Bloedend tandvlees: ken je de meest voorkomende oorzaken?

Bloedend tandvlees duidt meestal op problemen met infectie of ontsteking van het tandvlees. Als dit niet in een vroeg stadium wordt opgelost, kan het overgaan in parodontopathie of parodontitis.

Heel vaak treedt bloeding op na het tandenpoetsen of tijdens het eten.

Bloeden bij gingivitis

Gingivitis heet technisch gezien gingivitis en is een infectie. De infectie ontstaat op het tandvlees, maar ook op de tanden. Het is een bacteriële infectie van de tandplak. De bacteriën geven giftige stoffen af en het lichaam verdedigt zich door ontstekingen.

Het aangetaste gebied is rood, gezwollen en er is ook sprake van pijn. Het tandvlees is zowel zachter als kwetsbaarder en daardoor gevoeliger voor verwondingen, bijvoorbeeld bij het tandenpoetsen, wat bloedingen veroorzaakt.

Gingivitis heeft vooral te maken met een gebrek aan hygiëne, waardoor tandplak kan ontstaan. Dit wordt gevormd door bacteriën die suikers gebruiken en omzetten in organische zuren. De zuren werken vervolgens in op het tandglazuur, dat ze demineraliseren.

Als gevolg hiervan wordt het glazuur van de tand zachter, ontstaan er gaatjes en ontwikkelt zich tandbederf. Gingivitis is dus ook vanuit dit oogpunt gevaarlijk. Als het onbehandeld blijft en het bloedende tandvlees wordt genegeerd, ontstaat parodontitis.

Parodontitis als oorzaak

Parodontitis uit zich door bloedend tandvlees, maar ook door gevoelige tanden. In een later stadium is er ook sprake van wiebelend gebit en pijn. Er ontstaan ook parodontale korsten en er kan sprake zijn van etterige afscheiding uit het tandvlees. Parodontitis is een ziekte van het ophangapparaat van de tand zelf.

Het veroorzaakt degeneratie van de tand, het tandvlees ontwikkelt een zogenaamde tandstomp en de tand wiebelt. Er is ook sprake van hevig bloeden. Dit komt niet door een ontsteking, maar door de verstoring van het ophangsysteem.

TIP: Zie voor meer informatie het artikel over parodontitis.

Bloedingen bij parodontitis

Naast parodontitis komt bloedend tandvlees ook voor bij een ontsteking van het ophangapparaat van de tand of kies (parodontitis). Dit is een ontsteking aan het tandvlees dat grenst aan de tand of kies.

Als deze ontsteking wordt genegeerd, heeft ze de neiging om zich ook naar de tandwortel te verspreiden. Hier ontstaat ook een tandvleesplooi. Dit is een soort kanaaltje rond de rand van de tand dat ontstaat als het zachte bindweefsel van het tandvlees rond de tand wordt verstoord. Voedselresten zetten zich daar af en leggen de tandkas bloot.

Als gevolg daarvan gaat de tand wiebelen en komt hij los te zitten. Bloedend tandvlees is een symptoom waardoor iemand een tandarts moet bezoeken om verdere ontwikkeling van mogelijke complicaties te voorkomen.

Een belangrijk onderdeel van elke behandeling is de noodzaak om je aanpak van de mondhygiëne te veranderen.

Hygiëne en onjuiste tandheelkundige behandeling

Bloeden kan een teken zijn dat iemand zorgvuldiger met zijn mondhygiëne moet omgaan. Zelfs onjuiste of ongeschikte hygiëne kan tandvleesproblemen en dus bloeden veroorzaken. Andere oorzaken van bloeden kunnen een te harde tandenborstel zijn, of een ongeschikt kunstgebit, bruggen, kronen, beugels of vullingen.

Bloedingen zijn een signaal om naar de mondhygiënist te gaan. Hij of zij kan je instrueren hoe je je poetsgewoonten kunt veranderen om ontstekingen te voorkomen.

Andere oorzaken van bloedend tandvlees

Problemen met bloedend tandvlees komen ook voor bij ziekten die niet direct te maken hebben met de mondholte en het slijmvlies daarvan. Ontsteking van het slijmvlies van de mond, en dus van het tandvlees, is een risicofactor voor complicaties zoals een hartaanval, atherosclerose of erectiestoornissen.

Bij bloedend tandvlees is het belangrijk om hieraan te denken:

• Diabetes
• leveraandoeningen, door verminderde bloedstolling
• stollingsstoornissen
• vitamine K en C, B12-tekort
• ijzertekort, foliumzuurtekort
• ondervoeding
• leukemie

Ontsteking van het slijmvlies in de mondholte en het tandvlees komt vaker voor bij:

• diabetes
• rokers
• zwangere vrouwen
• tijdens hormonale veranderingen (menstruatiecyclus, menopauze, zwangerschap)
• verkeerde voeding
• gebruik van bepaalde medicijnen (antistollingsmedicijnen zoals warfarine, acetylsalicylzuur, heparine, sommige epilepsiemedicijnen)
• chemotherapie en bestraling
• verhoogd stressniveau
• verminderde immuniteit
• kunstgebitten en beugels
• hoge leeftijd