Hoe wordt avitaminose behandeld? Medicijnen en voedingssupplementen en dieet

De behandeling van vitaminetekorten in het lichaam, of het nu gaat om hypovitaminose of avitaminose, bestaat uit het toedienen van voldoende hoeveelheden van de ontbrekende vitamines.

De belangrijkste bron van vitamines voor het menselijk lichaam is voedsel, dat normaal gesproken de totale dagelijks benodigde dosis vitamines kan leveren.

De doses vitamines die nodig zijn om het fysiologische niveau en daarmee de gezondheid van het lichaam op peil te houden, variëren afhankelijk van geslacht, leeftijd, lichamelijke conditie of specifieke perioden zoals zwangerschap of borstvoeding.

De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid heeft referentiewaarden vastgesteld voor de dagelijkse inname van elke vitamine.

Tabel met dagelijkse referentie-innames voor afzonderlijke vitaminen naar leeftijd

MJ = megajoule (de benodigde hoeveelheid vitamine wordt berekend op basis van de energiebehoefte van het lichaam)

De eerste stap om de conditie en symptomen van hypovitaminose te verbeteren is het veranderen van voedingsgewoonten.

Vermijd monotone diëten en het eten van alleen geselecteerde en beperkte soorten voedsel.

Het is raadzaam om vers voedsel te eten (vooral fruit en groenten) en veelvuldig koken te vermijden.

In gevallen waar de dagelijkse inname van vitamines niet door voedsel kan worden gedekt of waar een verhoogde toevoer van vitamines nodig is, worden voedingssupplementen of medicijnen gebruikt.

Vitaminen zijn verkrijgbaar in verschillende doseringsvormen als mono- of multivitaminesupplementen.

Vaak komen vitamines ook voor in medicijnen, bijvoorbeeld vitamine C als onderdeel van medicijnen tegen verkoudheid en griep, vitamine B6 in medicijnen die magnesium bevatten om de opname ervan te bevorderen, etc.

Vitamine A-derivaten worden gebruikt om acne of psoriasis te behandelen.

Ontwikkelde aandoeningen of ziekten die gepaard gaan met hypovitaminose of zelfs avitaminose vereisen ook de toediening van hogere doses vitamines dan de dagelijkse referentie-inname.

In veel gevallen is behandeling van de ziekte nodig, niet alleen aanpassing of verhoging van de vitamine-inname.

Als de oorzaak van het vitaminetekort in het lichaam te wijten is aan malabsorptie, verminderde uitscheiding of andere ziekten, dan moeten deze eerst worden aangepakt. Een verhoogde vitamine-inname alleen zal geen of zelfs een negatief effect hebben.

Als het probleem van het vitaminetekort te maken heeft met een stoornis in het spijsverteringskanaal, kunnen niet-orale toedieningsvormen van vitamines (zoals intraveneuze toediening) worden gebruikt voor behandeling.

Het menselijk lichaam is ook in staat om sommige vitamines zelf aan te maken. We hebben het dan over vitamine D, die in de huid wordt gevormd door de inwerking van UV-straling. Deze manier om vitamine D aan te maken is in de winter onvoldoende en moet worden aangevuld via de voeding.

De darmflora is daarentegen in staat om vitamine K en, in zeer kleine hoeveelheden, vitamine B5 en B7 te produceren.

Deze productiewijze is gevoelig voor veranderingen in de samenstelling van de darmflora (bijvoorbeeld door de werking van antibiotica).