Wat zijn de oorzaken en symptomen van angina pectoris bij kinderen?

Tonsillitis acuta is een ontsteking van de amandelen, meer bepaald de lymfatische ring van Waldeyer. De primaire rol van de amandelen is het bestrijden van infecties. De veroorzaker van de ontsteking is een bacterie genaamd Streptococcus pyogens, die in bijna 70% van de gevallen aanwezig is.

Het komt het vaakst voor bij kinderen, maar ook bij volwassenen.

Ondanks het feit dat het een relatief veel voorkomende infectie is, kunnen er op latere leeftijd ernstige gevolgen optreden, zoals aantasting van het hart, de kleppen, de gewrichten of de nieren, als deze niet goed wordt behandeld. Daarom is een goede behandeling van tonsillitis bij kinderen uiterst belangrijk.

Je bent geïnteresseerd in: Wat veroorzaakt angina en wat zijn de symptomen? Kan het viraal zijn? Is het etterend of koortsloos? Is het besmettelijk/overdraagbaar? Kan thuisbehandeling helpen of is specialistische zorg nodig?

Waarom komt keelontsteking voor?

Tonsillitis acuta is een bacteriële infectie van de amandelen. Het wordt voornamelijk veroorzaakt door een streptokokkeninfectie. Tot 70% wordt veroorzaakt door Streptococcus pyogenes.

Andere betrokken bacteriën zijn Streptococcus pneumoniae, maar ook sommige stafylokokkeninfecties of Escherichia Coli. Bacteriële, purulente angina wordt bacteriële angina genoemd vanwege het overwicht van bacteriën als veroorzaker. Het kan echter ook worden veroorzaakt door virussen of schimmels (bijv. Candida albicans).

De amandelen (tonsilla palatina) zijn een paarsgewijs orgaan dat zich in de mondholte bevindt tussen de tongwortel en het zachte gehemelte. Ze behoren tot het lymfestelsel van de Waderey. Ze bestaan uit lymfeweefsel, net als de neusamandelen. Ze hebben een beschermende functie bij het bestrijden van infecties. Het oppervlak van de amandelen is oneffen, bestaat uit depressies, die vaak ziekteverwekkers opsluiten.

Klinisch verloop van de ziekte

Symptomen veroorzaakt door een streptokokkeninfectie kunnen grofweg worden verdeeld in lokale en systemische symptomen. Lokale symptomen treden op op de plaats van de veroorzaker, waar deze zich zonder behandeling blijft vermenigvuldigen. Systemische symptomen uiten zich door niet-specifieke symptomen die lijken op die van andere bacteriële infecties.

Lokale symptomen

Wanneer de bacterie zich vasthecht aan de amandelen, veroorzaakt ze een ontsteking. Het ontstekingsproces is catarraal. De slijmvliezen zijn ontstoken, rood, sijpelend en pijnlijk.

Vervolgens begint een purulent proces, waarbij purulente pluggen, plaques en zelfs purulente follikels (blaasjes gevuld met een ontstekingsinfiltraat) op de tonsillen ontstaan. De plaques zijn wit tot geelwit gekleurd en smelten later samen tot grotere gebieden. Petechiale bloedingen (punctaat - haarachtig) worden op het gehemelte gevonden.

Deze veranderingen uiten zich uitwendig door pijn in de keel, spontaan en bij aanraking vanaf de voorkant van de nek. De pijn kan uitstralen naar de kaken, van daar naar het oor en eindigt in de nek. Slikken, hoesten, niezen of zelfs praten en hoofdbewegingen - voornamelijk roteren - worden beschouwd als uitlokkers van een hogere intensiteit van de pijn.

Tot op zekere hoogte veroorzaakt de pijn moeilijkheden bij het slikken in combinatie met zwelling van de slijmvliezen, waardoor de keelruimte vernauwd wordt. De vernauwde keelruimte veroorzaakt samen met de verdikte keelamandelen ook moeilijkheden bij het ademen, dat door de mond geforceerd wordt.

