Ischias: Wat veroorzaakt ischias en hoe uit het zich?

In de meeste gevallen denken we bij ischias aan pijn in het lumbale gebied. De pijn is oncomfortabel, verplaatst zich en schiet naar de bilspieren, billen en lager in het been.

Naast de pijn komen er andere problemen bij. Voorbeelden zijn een beperkte mobiliteit in dit deel van de wervelkolom, verergering (intensivering) van de pijn door beweging, verzwakte spieren en verminderde huidgevoeligheid.

Problemen kunnen ontstaan door schade aan de tussenwervelschijf, overbelasting van de spieren, degeneratieve veranderingen in de botten, maar ook door verschillende andere oorzaken.

Een andere naam voor ischiaszenuwontsteking en rugpijn:

Ischias of lumboischiadisch syndroom. Op internet kun je de benamingen lumbago, ischias of lumbale wervelkolomblokkade tegenkomen, ook acute rugpijn.

In dit artikel geven we meer informatie over de ischiaszenuw en de ontsteking ervan. In dit geval gaat het echter niet om een ontsteking in de ware zin van het woord.

Ischiaszenuw - kort

Wat is de ischiaszenuw?

In het kort.

Hij staat bekend als de heupzenuw.

Het is een spinale zenuw die ontspringt uit de wortels van het ruggenmerg L4-S3 (de wortels van het lumbale en sacrale ruggenmerg). De wortelvezels (anterior en posterior) ontspringen uit het ruggenmerg en vormen samen de spinale zenuwen.

De nervus ischiadicus is de grootste zenuw in ons lichaam. De dikte wordt vergeleken met de pink van een hand en is naar verluidt ongeveer 1 centimeter in diameter.

Nadat hij het ruggenmerg heeft verlaten, loopt hij door het achterste gedeelte van het bekken onder de billen (musculus gluteus maximus). Vervolgens loopt hij door het bovenbeen en ongeveer ter hoogte van de knie splitst hij zich in twee andere takken, namelijk de n. tibialis en de n. fibularis communis.

De expert, Andrea Bull, MD, voegt hieraan toe.

Hij innerveert of voedt een groot deel van de onderste ledematen en spieren van de onderste ledematen, van de dij, het scheenbeen en het been.

Beschadiging of beklemming ervan veroorzaakt onaangename en intense pijn en andere neurologische problemen.

Ischias is...

Ischias verwijst naar een onaangename pijn die vanuit de heup schiet en meestal naar één van de onderste ledematen, meer bepaald naar de achterkant van het dijbeen, het scheenbeen en in de ernstigste gevallen naar het been.

De pijn gaat gepaard met spierzwakte, soms zelfs met verminderde mobiliteit en verminderde huidgevoeligheid in het gebied. Ischiaszenuwproblemen verminderen de mobiliteit, veroorzaken pijn bij het zitten en verminderen in het algemeen de levenskwaliteit.

De problemen zijn voornamelijk het gevolg van zenuwbeknelling, die verschillende oorzaken kan hebben.

De oorzaak van ischias is de beklemming van de ischiaszenuw, die irritatie veroorzaakt, wat resulteert in intense en onaangename pijn. Het wordt ook wel ischias genoemd.

Problemen kunnen het gevolg zijn van verschillende pathologische aandoeningen:

• beschadiging van spieren en pezen
• trauma
• beschadiging van de tussenwervelschijf
• degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijven, wervels, osteochondrose
• anatomische afwijkingen zoals spondylolisthesis en andere stoornissen van de positie en kromming van de wervelkolom
• infecties in de nabije omgeving (voorbeelden zijn tuberculose van de wervelkolom)
  • acute infectieziekten met een gecompliceerd verloop
• verkoudheid, wervelfracturen
• osteoporose
• ankyloserende spondylitis(ziekte van Bechterew)
• ziekten van de bekkenorganen
  • urogenitaal stelsel, nieren
  • spijsverteringsstelsel
• stofwisselingsstoornissen zoals diabetes
• auto-immuunziekten
• kanker

Pijn in het gebied kan ook ontstaan als gevolg van zwangerschap.

