Menopauze: symptomen, hoe verloopt ze, wanneer komt ze, wat is de preventie van moeilijkheden?

U vraagt vaak: Wat is de menopauze?

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is de menopauze de periode tussen het 45e en het 60e levensjaar van een vrouw, die een jaar voor de laatste menstruatie begint en gepaard gaat met specifieke klinische verschijnselen.

De definitie en introductie van deze term werd voor het eerst gebruikt op het Internationaal Medisch Congres in Frankrijk in 1976.

In de volksmond krijgt de menopauze de bijnaam "overgang".

Wat gebeurt er in het lichaam tijdens de menopauze?

De cyclus van een vrouw wordt geregeld door een reeks hormonen die worden aangestuurd door het centrale zenuwstelsel in de hersenen.

De onderliggende oorzaak van deze veranderingen in het vrouwelijk lichaam is een verandering in de hormoonspiegels. Er is een afname van de productie van progesteron en oestrogeen.

Omgekeerd nemen de niveaus van hypothalamus- en hypofysehormonen toe.

Als gevolg van de hormonale veranderingen is er een verlies van follikels in het voortplantingssysteem van de eierstokken. Dit proces wordt folliculaire atresie genoemd.

De menstruatiecyclus stopt niet van de ene op de andere dag. De menstruatiecyclus kan geleidelijk langer worden, er kunnen anovulatoire cycli of metrorrhagie optreden, totdat de menstruatiecyclus uiteindelijk helemaal stopt.

De laatste menstruatiebloeding wordt menopauze genoemd. Het woord menopauze wordt echter ook gebruikt om te verwijzen naar de algemene periode van verandering in het lichaam van een vrouw die gepaard gaat met het stoppen van de menstruatie.

Naast hormonale veranderingen is er een lichte atrofie van de baarmoeder, vagina, ligamenten en bekkenbodemspieren.

De zachte structuren verliezen hun oorspronkelijke elasticiteit en verzwakken. De pH-waarde wordt neutraal tot alkalisch. Het lactobacillusgehalte neemt geleidelijk af.

Uiterlijke veranderingen zoals gewichtsverandering, verandering van onderhuidse vetafzetting, huidpigmentatie, toegenomen droogheid van de huid, enz. zijn ook merkbaar.

Het begin van de menopauze wordt bepaald door verschillende factoren die grotendeels oncontroleerbaar zijn.

Tot deze factoren behoren de menarche, d.w.z. het begin van de eerste menstruatie; hoe later deze plaatsvindt, hoe later het begin van de menopauze kan worden verwacht. Andere factoren zijn de lengte van de menstruatiecyclus (hoe langer de menstruatiecyclus, hoe later het begin van de menopauze kan worden verwacht), ras en oudere leeftijd.

Beïnvloedende factoren zijn het aantal geboorten (hoe meer geboorten, hoe later het begin van de menopauze kan worden verwacht), levensstijl (alcohol en roken kunnen van invloed zijn op een vroeger begin van de menopauze) en psychosociale factoren (relaties, stress, omgeving).

De menopauze wordt onderverdeeld in 4 perioden:

1. Premenopauze
2. Menopauze
3. Perimenopauze
4. Postmenopauze

De premenopauze is een periode van 1 jaar met regelmatige menstruatie voordat de hormoonafname begint.

De menopauze is de periode waarin de menstruatiecyclus stopt en verdwijnt.

Het is de laatste fysiologische menstruatie.

De perimenopauze is de periode van de laatste menstruatiebloeding en de periode daarna wanneer er een aanzienlijke schommeling in de hormonen is.

Er kan sprake zijn van zwakkere onregelmatige menstruatiebloedingen.

De postmenopauze is de periode 1 jaar na de menopauze die gekenmerkt wordt door lage niveaus van het vrouwelijk hormoon oestrogeen.

Op welke leeftijd komt de menopauze?

Het is meestal tussen 45-60 jaar van een vrouw. Voor sommigen komt het eerder.

Vrouwen worden in deze periode met veel moeilijkheden geconfronteerd. Ze worden verenigd door de naam...

Het climacterisch syndroom

Ongeveer 70 tot 80% van de vrouwen in de menopauze wordt getroffen door het climacterisch syndroom.

Het duurt gemiddeld 2 jaar. Het wordt gekenmerkt door specifieke klinische symptomen van fysieke en psychische aard. Er zijn manieren om het verloop van de menopauze aanzienlijk te verkorten.

Wat zijn de vroegste symptomen van de menopauze?

Lichamelijke symptomen:

• Opvliegers
• Nachtelijk zweten
• hartkloppingen
• Vermoeidheid
• Hoofdpijn
• Migraine
• Slaapstoornissen
• Slapeloosheid
• Progressie van osteoporose
• Toegenomen droogte van de huid
• Verandering in huidpigmentatie
• Toegenomen huidatrofie
• Incontinentie
• Veranderingen in genitale organen
• Afname van libido

Psychiatrische symptomen:

• Stemmigheid
• Prikkelbaarheid
• Overgevoeligheid
• Gevoelens van angst en depressie
• Stoornissen in het geheugen
• Verminderde concentratie
• Gestrest gevoel

Opvliegers en zweten

Plotselinge opvliegers en toegenomen nachtelijk zweten treffen tot 70% van de vrouwen in de menopauze.