Om dezelfde reden kan snurken tijdens de slaap worden waargenomen. Als gevolg van de vernauwing van de gehoorbuis komt een hangend oor vaak voor. Ook worden stemveranderingen waargenomen die meer lijken op neuriën.

Systemische symptomen

Angina wordt gekenmerkt door hoge koorts met rillingen (koude rillingen) tot 39 °C of meer. De koorts veroorzaakt overmatig zweten. Het kind is daarom vaak uitgedroogd, zwak en lusteloos. Vermoeidheid en lusteloosheid zijn typisch. Koortsachtige convulsies (temperatuurkrampen) zijn niet ongewoon. Minder vaak kunnen delirium en desoriëntatie optreden.

Vooral bij kinderen begint de ziekte met koorts en braken. Aanhoudend braken draagt bij tot een verergering van de uitdroging en een algemene bewustzijnsverandering.

Geleidelijk gaan andere symptomen zoals krabben of het gevoel van een vreemd lichaam of een droge keel gepaard. De droge keel irriteert de hoest, die meestal droog en irriterend is. Bij elke hoest neemt de keelpijn toe, waardoor het kind norser, huileriger en ontevredener wordt.

Meestal zijn de regionale (aangrenzende) knopen vergroot. Ze kunnen worden gepalpeerd en zijn plaatselijk pijnlijk als ze worden gepalpeerd en ingedrukt. Dit is een duidelijk teken dat het lichaam tegen een infectie vecht. Meestal kunnen de submandibulaire knopen (onderbuik) worden gepalpeerd.

Welke complicaties kunnen het verloop van de ziekte beïnvloeden?

De meeste gevallen van keelpijn kunnen met de juiste behandeling en isolatie van het zieke kind binnen 10 dagen worden behandeld zonder dat er complicaties optreden. Complicaties ontstaan eerder bij een slechte diagnose en daaropvolgende onjuiste therapie. Toch kunnen we ze tegenkomen en het is goed om ervan op de hoogte te zijn.

Chronische angina pectoris

Komt voor als gevolg van eerdere en vaak terugkerende acute tonsillitis. Deze laten een microbiële flora achter in de amandelen die recidieven van chronische ontsteking kan veroorzaken. Ze manifesteren zich op dezelfde manier als acute tonsillitis.

Tonsillair abces

Als de bacteriën de diepere structuren van de amandel en zijn omgeving zijn binnengedrongen, kan er een abces ontstaan. Een abces is een purulente, ovaalvormige, omcirkelde ontsteking of een met pus gevulde sinus. Het ontstaat meestal bij chronische tonsillitis en treft één kant. De amandel aan de kant van het abces is vergroot en pijnlijk.

Sepsis

Als de bacterie vanuit de laesie (tonsil) via de bloedbaan in de bloedbaan terechtkomt, kan hij zich daar vermenigvuldigen en verdere problemen veroorzaken. De infectie in de bloedbaan wordt septikemie genoemd. Van daaruit kan hij in elk orgaan van het lichaam terechtkomen en binnendringen. De symptomen variëren afhankelijk van welk orgaan betrokken is. Het veroorzaakt ook uitzaaiingen van abcessen in deze organen.

Basisdiagnose en onderzoek

Het allerbelangrijkste is een juiste diagnose, die niet moeilijk is. Op basis van de voorgeschiedenis van de patiënt, het klinische beeld, bloedonderzoek en een tonsillenswab kan tonsillitis worden bevestigd of uitgesloten.

Bij tonsillitis is er een verhoogd aantal leukocyten (witte bloedcellen) en een verhoogde ASLO-titer, wat bewijst dat er antilichamen tegen streptokokkeninfectie in het bloed aanwezig zijn. De bezinking van erytrocyten (rode bloedcellen) neemt toe, waarvan de snelheid wordt veranderd (verhoogd) door eiwitten die typisch zijn voor ontsteking.

Hoe keelontsteking bij kinderen goed behandelen?

Voor bacteriële infecties zijn antibiotica de eerste keuze van behandeling. Tonsillitis wordt voornamelijk veroorzaakt door streptokokkeninfecties, wat we kunnen aantonen met bloeduitslagen.

