Wat is het verband tussen de halswervelkolom en duizeligheid? Wat helpt bij duizeligheid?

Het hoofd wegdraaien van de halswervelkolom is een vrij veel voorkomend probleem. Wat verbindt deze verschijnselen?

Degeneratieve veranderingen in de halswervelkolom zijn ook slechts een van de vele oorzaken van het probleem. Na het 70e levensjaar zijn ze bij iedereen aanwezig.

De onflatteuze cijfers suggereren dat problemen met de halswervelkolom een probleem van het heden en de toekomst zijn.

Veel mensen hebben al last gehad van pijn aan de halswervelkolom. Misschien hebben ze ook andere symptomen gevoeld die ermee samenhangen en hadden ze geen idee dat ze ermee samenhangen. Dit artikel richt zich alleen op de problemen en de belangrijkste symptomen die samenhangen met de slechte conditie van de halswervelkolom.

De meest voorkomende problemen met de halswervelkolom

Pijn in de wervelkolom ontstaat door meerdere oorzaken en factoren.

De meest voorkomende oorzaken van problemen met de wervelkolom (waaronder pijn) zijn functionele en structurele veranderingen aan de wervelkolom. Functionele problemen zijn onder andere blokkades, overbelasting van spieren en ligamenten en ook ziekten van inwendige organen = pijn die uitstraalt naar de wervelkolom.

Structurele oorzaken zijn onder andere degeneratieve aandoeningen van de wervelkolom, aangeboren aandoeningen, spondylose, spondylolisthesis, osteoporose, reumatische aandoeningen, osteomyelitis, verworven misvormingen (bijv. scoliose), tumoren in de wervelkolom en trauma.

Psychologie, stress en malingering (het opzettelijk overdrijven van problemen, bijvoorbeeld bij het aanvragen van een invaliditeitspensioen) kunnen ook invloed hebben op problemen met de wervelkolom.

Hoe kunnen problemen met de halswervelkolom zich uiten?

Het belangrijkste symptoom dat er iets mis is met de halswervelkolom is pijn. Dit wordt cervicalegie of vertebrogeen algisch syndroom genoemd (vertebrogeen - afkomstig van de wervelkolom, algesie - gevoeligheid voor pijn).

De belangrijkste entiteiten zijn acuut cervicaal segmentaal syndroom, subacuut of zelfs chronisch cervicaal segmentaal syndroom, cervicale vertigo, cervicocraniaal en cerbicobrachiaal syndroom en cervicale wortelsyndromen.

Acuut cervicaal segmentaal syndroom

De belangrijkste oorzaak is een plotselinge beweging van het hoofd, stuwing van de halswervelkolom, kou (tocht, airconditioning) en een slechte slaaphouding. Vervolgens ontstaat pijn en beperking van de beweeglijkheid van de halswervelkolom, met name voorover buigen, buigen en draaien van het hoofd.

Soms is de beweging van het hoofd volledig beperkt, soms gedeeltelijk tot één richting.

Bij een acute cervicale wervelkolomblokkade of -blokkade wordt het hoofd in een (pijnstillende) houding gehouden, wat verlichting van de pijn geeft, meestal met flexie en rotatie van het hoofd. De pijn verergert bij beweging. De pijn is scherp, meestal unilateraal en straalt uit naar het achterhoofd.

Er is sprake van spiercontractie en pijnlijke verharding van de spieren bij aanraking (myogelose). Soms is er ook sprake van een gevoel van misselijkheid en braken bij verstopping.

Bij jongere mensen is de oorzaak meestal een hernia.

Degeneratieve veranderingen van tussenwervelschijven en wervels komen ook voor bij jongere mensen, met manifestatie na 40-50 jaar.

Degeneratief proces van de tussenwervelschijf = osteochondrose.
Degeneratief proces dat het hele segment aantast = spondylose.
Aantasting van de articulaire tussenwerveloppervlakken = spondyloartrose.

