Wat is normale afscheiding tijdens de zwangerschap en hoe uit de infectie zich?

Zwangerschapsafscheiding is een veelvoorkomend verschijnsel van de zwangerschap. Aanstaande moeders schrikken vaak van de verhoogde productie van vaginale afscheiding, die ontstaat door hormonale veranderingen. Het is echter beter om op je hoede te zijn, want het lichaam van een zwangere vrouw verliest gedeeltelijk zijn vermogen om infecties te weerstaan.

Welke afscheiding wordt als normaal beschouwd en wanneer moet je op je hoede zijn, waar moet je op letten en wat moet je niet onderschatten?

Tijdens de zwangerschap zou de verhoogde productie van vaginale afscheiding en de daaropvolgende afscheiding geen extra complicaties mogen geven. Problemen ontstaan als de kleur van de afscheiding verandert, de consistentie (bijvoorbeeld dikke, klonterige afscheiding, jeuk, pijn of zwelling).

Als je dergelijke veranderingen ervaart, is het noodzakelijk om naar een gynaecoloog te gaan en een vaginaal uitstrijkje te laten nemen voor een kweek. De arts zal de oorzaak achterhalen en een eventuele behandeling bepalen. Om jou en je baby veilig te houden.

Een infectie tijdens de zwangerschap is gevaarlijk voor de zich ontwikkelende foetus en kan leiden tot vroegtijdige lekkage van vruchtwater en vroeggeboorte.

Je stelt vaak vragen over de afscheiding tijdens de zwangerschap. Het antwoord vind je in ons artikel:

• Het voorkomen van afscheiding in elk trimester
• Hoe kun je afscheiding herkennen aan de kleur?
• Infecties, hun symptomen en effect op het verloop van de zwangerschap
• Wanneer moet ik naar de dokter?
• Wat is de oplossing en hoe kun je afscheiding voorkomen?

Frequentie van afscheiding in elk trimester

Zwangerschapsontlasting komt vaak voor en is typerend voor elk trimester.

In het eerste trimester, vooral in de eerste weken van de zwangerschap, kan een afscheiding met bloed of bruine afscheiding verschijnen. Deze verschijnt vaak wanneer de eicel zich in de baarmoeder heeft genesteld op dag 10-14 na de bevruchting. Na de bevruchting stopt de afscheiding met bloedbijmenging. Er ontstaat een waterige witte afscheiding, maar deze kan ook licht geel gekleurd zijn, eerder waterig van consistentie door de verhoogde productie van het hormoon oestrogeen.

In het 2e-3e trimester verschijnt er vaak een doorschijnende, kleurloze of licht witte tot melkachtige afscheiding met een slijmachtige consistentie. Deze afscheiding komt vaak voor en wordt geassocieerd met een toename van het oestrogeengehalte tijdens de zwangerschap. De toename van het oestrogeengehalte leidt tot een verhoogde productie van vaginale afscheiding. Een gelige afscheiding kan echter vaker voorkomen. Als het wordt opgemerkt in combinatie met een ander symptoom, kan het ook een bacteriële infectie of een schimmelinfectie zijn. Daarom is het belangrijk om je te laten onderzoeken door een gynaecoloog. Het vaginale slijmvlies is tijdens de zwangerschap vatbaarder voor infecties.

In het 3e trimester kan tegen het einde van de zwangerschap een dikkere geelbruine afscheiding verschijnen, die soms gepaard gaat met het passeren van de slijmprop. In de laatste weken van de zwangerschap kun je een dikkere afscheiding opmerken, maar ook een ongemakkelijk gevoel van een natte slip. Dit kan ook wijzen op een geleidelijke afvoer van vruchtwater of het loskomen van de slijmprop.

In de late stadia van de zwangerschap kun je ook afscheiding ervaren met een bijmenging van bloed, wat een teken is van een beginnende bevalling. Als je nog moet bevallen, moet je contact opnemen met je arts en op controle gaan.

Als de afscheiding een andere kleur heeft, grijs, groenig, donkerbruin of geel, dan is het waarschijnlijk een vaginale infectie. In dit geval is een bezoek aan de dokter noodzakelijk en dringend.

Hoe herken je afscheiding aan de kleur?

Gewone afscheiding is niets ongewoons. Het verschijnt tijdens de zwangerschap, zelfs als je het de weken ervoor niet opmerkte. Als je geen andere symptomen hebt, hoef je je geen zorgen te maken.

