Ooglidknobbeltje: waarom ontstaat er een vet, wit en ander knobbeltje, een ooglidcyste?

Een bultje op het ooglid is meestal een symptoom van een ontstoken ooglidklier. Of het nu Meibomian klier is of andere klieren. Sommige ontstekingen zijn ook etterig, andere niet. Het is niet altijd een vereiste dat het bultje moet scheuren en pus moet afgeven.

Soms is het zonder dit symptoom.

Maar het is altijd zo dat er zeker geen pus uit het knobbeltje moet komen. Ook mag er geen klier in het ooggebied zitten die ontstoken is. In zo'n geval bestaat het risico dat de ontsteking van dat oog verergert.

Gerst of wolfskorrel?

Een knobbeltje kan zowel op het onderste als op het bovenste ooglid verschijnen. In principe zijn er twee aandoeningen die door dit symptoom worden gekenmerkt. Of het is een gerstekorrel (ook wel beroepsmatig hordoleum genoemd) of een wolfskorrel (ook wel chalazion genoemd).

Beide gevallen vereisen een bezoek aan een gespecialiseerde arts die een adequate behandeling kan voorschrijven. Of een specifieke procedure om het verloop te verbeteren. Er zijn echter ook gevallen waarbij dit bultje na een tijdje vanzelf verdwijnt. En dat is in het geval van een teruggetrokken ontsteking in de klier.

Risicofactoren dragen bij aan de verstopping en ontsteking van de talgklieren:

• vet huidtype
• hormonale veranderingen
• verzwakte immuniteit
• diabetes
• vermoeide ogen, bijvoorbeeld als je geen bril draagt
• hygiëne, namelijk de ogen aanraken met vuile handen
• droge ogen syndroom
• hoge intraoculaire druk

Oogknobbel - een gerstekorrel

Gerstekorrel is de meest voorkomende ooglidaandoening. Er verschijnt een pijnlijk bultje op het onderste of bovenste ooglid. Het wordt veroorzaakt door een verstopping van een van de oppervlakkige klieren van het ooglid.

Deze verstopping veroorzaakt een ontsteking, die zich vervolgens uit in de kenmerkende roodheid, zwelling en pijn. De ziekte zelf uit zich eerst in pijn in het hele ooggebied, later in roodheid. Uiteindelijk ontstaat er een zwelling, d.w.z. een knobbeltje. De oogbol is gevuld met pus en is pijnlijk.

Als er geen complicaties zijn, kan de ziekte zonder medische tussenkomst worden genezen. Na verloop van tijd rijpt de gerstekorrel totdat de bult op het ooglid barst, de pus eruit loopt en de zwelling afneemt.

Wie echter geen pijn wil lijden of langer (zelfs twee weken) wil wachten tot het hele proces vanzelf voorbij is, kan naar een arts gaan. De arts zal de korrel onder plaatselijke verdoving doorsnijden, de pus zal eruit lopen en vervolgens zal de arts het gebied ontsmetten. Vervolgens wordt er plaatselijk een antibiotische zalf aangebracht.

Het kan ook wolfsbane zijn.

De tweede veel voorkomende ziekte die zich ook manifesteert als een pijnlijk bultje op het ooglid is wolfsklauw. Deze ziekte staat ook bekend als chalazion. Bij chalazion is er sprake van een etterende ontsteking in de Meibomian klier.

Meibomian klieren zitten aan de rand van het ooglid. Ze produceren talg dat de ooglidrand bevochtigt. Er zitten er enkele tientallen aan beide randen. Het grootste aantal zit aan de bovenkant.

Ook in dit geval treden de klassieke symptomen van roodheid, gezwollen knobbeltjes en pijn op. De complicatie is een ontaarding in een abces of flegmon. Deze complicatie komt vooral voor bij de chronische vorm van de ziekte. Ze wordt veroorzaakt door het blokkeren van de uitstroom van deze klier met opgehoopte afscheiding.

Een knobbel die op deze manier ontstaat, geneest spontaan na ongeveer 2 tot 3 weken. Ook hier is het mogelijk om naar een arts te gaan die, door deskundig ingrijpen, de knobbel via een chirurgische incisie kan losmaken als een antibioticatherapie niet succesvol is.

De pus loopt weg, de druk wordt verlicht en er is een snellere genezing en een eerder herstel. Uitzonderlijk kan uit deze ontsteking een tumor van de Meibomianusklier ontstaan. Dit is een ernstige aandoening, maar het is zeer zeldzaam. In dit geval moet er een biopsie en histologie van het genomen monster worden uitgevoerd.

Andere oorzaken van oogbollen op het ooglid?

Naast de hierboven genoemde formaties kunnen er ook andere formaties op de oogleden ontstaan, zoals verschillende wratten, cysten, abcessen en vettige zwellingen. Vettige formaties zijn meestal de oorzaak van een gebrekkige vetstofwisseling. Ze ontstaan ook als gevolg van een verhoogde vetinname via de voeding.

Een herpetische, virale infectie kan ook plaatsvinden op de oogleden. Deze virale infectie wordt veroorzaakt door het herpes simplex virus. In de beginfase is er sprake van roodheid, zwelling van het ooglid en typische herpetische zwellingen.

Deze infectie is meestal unilateraal en zelfhelend. Ze treedt op wanneer het organisme verzwakt is, zoals het geval is bij herpes simplex op de lip. Huidzwelling en oedeem komen ook voor bij allergische ooglidontsteking.

Allergisch eczeem wordt meestal veroorzaakt door irritatie door pollen, maar ook als reactie op cosmetische producten. Symptomen zoals zwelling, d.w.z. zwelling, jeuk, roodheid zijn aanwezig.

Verschillende abcessen en flegma's op de oogleden ontstaan als gevolg van cosmetisch ontharen van de wenkbrauwen of wimpers, wanneer kleine wondjes op de oogleden geïnfecteerd raken. Infecties in het ooglidgebied kunnen zich ook verspreiden vanuit de neusholtes.

Kanker

Basalioom kan zich ook op en rond de oogleden ontwikkelen. Basalioom is een tumor van de wimpers die gevoelig is voor aanraking en vaak bloedt. Het is niet pijnlijk. Het is in een vroeg stadium goed te behandelen. Daarom is een vroege diagnose belangrijk.

Basalioom is niet gevaarlijk en is de meest voorkomende tumor. Als het onderzoek en de behandeling echter worden verwaarloosd, kan het de conditie van het oog en het gebied eromheen ernstig compliceren. In het ergste geval kan het schade veroorzaken die kan leiden tot het verlies van het oog.

Kwaadaardig melanoom is de meest voorkomende vorm van kanker van het oog zelf. Het is de meest voorkomende vorm van intraoculaire tumor. Verschillende tumoren kunnen niet alleen het oog aantasten, maar ook nabijgelegen gebieden zoals de oogkas, de wimpers of het bindvlies.

Verdacht zijn formaties die gedurende lange tijd niet genezen, jeuken of bloeden. Het is daarom belangrijk om professionele hulp te zoeken wanneer je problemen ervaart, namelijk een onderzoek door een specialist, d.w.z. een oogarts.