Behandeling: welke medicijnen worden gebruikt bij chronische obstructieve longziekte?

De behandeling van chronische obstructieve aandoeningen is niet eenvoudig.
Er moet rekening worden gehouden met het feit dat deze ernstige schade aan de longen is veroorzaakt door de chronische inademing van schadelijke stoffen gedurende vele jaren.
Een belangrijk maar niet erg positief feit is dat de pathologische veranderingen in het ademhalingssysteem chronisch, ernstig en bijna onomkeerbaar zijn.

Farmacologische therapie en niet-farmacologische interventies kunnen echter tot op zekere hoogte de longfunctie en longcapaciteit verbeteren, de manifestaties van de ziekte verminderen, de incidentie van exacerbaties verminderen en zo de levenskwaliteit, mortaliteit en morbiditeit van de patiënt verbeteren.

Dit betekent dat niet alleen medicijnen, maar ook de complexiteit van de behandeling de ziekte aanzienlijk kan veranderen, de progressie ervan kan vertragen en zo de levenskwaliteit van de patiënt kan verlengen en verbeteren.

De behandeling van chronische obstructieve longziekte kan worden onderverdeeld in drie basisgroepen:

• Farmacologische behandeling van chronische obstructieve longziekte - geneesmiddelentherapie
• Zuurstoftherapie bij de behandeling van chronische obstructieve longziekte - zuurstoftherapie
• Niet-farmacologische behandeling van chronische obstructieve longziekte - andere niet-medicamenteuze interventies

Farmacologische behandeling van chronische obstructieve longziekte

Verschillende geneesmiddelen worden tegelijkertijd gebruikt bij de behandeling van chronische obstructieve longziekte.

De steunpilaar zijn bronchodilatoren. Dit zijn geneesmiddelen die helpen om de luchtwegen te verwijden en zo de obstructie te verlichten.
Inhalatiecorticosteroïden zijn ook belangrijk om te voorkomen dat de patiënt recidiverende exacerbaties krijgt.
Daarnaast worden selectieve PDE-4-remmers, systemische corticosteroïden, mucolytica, antibiotica, antivirale middelen, antidepressiva en andere middelen gebruikt.

Tabel met geneesmiddelen die worden gebruikt bij chronische obstructieve longziekte:

Niet-farmacologische behandeling van chronische obstructieve longziekte

De niet-farmacologische behandeling van chronische obstructieve longziekte omvat preventie en andere interventies.

1. Preventie van het begin van de ziekte wordt aanbevolen als de patiënt nog niet lijdt aan de ziekte en dus het begin ervan voorkomt. Bij chronische obstructieve longziekte is het echter vooral belangrijk om preventieve maatregelen te nemen, omdat dit de progressie van de ziekte voorkomt.

Preventie van chronische obstructieve longziekte:

• rook niet of probeer een rokerige omgeving te vermijden
• vermijd stoffige of gevaarlijke omgevingen (werk, thuis - vaste brandstoffen - ventilatie)
• bescherm uzelf tegen infectie en herhaling (desinfectie, behandeling, afdekken in een risicovolle omgeving)
• ga regelmatig naar de dokter (check-ups)

2. Andere interventies zijn interventies die de patiënt helpen de longfunctie te verbeteren, symptomen te elimineren, fysieke kracht en levenskwaliteit te verhogen.

Andere interventies voor chronisch obstructieve longziekte kunnen in de thuissituatie worden gedaan:

• Adopteer buitenwandelingen in de frisse lucht.
• regelmatig ventileren om thuis frisse lucht in te ademen
• ademhalingsoefeningen leren
• zuurstoftherapie thuis - zuurstofbehandeling in de thuisomgeving
• vraag een familielid om de techniek van het slijm opzuigen te leren
• mechanische hulpmiddelen gebruiken om slijm op te zuigen dat niet kan worden opgehoest (afzuigapparaat)
• zich laten vaccineren (griep, pneumokokkeninfecties)

Andere medische interventies voor chronische obstructieve longziekte:

• Revalidatie en lichaamsbeweging om de fysieke activiteit te verhogen in aanwezigheid van een professional in de gezondheidszorg
• Zuurstoftherapie in het ziekenhuis waarbij de oxygenatie van het bloed en de hypercapnie (verhoogde kooldioxideverzadiging van het bloed) worden gemeten
• niet-invasieve longbeademing
• longchirurgie
• longtransplantatie

Zuurstoftherapie bij de behandeling van chronische obstructieve longziekte

Zuurstoftherapie, of ook wel zuurstoftherapie, kan worden geclassificeerd als een farmacologische therapie, een niet-farmacologische therapie, maar het kan ook als een apart hoofdstuk worden afgesloten.
Zuurstoftherapie verhoogt de oxygenatie van het bloed bij een lage zuurstofverzadiging (lage zuurstofverzadiging van arterieel bloed). Het versterkt ook het immuunsysteem en voorkomt zo infecties. Het verbetert de energiestatus, fysieke prestaties en heeft een positief effect op de psyche.

Zuurstoftherapie is niet alleen een therapeutische maar ook een regeneratieve methode waarbij de patiënt voldoende zuurstof inademt met behulp van een zuurstofmasker of zuurstofbril.

Waarom redelijke doses?
Kan het inademen van zuurstof kwaad?

We weten dat zuurstof 21% uitmaakt van de ingeademde atmosferische lucht.
De lucht bestaat ook uit 78% stikstof, 0,93% argon, 0,03% kooldioxide en andere gassen (helium, neon en krypton).
De zuurstofconcentratie bij inademing uit een zuurstoftank is echter wel 95%!

Overmatige en langdurige inademing van geconcentreerde zuurstof kan tot schade aan de longkamers leiden. Ook kan het zwelling van de longen veroorzaken.
Het verlaagt ook de hartslag, wat het tegenovergestelde gewenste effect heeft, namelijk hypoxie van de organen, tot schade aan toe.