Wat is paddenstoelvergiftiging, hoe uit het zich? Maatregelen en eerstehulpprocedure
Paddenstoelvergiftiging is een van de meest voorkomende soorten vergiftiging ooit. Het komt het vaakst voor tijdens het oogstseizoen van paddenstoelen.
Artikel inhoud
- Vergiftiging door paddenstoelen en de verdeling van soorten vergiftiging
- 1. Hepatotoxische vergiftiging
- 2. Neurotoxische vergiftiging
- 3. Gastro-enterische vorm van vergiftiging
- 4. Vasotoxische (coprine) vorm van vergiftiging
- Wat te doen als je een paddenstoelvergiftiging vermoedt + Hoe eerste hulp te verlenen
- Hoe voorkom je vergiftiging?
Vergiftiging door paddenstoelen, waarom komt het voor?
Je vraagt:
Wat is paddenstoelenvergiftiging?
Hoe manifesteert vergiftiging zich?
Wat zijn de voorzorgsmaatregelen en eerste hulp bij paddenstoelenvergiftiging?
Wat te doen bij vermoeden van vergiftiging?
De reden hiervoor is het ongebreideld verzamelen van paddenstoelen door amateurplukkers. Het gebrek aan kennis bij het grote publiek resulteert in soms fatale vergissingen.
Laten we de verschillende soorten vergiftiging samen eens nader bekijken.
De verschillen tussen eetbare en niet-eetbare paddenstoelen zijn soms subtiel, waardoor gezondheidsschade en paddenstoelenvergiftiging gemakkelijk kunnen optreden.
Gezondheidsproblemen treden echter niet noodzakelijkerwijs alleen op na het eten van giftige paddenstoelen. Zelfs eetbare paddenstoelen hebben onder bepaalde omstandigheden een giftig effect op mensen.
Wanneer moeten we denken aan een mogelijke paddenstoelenvergiftiging?
Vergiftiging door paddenstoelen en de verdeling van soorten vergiftiging
Vergiftiging door paddenstoelen komt vrij vaak voor.
Het gevaar schuilt in het gebrek aan bewustzijn van amateur-paddenstoelenplukkers over de giftigheid van de verschillende paddenstoelensoorten. Deze worden onderverdeeld in zeer giftig, giftig en schadelijk.
Hun toxiciteit ligt in de gifstoffen die direct in de paddenstoel zitten of in de afbraakproducten die ontstaan door onjuiste opslag of voedselbereiding.
Mensen kunnen zichzelf ook schade berokkenen door eetbare maar oude, beschimmelde paddenstoelen of paddenstoelen besmet met een parasiet in te nemen. Minder vaak komt besmetting door uitwerpselen of spray van dieren voor.
Elke schimmel bevat verschillende soorten gifstoffen en daarom variëren de symptomen aanzienlijk.
Het is ook mogelijk dat de vergiftigingsverschijnselen niet onmiddellijk optreden.
Sommige vergiftigingen treden ook enkele uren tot dagen na elkaar op. Daarom is het altijd belangrijk om terug te denken aan het eten van paddenstoelen, ook al is het een week geleden.
Er is een groot aantal giftige paddenstoelen, en vergiftiging met elk van hen heeft zijn eigen specifieke kenmerken. Samenvattend gebruiken we een categorisering van de verschillende soorten vergiftiging, die ze verdeelt op basis van de overheersende symptomen. Het beperkt het scala van verdachte paddenstoelen en maakt het gemakkelijker om te onderscheiden welke specifieke soort de vergiftiging veroorzaakt kan hebben.
Er zijn natuurlijk ook meer gedetailleerde en professionele classificaties. Ondanks de verschillende categorisaties zijn er veel vergiftigingen die gecombineerd worden. Daarom komt het klinische beeld mogelijk niet precies overeen met een bepaalde categorie.
1. Hepatotoxische vergiftiging
Een hepatotoxische vergiftiging is een van de gevaarlijkste vergiftigingen.
Dit komt omdat de gifstoffen rechtstreeks inwerken op de lever en ernstige toxische leverschade veroorzaken, en de aandoening kan eindigen in een levercoma met de dood van de patiënt als gevolg.
