Wat is hyperventilatie? Kortademigheid, tintelingen in het gezicht, handen, spierkrampen

Je hebt misschien nog nooit van de term hyperventilatie gehoord, of wel?

Het kan ongemakkelijke tintelingen van de lippen, het hele gezicht, de handen of de voeten veroorzaken.

In ergere gevallen kan het ook spierspasmen veroorzaken. Het wordt ervaren als moeite met ademhalen en veroorzaakt andere algemene en onaangename ongemakken.

Je vraagt:
Wat is hyperventilatie van de ademhaling?
Wat is de betekenis van hyperventilatie en wat veroorzaakt het?
Wat is het verband tussen hyperventilatie en tetanie?

Wat is hyperventilatie?

De term hyperventilatie verwijst naar een verandering in de frequentie en diepte van de ademhaling.

Hyper betekent dat er iets boven zit, dat wil zeggen meer dan onder normale omstandigheden. Ventilatie van de longen is de uitwisseling van lucht tussen de longen en de buitenomgeving.

Tijdens hyperventilatie wordt de ademhaling versneld (tachypneu) en bovendien verdiept (hyperpneu).

Met andere woorden:
Er wordt meer lucht in de longen gebracht dan het lichaam op dat moment nodig heeft.

Als gevolg hiervan treden er veranderingen op in het bloed op biochemisch niveau.

Deze toestand kan ook worden waargenomen als ademhalingsmoeilijkheden, maar men is zich er misschien helemaal niet van bewust.

In plaats van een moeizame ademhaling kan er sprake zijn van een zeer snelle en oppervlakkige ademhaling. De ademhaling is van het thoracale type. De moeizame ademhaling is uitwendig zichtbaar en natuurlijk ook hoorbaar.

Wil je meer weten?
Lees dan met ons mee.
Het is niet zomaar een probleem, maar het kan opgelost worden.
Waarom verder moeite doen als er een passende oplossing is.

Als hyperventilatie aanhoudt, treden er biochemische veranderingen in het bloed op die tot andere moeilijkheden en problemen leiden. En dat zijn hypocapnie en respiratoire alkalose. Hypocapnie is een daling van de concentratie kooldioxide_(CO2) in het bloed.

Respiratoire alkalose is eigenlijk een verhoging van de pH van het bloed. Het wordt veroorzaakt door de overmatige afscheiding van_CO2 uit het bloed tijdens de ademhaling - respiratie. Wanneer de afscheiding van kooldioxide uit het bloed toeneemt, daalt de concentratie koolzuur.

TIP: we geven informatie over het interne milieu, het handhaven van homeostase en pH-stabiliteit in een tijdschriftartikel.

Het gevolg van een verlaagd_CO2-gehalte in het bloed is een vernauwing van de diameter van de slagaders, de arteriolen. Dit leidt tot een verminderde bloedtoevoer en zuurstoftoevoer naar de weefsels (hypoxie), zowel naar de hersenen als naar het hart.

Bij alkalose daalt het niveau van geïoniseerd calcium, wat resulteert in een verhoogde neuromusculaire prikkelbaarheid.

Respiratie = ademhaling, van het Latijnse respiro, spiro wat ademen betekent.

Wat zijn de oorzaken van hyperventilatie?

Hyperventilatie is geen ziekte van het ademhalings- of cardiovasculaire systeem.

Het is een storing van het autonome zenuwstelsel. Ademen is een proces dat op reflexmatig (automatisch) niveau plaatsvindt. Maar we kunnen het ook beïnvloeden door onze wil.

Hyperventilatie kan acuut en chronisch zijn. Acuut is grotendeels te wijten aan de psychologische toestand van de persoon. In dit geval is het heel duidelijk hoe de psyche de fysieke processen beïnvloedt, en het werkt ook andersom. Als het niet goed gaat met het lichaam, voelen we dat in de psyche.

Het plotseling optreden van hyperventilatie kan andere acute ziekten veroorzaken, zoals hartaanvallen. Chronische hyperventilatie is langdurig en kan worden veroorzaakt door ziekten van andere lichaamssystemen.

