptomatisch. De therapie wordt uitgevoerd op basis van de klinische symptomen en manifestaties van de patiënt.

De basis is de beperking van overmatige lichamelijke activiteit, de eliminatie van stressfactoren en een bepaalde voedingsstijl.

Farmacologische behandeling

Bij bacteriële pericarditis wordt voornamelijk gekozen voor farmacologische behandeling met antibiotica (oraal of intraveneus).

Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's) kunnen geïndiceerd zijn om pijn en ontsteking te verlichten. In sommige gevallen wordt gekozen voor corticosteroïden om ontsteking te onderdrukken.

Colchicine is een van de belangrijkste medicijnen die gebruikt worden bij pericarditis. Het kan de kans op terugkeer van de ziekte halveren.

Pericardpunctie (drainage)

Bij een pathologische aandoening kan zich bloed, exsudaat of chillair vocht ophopen in het hartzakje.

Als er te veel vocht in het hartzakje zit en harttamponade dreigt, moet het overtollige vocht uit de hartzakholte worden gedraineerd.

Pericardiocentese wordt uitgevoerd via een open chirurgische ingreep of met een speciale katheter door de borstwand van de patiënt. Tegenwoordig wordt pericardiocentese vaker uitgevoerd onder echocardiografische controle.

Chirurgische interventie

Als de pericarditis niet reageert op een andere gekozen behandeling en er ook een risico is op progressie naar chroniciteit of ernstige gezondheidscomplicaties, kan het hartzakje chirurgisch worden verwijderd.

De operatie wordt pericardiectomie genoemd en is de laatste behandelingsoptie voor pericarditis.