De gevaarlijkste en giftigste schimmel die niet alleen in Europa en Noord-Amerika voorkomt, is de groene paddenluis (Amanita phaloides). Deze wordt vaak verward met paddenstoelen en veroorzaakt leverschade.
De groene paddenluis bevat een mengsel van peptische giffen (amatoxine, falotoxine) die door de lange latente fase volledig in het lichaam worden opgenomen.
De latentietijd bedraagt 8 tot 12 uur.
Latency = vertraging in het optreden van symptomen en tekenen van vergiftiging.
Een enkel vruchtlichaam weegt 30 tot 60 g. 50 g van deze schimmel is voldoende om een volwassen mens van ongeveer 60 kg te doden.
Zwangere vrouwen lopen het risico op schade aan de foetus en moeders die borstvoeding geven scheiden giftige stoffen uit in de moedermelk, wat de dood van de baby kan veroorzaken.
Verschijnselen van hepatotoxische paddenstoelvergiftiging
In het begin ervaart de patiënt algemene zwakte, malaise, koude rillingen, hartkloppingen en zwaar gevoel. Ernstige hoofdpijn, duizeligheid en oorsuizen gaan gepaard.
Pijn begint ook in de maag en breidt zich uit naar de hele buik.
Naast andere symptomen zijn er ook symptomen van gastro-enteritisachtige vergiftiging met misselijkheid, braken en diarree.
De patiënt geeft de indruk van horror mortis (gezicht voor de dood).
Hij is zwak, ziekelijk, duidelijk bleek, onderkoeld, koud en klam, zweten. Het gezicht is ingevallen, de gelaatstrekken verscherpt, de neus spits.
De toestand zonder verbetering houdt ongeveer 3 dagen aan, als de patiënt het overleeft.
Daarna is er pijn in de leverstreek (onder de rechter ribbenboog). De huidskleur verandert van bleek naar icterisch (geel) door leverschade en de onbehandelde patiënt sterft aan leverfalen.
2. Neurotoxische vergiftiging
Neurotoxische vergiftiging is na hepatotoxische vergiftiging de ernstigste vorm van vergiftiging.
Het wordt veroorzaakt door indoolneurotoxinen die in bepaalde soorten schimmels zitten. De belangrijkste vertegenwoordiger is de rode paddenvla (Amanita muscaria). Onder de paddenvlinders komen ook de citroengele paddenvla (Amanita citrina), de porfierpaddenvla (Amanita porphyria) en de tijgerpaddenvla (Amanita pantherina) voor.
Het wordt ook geïnduceerd door de stijfpootkruiper (Clitocybe galinacea), de koperachtige draadworm (Inocybe aeruginascens), de witkopdonsschimmel (Lycoperdon candidum), de fluweelbladige meervleermuis (Conocybe), de geschubde meervleermuis (Gymnopilus) en de halsbandmelkbladige meervleermuis (Stropharia).
De meeste (maar niet alle) neurotoxine bevattende schimmels worden gevonden in goed bemeste bodems (uitwerpselen, ontbindend plantenpuin).
De toxines die ze bevatten zouden analogen (vervangers) zijn van serotonine (het gelukshormoon) en hebben vergelijkbare effecten als LSD. Ze worden ook gebruikt in onderzoek en in de psychiatrie om drugs te produceren.
Ze worden vaak misbruikt door zogenaamde mycotoxicomanen die de invloed van neurotoxines gebruiken om verschillende toestanden op te wekken (vroeger sjamanen).
Vergiftiging door sommige paddenstoelen met indoolneurotoxinen leidt echter vaak tot de dood van de misbruikers, omdat de verhouding van toxinen die inwerken op het centrale zenuwstelsel per paddenstoel verschilt.
Manifestaties van neurotoxische paddenstoelvergiftiging
Vergiftiging manifesteert zich in perceptuele stoornissen, voornamelijk in de visuele en auditieve zintuigen. In het begin is het zicht in de verte ongewoon goed, worden kleuren intenser en verbetert de auditieve scherpte.