Oorzaken van hyperventilatie:

• Psychologische toestand
  • nerveuze spanning
  • stress
  • angst
  • depressie
  • angst
  • paniekstoornis en paniekaanval of fobieaanval (claustrofobie in kleine ruimtes)
  • hysterie
  • neurotische stoornissen
• vermoeidheid
• slaapgebrek
• beroerte
• hart- en vaatziekten
  • hartaanval
  • hartfalen
• longziekte
  • astma
  • chronische obstructieve longziekte
  • longontsteking
• longembolie
• leveraandoening
• nierfalen
• endocriene ziekten
• bloedarmoede
• acute pijn
• metabole acidose (verlaging van de pH-waarde door een metabole oorzaak), als compensatiemechanisme
• hoge lichaamstemperatuur
• shocktoestand
  • hevig bloeden
  • verlies van lichaamsvocht, uitdroging
  • sepsis
• stimulerende middelen zoals cafeïne, drugs, bepaalde medicijnen
• intoxicatie
• hoofdletsel en hersenbeschadiging of kanker
• hormonale veranderingen
• zwangerschap
• verminderde hoeveelheid zuurstof in de ingeademde lucht, zoals op grote hoogte

Welke symptomen veroorzaakt hyperventilatie?

Hyperventilatie kan zelf een symptoom zijn van een andere ziekte. Soms is het niet eens duidelijk of bekend. Als het echter lang genoeg duurt, is het de oorzaak van het hyperventilatiesyndroom. Het hyperventilatiesyndroom is eigenlijk een verzameling symptomen.

Hyperventilatie manifesteert zich als volgt en kan de volgende moeilijkheden veroorzaken:

• ademhaling is snel, verdiept maar kan oppervlakkig zijn
• moeizame ademhaling, zichtbare moeizame ademhaling
• een gevoel van onvoldoende ademhaling of als een gevoel van gebrek aan lucht
• hoesten
• pijn op de borst, een gevoel van benauwdheid, veroorzaakt door angst maar ook door vernauwing van de bloedvaten
• snelle hartslag, d.w.z. tachycardie
• hartkloppingen
• hoge bloeddruk
• bleekheid
• zweten
• spanning
• angstig, benauwd gevoel
• angst, zelfs als angst voor de dood of ernstige ziekte
• slaapstoornissen
• droge mond
• tintelend gevoel in het lichaam, paresthesie
• tintelingen in het gezicht, lippen, ledematen, handen, voeten, vingertoppen
• spierpijn
• spierkrampen
• verminderde mobiliteit, ook als gevoelloosheid van de bovenste en onderste ledematen
• stijfheid van de ledematen
• misselijkheid, braakgevoel
• zwaar gevoel in de maag
• buikpijn
• duizeligheid
• visuele stoornissen
• desoriëntatie en verwarring als het heel lang duurt
• gevoel van flauwvallen of instorten
• verlies van bewustzijn

Hyperventilatietetanie is een aanval van tetanie die wordt veroorzaakt door hyperventilatie. Bij hyperventilatie is er een verhoogde neuromusculaire irritatie. De tetanie manifesteert zich vervolgens typisch of atypisch.

TIP: meer informatie is te vinden in een apart tijdschriftartikel over tetanie.

Hoe verloopt het probleem?

Meestal treedt hyperventilatie op als gevolg van psychische stoornissen of als gevolg van een acute stressreactie. Het begin van angst, een gevoel van nood of angst voor het leven kan ook worden voorafgegaan door somatische moeilijkheden, ook ziekten.

Zoals acute pijn, letsel of andere oorzaken.

Een veranderde ademhaling, d.w.z. hyperventilatie, veroorzaakt deze afwijkingen op biochemisch niveau. Als dit aanhoudt, ontstaan er problemen. De hyperventilatie is misschien niet eens bewust bij de persoon in kwestie.

Hij of zij kan echter een gevoel van luchtgebrek hebben en ook van onvoldoende ademhaling.

Deze subjectieve perceptie van ademnood moedigt diep ademhalen aan, wat op zijn beurt de psychologische situatie verergert. Als iemand in zijn omgeving op dit moment diep ademhalen aanmoedigt, maakt hij een fout.

Men hoort vaak: adem uit, diep.

Psychische problemen kunnen pijn op de borst veroorzaken die voortkomt uit angst, maar ook uit vernauwing van de hartvaten. Pijn kan worden ervaren als druk, een gevoel van zwaarte in de borst. Hartkloppingen zijn het gevolg van versnelde hartactiviteit.

Zelfs deze moeilijkheden dragen negatief bij tot de verslechtering van de psychologische situatie.

Tintelingen in het lichaam, tintelingen van het lichaam, vooral van het gezicht, de ledematen of tintelingen van de handen, voeten en vingertoppen. Tintelingen van de lippen of tong worden als zeer onaangenaam en intens ervaren.

Als de hyperventilatie op dat moment aanhoudt, treden spierkrampen op.

Spierkrampen treden op over het hele lichaam.

