De ziekte van Menière: wat zijn de oorzaken? Wat zijn de symptomen (duizeligheid en...)?

Wat is de ziekte van Menière, waarom komt het voor en welke andere symptomen veroorzaakt het naast duizeligheid?

De antwoorden op deze vragen en andere belangrijke informatie vindt u in het artikel.

De ziekte van Menière = syndroom van Meniere.

Het binnenoor is een onderdeel van het oor. Het bestaat uit een benig en geblancheerd labyrint en heeft een complexe anatomische en histologische structuur.

Het binnenoor zorgt voor evenwicht door middel van het slakkenhuis en de halfcirkelvormige kanalen. Het gebied wordt geïnnerveerd door de evenwichtszenuw. Deze heeft zijn kernen in het centrale zenuwstelsel en kleine uiteinden in het binnenoor. De zenuwuiteinden worden geïrriteerd door de toename van het volume van de endolymfe.

Onder normale omstandigheden is de concentratie van elektrolyten (natrium, kalium...) in de endolymfe in evenwicht.

Bij het syndroom van Menière is er een onevenwicht van deze elektrolyten.

De ziekte komt voor bij zowel mannen als vrouwen van 30-60 jaar. De ziekte komt niet voor bij kinderen.

De ziekte van Menière wordt veroorzaakt door een storing van de endolymfatische zak in het binnenoor.

De problemen kunnen ontstaan na een verkoudheid. Daarom komen ze vaker voor in de herfst en de winter.

De belangrijkste risicofactoren zijn roken, cafeïne en alcohol. Deze hebben een onmiddellijk toxisch effect op het binnenoor en de bloedvoorziening ervan.

De ziekte kan ook worden veroorzaakt door onevenwichtig saunagebruik zonder herhaalde aanpassing van het organisme.

De oorzaak van de ziekte is meestal onbekend.

Hydrops kan worden veroorzaakt door bepaalde ziekten, zoals degeneratieve veranderingen van de halswervelkolom (bijvoorbeeld osteochondrose), endocriene ziekten (ziekten van de endocriene klieren), allergische reacties of infecties. Meestal gaat het om ziekten die een verandering in de doorgankelijkheid en de tonus van de bloedvaten in het binnenoor veroorzaken.

Het labyrint zelf kan bij verschillende ziekten geïrriteerd raken.

Een van de belangrijkste oorzaken is een verstoring van de vaattoevoer.

In zeldzame gevallen kan het gaan om een neurinoom (tumor van de evenwichtszenuw).

De ziekte komt ook voor bij hersenvliesontsteking (meningitis) of na een hoofdletsel.

De belangrijkste symptomen zijn:

• duizeligheid (licht in het hoofd)
• tinnitus (gefluit in het oor aan één kant)
• hyposmie (eenzijdig gehoorverlies)
• kan gepaard gaan met
  • misselijkheid, een gevoel van overgeven
  • onvaste houding en evenwichtsverlies
  • zweten
  • hoofdpijn
  • angst

De basis van de behandeling is een juiste diagnose. Er moet ook rekening worden gehouden met andere ziekten van het vestibulaire (evenwichts)systeem. Aanvallen komen meestal meerdere keren achter elkaar voor. Er kan ook één langere aanval optreden.

De ziekte kan seizoensgebonden zijn. Ze kan goed onder controle worden gehouden met een effectieve behandeling. De aanvallen keren niet terug.

De juiste diagnose wordt gesteld door een neuroloog en een otorhinolaryngoloog.

Audiometrie, die de verschuiving van de gehoordrempel meet, en onderzoek van geluid evoked potentials worden uitgevoerd.

Het hersenvocht (CSF) wordt onderzocht door middel van een punctie.

In het algemene beeld worden de cervicale en craniale vaten en hun doorstroming onderzocht.

Computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming wordt gebruikt om een nauwkeurige diagnose te stellen.

De ziekte van Meniere is een aanvalsstoornis.

Meestal tast het slechts één oor aan, maar het kan ook bilateraal zijn. Op basis daarvan kan de arts de aard van de duizeligheid onderzoeken.

De belangrijkste klachten van de patiënt zijn duizeligheid en gefluit in het oor dat enkele uren aanhoudt. De patiënt leunt vaak naar één kant. Hij loopt het risico te vallen. Soms gaat het slechts om een kortstondig evenwichtsverlies.

De patiënt voelt vaak de drang om te braken en braakt.

Hij voelt zich ongemakkelijk en is bang.

De ziekte komt vaak seizoensgebonden terug. Het kan om de 2-3 dagen voorkomen. Medische spoedhulp is vereist.

Algemene goedkeuring is aanwezig.

Dieetmaatregelen

De consumptie van keukenzout moet worden beperkt. Producten met een hoog zoutgehalte zijn bijvoorbeeld ketchup, mayonaise, sojasaus, chips. Het is beter om bij het koken zout te vervangen door kruiden.

Het is belangrijk om cafeïne en de inname van alcoholische dranken uit te sluiten.

Wat te doen tijdens een aanval

Allereerst is het belangrijk om door een arts voorgeschreven medicijnen tegen duizeligheid in te nemen.

Vanwege de onaangename duizeligheid is het beter een zittende of liggende houding aan te nemen.

Bij het sluiten van de ogen hoeft iemand zijn ogen niet te richten op voorwerpen om hem heen. De duizeligheid zal afnemen.

Het is belangrijk het hoofd niet snel te draaien. Dat zou de toestand kunnen verergeren.

Alle bewegingen moeten langzaam en voorzichtig worden gemaakt.

Wat is riskant

Bij frequente aanvallen is het gevaarlijk om auto te rijden, te zwemmen of op een ladder te klimmen.

Sommige van deze posities kunnen duizeligheid veroorzaken.

Ook het bedienen van zware machines wordt afgeraden. De meeste mensen met de ziekte van Menière hebben geen problemen met vliegreizen. Bij een opflakkering kunt u in het vliegtuig beter uit de buurt van het raam gaan zitten en naar het toilet gaan.

Lichaamsbeweging bij de ziekte van Menière

Bij een aanhoudende aanval van duizeligheid wordt zware lichaamsbeweging afgeraden.

Enkele eenvoudige oefeningen kunnen helpen. In rugligging, zonder het hoofd te bewegen, is het goed om zijwaartse en op- en neerwaartse oogbewegingen te oefenen.

Een andere oefening kan zijn het hoofd vanuit liggende positie voorzichtig op te tillen, d.w.z. de kin tegen de ribbenkast te drukken.

Afhankelijk van de aard van de duizeligheid is het raadzaam het hoofd vanuit liggende positie naar links en rechts te bewegen.

Een geschikt alternatief om de symptomen te verlichten is de schouders te strekken en de vinger langzaam naar het puntje van de neus te bewegen.

Afhankelijk van de aard van de symptomen kunnen deze oefeningen ook zittend worden gedaan.

Een andere oefening is het optillen van een voorwerp van de grond met de ogen open en dicht.

Een alternatief is het gooien van een bal van de ene hand naar de andere. Dit kan zittend of staand worden gedaan.