Later zijn er stoornissen in het inschatten van afstanden en veranderingen in de perceptie van objecten, personen en vormen.
Pseudohallucinaties treden op wanneer de ogen gesloten zijn - vonken, flitsen, lichten, kleuren of zelfs verschillende objecten worden gezien. Pseudohallucinaties die aanhouden na het openen van de ogen zijn een teken van ernstige intoxicatie.
Algemene symptomen zijn duizeligheid, verminderde stabiliteit en coördinatie van bewegingen, hartkloppingen, misselijkheid, zwakte, braken, droge keel. Braken komt bijna niet voor.
3. Gastro-enterische vorm van vergiftiging
Gastro-enteritis is ook het meest voorkomende type vergiftiging, omdat het veroorzaakt wordt door het grootste aantal schimmels.
Hieronder vallen sommige soorten paddenstoelen (Agaricus), duivenerwten (Russula), zeepkruid (Tricholoma saponaceum) en cowpea (Lactarius torminosus).
De naam geeft al aan dat deze vorm van vergiftiging het spijsverteringskanaal aantast en zich uit in aandoeningen.
De verraderlijkheid ligt in het feit dat andere soorten vergiftiging naast hun klinische basisverschijnselen ook symptomen van maagdarmschade kunnen vertonen.
Het is belangrijk om te beoordelen of de patiënt alleen geïsoleerde spijsverteringsstoornissen heeft of dat er ook andere symptomen aanwezig zijn die typisch zijn voor andere soorten vergiftiging.
In wezen gaat het niet om een vergiftiging als zodanig, maar eerder om irritatie van de spijsvertering.
Het leven van de patiënt wordt niet direct bedreigd en de toestand verbetert spontaan.
Manifestaties van het gastro-intestinale type paddenstoelvergiftiging
De belangrijkste klinische manifestatie is toxische gastro-enteritis (ontstekingsreactie van maag en darmen). Deze wordt vaak verward en verkeerd gediagnosticeerd als gastro-enteritis van bacteriële of virale etiologie (oorzaak), die zich op dezelfde manier manifesteert.
Daarom is informatie over de inname van paddenstoelen in de voorgeschiedenis belangrijk voor de juistheid van de diagnose en therapie.
De meest voorkomende verschijnselen zijn
- Misselijkheid
- misselijkheid - gevoel van braken
- aanhoudend braken
- kronkelige stoelgang
- krampachtige buikpijn
- diarree
Het is gevaarlijk bij ouderen vanwege het snelle begin van uitdroging waardoor ze gevaar lopen.
Gelijksoortige symptomen als gastro-enteritaire vormen van paddenstoelvergiftiging worden waargenomen bij sommige voedsel- of zelfs watervergiftigingen. Het klinische verloop lijkt sterk op salmonellose, tyfus, E. coli - d.w.z. diarreeziekten die typisch zijn voor Farao's wraak.
4. Vasotoxische (coprine) vorm van vergiftiging
Het vasotoxische type vergiftiging wordt gekenmerkt door het feit dat het alleen optreedt wanneer een normaal eetbare paddenstoel wordt ingenomen in combinatie met alcohol.
Combineer paddenstoelen niet met alcohol!
Het veroorzaakt een reactie die identiek is aan die van een alcoholintoxicatie en gelijktijdig gebruik van antabuse (een medicijn tegen alcoholverslaving).
Het wordt veroorzaakt door het inktkruid (Lat. Coprinus inkoustaria), maar ook door andere soorten mestkevers zoals de eminente mestkever (Coprinus alopecia), de glinsterende mestkever (Coprinus micaceus), de gevlekte mestkever (Coprinus picaceus) of de gedrongen paddenstoel (Boletus torosus).
Ze bevatten een stof genaamd coprine, die zijn naam ontleent aan de naam van de mestkever zelf, omdat het voor het eerst werd gevonden in de mestkever. Coprine is een remmer (vertrager) van het enzym acetaldehyde dehydrogenase. Door dit enzym af te remmen of te stoppen, wordt er een teveel aan acetyldehyde gevormd in de lever.