Het thermische mechanisme is waarschijnlijk het gevolg van een tijdelijke verstoring of verandering van de thermoregulatie die in de hypothalamus wordt geregeld. De hypothalamus beïnvloedt ook veranderingen in de huidtemperatuur, de bloedstroom, de bloeddruk en de hartslag.

De duur van opvliegers is individueel. Ze zijn meestal plotseling en duren 3-5 minuten, maar kunnen tot een uur duren.

Slaapstoornissen

Met het ouder worden verandert de slaapcyclus fysiologisch. In slaap vallen en wakker worden verschuiven meestal naar vroegere uren.

Er kan meer vermoeidheid, slaperigheid en moeite met inslapen optreden.

Sommige studies wijzen op verminderde niveaus van het slaaphormoon melatonine tijdens de menopauze. Inname van melatonine in de vorm van voedingssupplementen heeft een positief effect op de slaap en de slaapkwaliteit.

Psychische stoornissen

Een van de meest voorkomende symptomen van de menopauze zijn psychische stoornissen. Angst, depressie, nervositeit, aandachts- en geheugenstoornissen en snelle stemmingswisselingen.

Receptoren voor oestrogenen worden gevonden in bepaalde delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de toestand van de psyche.

Oestrogeenspiegels correleren ook met dopamine- en serotonineniveaus, die verband houden met onze huidige stemming en ons innerlijk gevoel.

Veranderingen in huidkenmerken

Veranderingen in hormonen hebben ook invloed op het grootste orgaan van het lichaam - de huid. Hormonale veroudering kan zich uiten in de vorming van rimpels, toegenomen droogheid en atrofie van de huid.

Er is een afname van de collageenproductie, vermindering van de haarfollikels, tragere nagelgroei en verlies van melanocyten. Verlies van melanocyten kan leiden tot veranderingen in de huidpigmentatie.

Incontinentie

Urine-incontinentie is het oncontroleerbare urineverlies, dat ongeveer 50% van de vrouwen treft. Oudere vrouwen en vrouwen in de menopauze lopen het meeste risico.

Als gevolg van de afname van oestrogenen atrofiëren de spieren van de blaas, de lagere urinewegen en de bekkenbodem. Door de verzwakking van de sluitspieren is het mogelijk dat de reflexsluiting niet optreedt bij verhoogde lichamelijke activiteit, hoesten of niezen.

Afname van libido

Het vrouwelijke geslachtsorgaan ondergaat een milde verandering in de vorm van atrofie. Slapheid, verlies van elasticiteit, verkorting van de zachte vezels of droogheid van de vagina met gebrek aan smering. Psychologische factoren spelen een belangrijke rol.

Een daling van het niveau van de geslachtshormonen kan leiden tot een afname van het libido, het seksueel verlangen en een afzwakking van de seksualiteitsbeleving.

Osteoporose

De progressie van de stoornis in de botmicroarchitectuur en het verlies van botmassa wordt osteoporose genoemd. Het is een van de veel voorkomende symptomen van de menopauze.

Sommige studies hebben aangetoonddat ongeveer 80% van de vrouwen met dijbeenbreuken in de menopauze zitten.

Het dunner worden van de botten betekent een groter risico op breuken, vooral in de dijbeenhals, de wervels van de wervelkolom en in de buurt van de polsbeenderen.

Het is noodzakelijk zich door een arts te laten onderzoeken en regelmatig de nodige vitaminen en mineralen aan te vullen, met name calcium en vitamine D.

Risico van hart- en vaatziekten

Bij postmenopauzale vrouwen kunnen ook veranderingen in het hart- en vaatstelsel optreden. Een gebrek aan oestrogenen kan hieraan debet zijn.

De systolische en diastolische bloeddruk, de bloedsuikerspiegel en het cholesterolgehalte kunnen stijgen, waardoor het risico op een beroerte, een coronaire hartziekte of diabetes toeneemt.

Oestrogeenvervanging bij de behandeling van hart- en vaatziekten voldoet niet aan de medische verwachtingen. Daarom is de beste preventie een gezonde levensstijl. Roken en alcohol moeten worden vermeden, het gewicht moet worden aangepast en er moet voldoende compenserende lichaamsbeweging zijn.

Interessante informatie in het artikel:Hoe hart- en vaatziekten te voorkomen?

• Medische voorgeschiedenis - een beschrijving van de moeilijkheden die de vrouw ondervindt
• Echografie/sonografie
• Densitometrisch onderzoek voor osteoporose
• Laboratorium bloedonderzoek, maar niet noodzakelijk (FSH niveau output en daling van oestrogeen en schildklierhormonen)

Je vraagt vaak: Hoe verloopt de menopauze?

We geven een meer gedetailleerde beschrijving van elke fase in het hoofdstuk over oorzaken.

