Behandeling van pemphigus: Geneesmiddelen en lokale therapieën
Het doel van de behandeling van pemphigus is voornamelijk om de vorming van blaasjes te stoppen en de symptomen van de ziekte te verlichten of zelfs te laten verdwijnen.
Wat is het verloop van de behandeling?
Pemphigus behoort tot de groep van chronische blaarvormende huidziekten. Het is daarom een langdurige ziekte. De patiënt moet zich realiseren dat de behandeling lang duurt en veel geduld vereist.
Over het algemeen duurt het langzaam genezen van de verschijnselen 1 tot 3 maanden.
Corticosteroïden worden gebruikt bij de behandeling van pemphigus. De therapeutische dosis wordt gekozen op basis van de ernst van de ziekte.
De arts kan de dosis systemische corticosteroïden pas verlagen als de ziekte een zekere mate van controle heeft bereikt of als er zich geen nieuwe blaasjes meer vormen en de oude blaasjes genezen zijn.
Na 14 dagen mag de arts de dosis corticosteroïden met 25% verlagen. Als er echter minder dan 3 blaasjes verschijnen, moeten ze terug naar de laatste dosis.
Als er een recidief optreedt (opnieuw verschijnen, verergering van de symptomen), moet de dosis corticosteroïden weer worden verhoogd. Na 2 weken kan de dosis weer worden verlaagd.
In de volgende tabel staan de verschillende geneesmiddelen uit de corticosteroïdengroep die worden gebruikt bij de behandeling van pemphigus
Geneesmiddel | Toepassingsvorm | Effecten |
Methylprednisolon | Tablet | Onderdrukt symptomen van plaatselijke ontsteking - koorts, zwelling, pijn, roodheid |
Prednison | Tablet | Onderdrukt ontsteking, allergische symptomen |
Betamethason | Suspensie voor injectie | Verlicht ontsteking, zwelling, jeuk |
Als de behandeling met corticosteroïden niet aanslaat, kan de arts de behandeling aanvullen met immunosuppressiva:
Immunosuppressiva I. Keuze
- Azathioprine
- Mycofenolaatmofetil
Immunosuppressieve behandeling heeft naast de curatieve effecten veel bijwerkingen. De incidentie van bijwerkingen hangt af van de duur van de toediening. Hogere doses zijn ook van groot belang.
Bijwerkingen kunnen worden onderverdeeld in de volgende groepen:
- mineralocorticoïden - verhoging van de bloeddruk, vocht- en natriumretentie
- glucocorticoïden - zwaarlijvigheid, osteoporose, verminderde glucosetolerantie
- psychiatrisch - depressie, paranoïde toestanden
Lokale behandeling
De lokale behandeling van pemphigus is van groot belang.
Herhaalde bijmengbaden worden toegepast:
- ontsmettingsmiddel
- adstringerende stoffen (tannine)
- reductiemiddel (ichthamol)
Emollientia, epitheliserende crèmes en topische corticosteroïden kunnen worden gebruikt voor lokale behandeling.