Als je een ongewone, anders gekleurde of stinkende afscheiding hebt, moet je die behandelen om je zwangerschap en de foetus niet in gevaar te brengen.

Waterig slijm - baarmoederhalsslijm - ook wel cervixslijm genoemd

Tijdens de menstruatiecyclus en tijdens de zwangerschap wordt baarmoederhalsslijm afgescheiden, dat van consistentie verandert. Waterig slijm dat uit de baarmoederhals wordt afgescheiden, is normaal als het helder of melkachtig en geurloos is. Tijdens de zwangerschap vormt zich een kleine hoeveelheid slijm, dat vaak leucorroe wordt genoemd.

Witte afscheiding - leucorroe

De afscheiding is helder of melkachtig. Ze komt vaak voor tijdens de zwangerschap door een verhoogde productie van het hormoon oestrogeen, waardoor de productie van vaginale afscheiding toeneemt. Dit is een normaal verschijnsel. De afscheiding moet geurloos zijn en zonder begeleidende symptomen zoals jeuk.

Gele afscheiding

Een lichtgele, vaak waterige afscheiding die geurloos is en geen gepaard gaat met complicaties (jeuk, zwelling) is normaal, vooral in het derde trimester van de zwangerschap en voor de bevalling. Het hangt samen met hormonale schommelingen en een verhoogde slijmproductie.

Als er echter een donkergele afscheiding of een groengele, stinkende, dikkere consistentie verschijnt en er andere symptomen bijkomen, is dit een teken van een bacteriële of andere infectie. Als je een naar vis ruikende afscheiding, een klonterige of meer bruinachtige kleur en pijn in de onderbuik opmerkt, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Het kan een seksueel overdraagbare aandoening zijn.

Gele afscheiding kan voorkomen wanneer:

• Hormonale veranderingen, verhoogde oestrogeenproductie
• Buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat ook vaak gepaard met gele afscheiding met bloed of geelbruine verkleuring

Bruine afscheiding

Als deze in het begin van de zwangerschap optreedt, op dag 10-14 na de bevruchting, op het moment dat de eicel zich in de baarmoeder nestelt of aan het einde van de zwangerschap met het loslaten van de slijmprop, is het normaal. De bruine kleur van de afscheiding kan variëren van lichtbruin tot bijna zwart. De kleur hangt af van de hoeveelheid bloed in het slijm, dat na verloop van tijd bruin wordt.

Als je het in een andere periode van de zwangerschap opmerkt, is het nodig om een gynaecoloog te bezoeken om het verloop van de zwangerschap te controleren. Een dergelijke afscheiding kan een teken zijn van een beschadiging van het vaginale slijmvlies, vroeggeboorte, opening van de baarmoeder en ook het eerste teken van een placentabreuk.

Oranje afscheiding

Met een dergelijke kleur is het slijm met een bijmenging van bloed, maar het is noodzakelijk om de exacte tint te bepalen. Het komt voor bij problemen met de baarmoederhals. Als je een bijmenging van lichtrood bloed ziet, is het noodzakelijk om onmiddellijk contact op te nemen met een arts.

Roze afscheiding

Dit is afscheiding met een mengsel van vers bloed. Het kan een teken zijn van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar het kan ook verschijnen aan het begin van de zwangerschap wanneer het eitje zich nestelt in het baarmoederslijmvlies, op dag 10-14 na de bevruchting.

In de zwangerschap kan het voorkomen bij een schimmelinfectie in de vagina, wanneer het slijmvlies geïrriteerd en verstoord is.

In een vergevorderd stadium van de zwangerschap zou een dergelijke afscheiding niet mogen voorkomen. Het is noodzakelijk om een gynaecoloog te bezoeken, ga bij een sterke roze afscheiding naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

Bloederige afscheiding

Betekent niets goeds.

Het kan een verstoorde zwangerschap, een beginnende miskraam of een vroegtijdige placenta-abruptie betekenen, waardoor jij en de foetus gevaar lopen. Ga bij bloedingen onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis en verwacht niet dat ze vanzelf ophouden.

Groene afscheiding

Als de afscheiding vermengd is met groen, geelgroen, bruingroen, dan is dit een teken van infecties en seksueel overdraagbare aandoeningen. In dit geval is er een risico op vroeggeboorte en loopt de foetus zelf ook risico.

