Cyste in de borst (knobbeltje): wat zijn de symptomen? Pijn is misschien niet aanwezig

Een borstcyste is een met vloeistof gevulde zak, groter of kleiner in volume, die zich in de borst bevindt.

Het medische gebied dat zich bezighoudt met borstziekten heet mammologie en valt onder gynaecologie en verloskunde. Dit gebied omvat diagnose, chirurgie, pathologie en behandeling.

Anatomie van de borst

De borst bestaat uit de borstklier en het omliggende bindweefsel. Ze heeft een tepel met een tepelhof. Ze is meer gepigmenteerd, d.w.z. donkerder van kleur, en meer omlijnd van de huid.

De verandering van de pigmentkleur van de tepel treedt vooral op tijdens de zwangerschap, wanneer de tepel donkerder is.

De borstklieren, talgklieren en zweetklieren bevinden zich aan de rand van het tepelhof.

De grootte van de borst en haar massa ondergaat verschillende veranderingen tijdens het leven als gevolg van de menstruatiecyclus, leeftijd, zwangerschap en borstvoeding.

De rol van de borst is het produceren en afscheiden van melk.

De inhoud van het borstweefsel in de borst bepaalt de grootte en de vorm van de borst.

Borstweefsel ziet er bij onderzoek vaak knobbelig uit. Als een nieuw knobbeltje verschijnt, niet verdwijnt en aanhoudt na één of twee menstruatiecycli of groter wordt, is het belangrijk om naar een gynaecoloog te gaan en het onderzoek niet uit te stellen.

De borstklieren worden beïnvloed door hormonen tijdens de menstruatiecyclus, tijdens de zwangerschap, de borstvoeding en de menopauze.

Een cyste in de borst is een met vocht gevulde holte die meestal binnen enkele dagen tot weken krimpt of absorbeert. Als de cyste groter wordt, wordt met een punctienaald de inhoud weggezogen en het volume verminderd.

Cysten in de borst van een vrouw komen vaak voor en houden verband met de menstruatiecyclus. Ze kunnen sporadisch of aangeboren ontstaan.

Cysten kunnen bij vrouwen op elke leeftijd ontstaan, maar komen vaker voor in de premenopauze, bij vrouwen onder de 50. Ze kunnen voorkomen in één borst of in beide borsten tegelijk.

Soms komt een knobbel en cyste in de borst ook voor bij kinderen op jonge leeftijd of bij mannen.

De meeste borstcysten zijn goedaardige vormen die niet de neiging hebben om uit te zaaien. Een vrouw hoeft niet bij elk knobbeltje in haar borst meteen aan kanker te denken.

Vaak gaat het om een niet-kankerachtige cyste.

Toch mogen cysten niet worden onderschat. Het kunnen nog steeds tumoren zijn zoals goedaardige papillomen of zelfs kwaadaardige carcinomen, maar deze komen vaak voor bij vrouwen boven de 40.

Indeling van soorten cysten in de borst

Fibreuze mastopathieën zijn borstveranderingen die plaatsvinden in klierweefsel.

Cysteuze mastopathie betekent dat een groot aantal kleine cysten in de borst wordt aangetroffen.

De combinatie van fibreuze mastopathie en cysteuze mastopathie wordt fibrocysteuze mastopathie genoemd. Deze komt vooral voor tussen de 40 en 50 jaar, wanneer veranderingen in de structuur van de borstklier worden veroorzaakt door geslachtshormonen en de vorming van knobbeltjes - cysten.

Fibroadenomen komen voor bij vrouwen van ongeveer 20 tot 40 jaar, wanneer zich goedaardige tumoren in de borst vormen. Ze groeien langzaam, zijn vaak beweeglijk en pijnloos onder de huid.

Cysten zijn met vloeistof gevulde zakjes die tijdens de menstruatiecyclus de geslachtshormonen beïnvloeden. Hun grootte verandert in de loop van de maand als gevolg van de hormonen.

Ze verschijnen op elk moment in het leven van een vrouw en zelden bij vrouwen na de leeftijd van 50. Deze cysten zijn goedaardig, beweeglijk onder de huid en zacht. Soms kan een vrouw ze niet voelen. Soms zijn ze gevoelig om aan te raken en zelfs pijnlijk.

Abcessen zijn zakjes gevuld met pus en zijn vrij pijnlijk. Meestal ontstaat een abces bij een borstontsteking. Bij een abces is de huid op de plaats van de gevormde ontstekingslaag rood, heet of hard.

Lipomen zijn goedaardige tumoren die variëren in grootte. Soms zit er één lipoom in de borst, soms meerdere tegelijk.

Intraductale papillomen, ook wel papillomen van de melkkanalen genoemd, behoren tot de goedaardige tumoren van de borstklier. Ze komen vaak voor met bloederige of melkachtige afscheiding uit de tepel.

