Hoe kan gonorroe worden genezen en hoe kan het worden behandeld? Medicijnen, antibiotica, geen seks

Gonorroe wordt meestal behandeld met antibiotica op basis van de resultaten van gevoeligheidstests.

Als de stam van N. gonorrhoeae goed gevoelig is voor het toegediende antibioticum en de patiënt geen andere seksueel overdraagbare aandoeningen heeft, is een eenmalige toediening van een combinatie van twee antibiotica voldoende. Hiervan wordt er een via injectie in de spier toegediend en het andere in tabletvorm.

Op deze manier zal de duur van de behandeling extreem kort zijn: vanaf het moment dat de injectie wordt gegeven tot het moment dat het tweede medicijn wordt opgehaald bij de apotheek (en doorgeslikt), kan het een kwestie van 1 uur zijn.

De meest gebruikte antibiotica zijn

• fluoroquinolonen
• Generatie III cefalosporines
• aminoglycosiden of
• nieuwe macroliden

De laatste jaren is de toename van gonokokkenresistentie tegen bijna alle antibioticagroepen een wereldwijd probleem.

In juni 2012 meldde de Wereldgezondheidsorganisatie de ontwikkeling van N. gonorrhoeae-stammen die resistent zijn tegen behandeling met cefalosporines van de derde generatie in Australië, Japan, Noorwegen, Zweden en het Verenigd Koninkrijk.

Op dit moment wordt het niet langer aanbevolen om de penicillineserie toe te dienen, maar zijn antibiotica uit de cefalosporine- of macrolideserie geschikt.

Symptomen zouden snel moeten verdwijnen na overbehandeling.

Als de symptomen echter een paar dagen na de behandeling aanhouden, worden vervolgmonsters aanbevolen om te zien of de behandeling heeft gewerkt.

Deze tests kunnen al 3 dagen na het einde van de behandeling worden uitgevoerd. Als je dan nog steeds last hebt, ga dan opnieuw naar je arts. Hij of zij zal beslissen of een follow-up nodig is.

De behandeling kan voor iedereen anders zijn, afhankelijk van of je

• allergisch bent voor een bepaald type antibioticum
• er een gonokok is gevonden die resistent is tegen de behandeling
• de infectie zich heeft verspreid

Geef nooit zelfmedicatie. Onderbreek de behandeling niet. Vervang zelfs geen ander type antibioticum dan je arts voorschrijft!

Wanneer stopt de behandeling? Wat moet ik doen nadat ik alle antibiotica heb ingenomen?

Na de behandeling moet uw arts vervolgmonsters nemen, zelfs als u geen problemen meer ondervindt. Dit is om na te gaan of de therapie (behandeling) heeft gewerkt, 3 maanden nadat de behandeling is afgelopen.

Als je een gecompliceerd verloop van de ziekte hebt gehad, kan je arts besluiten om je eerder te testen.

Test op gonorroe

• Je kunt direct door je huisarts worden getest op gonorroe.
  • De uitslag is meestal binnen een paar dagen tot weken bekend, afhankelijk van hoe druk het in het laboratorium is.
• Er wordt ook een uitstrijkje genomen van een besmet deel van het lichaam, zoals de vagina, plasbuis, anus of keel. Als alternatief wordt er een urinemonster genomen in de vorm van een cassettetest, die direct in de kliniek of in de spreekkamer van de huisarts kan worden gedaan.
  • Deze tests geven meestal nauwkeurigere resultaten voor mannen dan voor vrouwen, maar werken goed als snelle diagnostische tests voor antigeendetectie.
  • Dit zijn tests waarbij gebruik wordt gemaakt van vaginale of urethrale afscheidingen.
  • Het resultaat van zo'n cassettetest is meestal binnen 15 minuten bekend.

Vergeet je partners niet!

Niets houdt echter op bij het onderzoeken en genezen van de zieke persoon. Het is belangrijk om de seksuele partner te identificeren met wie hij of zij mogelijk besmet is geraakt.

Partners met wie hij of zij tot 60 dagen geleden seksuele relaties had, voordat de problemen zich voordeden, moeten worden overwogen.

Je moet ook rekening houden met de mogelijkheid dat er mensen zijn die door de zieke persoon zijn besmet voordat ze van de infectie afwisten.

Het wordt aanbevolen dat zowel de zieke persoon als zijn/haar partner zich minstens 7 dagen onthouden van seksuele activiteit, ook al zijn ze hersteld en zijn alle symptomen verdwenen. Dit omdat er een risico bestaat dat je elkaar besmet.

Het komt zelden voor dat behandeling niet aanslaat. De meest voorkomende oorzaak van terugkerende problemen is wederzijdse herinfectie.