Hoe wordt baarmoederontsteking behandeld? Medicijnen en antibiotica, zetpillen, hormonen

Toediening van antibiotica is noodzakelijk.

In ernstige gevallen is een ziekenhuisopname nodig om een combinatie van antibiotica rechtstreeks in een ader en dus rechtstreeks in de bloedbaan toe te dienen.

Als de ontsteking wordt veroorzaakt door een seksueel overdraagbare aandoening, moet de partner ook worden behandeld. Beide partners moeten de medicijnen tegelijkertijd innemen.

Voor milde ontstekingen worden antibiotica in tabletvorm gegeven.

De meest gebruikelijke combinatie van antibiotica is doxycycline met metronizal als de vrouw borstvoeding geeft. Als de combinatie korter dan 3 weken wordt gebruikt, is er geen contra-indicatie en kan de moeder borstvoeding blijven geven.

Een andere veelgebruikte combinatie is levofloxacine met het antibioticum metronidazol. Deze combinatie is echter gecontra-indiceerd en wordt niet gegeven aan moeders die borstvoeding geven.

Het is ook mogelijk om amoxicilline of een ander antibioticum toe te dienen, afhankelijk van het resultaat van de kweek van het uitstrijkje. Zodra de veroorzaker van de infectie is geïdentificeerd, worden antibiotica toegediend van het type waarvoor de bacterie gevoelig is.

Bij matige en ernstige ontstekingen en bij vrouwen na een keizersnede worden antibiotica in het ziekenhuis rechtstreeks in een ader toegediend.

Verbetering na antibioticabehandeling treedt meestal op binnen 48 tot 72 uur na de eerste dosis. Als de aandoening niet binnen 72 uur verbetert, worden meer antibiotica toegevoegd.

In sommige gevallen worden ook vaginale zetpillen, plaatselijke zalven en vaginale spoelingen gegeven.

De behandeling met antibiotica duurt meestal 10 dagen tot twee weken.

Er worden pijnstillers gegeven tegen de pijn, koortswerende middelen en krampstillende middelen zoals no-spa om de krampen in de baarmoeder te verlichten.

Oestrogenen worden gegeven als hormonale behandeling om het baarmoederslijmvlies te regenereren. Ze zijn ook goed voor de vrouwelijke geslachtsorganen.

Tijdens de behandeling zijn bedrust, rust en volledige beperking van lichamelijke activiteit essentieel.

Bij onbehandelde endometritis kan het sterftecijfer oplopen tot 17%.

Niet alleen de juiste behandeling van de acute vorm van baarmoederontsteking is erg belangrijk, maar ook preventie door de juiste hygiëne of het gebruik van speciale zeep.