Netvliesloslating: wat zijn de oorzaken en symptomen van een beschadigd netvlies?

Netvliesloslating is een ernstige en urgente aandoening van het oog, meer bepaald van het netvlies van het oog. Het leidt tot een verminderde gezichtsscherpte en, als de behandeling wordt uitgesteld, zelfs tot onomkeerbare beschadiging van het gezichtsvermogen en zelfs blindheid van het aangetaste oog.

Het is een van de relatief vaak voorkomende oorzaken van aantasting van dit belangrijke zintuig. Vroegtijdige opsporing en behandeling heeft een grote invloed op het succes van de behandeling.

Professioneel amotio retinae, in het Engels netvliesloslating.

U bent vaak geïnteresseerd in:

• Wat is netvliesloslating en waarom ontstaat er een gaatje in het netvlies?
• Wat zijn de symptomen van een beschadigd netvlies?
• Wat is de behandeling en is een operatie de enige oplossing?
• Wat is het herstel na een operatie?

In de eerste fase beschrijven we kort het netvlies

Het netvlies is een van de belangrijkste delen van het oog. Het heeft een zintuiglijke functie dankzij de staafjes en kegeltjes. Deze lichtgevoelige cellen vangen lichtstralen op.

Het opgevangen beeld wordt vervolgens via de oogzenuwen naar de hersenen gestuurd, waar het wordt verwerkt. Zo zien we.

Lichtgevoelige cellen:

1. Staafjes zijn lichtgevoelige cellen
   • verwerken licht met een lagere intensiteit
   • Ze herkennen geen kleur.
2. Kegeltjes vangen licht van verschillende golflengten en dus kleur op
   • ze herkennen kleur, intensiteit, kleurverzadiging
   • zorgen voor gezichtsscherpte
   • ze zijn het talrijkst in de centrale put van de macula (fovea centralis)
   • Er zijn er ongeveer 6 miljoen.

Het netvlies (retina) is een dun membraan van ongeveer 0,1 tot 0,25 mm dik. Het bevindt zich aan de binnenkant van de oogbol, die het bedekt. Voor het grootste deel ligt het losjes op het vaatvlies.

Het oog is gevuld met glasvocht, dat een gelatineachtige consistentie heeft. Het drukt op het netvlies en drukt het tegen het vaatvlies.

Het vaatvlies is de laag die het oog van voeding voorziet omdat het bloedvaten bevat.

De basis bestaat uit zenuw- en steuncellen met vezels. Het bevat ook een gele vlek, de plaats van het scherpste zicht. In het midden bevindt zich een zichtbare put (fovea).

Macula lutea (gele vlek).

Het netvlies is verdeeld in twee lagen, de pars optica en de pars caeca:

1. pars optica - bevat lichtgevoelige cellen
   • zintuiglijk deel - neuroretina
2. pars caeca - is het blinde deel (caeca = blind)
   • ook wel het buitenste gepigmenteerde deel genoemd
   • bevindt zich in de ciliary body en het achterste deel van de iris

Wat is netvliesloslating?

De term omvat het proces van scheiding van de lagen van het netvlies. Hierdoor ontstaat er een voedingsstoornis. Dit leidt tot schade aan het netvlies.

Het netvlies van het oog is uit zijn oorspronkelijke en normale positie getrokken.

In de definitie staat nauwkeuriger: De scheiding van de neurorethina (sensorisch deel) van het pigmentepitheel.

Het pigmentepitheel (deel van het netvlies) zit vast aan het vaatvlies. Door de wederzijdse loslating ontstaat er een ruimte tussen de twee lagen. Het gevolg is vochtophoping en een verminderde voeding van het sensorische deel van het netvlies.

In de context van vochtophoping kan het gaan om een extrusie van het glasvocht (transsudaat) - een passage door een scheur, een gat. Of het kan gaan om exsudaat, d.w.z. een passage van bloed en zijn delen uit het vaatvlies, uit de bloedvaten.

Netvliesloslating is daarom een ernstige en urgente aandoening. Vroege detectie en vroege behandeling zijn belangrijk om het gezichtsvermogen te behouden.

Uitstel en verwaarlozing leiden tot een ernstige bedreiging van het gezichtsvermogen van het aangetaste oog, met verslechtering van het gezichtsvermogen (verminderde gezichtsscherpte) of mogelijke blindheid.

In het late stadium van de ziekte treden onomkeerbare veranderingen op.

Je vraagt je af wat de oorzaak is? Nou, het hoeft niet slechts één oorzaak te zijn, want verschillende aandoeningen leiden tot netvliesloslating. Bovendien dragen verschillende risicofactoren eraan bij.

Op basis van de oorzaken wordt netvliesloslating onderverdeeld in twee vormen (tabel)

Dit is meestal een primaire vorm van de ziekte.

