Droge huid: wat zijn de meest voorkomende oorzaken van een droge huid?

Een droge huid kan een uiting zijn van genetische aanleg. Sommige mensen hebben een meer droge huid en andere mensen hebben een meer vette huid.

Zelfstatus verwijst naar een toestand van verminderde talgproductie, waardoor de huid uitdroogt.

Een droge huid wordt ook veroorzaakt door een gebrek aan mineralen of vitamines in het lichaam en door uitdroging. Leeftijd heeft ook een effect op de huid. Naarmate de huid ouder wordt en haar natuurlijke elasticiteit en algemene conditie verliest, wordt ze droger. Dit fenomeen is het best zichtbaar op de gezichtshuid, waar rimpels ontstaan.

De meest voorkomende symptomen van een droge huid zijn

• barstjes in de huid
• er zijn barstjes
• schilfers op de huid (bijv. wit), die afschilferen
• verdikking van de huid
• jeuk, knijpen, branderig gevoel
• roodheid duidt op ontsteking
• kan nat worden bij ontsteking

Invloed van de omgeving

Extreem warm, koud, droog buitenklimaat en winderig weer drogen de huid ook uit. Naast het weer heeft airconditioning een vergelijkbaar effect. In dit geval moeten hydraterende crèmes worden gebruikt.

De huid die direct wordt blootgesteld aan de elementen, lijdt er het meest onder. Een droge huid komt vooral voor op het gezicht, de neus, de oren en rond de ogen. Ook de huid van de handen en vingers wordt droog.

Veelvuldig wassen, baden in heet water, ontsmettingsmiddelen die alcohol bevatten en sommige zepen en andere cosmetische producten hebben ook een negatief effect.

Werknemers in beroepen waarbij de handen vaak moeten worden gewassen, hebben vaak een droge en gebarsten huid op hun handen. Soms wordt de huid extreem droog en gaat dit gepaard met onaangename gewaarwordingen, pijn in de vorm van een branderig gevoel en steken.

Meer huidverzorging is nodig om uitdroging van de huid en daaropvolgende complicaties te voorkomen. Kloven en ontstekingen van de huid kunnen een voorbeeld zijn van deze complicaties.

Regelmatig hydrateren, cremeren en voldoende drinken zijn belangrijk.

Uitdroging van de huid bij ziekten

Een droge huid kan een symptoom zijn van een ziekte. Meestal komt droge huid voor bij huidziekten, maar als symptoom komt het ook voor bij ziekten van andere lichaamssystemen.

Een van de oorzaken is psoriasis

Bij psoriasis is een droge huid het belangrijkste teken van de ziekte. Psoriasis is een niet-besmettelijke huidziekte die aangeboren is. Een persoon kan dus geen invloed uitoefenen op het ontstaan ervan. Het wordt professioneel psoriasis genoemd.

Bij psoriasis vormt zich een droog en schilferig oppervlak op de huid. Dit komt vooral voor op plaatsen waar de huid zich niet zo regelmatig vernieuwt als op andere delen van het lichaam. Voorbeelden hiervan zijn een droge huid rond de gewrichten, ellebogen, rug en vaak ook op de hoofdhuid. Je kunt meer lezen over psoriasis in een apart artikel.

Roos

Roos, wat eigenlijk dode huidschilfers zijn, is ook een huidziekte. Roos komt veel voor op het lichaam, maar de hoeveelheid roos is hoog en zichtbaar. Mensen met roos hebben het vaakst last van het haar, ook als de huid te vet is.

Schimmelachtige huidziekten

Een huidziekte die wordt gekenmerkt door een droge huid, jeuk en roodheid is mycosis fungoides. Dit is een schimmelziekte die wordt veroorzaakt door schimmels. Bekende ziekten zijn onder andere Pityriasis versicolor.

Mycose komt het vaakst voor op plekken die worden blootgesteld aan overmatig vocht, zoals in werkschoenen. Mycose en droge huid komen voor op de voeten en op de huid tussen de tenen, maar ook op de hiel.

Een voorbeeld van andere huidziekten is seborroïsch eczeem. Dit komt meestal voor op de hoofdhuid, maar ook op de neus, oksels en soms op de borst. Het is een ontstekingsziekte.

