Wat zijn de risico's van het veranderen van seksuele partner? Seksueel overdraagbare aandoeningen

Seksueel overdraagbare aandoeningen: het grootste probleem is het veelvuldig wisselen van seksuele partner, voor het plezier of voor de winst.

Soms is het een kleine ziekte, soms is het een ziekte die iemands gezondheid en leven ernstig bedreigt.

Moderne tijden, veelvuldig reizen, sekstoerisme, indiscretie of zelfs snelle liefdesaffaires zonder voorkennis van het vorige seksleven van de partner. Seksueel overdraagbaar omdat de overdracht ervan plaatsvindt tijdens de seksuele vereniging. Maar sommige ziekten vinden hun weg buiten de seksuele daad.

Lees ook.

Lees de volgende regels voor meer informatie.

Seksueel overdraagbare aandoeningen en wat we erover moeten weten

De grootste factor voor het stijgende aantal gevallen is de levensstijl van jongeren. Toerisme is tegenwoordig toegankelijker dan vroeger. Open grenzen, migratie van mensen en andere factoren die samenhangen met vrij verkeer van mensen. SOA's komen over de hele wereld voor.

Levensstijlen die gepaard gaan met veelvuldige wisselingen van seksuele partners, prostitutie, homoseksualiteit en andere risicofactoren hebben SOA's naar de top van het wereldwijde probleem geduwd.

Seksuele gemeenschap is een intieme aangelegenheid, maar een die mensen vaak aangaan zonder voldoende informatie over hun seksuele geschiedenis. Dit is waar het risico van ziekteoverdracht om de hoek komt kijken.

Lees ook de artikelen:
Wat zijn de meest voorkomende zomerproblemen
De gevaren van sekstoerisme

Vaak zijn ze zich er niet eens van bewust dat ze een risico nemen als ze geslachtsgemeenschap hebben met een onbekende. In zwakkere sociale klassen is het bewustzijn over SOA's laag en is het risico om SOA's op te lopen dus groter.

Vaak zijn de ziekten mild of asymptomatisch en komen ze dus niet aan het licht. De persoon wordt drager of de uitbraak komt in een later stadium.

Het komt voor dat meerdere SOA's verspreid worden tijdens seksueel contact.

Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij syfilis en hiv. Het immuunsysteem heeft geen levenslang geheugen voor SOA's en na genezing treden terugkerende infecties op wanneer de levensstijl wordt hervat.

Om de punten te herhalen, zetten we de belangrijkste risicofactoren voor de overdracht van seksueel overdraagbare aandoeningen op een rij:

• Seks op jonge leeftijd
• wisselende seksuele partners
• seks hebben met een partner die veel seksuele partners heeft
• niet op de hoogte zijn van de seksuele voorgeschiedenis van een partner
• weinig bekendheid met seksueel overdraagbare aandoeningen
• in sommige gevallen, verzuimen om bescherming te gebruiken
• slechte hygiëne
• drugsverslaving

Het concept van SOA's groepeert een brede groep ziekten die verschillende symptomen, manifestaties, gevolgen en verschillende vormen van behandeling hebben. Sommige zijn goed behandelbaar, terwijl andere tegenwoordig ongeneeslijk zijn (HIV/AIDS).

Seksueel overdraagbare aandoeningen komen het meest voor bij mensen tussen de 17 en 40. Na het 40e levensjaar treden meestal de gevolgen van onbehandelde en verborgen aandoeningen en hun complicaties op. Complicaties zijn onder andere steriliteit (onvermogen om zwanger te raken).

SOA's zijn bijna evenredig verdeeld over de geslachten, maar een iets hoger percentage komt voor bij mannen.

Weet je hoe overdracht plaatsvindt?

Deze ziekten worden bij voorkeur verspreid door seksueel contact. Slechts een klein percentage wordt op een andere manier overgedragen, bijvoorbeeld door aanraking van de huid, slijmvliezen of zelfs besmette voorwerpen zoals tandenborstels of scheermesjes. Door bloed overgedragen via naaldprikken.

Vroeger kon besmetting ook plaatsvinden via transfusie. Tegenwoordig mag deze overdracht niet meer plaatsvinden. Bij tatoeages bestaat er ook een risico op overdracht via een besmette naald. Een van de mogelijke overdrachten is ook van moeder op kind, wat kan plaatsvinden tijdens de zwangerschap, tijdens de bevalling, maar ook tijdens het geven van borstvoeding.

De reden waarom de route van overdracht en penetratie van de ziekte zo variabel is, is dat lichaamsvloeistoffen zoals bloed, speeksel, vaginale afscheidingen en sperma besmet zijn. Tijdens geslachtsgemeenschap worden lichaamsvloeistoffen uitgewisseld. De integriteit van de huid kan worden beschadigd en slijmvliezen kunnen worden verwond tijdens gewelddadige of onvoorzichtige geslachtsgemeenschap.

In bijna alle gevallen resulteert anale geslachtsgemeenschap in kloven, die zowel een ingangs- als uitgangspoort voor infectie zijn. Omdat de anale opening niet ontworpen is voor geslachtsgemeenschap, zijn niet-genezen huidverwondingen ook een route. De penetratieroute kan ook via de ogen lopen.

Overdracht vindt plaats via vaginale, orale en anale geslachtsgemeenschap.

Sommige SOA's worden ook overgedragen via de huid van de handen, vingers en zoenen.

Zelfs in het geval van seksueel spel kan de persoon niet zeker zijn van het vermijden van het risico. Het gebruik van barrière-instrumenten om SOA's te vermijden is beperkt en kan niet als 100% bescherming worden beschouwd. Maar het is het minimum dat, tenminste gedeeltelijk, het risico op overdracht van sommige ziekten zou moeten verminderen.