De netvliesloslating is het gevolg van een scheurtje of gaatje in het netvlies. Intraoculair vocht dringt door het kapotte netvlies. De daaropvolgende ophoping zorgt ervoor dat de lagen omhoog komen en er een pathologische (zieke/slechte) ruimte ontstaat.

Dit hele proces leidt uiteindelijk tot een verminderde bloedtoevoer en toevoer van voedingsstoffen naar het netvlies.

Een van de belangrijkste oorzaken is veroudering. Dit resulteert in een verlies van vocht uit het glasvocht. Dit veroorzaakt een onevenredige vorm en een gebrek aan stevigheid op het netvlies. Het glasvocht kan kleiner of minder stijf worden.

Andere voorbeelden zijn trauma, ontsteking en andere ziekten van het oog.

Risicofactoren die tot de ziekte leiden:

• hoge leeftijd
• erfelijke en genetische aanleg, verhoogt de kans op optreden
• netvliesloslating al aanwezig in één oog
• trauma aan oog en hoofd (snelheidssporten, botsingen, vallen van hoogte, gewichtheffen, duiken, parachutespringen)
• ontsteking van het oog
• andere ziekten van het oog, zoals glaucoom, tumor, afsluiting van netvliesvaten
• extreme bijziendheid
• hoge BMI en obesitas
• hoge bloeddruk - vooral de kwaadaardige vorm en hypertensieve crisis
• diabetes mellitus (suikerziekte) en diabetische retinopathie
• oogchirurgie (intraoculaire chirurgie)
• een persoon met aanleg voor bloedingen
• eclampsie bij zwangere vrouwen
• premature baby's
• roken

De symptomen van netvliesloslating gaan niet gepaard met pijn. Deze ziekte doet geen pijn.

De belangrijkste symptomen zijn

• verminderde gezichtsscherpte - wazig zien
• gezichtsvelduitval in de periferie - verminderd gezichtsvermogen in de periferie, dat zich van de periferie naar het centrum kan verplaatsen
• lichtflitsen, vonken in een of beide ogen(fosfenen)
• plotselinge verschijning van zwevende vliegen in het gezichtsveld
  • dit zijn kleine donkere vlekjes, stippen in het gezichtsveld, die het beste te zien zijn op een bleke en witte achtergrond
  • vliegen zweven en zweven in het gezichtsveld
  • dicht op elkaar drijvende zwarte puntjes, zoals roet - een teken van een glasvochtbloeding
• schaduwen in het gezichtsveld, indruk van een gordijn, gordijnen - gedeeltelijk tot volledig verlies van het gezichtsvermogen
  • vervaging van het gezichtsveld, donkere openingen

Zwevende, fladderende vliegen komen vaak voor en duiden niet op een ernstiger probleem. Hun plotselinge verschijning kan echter wel duiden op deze ziekte. Ze zijn het beste te zien op een bleke achtergrond, bijvoorbeeld op een witte muur, als donkere, grijze schaduwen, stippen, draden.

Let op: bij plotseling optredende problemen is onmiddellijk oogonderzoek door een oogarts noodzakelijk. Dit kan uw gezichtsvermogen redden.

Als de macula (gele vlek) is aangetast, vermindert de centrale gezichtsscherpte aanzienlijk.

Onthechting van het hele netvlies veroorzaakt acute blindheid. Als dit niet onmiddellijk wordt behandeld, is het onomkeerbaar (irreversibel).

De basis van de diagnose is de medische voorgeschiedenis van de persoon (wat de getroffen persoon beschrijft).

Daarna volgt een speciaal oogonderzoek. De arts vraagt enkele details over de gezichtsscherpte en het optreden van gezichtsvelduitval met floaters. Hij gaat na of het probleem plotseling is opgetreden.

Dit zijn de belangrijkste onderzoeksmethoden, namelijk

• onderzoek van de oogachtergrond (met behulp van fel licht en speciale lenzen om het beeld van de oogachtergrond te vergroten)
• een echografisch onderzoek (om te zien of er een glasvochtbloeding is waardoor het netvlies moeilijk te zien is)

Afhankelijk van de vorm van ammotie van het netvlies wordt vervolgens voor een behandeling of operatie gekozen.

Het verloop van de ziekte hangt af van de vorm en natuurlijk de onderliggende oorzaak. Netvliesloslating doet geen pijn, maar de symptomen zijn wel gemakkelijk te herkennen.

Hierdoor kan de aandoening vroegtijdig worden ontdekt en kan er tijdig professioneel worden ingegrepen.

De acute vormen, waarvan het begin plotseling is, zijn het ernstigst. Het tegenovergestelde is het degeneratieve type, waarvan het begin langere tijd duurt. Dit laatste wordt veroorzaakt door veroudering van het organisme.

Ongeveer 7% van de gevallen komt bilateraal voor, d.w.z. in beide ogen.

Waarschuwing: zonder behandeling bestaat het risico op volledig verlies van het gezichtsvermogen in het aangetaste oog.