De meest voorkomende oorzaken van ischias zijn mechanische problemen met de wervelkolom en degeneratieve veranderingen in de wervelkolom. Deze problemen zijn meestal het gevolg van overbelasting van de wervelkolom op jonge leeftijd.

Voorbeelden zijn het tillen van zware voorwerpen, onjuiste techniek bij het hanteren of ongepast buigen en ongecoördineerde bewegingen.

De onderstaande tabel geeft een overzicht van de belangrijkste oorzaken van pijn en ongemak als gevolg van aandoeningen van de wervelkolom

Risicofactoren die leiden tot problemen met de wervelkolom

Er zijn enkele risicofactoren genoemd in verband met de ontwikkeling van wervelkolomproblemen.

1. Geslacht - Komt in hogere mate voor bij de mannelijke bevolking. Het verhoogde percentage is voornamelijk te wijten aan overbelasting van de wervelkolom in termen van beroep. In bepaalde beroepen wordt de grotere fysieke kracht van mannen toegepast.

2. Beweging en houding - Deze risicofactor komt voor bij beroepen met langdurig werk in één houding of met overbelasting aan één kant. In dit geval is het geslacht niet meer doorslaggevend.

Ook snelle bewegingen zijn een veel voorkomende oorzaak.

Een slechte houding of een ongeschikte slaaphouding en een slechte slaapmatras vormen ook een probleem.

3. Leeftijd - Een belangrijke risicofactor, vooral in de productieve periode van een persoon. Vanaf ongeveer 30 tot 50 jaar komen wervelkolomproblemen vaker voor.

4. Levensstijl - Dit heeft een algehele invloed op de gezondheid. In het geval van wervelkolomproblemen is een zittend beroep of een zittende levensstijl en een gebrek aan beweging cruciaal.

Het tegenovergestelde van inactiviteit is het overbelasten van de wervelkolom met schokken en ongewone fysieke stress, vooral bij een ongetraind persoon.

5. Zwaarlijvigheid en overgewicht leiden samen met een zittende levensstijl tot langdurige overbelasting van de wervelkolom. Het resultaat is rugpijn.

Interessante artikelen over overgewicht en obesitas:
Wat is het verschil tussen overgewicht en obesitas?
Wat is BMI en hoe wordt het berekend
Overgewicht en obesitas bij jongeren en kinderen

6 Trillingen met een frequentie van 5 Hz leiden tot schade aan de discuskern. Voorbeelden van bronnen van trillingen zijn zware industriële beroepen, zoals beroepschauffeurs van vrachtwagens.

7. Roken wordt gezien als een mogelijke bron van problemen in het degeneratieve proces.

De 4 meest voorkomende oorzaken van ischias

Er is gerapporteerd dat de meest voorkomende oorzaken van ischias zenuwpijn een beklemming van de ischias zenuw is, die wordt veroorzaakt door 4 mechanismen.

Discus hernia

Een uitstulping van de tussenwervelschijf (discushernia) veroorzaakt beknelling van de nervus ischiadicus. Dit mechanisme is een van de meest voorkomende oorzaken van verschillende pijnen in de wervelkolom. Het kan al dan niet optreden, bijvoorbeeld na een blessure en overmatige belasting van de wervelkolom.

Vernauwd wervelkanaal

Het wervelkanaal (canalis vertebralis) is buisvormig en wordt gevormd door de openingen van de wervels. Het wervelkanaal bevat het ruggenmerg.

Het ruggenmerg loopt door het wervelkanaal tot ongeveer de 1e-2e lendenwervels L1-L2.

Vernauwing van dit kanaal wordt ook wel spinale stenose genoemd. Het is een vernauwing van de ruimte in het wervelkanaal. De vernauwing is de bron van de compressie. Het kan ontstaan na een verwonding of een degeneratief proces.

Deze oorzaak is de minst voorkomende van de 4 genoemde.