Een atheroom is een vetgezwel dat is ontstaan door verstopping van de talgklier. Bij palpatie is het bolvormig, ongeveer ter grootte van een erwt, maar het kan groter worden. Microcysten zijn niet op de tast te voelen. Ze zijn te klein, maar kunnen worden opgespoord met mammografie of sonografie.

Macrocysten zijn groot, tastbaar en variëren in grootte van 2,5 cm tot 5 cm in diameter.

De oorzaak is niet precies bekend. Cysten ontstaan door hormonale veranderingen in de menstruatiecyclus.

Waarom ontstaan cysten?

Borstweefsel bestaat uit klieren waarin tijdens de borstvoeding melk wordt gevormd. Via hun kanaaltjes wordt de melk afgevoerd naar de tepel. Deze borstklieren zijn omgeven door borstweefsel in de borst, dat bestaat uit weefsel en vet.

De borsten veranderen met de leeftijd door hormonale veranderingen en het hormoon oestrogeen. Dit hormoon zorgt voor de vorming van vocht in de borst.

Als de borstklieren zich met vocht vullen, ontstaat een cyste in de borst.

Vaak worden cysten ook gevormd door een teveel aan oestrogeen of andere hormonen.

Een cyste kan op elke leeftijd ontstaan, maar komt vaker voor na het 35e levensjaar.

Na de menopauze daalt het niveau van het hormoon oestrogeen en stopt de vorming van cysten meestal.

Borstcysten kunnen ook ontstaan door erfelijkheid of aangeboren zijn. In de meeste gevallen is het een proces dat tijdens het leven van een vrouw plaatsvindt.

Genetica en erfelijkheid zijn predisponerende factoren, vooral in het geval van carcinomen, d.w.z. kwaadaardige borstcysten. In het geval van bijvoorbeeld een borstontsteking is het een oorzaak die tijdens het leven is verworven.

Het dragen van een comfortabele beha die de borsten niet samendrukt of beperkt, wordt aanbevolen als maatregel om het ontstaan van een borstcyste te voorkomen of te beperken.

Vrouwen ontdekken bij borstzelfonderzoek vaak een knobbeltje in de borst, dat rond of ovaal van vorm kan zijn.

Veranderingen in de borst, waarbij een vrouw vaak een knobbel of een verhard knobbeltje of een zwelling voelt, doen zich vooral voor in de tweede helft van de menstruatiecyclus en manifesteren zich vaak als tederheid van de borst.

De meeste cysten kunnen worden ontdekt tijdens een preventief borstonderzoek met behulp van sonografie, mammografie of door palpatie door een gynaecoloog tijdens een onderzoek. Een cyste is het gemakkelijkst op te sporen als hij voldoende knobbelig en hard is of als hij van buitenaf goed bereikbaar is.

Cysten kunnen echter ook zeer klein zijn of niet palpabel, in welk geval zij moeilijk op te sporen zijn en asymptomatische ontwikkeling van de cyste mogelijk is.

Als ze groot zijn, is het meestal mogelijk om naast het knobbeltje ook een kleine zwelling of roodheid van de huid op de borst waar te nemen.

Cysten zijn voelbaar als ovale of ronde knobbels. Ze kunnen zacht of hard zijn en ook beweeglijk onder de huid.

De grootte kan variëren van enkele millimeters tot enkele centimeters.

Borstcysten komen vaker voor bij vrouwen, maar ook bij mannen en kinderen.

Hoe uit de aanwezigheid van een cyste in de borst zich?

Veel vrouwen zijn zich niet bewust van een borstcyste omdat ze geen symptomen hebben.

Anderen ervaren pijn en gevoeligheid in de borst.

Een cyste kan zich echter vaker uiten met pijn aan de bovenkant, aan de buitenkant van de borst of een onaangenaam gevoel in de borst.

Soms wordt op bepaalde momenten van de menstruatiecyclus door veranderingen in de hormonen in het lichaam een verhoogde gevoeligheid van de borst opgemerkt.

Verhoogde gevoeligheid van de borst, vooral in het gebied waar de cyste zich bevindt, is vlak voor de menstruatie.

Ongeveer 20% van de vrouwen kan last hebben van witachtige tepelafscheiding.

Tepelafscheiding kan helder, wit, geel of bruin zijn.

Na de menstruatie zijn meestal alle symptomen, zoals de pijn, verdwenen. Ook het volume van de cyste neemt af.

De aanwezigheid van cysten in de borst verhoogt het risico op kanker niet, maar als ze aanwezig zijn, kan het moeilijker zijn een nieuw knobbeltje in de borst te vinden of andere veranderingen op te merken.