Is het mogelijk om in de menopauze zwanger te worden?

De menopauze is de periode waarin de functie van de eierstokken - de productie van eicellen - ophoudt.

Reeds in de perimenopauze (het jaar vóór de laatste menstruatie - de menopauze) is de kans om zwanger te worden zeer gering. In de menopauze is deze bijna nul.

Men mag niet vergeten dat een zwangerschap op oudere leeftijd de gezondheidsrisico's voor zowel de baby als de moeder verhoogt (zwangerschapsdiabetes, hoge bloeddruk, verhoogde bloedstolling, aambeien, spataderen en andere).

De baarmoeder van een vrouw kan echter nog steeds embryo's ontvangen.

Kunstmatige inseminatie is theoretisch mogelijk, maar artsen raden een zwangerschap na de leeftijd van 40 jaar sterk af vanwege de mogelijke risico's.

Daarom moet elk geval afzonderlijk met een gynaecoloog worden besproken.

Preventie en eliminatie van symptomen van de menopauze

Vraagt u zich af hoe u menopauzale problemen kunt verlichten? Misschien kunnen 3 basisstappen u helpen.

1. Inname van vitamine D en calcium

Vitamine D zit vooral in voedingsmiddelen als zalm, tonijn, kaas, eieren, champignons, erwten of noten. Tijdens de menopauze met het risico op osteoporose is een aanzienlijke daling van het niveau van deze vitamine aangetoond.

Een van de belangrijkste functies van vitamine D in het menselijk lichaam is het ondersteunen van de gezondheid van de botten en het immuunsysteem.

Om osteoporose te voorkomen, is het belangrijk om in de jeugd een zo hoog mogelijke botmassa te bereiken om het geleidelijke verlies ervan op latere leeftijd te vertragen.

Calcium is een belangrijk mineraal dat op grote schaal aanwezig is in het menselijk lichaam. Calcium zit vooral in de botten en tanden van het menselijk lichaam. Het helpt de contractiliteit van de hartspier en de zenuw- en spierfunctie te regelen.

Bij een tekort kunnen botverslechtering, spierkrampen, hartkloppingen, angst, depressie en slaapstoornissen optreden.

Veel studies bevestigen dat calciumsuppletie een gunstig effect heeft op het menopauzesyndroom en de botdichtheid verbetert.

2. Voldoende eiwitinname

Het is bekend dat we regelmatig calcium en vitamine D nodig hebben voor gezonde botten.

Minder bekend is dat voldoende eiwitinname ook essentieel is voor gezonde botten en het voorkomen van osteoporose.

Oudere mensen hebben in veel gevallen een onvoldoende eiwitinname via de voeding, wat een negatief effect kan hebben op het skelet en de botdichtheid.

Eiwit is een natuurlijk macronutriënt dat in ons lichaam voorkomt. Het is de basisbouwsteen van het menselijk lichaam.

Eiwitten zijn betrokken bij alle processen die in het lichaam plaatsvinden op cellulair en extracellulair niveau.

De daling van oestrogeen tijdens de menopauze kan leiden tot spierverlies en dunner wordende botten. Daarom wordt aanbevolen dat de voeding die u eet voldoende eiwitten van goede kwaliteit bevat.

Voorbeelden van voedingsbronnen zijn vis, eieren, peulvruchten, noten of vlees van goede kwaliteit.

3. Lichaamsbeweging als onderdeel van een levensstijl

Regelmatige recreatieve en compenserende lichaamsbeweging is belangrijk.

Het heft onevenwichtigheden in spieren en bewegingen op, versterkt verzwakte spieren en ontspant op zijn beurt overbelaste spieren.

Oefeningen gericht op versterking van de bilspieren en de spieren van het heupgewricht worden aanbevolen. Individueel aangepaste training gericht op spierversterking is geschikt als preventie tegen atrofie van het bewegingsapparaat.

Risicovolle en impactvolle sporten moeten worden vermeden, maar loopbandoefeningen, yoga, zwemmen, Pilates, wandelen en nordic walking worden daarentegen aanbevolen.

Regelmatige lichaamsbeweging verbetert de algemene fysieke conditie en fitheid, maar vergroot ook de mentale veerkracht en mentale stabiliteit.

Beweging versterkt ook de afweer van het lichaam, stimuleert het immuunsysteem, bevordert de spijsvertering en, last but not least, verbetert de stemming.

Aanbevolen dieet

• Verhoogde groente- en fruitinname
• Voldoende eiwitinname
• Inname van vetten rijk aan onverzadigde vetzuren
• Voldoende vezels
• Verminderde zoutinname
• Calcium- en vitamine D-supplementen
• Verhoogde inname van vitaminen en mineralen
• Regelmatige voeding
• Uitgebalanceerde voeding
• Consumptie van fyto-oestrogenen in de voeding
• Beperking van eenvoudige suikers
• Voldoende vochtinname
• Het drinken van geschikte kruidenthee
• Beperken van gezoete dranken

Lees ook het artikel:Artikel: Menopauze bij mannen, grap of werkelijkheid? Wat is andropauze (+ symptomen)