Spondylolisthesis

Dit is een verplaatsing of verschuiving van het wervellichaam ten opzichte van de aangrenzende wervel eronder. Komt het meest voor in de L- en S-wervelkolom (L lumbaal - lumbaal, S sacraal - sacraal).

De wervels zijn met elkaar verbonden door een complexe structuur van ligamenten die ze stabiliseren in een bepaalde positie ten opzichte van elkaar. De oorzaak van de verschuiving (olisthesis in het Grieks) kan een beschadiging van het bot, de spieren of de ligamenten zijn.

Spondylolisthesis wordt onderverdeeld in:

1. isthmisch - wanneer de integriteit van de wervel in de isthmus (wervelboog) is aangetast.
2. dysplastisch - een ontwikkelingsstoornis van de articulaire oppervlakken van de wervel
3. degeneratief - bij degeneratieve verandering van de tussenwervelschijven en bijgevolg van de gewrichten
4. iatrogeen - veroorzaakt door een operatie aan de wervelkolom

Vaak het gevolg van een verkorte peervormige spier (musculus piriformis syndroom)

De musculus piriformis (peervormige spier) is een kleine platte bekkenspier in het bilspiergebied. Hij bevindt zich vlakbij de ischiaszenuw, onder de grootste bilspier (musculus gluteus maximus).

Onder bepaalde omstandigheden drukt de spier op de ischiaszenuw. Hierdoor ontstaan verschillende neurologische problemen. Natuurlijk pijn - ischias.

De oorzaak is voornamelijk contractie of verhoogde tonus, spasme van de m. gluteus maximus en beklemming (compressie) van de ischiaszenuw.

Vaak treedt de pijn op bij langdurig zitten, in een later stadium al na 15 minuten. Het probleem is zitten op een harde mat of op een fiets. De pijn wordt verergerd door lopen, traplopen of bukken met gestrekte onderste ledematen.

De meest voorkomende oorzaken van dit syndroom zijn:

• langdurig zitten, waarbij zitten met gekruiste onderste ledematen nog meer bijdraagt
• langdurig autorijden
• rennen, voor-achterwaartse bewegingsactiviteiten zonder roterende bewegingen
• plotselinge veranderingen in bewegingsrichting - voetbal, basketbal en andere sportactiviteiten
• fietsen, als gevolg van een slechte zithouding

Ischias symptomen verminderen de kwaliteit van leven, en niet alleen vanwege de pijn.

De pijn kan zeer intens zijn en wordt verergerd door beweging of langdurige inactiviteit. Bij het peer-spiersyndroom veroorzaakt zelfs zitten al na 15 minuten problemen.

De pijn zit niet op één plek... De pijn kan zich verspreiden.

De pijn kan zich verspreiden en schiet van de onderrug naar andere gebieden:

• zitvlak - billen
• de achterkant van de dij
• kuit
• langs het been omhoog naar de voet

De pijn is brandend, stekend, prikkend, maar kan ook kloppend zijn.

De pijn wordt verergerd door lichamelijke inspanning en activiteit, langdurig staan of zitten, maar bijvoorbeeld ook door bukken en hoesten of niezen.

Ischias uit zich vaak door pijn 's nachts.

Het gaat gepaard met andere neurologische problemen zoals:

• paresthesie - een onaangenaam gevoel
  • tintelingen
  • tintelend gevoel
  • jeukend gevoel
• verminderde gevoeligheid van de huid - gevoelloosheid van de huid
• verzwakking van de spieren van de onderste ledematen
• verminderde spierspanning langs de zenuw
• mobiliteitsbeperking, problemen met van houding veranderen, knikkende knieën
• problemen met defecatie of urineren
• verminderde seksuele functie

Prevalentie van de problemen:
Begin van de problemen vanaf de leeftijd van 30-50 jaar
70-85% ervaart ten minste eenmaal in zijn leven lumbale wervelkolompijn
2-3% heeft radiculaire (wortel) symptomen

Bij het zoeken naar informatie over ischias kan men ook de term lumboischiadisch syndroom tegenkomen. Lumbofemoraal syndroom wordt ook beschreven. Pijn schiet van de lumbale rug naar het gluteale of dijgebied.

