Behandeling van osteoporose: medicijnen, vitaminen en mineralen. Wat helpt nog meer?

Kan osteoporose worden genezen?

Ja, maar alleen als het gaat om secundaire osteoporose die vroegtijdig is vastgesteld en de risicofactor voor het ontstaan ervan is weggenomen.

In andere gevallen is het hoofddoel van de behandeling het vertragen van de progressie van osteoporose en het verminderen van het risico op fracturen.

De behandeling van osteoporose is langdurig en vaak levenslang.

De belangrijkste behandeling voor alle stadia van osteoporose, met inbegrip van osteopenie, is het handhaven van optimale niveaus van vitamine D3 (cholecalciferol), calcium en vitamine K2 in het lichaam.

Indien suppletie daarvan in de vorm van voedingssupplementen of medicatie noodzakelijk is, is het altijd noodzakelijk het advies van de behandelend arts te volgen. Met name in het geval van calcium bestaat het risico van negatieve effecten op het hart- en vaatstelsel bij onverstandig gebruik.

Voor meer informatie over vitamine D3 en calcium, zie onze artikelen:Vitamine D en de effecten ervan: Onze gezondheid, sterke botten of een sterke immuniteitWat zijn de effecten van calcium? Symptomen van een tekort, een teveel + voedingsbronnen

Samen met vitamine D3 worden calcium en vitamine K12 gebruikt bij de behandeling van osteoporose:

• antiresorptieve geneesmiddelen die de botafbraak vertragen - alendronaat, risedronaat, ibandronaat, zoledroninezuur, denosumab
• Osteoformerende geneesmiddelen die helpen om gebroken botmassa gedeeltelijk opnieuw op te bouwen - teriparatide
• dubbelwerkende geneesmiddelen die het botverlies vertragen en tegelijkertijd helpen de botmassa weer op te bouwen - romosozumab
• selectieve oestrogeenreceptormodulatoren die de werking van oestrogeen op het botweefsel vervangen - raloxifeen

De arts kiest de meest geschikte combinatie van de bovengenoemde groepen geneesmiddelen, die op de patiënt is afgestemd. De beslissing is voornamelijk gebaseerd op het type en de mate van osteoporose, de resultaten van individuele tests, leeftijd, geslacht en andere geassocieerde ziekten.

Bij de behandeling van osteoporose zijn regelmatige lichaamsbeweging van redelijke intensiteit, een evenwichtige voeding en voldoende drinken belangrijk. Roken, alcohol en overmatige consumptie van cafeïne- en fosforzuurhoudende dranken moeten eveneens worden vermeden.

Toezicht op de doeltreffendheid van de behandeling

Tijdens de behandeling van osteoporose zijn regelmatige controles bij de behandelend arts essentieel, waarbij de effectiviteit van de behandeling wordt gecontroleerd om te beoordelen of de gekozen behandeling werkt.

Dit gebeurt bijvoorbeeld door:

1. densitometrisch onderzoek
2. laboratorium bloedonderzoek om de niveaus van de botmarkers CTx, P1NP en osteocalcine te controleren.

De behandeling is effectief als de botdichtheid sinds het laatste onderzoek niet is afgenomen met de door de radioloog vastgestelde waarden.

Bij het bloedonderzoek moet een afname van CTx en een toename van P1NP en osteocalcine worden waargenomen, afhankelijk van de combinatie van geneesmiddelen.

Als de arts constateert dat de behandeling niet werkt, moet hij de oorzaak zoeken. Soms gebeurt het ook dat de patiënt de medicijnen niet inneemt zoals het hoort. In sommige gevallen ontwikkelt de patiënt een andere ziekte die het effect van de behandeling nadelig beïnvloedt. Als de oorzaak is vastgesteld, wordt de keuze van de behandeling opnieuw bekeken.