Grijze afscheiding

Meestal wordt dit geassocieerd met bacteriële infecties en ontstekingen. Het gaat vaak gepaard met jeuk en geur. Behandeling is noodzakelijk om de ontwikkeling van de foetus en de zwangerschap niet in gevaar te brengen.

Afscheiding bij de naderende bevalling

Tegen het einde van de zwangerschap is de afscheiding meestal natuurlijk, maar ze moet wel helder zijn en geen andere symptomen vertonen. Voordat de bevalling nadert, kun je een geelbruine afscheiding opmerken, mogelijk met een bijmenging van bloed, die waarschijnlijk verband houdt met het passeren van de slijmprop.

Zie ons artikel voor meer informatie over slijmproppen en hun kleur.

Bij geslachtsziekten is een groengele afscheiding met een zure geur, geeloranje, met een branderig gevoel, pijn bij het plassen, bloeding, pijn in de onderbuik, zwelling typerend. Het komt vaak voor bij trichomoniasis, chlamydiale infecties en gonorroe.

Infecties, hun symptomen en effect op het verloop van de zwangerschap

Colpitis of vaginitis is een ontstekingsziekte van het vaginale slijmvlies, die gepaard gaat met aanzienlijk ongemak in het genitale gebied.

Vulvovaginitis is een ontstekingsziekte van de vagina en de uitwendige geslachtsorganen.

Tijdens de zwangerschap is het vaginale slijmvlies meer gezwollen, wat de incidentie van infecties verhoogt. Het lichaam van een zwangere vrouw verliest gedeeltelijk zijn vermogen om infecties te weerstaan. Dit is een vrij veel voorkomende ziekte van de vrouwelijke genitale organen, die wordt veroorzaakt door verschillende micro-organismen.

Ontsteking bij zwangere vrouwen kan leiden tot ontsteking van de baarmoederhals, baarmoeder, vruchtzakjes, vruchtwater en zelfs tot infectie van de foetus. Als de infectie onbehandeld blijft en zich uitbreidt, lopen de gezondheid en het leven van zowel moeder als baby gevaar.

Het is een belangrijke oorzaak van miskramen en vroeggeboorte. Infectie leidt tot reactie en baarmoedercontracties. De ontsteking kan zich uitbreiden naar de vruchtzakjes en het scheuren ervan veroorzaken, met lekkage van vruchtwater tot gevolg.

Daarom is het heel belangrijk om de infectie niet uit te stellen en niet te proberen thuis zelf te behandelen, maar een gynaecoloog te bezoeken en een zachte behandeling toe te passen.

Gistinfectie

Het wordt ook wel vulvovaginale candidiasis, mycose genoemd.

Het is een veel voorkomende vaginale aandoening die wordt veroorzaakt door een overgroei van gist.

Het komt vaker voor tijdens de zwangerschap, meestal in het 3e trimester. Het gebeurt door hogere hormoonspiegels die zorgen voor een toename van het zoete milieu in de vagina. Zo'n milieu is ideaal voor de groei en vermenigvuldiging van candida, d.w.z. gist.

Het uit zich door een dikkere, witgele afscheiding, ook wel kaasachtige afscheiding genoemd, hevige jeuk, een branderig gevoel, zwelling en roodheid van de genitaliën. De aanwezigheid van witachtige plaques tussen de schaamlippen en pijn bij het vrijen.

Later kan er ook een roze verkleuring van de afscheiding zijn door verstoring van de slijmvlieswand door infectie. De afscheiding kan geurloos zijn of een zure geur hebben.

Candidiasis heeft geen invloed op de zwangerschap, maar moet worden behandeld om te voorkomen dat het gepaard gaat met een andere bacteriële infectie die de zwangerschap al kan bedreigen door irritatie van het slijmvlies.

De behandeling tijdens de zwangerschap bestaat uit het aanbrengen van antischimmelcapes voor de vagina en crèmes voor de uitwendige genitaliën, die zelfs tijdens de zwangerschap kunnen worden gebruikt. Behandel sommige medicijnen met voorzichtigheid, vooral tijdens het eerste trimester.

Als behandeling meteen aan het begin van het eerste trimester nodig is, zal je gynaecoloog een medicijn voorschrijven, meestal met boraxglycerine, dat zacht is voor de zich ontwikkelende foetus.

Er zijn tegenwoordig veel soorten medicijnen op de markt. Je gynaecoloog zal de best mogelijke behandeling voorschrijven voor de zwangerschap. De effectiviteit van medicijnen tijdens de zwangerschap is lager. Een schimmelinfectie is voor elke vrouw erg vervelend.

