Kinkhoest: Wat zijn de oorzaken van een slijmhoest, zelfs zonder temperatuur?

Kinkhoest is hoest die gepaard gaat met slijmvorming en wordt ook wel productieve hoest genoemd.

Hoesten is een fysiologisch beschermingsmechanisme waarmee het lichaam een obstructie uit de luchtwegen probeert te verwijderen en de vrije doorgang ervan probeert te garanderen.

In de meeste gevallen gaat vochtige hoest gepaard met het ophoesten van slijm dat zich ophoopt in de bovenste luchtwegen, maar het is ook een symptoom van andere aandoeningen van de luchtwegen. Vaak gaat droge hoest over in natte hoest.

Vochtige hoest bij ziekten

Een productieve hoest wordt meestal geassocieerd met aandoeningen van de luchtwegen en ziekten van het ademhalingssysteem. Het maakt deel uit van bacteriële en virale infecties die het ademhalingssysteem kunnen aantasten.

Hoesten wordt soms geassocieerd met verschillende ziekten, zoals taaislijmziekte, een ernstige erfelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een genmutatie die de longen aantast. Het ophoesten van slijm gaat gepaard met ademhalingsmoeilijkheden.

Het ophoesten van slijm met bloed kan ook voorkomen bij tuberculose of kanker van de luchtwegen of longen. De longvorm van tuberculose is een zeer besmettelijke ziekte.

Als de infectie zich verder verspreidt, bijvoorbeeld via de bloedbaan, kan ze andere delen van het lichaam aantasten - bijvoorbeeld de nieren, de hersenen, de botten, de gewrichten, de huid of het spijsverteringsstelsel. Soms kan bij tuberculose een droge en irriterende hoest worden afgewisseld met een productieve hoest.

Pleuritis kan ook gepaard gaan met een natte hoest. Het is een ontsteking van het borstvlies, een dunne bekleding van de borstholte die bestaat uit platte cellen. Het borstvlies bestaat uit twee bladen. Het eerste blad omsluit de longen en het tweede blad grenst aan de borstkas. Deze twee bladen schuren tegen elkaar wanneer je ademt.

Pleuritis kan een vorm van droge en vochtige ontsteking zijn. Bij de droge vorm is een irriterende en droge hoest kenmerkend. Bij de vochtige vorm is een natte hoest, soms koorts en ademhalingsproblemen kenmerkend.

Hoestmedicijnen

De hoest zelf verdwijnt pas als de oorzaak, d.w.z. de infectie, is genezen. Antibiotica worden gebruikt voor bacteriële hoest, terwijl de behandeling voor virale hoest symptomatisch is. Antivirale geneesmiddelen worden alleen in zeer gecompliceerde gevallen gebruikt.

Een droge hoest is irritant en onaangenaam. Hij wordt verlicht en onderdrukt met antitussiva, die professioneel bekend staan als antitussiva. Een productieve hoest moet gestimuleerd worden en het slijm moet uit de luchtwegen verdreven worden.

De behandeling van een vochtige hoest gebeurt met behulp van geneesmiddelen die het slijm helpen bevochtigen en stimuleren om uit de luchtwegen te stromen. Ontzwellende geneesmiddelen worden expectorantia genoemd. Ontzwellende middelen worden onderverdeeld in mucolytica (secretoire geneesmiddelen) en secretoire geneesmiddelen.

Mucolytica verminderen de stijfheid van het slijm en verbeteren zo de expectoratie. Secretomotorische middelen zijn stoffen die de beweging van trilharen bevorderen, die op het oppervlak van de bekleding van de luchtwegen zitten. Hun beweging beweegt slijm omhoog, de luchtwegen uit.

Bovenste luchtwegen

Meestal gaat een natte hoest gepaard met aandoeningen van de bovenste luchtwegen. Een voorbeeld hiervan is neus-keelholteontsteking. Dit is een infectie die relatief vaak voorkomt. Ze wordt verspreid via de lucht en door rechtstreeks contact met een geïnfecteerde persoon. Ze kan viraal of bacterieel van aard zijn.

Keelpijn en moeite met slikken zijn ook veel voorkomende begeleidende symptomen.

Ook sinusitis staat bekend als voorhoofdsholteontsteking. Zelfs bij neusverkoudheid is slijmophoping een probleem. Bij jonge kinderen en baby's is een complicatie het lekken van slijm naar de lagere luchtwegen.

Vochtige hoest bij kinderen 's nachts komt vooral voor omdat de houding van het kind deze uitstroom van slijm bevordert. Toch hoeft dit soort vochtige hoest niet gepaard te gaan met een verhoogde temperatuur of koorts.

Hoesten bij astma

In sommige gevallen gaat astma gepaard met een productieve hoest. Astma is in wezen een ziekte van het immuunsysteem die de luchtwegen aantast. Astma-aanvallen treden meestal op wanneer de bronchiën en luchtpijpen vernauwen, de slijmproductie toeneemt en de persoon moeite heeft met ademhalen.

Astma veroorzaakt echter ook een droge hoest, vooral 's nachts wanneer het de slaap verstoort. Astma zelf is een ongeneeslijke ziekte, maar de symptomen kunnen aanzienlijk worden verminderd, vooral met farmacologische middelen.

Lagere luchtwegen en natte hoest

Kinkhoest komt ook voor als symptoom van aandoeningen van de lagere luchtwegen. Bij chronische obstructieve longziekte is het een aandoening waarbij zich een obstructie (slijm) vormt in de luchtwegen. Hierdoor kan iemand niet volledig ademen.

De ziekte komt het vaakst voor bij rokers en mensen die beroepsmatig in stoffige omgevingen werken, vooral in de industrie en verschillende bedrijfstakken, zoals de mijnbouw.

bronchitis is ook een probleem, wanneer er sprake is van een acute of chronische ontsteking van de binnenbekleding van de lagere luchtwegen. Bij acute bronchitis gaat het meestal om een virale of bacteriële ziekte.

Chronische bronchitis kan ook worden veroorzaakt door omgevingsinvloeden, zoals roken, stof of luchtvervuiling. Vermoeidheid, eerst droge en later natte hoest zijn kenmerkend. Deze ziekte komt veel voor in de maatschappij.

De bronchiën kunnen ook aangetast zijn door een pathologische vergroting als gevolg van een aangeboren afwijking of ziekte. Deze aandoening wordt ook bronchiëctasieën genoemd. De vergroting gaat meestal gepaard met chronische bronchitis.

Het komt meestal voor bij kinderen in de peuter- en schoolleeftijd. Het heeft vaak een postobstructieve oorzaak. Dit is een aandoening na inademing van een vreemd voorwerp in de lagere luchtwegen. Een ander type is congenitaal, dat ontstaat door onderontwikkeld luchtwegkraakbeen.

Een langdurige (chronische) productieve hoest komt voor bij kinderen, vooral 's ochtends, en neemt af in de loop van de dag. De ademhaling is moeizaam en tot de symptomen behoren zogenaamde stompte tenen.

Traditioneel komt droge en later natte hoest ook voor bij longontsteking, wanneer verschillende soorten ontsteking van het longweefsel optreden. De persoon heeft ook een verhoogde temperatuur, hoest slijm op en heeft hoofdpijn en pijn op de borst.

Longontsteking kan zowel besmettelijk als niet-besmettelijk zijn. Het treft vooral pasgeborenen en mensen ouder dan 60. Bij ernstigere vormen zijn kortademigheid en ademhalingsproblemen typisch. Als de oorsprong viraal is, lijken de symptomen op griep.