Hoe wordt schimmelnagel- en vingerziekte behandeld? Medicatie en chirurgie

Bij de behandeling van schimmelvoet- en nagelaandoeningen wordt eerst een lokale behandeling toegepast. Bij chronische en ernstigere problemen wordt ook gekozen voor systemische therapie. Lokale behandeling wordt toegepast als niet meer dan 25% van de nagelplaat is aangetast.

De behandeling duurt lang, maar is noodzakelijk. Bij verwaarlozing kunnen complicaties zoals cellulitis optreden. Cellulitis is een ontsteking van de huid (niet te verwarren met cellulitis, dat in de volksmond cellulitis wordt genoemd). Bij mensen die aan diabetes lijden, is het een aanleg voor diabetische voet. Langdurige lijders zijn een bron van verspreiding van de infectie thuis en in openbare ruimtes zoals zwembaden.

Wanneer de nagel is aangetast, worden verschillende medicinale lakken met een antischimmelbestanddeel gebruikt. Daarnaast worden ook oplossingen of crèmes gebruikt voor cutane mycose. De preparaten hebben een gecombineerde werking. Dit betekent dat ze een antischimmelbestanddeel en een tweede bestanddeel bevatten om de bovenste laag van de nagel te verstoren.

Door de verstoorde nagellaag dringt het geneesmiddel beter door tot de ziekteverwekkers. Deze therapeutische middelen hebben een breed werkingsspectrum op verschillende mycosen. De behandeling duurt echter lang. De toepassing van een topische antischimmel moet minstens 6 maanden en soms meer dan 1 jaar duren.

Er wordt gekozen voor systemische behandeling als meer dan 50% van de nagel is aangetast. Er worden verschillende systemische antischimmelmiddelen gebruikt. De middelen worden oraal, d.w.z. via de mond, toegediend. Vaak wordt een combinatiebehandeling gebruikt. Hierbij worden topische en algemene antischimmelmiddelen gecombineerd.

Het doel van combinatietherapie is om ervoor te zorgen dat het medicijn zo effectief mogelijk doordringt tot de ziekteverwekkers, zowel binnenin als aan de randen van de aangetaste gebieden. Het is ook een goed idee om een mycologisch onderzoek en kweek uit te voeren om het meest geschikte medicijn te bepalen.

In sommige gevallen is een chirurgische behandeling nodig. Het doel kan een gedeeltelijke of volledige verwijdering van de nagelplaat zijn. Deze procedure is pijnlijk en brengt bovendien een risico op infectie met zich mee. Het nagelbed kan ook worden verwijderd met_CO2, laser of chemisch.

De moderne tijd brengt ook methoden van fotodynamische behandeling, UVC-straling, laserbehandeling of iontoforese. Naast behandeling is preventie van de ontwikkeling of herhaling van problemen natuurlijk ook belangrijk.

En hoe zit het met zelfgemaakte recepten en oudewijvenadviezen?

Knoflook of azijn (gewoon, appel) heeft bijvoorbeeld een ontstekingsremmende werking en een effect op micro-organismen, net als tea tree olie.

Je hebt vast wel eens gehoord hoe dit kan worden gebruikt voor verschillende huidaandoeningen.