Sinds Fleming is het meest effectieve antibioticum tegen streptokokken fenoxymethylpenicilline, een veelgebruikte penicilline.

Het medicijn moet met regelmatige tussenpozen worden ingenomen gedurende een periode die door de arts is vastgesteld. De tussenpozen tussen de doses van het medicijn moeten nauwkeurig zijn, want als het medicijn bijvoorbeeld twee uur later zou worden gegeven, zou het misschien niet meer werken.

Misschien wist je het niet: het effect van antibiotica vermindert na 8 tot 12 uur (afhankelijk van het type antibioticum) en de infectie wordt er resistent voor. Als de bacterie resistent wordt tegen een bepaald antibioticum, werkt dit niet meer en wordt verdere behandeling moeilijker.

Tegen pijn, zwelling, schuren en ontsteking in de keel zijn er tegenwoordig een groot aantal vrij verkrijgbare preparaten in de vorm van siropen of kauwtabletten. Behalve dat ze de pijn verlichten, werken ze ook antiseptisch en desinfecteren ze de mondholte en keelholte.

Sommige gorgels of kruidenthee hebben ook een ontstekingsremmende en verzachtende werking. Ze verminderen de zwelling aanzienlijk en maken het makkelijker voor de baby om te slikken. Dit is uiterst belangrijk bij het innemen van voedsel en vloeistoffen, die rijk moeten zijn aan vitamines.

Een verhoogde inname van vitaminen en mineralen verhoogt de natuurlijke immuniteit. Vocht wordt te snel uit het lichaam verloren door zweten en braken. Vooral bij kinderen is dit erg gevaarlijk. Daarom moet het worden aangevuld.

Het is niet goed om hete thee en dranken te geven tijdens tonsillitis en bacteriële infecties in het algemeen. Een warme omgeving is ook geschikt voor bacteriële groei, dus kies lauwe of slechts licht warme vloeistoffen.

Let op: bij tonsillitis veroorzaakt door andere infectieuze agentia, zoals virussen, is een behandeling met antibiotica niet effectief!!!

De behandeling van virale ontstekingen is puur symptomatisch. Alleen symptomen zoals koorts, braken en pijn worden onderdrukt. Er moet voor worden gezorgd dat vitaminen, mineralen en vloeistoffen worden aangevuld.

Als de temperatuur hoger is dan 38 °C, worden wikkels voor borst en buik met een vochtige, in lauw water gedrenkte handdoek aanbevolen. Omdat de temperaturen bij angina pectoris erg hoog zijn, is het soms nodig om wikkels te combineren met koortswerende middelen (antipyretica).

Bedrust is even belangrijk. De patiënt moet elke fysieke inspanning vermijden die het verloop van de ziekte zou verergeren.

In het verleden werd tonsillectomie (verwijdering van de amandelen) heel vaak uitgevoerd. Tegenwoordig wordt het alleen in sommige gevallen aanbevolen, voornamelijk bij terugkerende chronische tonsillitis of abcessen die niet kunnen worden verwijderd door een antibiotische behandeling. Om een terugval van de infectie en daaropvolgende septikemie te voorkomen, worden de amandelen verwijderd als bron van bacteriële infectie (lager).

Wat kan onbehandelde tonsillitis op latere leeftijd veroorzaken?

Tonsillitis is een goed behandelbare, overwegend bacteriële infectie. Als deze in de kindertijd wordt verwaarloosd, kan dit ernstige of zelfs fatale gevolgen hebben die niet direct zichtbaar zijn. Het verschijnt vaak subtiel of wordt incidenteel ontdekt tijdens een preventieve controle enkele jaren tot tientallen jaren na elkaar.

Reumatische koorts wordt beschouwd als de ernstigste. Het wordt veroorzaakt door slecht behandelde infecties veroorzaakt door groep A streptokokken. Het is een ontstekingsziekte. Het veroorzaakt ontsteking van de gewrichten en het bewegingsapparaat en tast vervolgens de hartspier aan.

Het veroorzaakt ontsteking van de hartspier (myocarditis), wat kan leiden tot hartfalen. De bacterie nestelt zich ook vaak via de bloedbaan in de hartkleppen.