Weet je welke SOA's we kennen?

De veroorzaker van de ziekte kan een bacterie, een virus, een gist en een parasiet zijn.

Seksueel overdraagbare aandoeningen in de onderstaande tabel

Symptomen van seksueel overdraagbare aandoeningen

Seksueel overdraagbare aandoeningen manifesteren zich voornamelijk in het genitale gebied en in het gebied van overdracht, in de vagina, op de penis, in de omgeving. Na orale geslachtsgemeenschap kan het op de lippen zitten, in de mondholte. Na anale geslachtsgemeenschap in de omgeving van de anus.

Sommige ziekten zijn niet seksueel in de ware zin van het woord, maar gebruiken geslachtsgemeenschap voor overdracht. Ze kunnen zich systemisch manifesteren in andere orgaansystemen (lever), immuunproblemen, zoals in het geval van AIDS, als huidziekten in andere delen van het lichaam, zelfs als haaruitval en een heleboel andere symptomen.

Het hangt allemaal af van het type ziekte.

Symptomen kunnen hevig zijn, andere kunnen mild of verborgen zijn. Sommige ziekten maken gebruik van dragers voor massale overdracht op mensen. De persoon in kwestie weet er misschien niet eens van. Grote voorzichtigheid is geboden als er symptomen optreden die typisch zijn voor geslachtsziekten.

Ziekten die seksueel overdraagbaar zijn, hebben mogelijk geen typische symptomen van geslachtsziekten. Ze kunnen systemische symptomen hebben (verhoging van de lichaamstemperatuur, algemene zwakte). De periode van verdenking is de tijd na geslachtsgemeenschap met een onbekende persoon of een nieuwe seksuele partner van wie de seksuele voorgeschiedenis onbekend is. In dit geval, als er problemen optreden, moet voorzichtigheid worden betracht.

We geven een korte opsomming van de belangrijkste symptomen van SOA's die je zeker moet laten onderzoeken:

• verhoogde vaginale en urethrale afscheiding, gekleurde (wit, geel, groen, bruin), stinkende afscheiding
• jeuk in het genitale en rectale gebied
• pijnlijke testikels
• pijnlijk urineren (branderig, snijdend)
• pijn in de onderbuik
• roodheid in de genitaliën, rectum
• zweren, wratten in de genitaliën, rectum
• pijnlijke geslachtsgemeenschap of pijn na geslachtsgemeenschap
• bloeding buiten de menstruatie

Wie moet je bezoeken als je symptomen van een SOA hebt?

Als je bij jezelf symptomen opmerkt die te maken hebben met je genitaliën en die in verband kunnen worden gebracht met eerdere riskante seksuele contacten, moet je je laten onderzoeken. Je kunt zonder problemen naar de dokter gaan als je geslachtsgemeenschap hebt gehad die je riskant vindt of als je je wilt laten testen op een seksueel overdraagbare aandoening.

Bijvoorbeeld in een relatie voordat je seks gaat hebben.

En welke arts kan je helpen? Je eerste keuze is een volwassen huisarts, of voor jongere mensen een kinderarts. Zij kunnen bloedtesten doen. Daarna kunnen ze je doorverwijzen naar een gespecialiseerde arts die weet welke speciale testen er gedaan moeten worden om een juiste diagnose te stellen.

En dat kunnen zijn:

• gynaecoloog
• uroloog
• dermatoveneroloog

Hoe voorkom je een SOA?

Na het lezen van dit artikel zou het duidelijk moeten zijn dat het vermijden van besmetting ofwel seksuele onthouding betekent, ofwel gewoon een geordend monogaam leven leiden, niet van partner wisselen en in een nieuwe relatie meer te weten komen over de seksuele geschiedenis van je partner. Een relatie moet immers vanaf het begin op eerlijkheid gebaseerd zijn.

Jezelf testen voor de geslachtsgemeenschap is in dit geval ook effectief. Orale en anale geslachtsgemeenschap vermijden vanwege het risico op verwondingen. Als en wanneer het gebruik van een condoom wordt aanbevolen. Het binnendringen van lichaamsvloeistoffen (sperma, vaginaal vocht, bloed) van de seksuele partner in het lichaam vermijden.

Het gebruik van een condoom vermindert het risico op overdracht, maar neemt het niet weg. Voor sommige SOA's helpt het ook om je eigen hygiëneproducten te gebruiken tijdens het douchen en scheren.

Voor drugsverslaafden is er één aanbeveling: gebruik de naald maar voor één keer!

Anticonceptie is niet bedoeld om de overdracht van een infectieziekte te voorkomen, maar alleen om conceptie te voorkomen.

Het sleutelwoord voor een gezond seksleven zou moeten zijn: veilige seks met een vaste partner.

Persoonlijk vind ik dat het onderwerp seksueel overdraagbare aandoeningen actueel is en niet genoeg besproken wordt. Wat wel op zijn plaats is, is om mensen, de sociaal kwetsbaren en vooral onze kinderen voor te lichten. Zoals we al hebben gezegd, neemt het aantal ziekten elk jaar toe, zelfs op schoolleeftijd.

Onwetendheid onder jongeren of gewoon onverantwoordelijk gedrag speelt ook een rol. De hele kwestie van risico's en overdracht moet worden uitgelegd in de puberteit, de poort naar het seksuele leven. De juiste vorm van seksuele voorlichting is belangrijk en mag niet worden verwaarloosd.