Lactobacillose

Is een niet-inflammatoire aandoening van de vagina veroorzaakt door een overgroei van lactobacillen.

De verschijnselen lijken op een schimmelinfectie. Zure, witachtige, klonterige, dikke afscheiding met of zonder zure geur. Om een diagnose te stellen, is het nodig om de vaginale afscheiding te onderzoeken. Lactobacillose heeft geen invloed op het verloop van de zwangerschap, dus je hoeft je er geen zorgen over te maken.

Bacteriële infecties

Bacteriële infecties hebben een ongunstig effect op de zwangerschap en kunnen een miskraam, te vroeg vruchtwater, vroeggeboorte en infectie van de foetus tot gevolg hebben. Bacteriële infecties kunnen van elkaar worden onderscheiden door verschillende symptomen.

Bacteriële vaginose is een ontsteking van de vagina veroorzaakt door bacteriën. Het wordt gekenmerkt door een visachtige geur, dikke, dunne witte tot grijzige afscheiding en een branderig, pijnlijk en jeukend gevoel.

De bacteriële infectie bedreigt zowel de foetus als de zwangerschap, dus het is belangrijk om het te behandelen. Behandeling tijdens de zwangerschap moet heel voorzichtig gebeuren, vooral in het 1e trimester. Na het einde van het 1e trimester kan een behandeling met antibiotica worden gegeven die wordt voorgeschreven door je gynaecoloog.

Bacteriële vaginitis uit zich door purulente geelgroene afscheiding, branderigheid van de genitaliën, branderigheid bij het plassen en zwelling.

Aerobe vaginitis wordt veroorzaakt door een overgroei van bacteriën. Het typische symptoom is een overmatige hoeveelheid dikke, purulente afscheiding, zelfs romig, meestal geel van kleur en vaak vergezeld van een onaangename geur.

Anaerobe vaginitis gaat gepaard met een dunne grijswitte afscheiding met een grote hoeveelheid witte bloedcellen en komt voor bij gemengde infecties.

Chlamydiale infectie

Deze uit zich door een langdurige romige, bruinige of geelwitte of groenige afscheiding. De afscheiding gaat gepaard met pijn bij het plassen. De infectie gaat vaak gepaard met een lichte bloeding uit het vaginale slijmvlies wanneer de gynaecoloog de vagina onderzoekt en materiaal afneemt voor onderzoek.

Chlamydia is een risicofactor voor zwangerschap. De aanwezigheid van deze infectie in de vroege stadia van de zwangerschap wordt geassocieerd met een verhoogd aantal spontane abortussen, frequente bloedingen en pijn in de onderbuik.

In een gevorderde zwangerschap is er een verhoogd risico op vroegtijdige samentrekkingen van de baarmoeder, wat kan leiden tot vruchtwaterlekkage en een vroegtijdige bevalling.

Baby's hebben meer kans op overlijden na de geboorte, een gecompliceerder postpartum verloop en aanpassing. De pasgeborene moet na de geboorte op de intensive care.

Chlamydiale infectie compliceert de zwangerschap en brengt risico's met zich mee voor de foetus. De pasgeborene loopt risico op infectie bij de geboorte via het geboortekanaal, tot 60-70%. Na de geboorte ontwikkelt 20-50% van de pasgeborenen conjunctivitis en 10-20% ontwikkelt longontsteking op ongeveer dag 10.

Behandeling tijdens de zwangerschap is gecompliceerd en wordt pas aanbevolen na het eerste trimester met antibiotica. Definitieve behandeling wordt aanbevolen na het einde van de zwangerschap en borstvoeding.

Trichomoniasis

Dit is een veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening die vaak zonder symptomen voorkomt. Overdracht op de baby door een besmette moeder komt niet vaak voor en er is geen bewijs dat het vroeggeboorte of vroegtijdige afscheiding van vruchtwater kan veroorzaken.

De symptomen zijn geelgroene, schuimige afscheiding en irritatie van de vagina en urinebuis, pijn bij het vrijen en pijn in de onderbuik. De afscheiding kan vies ruiken. Bij zwangerschap wordt behandeling pas aanbevolen na het einde van het eerste trimester. Behandeling van de partner is ook noodzakelijk.

Gonorroe

Dit is een seksueel overdraagbare aandoening.