Cysten kunnen worden vastgesteld door palpatie.

Bij het palperen moeten ook de lymfeklieren in de oksel worden gepalpeerd. In sommige gevallen van ontstekingsziekten kunnen deze gezwollen zijn. Deze ontstekingen kunnen rechtstreeks verband houden met de vorming van een cyste in de borst als deze ontstekingsgevoelig is.

Sonografie (mamosonografie) is een onderzoeksmethode om de interne structuur van de borst in beeld te brengen met behulp van ultrasone golven.

Tijdens het onderzoek ligt de patiënte op haar rug met haar handen achter haar hoofd. De echokop wordt met een gel over de borst geleid. De echografie toont ronde of ovale cysten met een duidelijke omtrek.

Mammografie is een speciaal onderzoek van de borst met behulp van röntgenstralen. De mammograaf meet de dichtheid van het weefsel met behulp van röntgenstralen die door het borstweefsel gaan. Voor een betere diagnose en doorgang van de röntgenstralen wordt de borst tijdens het onderzoek samengedrukt tussen twee compressieplaten.

Mammografie wordt aanbevolen voor vrouwen boven de 40. Bij vrouwen onder de 40 is het soms nodig de evaluatie van de cyste te verfijnen.

Er wordt een monster van de borstcyste genomen om de inhoud ervan te evalueren door afzuigen of door het nemen van een weefselmonster.

Aspiratie van de inhoud. De aspiratie wordt uitgevoerd door een fijne naald in de cyste te steken waaruit de inhoud wordt opgezogen.

De kleur van de vloeistof kan variëren van helder tot zeer donker.

Als de vloeistof geen bloed bevat, strokleurig is en de cyste door aspiratie verdwijnt, is verder onderzoek niet nodig.

Als het vocht bloederig is en de cyste niet verdwijnt, wordt een monster opgestuurd voor onderzoek en wordt de vrouw doorverwezen naar een borstarts om de verdere behandeling te bepalen.

Als er geen vocht uit de cyste loopt, zal de arts u doorsturen voor een mammografie of sonogram. Dit betekent dat de cyste vast is en geen vocht bevat. In dit geval kan een weefselmonster uit de cyste worden genomen voor een biopsie om te bepalen of de cyste een kankerbasis heeft.

De vorming van een cyste is meestal het gevolg van een hormonale onbalans of een soort ontsteking.

Dergelijke cysten zijn meestal niet gevaarlijk en kunnen ook gepaard gaan met pijnlijke borsten of tepels.

In het geval van een kankercyste kan de ontwikkeling zeer snel gaan. Een klein knobbeltje kan uitgroeien tot een cyste met een grote afzetting of kan uitzaaien naar de omgeving. Het kan uitzaaien naar andere weefsels of organen en deze binnendringen.

Cyste in de borst tijdens de zwangerschap

Bent u zwanger en hebt u een knobbeltje in uw borst ontdekt? Is er reden tot paniek?

Waarschijnlijk is er niets aan de hand. Borstkanker komt tijdens de zwangerschap zelden voor.

Tijdens de zwangerschap treden er veel veranderingen op in het borstweefsel. Uw borsten kunnen zwaarder en steviger zijn. Het knobbelige weefsel voelt zachter aan dan voor de zwangerschap.

De meest voorkomende reden voor cysten in het 2e en 3e trimester is een verstopping van het melkkanaal. De verstopping kan zich uiten als een knobbel met zwelling en eventuele gevoeligheid.

Als u een knobbel in uw borst opmerkt, vertel dit dan aan uw gynaecoloog. De gynaecoloog zal u doorverwijzen voor een sonografisch onderzoek van uw borst.

Als de cyste wordt veroorzaakt door een verstopping van het melkkanaal, zijn warme kompressen op de borst en het masseren van het cystegebied aan te bevelen.

Verstopte melkkanalen verschijnen als harde knobbels in de borst, die meestal binnen enkele dagen verdwijnen.

Borstknobbels ontstaan meestal in het 3e trimester van de zwangerschap.

Het ontstaan van cysten tijdens de borstvoeding

Je borsten maken tijdens de zwangerschap en tijdens de borstvoeding verschillende hormonale veranderingen door om de borsten te vergroten en te vullen met melk.

Deze veranderingen keren binnen 3 maanden na het stoppen van de borstvoeding terug naar hun oorspronkelijke staat.

Cysten in het borstweefsel of in de melkkanalen tijdens de borstvoeding kunnen ervoor zorgen dat de melk door hun druk niet meer door de melkkanalen stroomt. Als de uitstroom van melk stopt, stopt ook de melkproductie.

Zwangerschap en borstvoeding kunnen fibroadenomen veroorzaken, die verband houden met de menstruatiecyclus.