Dit zou normaal verder gemetaboliseerd moeten worden tot azijnzuur, wat niet gebeurt bij coprinevergiftiging. Het niveau van acetaldehyde stijgt ook in de bloedbaan en er treden klinische tekenen van vergiftiging op.
Verschijnselen van vasotoxische paddenstoelvergiftiging
Bij vasotoxische vergiftiging spreken we van een vroege vergiftiging.
De latentietijd tot het verschijnen van de eerste symptomen varieert van enkele minuten tot ongeveer 3-4 uur.
Acetaldehyde veroorzaakt een overmatige doorbloeding van de huid, wat uitwendig tot uiting komt in roodheid, vooral in het gezicht en de nek.
De bloeddruk daalt snel, wat tot een mogelijke collaps kan leiden.
De werking van het hart versnelt, wordt soms onregelmatig en is de oorzaak van verschillende hartritmestoornissen.
De patiënt voelt hartkloppingen, heeft een gevoel van gebrek aan lucht, beeft.
De aandoening gaat gepaard met vegetatieve symptomen zoals overmatig zweten, misselijkheid, braken, duizeligheid.
Laten we samen alle zomerproblemen bekijken:
Onze gezondheid in de zomer - zon, hitte, verwondingen en ziekten
Wat te doen als je een paddenstoelvergiftiging vermoedt + Hoe eerste hulp te verlenen
Het belangrijkste om over na te denken is dat de problemen die bij een individu zijn ontstaan, veroorzaakt kunnen zijn door de consumptie van giftige paddenstoelen.
De tijd tussen de inname van de giftige stoffen en het verschijnen van de eerste symptomen speelt ook een belangrijke rol.
In sommige gevallen met een korte latente fase is het opwekken van braken het belangrijkst. Dit is alleen relevant als de paddenstoelen nog niet verteerd zijn - binnen 30 minuten na consumptie.
Hierdoor kunnen de onverteerde paddenstoelresten en gifstoffen uit het lichaam worden verwijderd en wordt verdere blootstelling aan de noxa voorkomen.
We veroorzaken nooit braken bij iemand met een verminderd bewustzijn!
Nadat de maaginhoud is uitgedreven, wordt aanbevolen om zwarte houtskool in te nemen om de resterende gifstoffen uit het spijsverteringskanaal te absorberen.
Vervolgens moet de inname van vocht worden verhoogd om het wegspoelen van de geabsorbeerde gifstoffen in het lichaam te versnellen. Bij vergiftigingen van het gastro-enteritaire type moeten ze ook rehydrateren.
Onmiddellijk daarna moet medische hulp worden ingeroepen.
- Neem contact op met het Vergiftigingen Informatie Centrum
- braken opwekken - uiterlijk binnen 30 minuten na inname
- zwarte kool innemen - absorbeert giftige stoffen
- rehydrateer het lichaam - vloeistoffen versnellen ook het wegspoelen van gifstoffen
- zo snel mogelijk medische hulp zoeken
- neem contact op met de noodlijn, waar u instructies krijgt of wordt doorverbonden met toxicologie
- als de gezondheid van de persoon het vereist, zullen ze hulp sturen
- dit wordt beoordeeld door een hulpverlener
- als de gezondheid van de persoon het vereist, zullen ze hulp sturen
Hoe voorkom je vergiftiging?
Als je geen ervaren paddenstoelenplukker bent, is het beter om dit voedsel in de winkel te kopen.
Dit voorkomt mogelijke vergiftiging.
Als paddenstoelen plukken nog steeds een van je hobby's is, kun je het beste het bos ingaan met een ervaren persoon die de kleine verschillen kent tussen eetbare en giftige soorten.
De paddenstoelen die je verzamelt moeten worden schoongemaakt en gesorteerd.
Je moet elke onbekende paddenstoel of paddenstoel waarvan je niet zeker bent dubbelchecken in een boek of op internet. Het kost niet veel tijd en je beschermt jezelf tegen gevaar.
Je kunt ook de juiste bewaar- en bereidingsmethoden vinden in de juiste literatuur.