Wie behandelt het chronisch vermoeidheidssyndroom en hoe?

Er bestaat geen specifieke behandeling voor het chronisch vermoeidheidssyndroom. Dit betekent dat er momenteel geen medicijn, geen pil bestaat die de ziekte volledig kan genezen.

Therapie bestaat uit kuren die de levenskwaliteit van de patiënt verbeteren en ondersteunende farmacologische behandelingen die de patiënt helpen om te gaan met de begeleidende symptomen van de ziekte.

Niet-farmacologische behandeling

Er moet een dagelijks schema en lichamelijke activiteit voor de patiënt worden opgesteld. Deze moeten worden afgestemd op de toestand van de patiënt.

Bij het omgaan met de ziekte is het zeker niet aan te raden om te proberen de vermoeidheid te overwinnen door zichzelf tot fysieke activiteit te dwingen.

Tijdens periodes waarin de vermoeidheid afneemt, is het aan te raden om regelmatige, redelijke activiteiten te introduceren zoals:

  • wandelen
  • lichte aerobe lichaamsbeweging
  • recreatieve sport
  • tuinieren

Technieken zoals diepe ademhalingstraining, spierontspanning, massage, yoga en tai chi-oefeningen zijn ook zeer succesvol gebleken bij patiënten.

Geleidelijk aan wordt de intensiteit en duur van de fysieke activiteit verhoogd, uiteraard onder deskundig toezicht van een arts of fysiotherapeut.

Het doel van de samenwerking tussen de patiënt en de fysiotherapeut is om te leren een evenwicht te vinden tussen rust en activiteit, zodat de patiënt met succes opflakkeringen van vermoeidheid vermijdt.

Een ander effectief programma is om de patiënt de principes van rationele voeding en een gevarieerd dieet aan te bevelen en te leren, zodat alle essentiële mineralen, vitaminen en voedingsstoffen in hun natuurlijke en bij voorkeur opneembare vorm worden ingenomen.

Gedachten- en mentale controle en de invloed daarvan op de handelingen en gevoelens van de patiënt is ook essentieel. Het is belangrijk om activiteiten en gedragingen te leren herkennen die de patiënt een vermoeid gevoel geven. Alleen op die manier kan de patiënt dit tot een minimum beperken.

Dus?
Het antwoord op de vraag "Wie behandelt het vermoeidheidssyndroom?" is...
Verschillende specialisten komen samen in de behandeling, van neuroloog, psycholoog, fysiotherapeut tot trainer of psychiater deskundigen.
Het hangt af van het algemene beloop en de moeilijkheden van de persoon.

Farmacologische behandeling

Voedingssupplementen

Omvat ondersteunende behandeling door mineralensuppletie. Dit omvat voornamelijk magnesium, zink, selenium, vitaminen vooral uit de B-groep en vitamine D, maar ook andere vitaminen C en E, A.

Behandeling van pijn

Patiënten hebben vaak last van hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn. Analgetica en niet-steroïde ontstekingsremmers zijn geschikte oplossingen. Langdurig gebruik ervan kan echter een aantal complicaties met zich meebrengen, zoals de ontwikkeling van een maagzweer met bloedingen.

Opioïde geneesmiddelen zijn zeer verslavend. Daarom worden ze alleen gebruikt in zeer ernstige gevallen en voor een zo kort mogelijke tijd.

Tricyclische antidepressiva

Verschillende tricyclische antidepressiva hebben een significant effect op het verbeteren van de slaap, pijnbestrijding en het verlichten van vermoeidheid.

In dit geval zijn lagere doses dan die gebruikt worden bij de behandeling van depressie voldoende.

Het meest effectief zijn de zogenaamde selectieve serotonine heropnameremmers (SSRI's) en serotonine-norepinefrine heropnameremmers (SNRI's).

Middelen zoals fluoxetine, sertraline en paroxetine worden ook gebruikt voor de behandeling van depressie en angst die gepaard gaan met of het gevolg zijn van het ziekteproces.

Daarnaast hebben preparaten uit de SNRI-groep nog een voordeel: naast hun antidepressieve werking geven ze verlichting bij chronische langdurige (neuropathische) pijn.

Corticosteroïden

Het toedienen van lage doses corticosteroïden kan effect hebben, maar de ervaring leert dat dit slechts van korte duur is en gepaard gaat met bijwerkingen.

Er worden lage doses hydrocortison gebruikt.

Nieuwe behandelmethoden

Rintatolimod

Rintatolimod is een nieuw goedgekeurd immunomodulator en antiviraal geneesmiddel voor de behandeling van het chronisch vermoeidheidssyndroom.

Tot nu toe is het alleen goedgekeurd in Canada en Europa. In de VS is het medicijn nog niet goedgekeurd, vanwege weinig informatie over de effectiviteit en veiligheid.

Rituximab

Rituximab is een zogenaamd anti-CD20 monoklonaal antilichaam dat ervoor zorgt dat B-lymfocyten, die een belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling van de ziekte, worden uitgeschakeld.

Hoewel het een behandeling is die immuunprocessen aanzienlijk verstoort, hebben patiënten die rituximab gebruiken last van verschillende bijwerkingen, waaronder neutropenie (lage aantallen neutrofielen, cellen van het immuunsysteem) en terugkerende infecties.

Transplantatie van fecaal microbioom

Een mogelijke oorzaak van chronische vermoeidheid is een verandering in de gastro-intestinale (darm) microbiota van patiënten.

Daarom is er een unieke behandelmethode geïntroduceerd, fecale microbiome transplantatie.

Bij dit proces wordt ontlasting van een gezonde donor overgebracht naar de darm van de patiënt.

Het is een relatief veilige methode die momenteel wordt aanbevolen als ondersteunende behandeling voor verschillende chronische gezondheidsproblemen.

Uit de beschikbare gegevens blijkt dat een hoog percentage van de getransplanteerde patiënten een goed effect heeft, een afname van vermoeidheid en een toename van vitale energie.

fdeel op Facebook