Het lumboischiadisch syndroom wordt gekenmerkt door een triade van symptomen:

1. verminderde functie van de wervelkolom met blokkade van de wervelkolom (bewegingsbeperking) en pijn
2. pijn of paresthesie die uitstraalt naar de dij, het scheenbeen of het been
3. spierzwakte met verminderde spiertonus, spanning

Problemen kunnen een onderliggend wortelsyndroom of pseudoradiculair syndroom hebben.

De onderstaande tabel toont het basisverschil tussen radiculair (wortel) syndroom en pseudoradiculair syndroom

Lumboischialgisch syndroom

In de literatuur en op internet kun je deze term, die in de volksmond ook wel ischias wordt genoemd, tegenkomen.

Lumbar (heup) + sciatica (waarbij de heupzenuw betrokken is) + algia (pijn) = pijnsyndroom in de lumbosacrale regio.

Het is een term die verwijst naar pijnlijke aandoeningen in de lumbale wervelkolom. De pijn gaat gepaard met een beperking van de beweeglijkheid en uitvloeiing in de onderste extremiteit.

Pijn, tintelingen, prikkelingen en andere sensaties kunnen naar de onderste ledematen schieten. Iemand kan ook last hebben van andere neurologische aandoeningen, zoals spierzwakte, verminderd gevoel of verminderde reflexen.

De diagnose wordt gesteld door een arts op basis van de medische voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek en neurologisch onderzoek. Ook worden bijvoorbeeld houding en postuur beoordeeld.

Beeldvormende methoden zoals röntgenfoto's, CT en MRI worden gebruikt om de exacte oorzaak van het probleem vast te stellen. EMG (elektromyografie) kan worden toegevoegd.

Differentiaal diagnose is belangrijk om de exacte oorzaak van het probleem te onthullen. Voorbeelden zijn:

• lumbago - een algemene term voor pijn in de onderrug, zonder ischiaszenuwirritatie.
• coxartrose - artrose van het heupgewricht
• buikholteaandoening
  • zweerziekte
  • galblaaskoliek
  • diverticulitis
  • tumor
• ziekte van het retroperitoneum
  • nier
  • abdominaal aorta-aneurysma
• gynaecologische ziekten
  • buitenbaarmoederlijke zwangerschap bij vrouwen
  • ontsteking
  • tumor
• gordelroos
  • neuralgie na herpetische ontsteking
• trauma
• vaatziekte
• tumorziekten
• ontsteking in de wervelkolom
• psychologische oorzaken

Soms komen ze terug of blijven ze zelfs bestaan. Ischias kan acuut of chronisch zijn.

In het geval van de chronische vorm zijn professioneel onderzoek en effectieve behandeling nodig om onnodige complicaties te voorkomen. Hetzelfde geldt in het geval van de acute vorm.

Het precieze verloop hangt af van de onderliggende oorzaak.

Hoe minder pijn en andere neurologische problemen zich manifesteren, hoe ernstiger het verloop waarschijnlijk is.

De pijn begint in het lumbale en sacrale gebied.

Het schiet in de billen (bil), gaat langs de achterkant van het bovenbeen naar beneden, soms tot in de kuit. De pijn kan door het hele onderste lidmaat en tot in de voet schieten.

Dit zijn onaangename tintelingen, prikkelingen, jeuk en branderige sensaties. Sommige mensen ervaren koude rillingen. Paresthesieën gaan gepaard met een vermindering van de gevoeligheid van de huid.

Spieren zijn zwak en slap. Mobiliteit, van positie veranderen en bijvoorbeeld langdurig in één houding zitten of staan (inactiviteit) zijn ook een probleem.

De pijn is meestal plotseling en hevig, scherp. De lijder kan naar één kant leunen, weg van de beperking, wat een effect heeft op de pijnverlichting. Hij staat op een ledemaat dat niet is aangetast door de beperking. Hij voelt stijfheid in het gebied.