Segmenten van de wervelkolom ter hoogte van het wervelsegment worden het vaakst aangetast door een uitstulping van de tussenwervelschijf:

• C6/C7
• C5/C6
• C7/Th1
• C4/C5
• L4/L5
• L5/S1

Subacuut en chronisch cervicaal segmentaal syndroom

Het begin van de problemen is meestal langzaam, langdurig, maar kan ook snel zijn.

De duur van de moeilijkheden en het terugtrekken ervan duurt weken tot maanden. De moeilijkheden zijn niet zo uitgesproken als bij de acute vormen.

De pijn is dof van karakter en straalt meestal uit naar het achterhoofd, de nek en de schouders. Er is meestal een verkeerde houding en beperkte beweeglijkheid van de halswervelkolom, maar de mobiliteitsbeperking is niet zo uitgesproken als bij acute klachten.

Vegetatieve symptomen zoals misselijkheid, braken, zweten, oorsuizen, duizeligheid zijn soms aanwezig. Posterior cervicaal sympatisch syndroom (Barré-Lieou syndroom: hoofdpijn, duizeligheid, oorsuizen, wazig zien).

Cervicale duizeligheid

Cervicale vertigo of cervico-vestibulair (CV) syndroom is een syndroom van cervicale duizeligheid. Het wordt veroorzaakt door de positie van het hoofd en treedt meestal op wanneer de nek gedraaid is.

De meest voorkomende oorzaken van vertigo (duizeligheid) zijn:

• Arteria vertebralis syndroom, compressie (samenknijpen) van de slagader vertebralis (Bow Hunter's syndroom). Komt meestal voor bij oude mensen die bloedvaten hebben die zijn aangetast door atherosclerose.
• Pathologische (foutieve) informatie van de cervicale sensorische receptoren (proprioceptor - gebruikt om positie en beweging waar te nemen)
• compressie van het cervicale ruggenmerg - meestal door een discus, wanneer de tussenwervelschijf uitpuilt
• verwondingen
  • Whiplashletsel, auto-ongelukken - bij plotselinge hoofdbeweging. Symptomen zijn scherpe, stekende pijn in de halswervelkolom, uitstralend naar het hoofd, de schouders, bovenste ledematen en onderste ledematen.
• lekkage van cerebrospinaal vocht (liquor) bij traumatische wortelbreuk met symptomen als duizeligheid, nystagmus, visuele stoornissen, oorsuizen, slechthorendheid
• Barré-Lieou-syndroom (hoofdpijn, duizeligheid, oorsuizen, wazig zicht)
• bij cervicocraniale letsels beschreef de Duitse arts Claussen een groep veel voorkomende symptomen
  • onvermogen om een fiets over kasseien te sturen
  • pijn achter de ogen, die patiënten beschrijven als een gevoel van druk achter de ogen
  • onvermogen om afstand in te schatten als men 's nachts rijdt
  • gebrek aan precieze ruimtelijke oriëntatie

Cervicocraniaal en cervicobrachiaal syndroom

Bij het cervicocraniaal syndroom (CC-syndroom) zijn de tussenwervelgewrichten het vaakst aangedaan. Er is sprake van hoofdpijn, meestal unilateraal (hoofd, temporaal gebied, slaap of voorhoofd). Perioden van rust worden afgewisseld met perioden van intense pijn. De pijn wordt uitgelokt door veranderingen in de positie en beweging van het hoofd.

De blokkade is meestal gelokaliseerd in de bovenste halswervelkolom.

Cervicobrachiaal syndroom (CB-syndroom), ook wel pseudoradiculair syndroom genoemd, wordt gekenmerkt door pijn in de nek met uitstraling naar de schouder- en armgebieden, zonder verminderde spierkracht of gevoel in de ledematen.

Lees: interessante informatie over pseudoradiculair syndroom.

