Behandeling voor hartritmestoornissen? Medicatie en veranderingen in levensstijl zijn nodig

Bij de behandeling van hartritmestoornissen wordt een verandering van levensstijl aanbevolen. Het is noodzakelijk om de negatief beïnvloedende risicofactoren te veranderen. In sommige gevallen en voor sommige typen tachyaritmie is het mogelijk om vagale manoeuvres te proberen.

Vagale manoeuvres zijn fysieke manoeuvres die worden aanbevolen voor jongere en stabiele mensen. Natuurlijk gelden de aanbevelingen voor geïnstrueerde personen om complicaties te voorkomen. Deze omvatten:

• carotisknoopmassage
• Valsalva-manoeuvre
• druk op de oogballen

In de meeste gevallen is de behandeling niet definitief, tenzij de onregelmatige hartslag volledig kan worden geëlimineerd. De meest voorkomende vorm is conservatieve behandeling. Farmacologische middelen, d.w.z. medicijnen, worden gebruikt om de ritmestoornis te normaliseren.

De behandeling wordt gekozen afhankelijk van het type ritmestoornis. Er zijn verschillen in behandeling afhankelijk van de ECG-opname en de beoordeling daarvan. En of het hartritme langzamer of sneller is, en andere factoren die op het ECG worden beoordeeld.

Als farmacologische behandeling onvoldoende werkt, wordt elektrische cardioversie gebruikt. Deze methode maakt gebruik van een elektrische ontlading met een hoog voltage maar een lage intensiteit. Elektrische cardioversie wordt toegepast wanneer de patiënt verdoofd is of in slaap wordt gebracht.

Elektrische defibrillatie, of transthoracale pacing, is een andere optie. Elektrische defibrillatie wordt extern uitgevoerd met behulp van elektroden met een groot oppervlak. Externe defibrillatie wordt door artsen en zorgverleners gebruikt wanneer ventriculaire tachycardie of fibrillatie wordt gedetecteerd.

Bij een levensbedreigende openbare noodsituatie gebruiken leken echter ook een AED. Als de oorzaak van bewusteloosheid en ademstilstand een kwaadaardige hartritmestoornis is, is het een belangrijk hulpmiddel om mensen te laten overleven. Zie het gedeelte over eerste hulp en reanimatie voor meer informatie.

Invasieve elektrische hartdefibrillatie betekent dat een cardioverter-defibrillator chirurgisch in het lichaam wordt ingebracht. Deze zendt een puls uit om het hartritme weer normaal te laten worden wanneer het hart is aangetast.

Een pacemaker, bij het grote publiek bekend als pacemaker, is een apparaat dat soms tijdelijk, maar meestal permanent wordt geïmplanteerd. Er zijn ook tijdelijke uitwendige pacemakers. Deze pacemakers werken volgens verschillende principes. Bijvoorbeeld voor permanente stimulatie of alleen als de hartslag onder een ingestelde waarde komt.

Een andere vorm, maar niet bij elke patiënt toepasbaar, is radiofrequente katheterablatie. Het doel is om de plaats van oorsprong van de ritmestoornis uit te schakelen. Deze procedure wordt via het veneuze systeem uitgevoerd. Het principe is om de oorzaak en de plaats van de ritmestoornis te vinden.

De katheter wordt gebruikt om de plaats te verhitten of te verbranden, waardoor deze zijn vermogen verliest om een elektrische impuls te genereren of te geleiden. Tegelijkertijd wordt de pathologische plaats verwijderd, meestal met cryogene middelen of door plotselinge plaatselijke bevriezing.