Andere ziekten die gepaard gaan met een droge huid

Sommige ziekten van het immuunsysteem manifesteren zich ook op de huid, zoals eczeem. Dit is een voorbeeld van atopisch eczeem. Het is een immuungemedieerde ziekte die wordt veroorzaakt door een genetische afwijking en zich ook uit in een jeukende huid.

Soms kan het een symptoom zijn van irritatie of ontsteking van een zenuw. De manifestatie is een droge huid die ook glad is. Haar en nagels zijn extreem broos bij deze zenuwziekte.

De conditie van de huid weerspiegelt ook de functie van de nieren. Bij nieraandoeningen is een droge huid ook een symptoom. Dit is vooral het geval bij alcoholische neuritis veroorzaakt door overmatig alcoholgebruik. Roken heeft een negatief effect op de huid.

Mensen die lijden aan diabetes hebben ook last van een droge huid. Dit wordt ook veroorzaakt door diabetische neuropathie. Dit is een aantasting van de zenuwen bij diabetes, met name hun structuur en functie.

Omdat de huid ook erg afhankelijk is van de bloedsomloop, wordt ze aangetast door verschillende ziekten van de aderen en het vaatstelsel. Een droge huid is bijvoorbeeld typisch voor coronaire hartziekte van de onderste ledematen, waarbij de benen onderbloed zijn en de huid droog is en ook haar verliest.

De zogenaamde zweren op het scheenbeen worden ook veroorzaakt door aandoeningen van de aders of slagaders. Er is een chronisch defect aan de huid, met daaropvolgend afsterven van dit weefsel en, in het laatste stadium, ontbinding.

Het gebrek aan hormonen in het lichaam, bijvoorbeeld bij hypothyreoïdie (schildklierafwijking), komt ook tot uiting in de huid, die aanvankelijk slechts gedeeltelijk droog is. Als de ziekte verder voortschrijdt, gaat de droge huid zelfs afschilferen en kan deze gelig worden.

Een droge huid komt ook voor bij hyperthyreoïdie. Hyperthyreoïdie is eigenlijk een aandoening waarbij de schildklier een overmaat aan hormonen produceert. Symptomen zoals een droge huid, zelfs op het hoofd, broos en breekbaar haar, verdikking van de huid op de benen en voeten zijn aanwezig. Daarnaast kan een schildklieraandoening zich ook uiten in het gewicht, door een toename of juist een afname.

Een droge en ruwe huid komt ook voor bij een stofwisselingsziekte met de naam fenylketonurie. Dit is een erfelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een stoornis in de stofwisseling van aromatische zuren, waarbij de omzetting van aminozuren niet plaatsvindt.

Een droge huid houdt ook verband met uitdroging en overmatige vochtafvoer uit het lichaam. Dit komt voor bij diarree en braken, bijvoorbeeld bij inflammatoire darmziekten, die gepaard gaan met diarree en braken.

De huid kan ook droog worden als er een gebrek is aan voeding en voedingsstoffen of als het dieet niet geschikt is. Dit komt vooral voor bij eetstoornissen zoals anorexia. Anorexia is een psychische aandoening en eetstoornis. De persoon weigert voedsel en berooft zo de huid van belangrijke voedingsstoffen of vitamines.

Bij deze ziekte worden vlagen van overmatig eten afgewisseld met vlagen van braken of diarree.

Droge huid bij kinderen

Bij pasgeborenen en zuigelingen is de huid droog omdat het vermogen om water te binden nog niet ontwikkeld is. De talgklieren vervullen hun functie nog niet ten volle. De beschermende functie moet zich voldoende ontwikkelen en tot dan is verhoogde verzorging nodig.

De huid van kinderen is gevoeliger dan die van een volwassene. Daarom is een zorgvuldige selectie van hygiëneproducten en -uitrusting aan te raden. Ook een goede bescherming van de huid tegen weersinvloeden is belangrijk.

Uitdroging bij kinderen ontwikkelt zich snel. Een droge huid en droge lippen kunnen de eerste tekenen zijn. Drinkregime moet in acht worden genomen, met meer vochtverlies bij inspanning en meer vochtverlies. Meer vochtverlies treedt op bij warm weer, met koorts, braken of diarree.

Maar zelfs in de kindertijd moet aan andere oorzaken worden gedacht. Een specialistisch onderzoek is nodig als de problemen aanhouden, verergeren, als er complicaties optreden of als er algemene symptomen zijn.