Cervicale wortel (radiculaire) syndromen

Bij wortelsyndromen is er meestal sprake van een triade van symptomen:

• lokale pijn in de halswervelkolom, verminderde functie (beweging)
• segmentale sensorische dermatoomsymptomen (pijn, paresthesie - tintelingen, hypesthesie, anesthesie - verminderde tot afwezige gevoeligheid) - uitstralen van het ongemak naar de innervatie van de corresponderende zenuwen
• segmentale motorische symptomen in de bovenste ledematen (lichte spierverlamming met massaverlies, verminderde spierspanning, mogelijk spiertrekkingen, verminderde gevoeligheid tot gevoelloosheid in het gebied).

In de meeste gevallen begint de pijn in de halswervelkolom en straalt uit naar de bovenste ledematen. De pijn kan spontaan ontstaan (zonder oorzaak), maar kan ook uitgelokt worden (verhoogde belasting, snelle beweging, kou). De intensiteit kan variëren.

Lees ook het artikel.

De meest aangedane wortels zijn C7 - 70%,
C6 - 20%,
C5 en C8 - 10%.

Bij het C5-wortelsyndroom verspreidt de pijn zich van de nek naar de buitenkant van de schouder.

Bij C6 verspreidt de pijn zich langs de radiale zijde (aan de kant van het spaakbeen) naar de duim en wijsvinger.

Bij C7 verspreidt de pijn zich langs de achterkant van de schouder naar de middelvingers.

Bij C8 verspreidt de pijn zich van de achterkant van de schouder via de ulnaire (elleboog) zijde naar de pink en ringvinger.

Mislukte nekoperatie syndroom (FNSS)

De term wordt gebruikt voor patiënten die herhaaldelijk een operatie aan de halswervelkolom hebben ondergaan en waarbij het resulterende effect onvoldoende, geen of ongewenst is. De pijn keert terug of houdt aan. Het wordt in ongeveer 7% van de gevallen gerapporteerd als een risico.

Verschillende factoren spelen een rol bij het optreden ervan, zoals de degeneratieve veranderingen zelf, verkeerde indicatie voor operatie door verkeerde diagnose, verkeerde timing van operatie, mislukken van fusie, verkeerde operatiemethode, individuele toestand van de patiënt, psychosociale factoren, geen of verkeerde revalidatie.

De wervelkolom en daaraan gerelateerde artikelen:
Vertebrogenic algic syndrome
Herniated disc
Spondyloartritis
Facet syndrome

Samenvatting

Om u een beter overzicht te geven en u te helpen begrijpen, zetten we de symptomen op een rijtje die veroorzaakt kunnen worden door een slechte conditie van uw halswervelkolom:

• pijn in de halswervelkolom (cervicalegie)
• beperking van de mobiliteit van de halswervelkolom
• gedwongen positie van het hoofd
• verergerende pijn bij beweging
• hoofdpijn uitstralend vanuit de halsstreek (hoofd, slapen, voorhoofd, slapen, nek)
• spierstijfheid
  • stijfheid van de nek
  • pijnlijke verharding(myogelose)
• verkeerde houding
• misselijk voelen, braken
• zweten
• oorsuizen(tinnitus), slechthorendheid
• duizeligheid(vertigo)
• visuele stoornissen
• pijn achter de ogen
• onvermogen om afstand in te schatten, gebrek aan ruimtelijke oriëntatie
• pijn die uitstraalt naar de bovenste ledematen, schouders, tussen de schouderbladen en in de vingers
• tintelingen in de bovenste ledematen, gevoelsstoornissen
• spierverlamming, verlies van spiermassa in de bovenste ledematen, verminderde spierspanning

Hoe worden problemen met de halswervelkolom gediagnosticeerd?

Tijdens het onderzoek gaat het vooral om de persoonlijke geschiedenis van de patiënt. Daarin leert de arts over de moeilijkheden, de oorsprong en het verloop, de locatie van de pijn en de uitstraling ervan, de ontlastende houding of wat de verergering ervan uitlokt.