Ze maken het onmogelijk om de armen en benen te bewegen, maar ook om te spreken. De spieren van de bovenste ledematen worden het eerst aangetast. Het hoogtepunt van handkrampen is de zogenaamde verloskundige handkramp. De bovenste ledematen zijn samengetrokken bij de ellebogen en polsen. En de vingers van de hand zijn gestrekt in de kramphouding.

De onderste ledematen zijn uitgerekt en stijf, vooral in de knieën en enkels.

In andere gevallen wordt deze spasme ook wel carpopedale spasme genoemd. In sommige gevallen is er ook een samentrekking van de spieren van de luchtwegen, het zogenaamde laryngospasme. Dit is een spasme van de spieren van het strottenhoofd. In dit geval is er sprake van een moeilijke en luide ademhaling, vooral in de inspiratoire fase. In dit geval kan er ook cyanose optreden.

De getroffen persoon is bij bewustzijn, zich volledig bewust van zijn toestand, maar beseft niet dat de oorzaak van de verslechtering de veranderde ademhaling is. Als de persoon zelfs op dit punt hyperventileert, kan desoriëntatie, flauwvallen, instorten en zelfs bewustzijnsverlies optreden.

Deze moeilijkheden zijn het hoogtepunt van hyperventilatietetanie.

Als de hyperventilatie in het begin niet onder controle wordt gehouden, verergert ze. De persoon belandt in een vicieuze cirkel, waarna hij zichzelf niet meer kan helpen. In het geval van een ernstig verloop is dringende medische zorg noodzakelijk.

Eerste hulp en behandeling bij hyperventilatie

Eerste hulp omvat het kalmeren van de persoon, constante communicatie en intensieve geruststelling zijn aangewezen. De ademhaling moet gecontroleerd worden. De ademhaling moet langzaam zijn, diepe ademhalingen zijn ongepast. Het tellen van ademhalingen is een effectief hulpmiddel.

Inademen moet 4 seconden duren en uitademen 8 seconden.

De persoon moet zich in een rustige kamer bevinden of naar een dergelijke kamer worden gebracht. Een comfortabele houding is aan te raden. Ledematen naast het lichaam plaatsen. Losse, strakke kleding zoals shirt, stropdas, broek.

Ademen in een papieren zak wordt in verschillende literatuur genoemd.

Er moeten 10 ademhalingen in de zak zijn en dan 15 seconden eruit.

Voor mensen die lijden aan chronische ziekten wordt deze methode niet aanbevolen.

Vooral als de ziekte te maken heeft met het ademhalingssysteem of het cardiovasculaire systeem. Ook vanwege de verscheidenheid aan mogelijke oorzaken van hyperventilatie kunnen we deze methode niet in het algemeen aanbevelen.

Personen die herhaaldelijk last hebben van hyperventilatie moeten professioneel onderzocht worden. Hyperventilatie kan een symptoom zijn van andere en ernstige ziekten. Bij psychische problemen is een psycholoog of psychiater nodig.

Verschillende ontspanningstechnieken en ademhalingsoefeningen zijn ook nuttig.

Van de medicijnen worden magnesium, calcium, maar ook kalmeringsmiddelen of andere psychofarmaca gebruikt bij hyperventilatietetanie. Eventueel vitamine D als langdurige ondersteunende behandeling bij tetanie. Langdurige aanvullende behandeling is ook in het geval van magnesium, zelfs gedurende enkele maanden.

Deze stoffen, zoals magnesium, calcium en vitamine D, zijn ook beschikbaar in natuurlijke bronnen en dus in de voeding. Aanpassing van de levensstijl is aangewezen. Andere behandelingen zijn afhankelijk van de uitlokkende oorzaak en de onderliggende ziekte.

Diagnose bij hyperventilatie

In de context van hyperventilatie zelf, moet de oorzaak van het optreden ervan worden onderscheiden. Zoals we in het artikel zeggen, ligt de oorzaak meestal in een slechte psychologische toestand. Voor de mogelijkheid van de aanwezigheid van een andere ziekte, is een specialistisch onderzoek nodig. Een huisarts, neuroloog, psycholoog, psychiater, endocrinoloog en mogelijk ook een internist, cardioloog of longarts werken mee aan het onderzoek.

De medische voorgeschiedenis, het klinisch beeld, d.w.z. de symptomen en het verloop van de ziekte, worden afgenomen. De bloeddruk en polsslag worden gemeten en de ademhaling wordt gecontroleerd door naar de ademhaling van de patiënt te luisteren. Er worden ook onderzoeken uitgevoerd zoals röntgenfoto's, CT-scan, echografie en ECG, evenals bloedonderzoek in het laboratorium, zoals bloedgassen (Astrup), ABR (zuur-base-evenwicht) en ionogram.