Behandeling van het syndroom van Raynaud: Regiemaatregelen en veranderingen in levensstijl

Allereerst berust de behandeling op regulerende maatregelen (niet-farmacologische aanpak).

Belangrijke maatregelen zijn:

• veranderingen in levensstijl, algehele vermindering van risicofactoren voor hart- en vaatziekten
• het vermijden van triggers zoals kou of stress
• niet roken
• zich op de juiste manier kleden en beschermen tegen de kou, muts, sjaal, sokken, schoenen, meerdere lagen kleding, handschoenen, jas en over het algemeen comfortabele en luchtige kleding, het vermijden van strakke kleding en kleding gemaakt van kunstvezels
• bij koud weer, een gezichtsmasker, sjaal, sjaal om de neus
• laat de auto opwarmen voordat u gaat rijden bij koud weer
• binnenshuis en in airconditioning tijdens de zomer - bescherming tegen directe blootstelling aan kou
• tijdens werkbelasting - verandering van baan, werk, beperking van trillingen
• voldoende bewegen en een zittende levensstijl vermijden
• voldoende drinken
• vitaminen (C, E), mineralen (magnesium, zink) en supplementen om de bloedsomloop te verbeteren (ginkgo, chili, flavonoïden, gember, kaneel)
• groene thee
• aangepaste voeding, groenten, fruit, vezels
• gezonde vetten, minder vet voedsel en zout
• harden, maar ook een warm bad, niet heet, pas op voor hete glazen
• crèmes en gels voor dit doel
• massage, acupunctuur
• stressvermindering, veel rust, slaap, ontspanningstechnieken, biofeedback
• alcoholbeperking
• pas op met medicatie, raadpleeg een arts

Bij een gecompliceerder beloop en wanneer de kwaliteit van leven beperkt is, kunnen speciale medicijnen worden toegevoegd. Voorbeelden zijn medicijnen om te kalmeren of om de bloedcirculatie te verbeteren, namelijk calciumkanaalblokkers, alfablokkers, ACE-remmers en andere.

+

Er bestaat ook een zenuwblokkade. Dit gebeurt operatief of via een injectie. Na deze ingreep kan er een periode van 1-2 jaar zijn zonder problemen.

Bij de secundaire vorm is een vroegtijdige en afdoende behandeling van de primaire oorzaak en de onderliggende ziekte belangrijk. Daarna kan ook verbetering van dat symptoom worden verwacht.

Als de ziekte wordt gecompliceerd door huidbeschadiging, dan worden antibiotica toegevoegd om secundaire ontsteking te voorkomen. In geval van necrose ook chirurgische verwijdering van necrotisch weefsel tot amputatie van het dode deel.