De huisarts kan je doorsturen voor neurologisch, orthopedisch, revalidatie, neurochirurgisch, reumatologisch en psychologisch onderzoek. In het geval van verwondingen stuurt hij de patiënt voor een traumatologisch onderzoek.

De belangrijkste beeldvormende methoden zijn röntgen, CT, MRI, angiografie, USG, skascopie. Elektrofysiologisch onderzoek EMG (elektromyografie).

Het is belangrijk om een differentiële diagnose van deze moeilijkheden te stellen. Dit betekent dat het nodig is om na te denken over andere ziekten die soortgelijke moeilijkheden veroorzaken. En dit kan migraine, het syndroom van Menière, hersenbloeding en vele andere ziekten zijn.

Behandeling

Pijn in de wervelkolom is een van de meest voorkomende oorzaken van invaliditeit.

Bij de behandeling worden verschillende therapeutische mechanismen gebruikt. Bij acute problemen is het belangrijk om te rusten. Dit betekent dat lichamelijke inspanning en mentale stress moeten worden vermeden.

De toepassing van warmte is de belangrijkste eerste hulp. Directe toepassing van warme kompressen, paraffine, pleisters of indirecte toepassing van warmte door straling, infraroodstraling, hete luchtstroom (bijvoorbeeld met een haardroger) wordt gebruikt.

Denk eraan:
Vermijd baden of douchen in heet water. Dit kan het probleem verergeren.

Thuis kun je een thermofoor, elektrische kussens en een sjaal gebruiken. Een van de goedkope en verkrijgbare hulpmiddelen is ook een halskraag. Deze kan van schuimrubber of watten zijn. Hij heeft het effect van warmte, immobilisatie van de halswervelkolom en ook ontspanning van de spieren.

Indien nodig volgt daarna een behandeling met medicijnen.

Analgetica (pijnbestrijding), niet-steroïde antiflogistica (ontstekingsremmers), opioïde analgetica, myorelaxantia (spierverslappers), als aanvullende behandeling worden groepen anti-epileptica, neuroleptica, antidepressiva, anxiolytica, antihistaminica gebruikt.

In het gebied van de halswervelkolom worden ook infiltratietechnieken gebruikt, zoals de zogenaamde droge naald techniek, intradermale knopbehandeling, infiltratiebehandeling van spieren, ligamenten en pezen, facetblokkades, periradiculaire sprays, cervicale epidurale infiltratie, ganglion stellatum blokkade, ozontherapie.

Fysieke behandeling omvat lichaamsbeweging, training in de juiste houding, elektrotherapie, thermotherapie, hydrotherapie, magnetotherapie. Revalidatiebehandeling (massage), spabehandeling. Het tegenovergestelde van deze behandelmethoden is de toevlucht nemen tot chirurgie (neurochirurgie).

Preventie van problemen

Preventie moet de belangrijkste focus zijn.

Problemen met de wervelkolom zijn een probleem van deze tijd. Zittend werk en een zittende levensstijl, weinig lichaamsbeweging, overbelasting van de wervelkolom, slechte verzorging van de wervelkolom in het algemeen.

Andere negatief beïnvloedende factoren zijn obesitas, roken, stress.

Een juiste lichaamshouding, de juiste slaap- en zithouding, het voorkomen van letsel. Dit alles heeft invloed op de huidige en toekomstige conditie van onze wervelkolom. Daarom is langdurige ondersteuning van onze kant belangrijk.

Ergonomie thuis en op het werk.

Passende lichaamsbeweging en fysieke activiteit, het kiezen van de juiste sportactiviteiten. Ontspanning en wellness moeten ook ruimte innemen in het leven.

Een algehele juiste levensstijl heeft een positieve invloed op de fitheid van het lichaam, waaronder de wervelkolom. Voeding en een evenwichtige inname van vitaminen en mineralen zijn belangrijk.

Vitamine C, E, D, B-vitamines.
Mineralen zoals calcium, magnesium, kalium, selenium, mangaan.