Het wordt vaak in verband gebracht met andere geslachtsziekten zoals syfilis en chlamydiale infecties. Het symptoom is een purulente of slijmerige, geelgroene, dikke afscheiding uit de baarmoederhals of urethra. De vagina is rood en bloedt na geslachtsgemeenschap.

Tijdens de zwangerschap kan het dikker zijn, met sterkere afscheiding, een branderig gevoel tijdens en na het plassen en frequente aandrang om te plassen. Tijdens de zwangerschap kan het, afhankelijk van het trimester, een miskraam of vroeggeboorte veroorzaken.

De behandeling bestaat uit het geven van antibiotica, die niet worden aanbevolen in de zwangerschap. Na het eerste trimester wordt het behandeld met sparende antibiotica.

Het risico bestaat dat de foetus in gevaar komt tijdens de bevalling, wat kan leiden tot blindheid bij de pasgeborene. Dit wordt voorkomen door profylactische toediening van oogdruppels aan pasgeborenen met 0,5% ophthalmoseptonex.

Als gonorroe bij de moeder wordt bevestigd, krijgt de pasgeborene antibiotische oogdruppels.

Wanneer moet ik naar de dokter?

Vrouwen gaan vaak naar de dokter als de afscheiding verandert van consistentie, kleur, geur, jeuk en zwelling van de genitaliën, of pijn in de onderbuik.

Als je merkt dat de consistentie verandert, de hoeveelheid afscheiding toeneemt en de kleur en geur veranderen, moet je naar een arts gaan voor advies. Hij of zij zal je onderzoeken of een monster nemen voor onderzoek. Hij of zij zal uitzoeken wat de infectie is en je dan een zachte behandeling geven die de zich ontwikkelende foetus niet in gevaar brengt.

Wanneer moet ik naar de dokter?

Als de consistentie van de afscheiding verandert:

• te dun
• klonterig
• te dik
• elke verandering ten opzichte van normaal

Als je voelt:

• zure geur
• visachtig
• of een onaangename geur

Als je ruikt:

• Pijn
• jeuk
• steken
• verhoogde gevoeligheid
• branderig gevoel tijdens en na het plassen

Verandering in kleur van afscheiding:

• met een bijmenging van bloed
• bruin
• bruingeel
• geel
• groen
• te wit

Wat niet te doen!

Probeer zeker geen zelfgemaakte recepten en zelfmedicatie. Zoek medische hulp en raadpleeg je gynaecoloog.

Vooral in de zwangerschap is het nodig om het meteen vanaf het begin aan te pakken, zodat de infectie zich niet naar de vruchtzakken verspreidt en de ontwikkeling van de foetus en je zwangerschap in gevaar brengt door een miskraam, vroegtijdige afvoer van vruchtwater en vroeggeboorte. Je baby loopt in zo'n geval levensgevaar.

Gebruik geen tampons om de afscheiding tegen te houden. Tampons blokkeren de afscheiding en kunnen ernstige infecties en ontstekingen veroorzaken. Gebruik maandverband dat de afscheiding niet tegenhoudt.

Spoel de vagina niet door.

Er zijn veel producten op de markt om de vagina te spoelen en op internet staan veel recepten voor zelfgemaakte kruidenextracten.

Doe dit niet, want het kan de infectie verergeren. Tijdens de zwangerschap is het belangrijk om de conditie van de zwangere vrouw en de foetus in de gaten te houden. Volg daarom het advies van je gynaecoloog op.

Wat is de oplossing en wat te doen om problemen te voorkomen?

Allereerst is een goede en grondige intieme hygiëne het belangrijkste.

Als er symptomen optreden of als je het gevoel hebt dat er iets mis is, is een bezoek aan de gynaecoloog belangrijk. Stel het vooral in de zwangerschap niet uit!

Preventie:

• Vermijd synthetisch ondergoed en geparfumeerde zepen
• Vermijd zwembaden
• Vermijd zoetigheid. Ingenomen suiker wordt ook in de vagina uitgescheiden en verhoogt het risico op candidiasis omdat ze van een zoete omgeving houden.
• Beperk hete baden
• Beperk hete baden
• Draag katoenen ondergoed
• Gebruik ongeparfumeerde intieme hygiëneproducten
• Zorg voor een grondige en regelmatige genitale hygiëne

Tijdens de zwangerschap heb je meer kans op een infectie in dit deel van het lichaam.