Wat is het chronisch vermoeidheidssyndroom? Het is geen gewone vermoeidheid

Vermoeidheid kennen we allemaal. Na een zware dag zijn we soms blij als we het bed zien.

Vermoeidheid is een zeer onaangenaam subjectief gevoel dat leidt tot uitputting van het hele organisme.

We moeten het echter niet meteen negatief opvatten, want het heeft zijn informatieve waarde, net als pijn.

Zonder vermoeidheid zouden we het organisme zodanig kunnen overbelasten dat er ernstige gezondheidsschade zou kunnen optreden.

Vermoeidheid kan dus ook gedefinieerd worden als een signaal van ons lichaam dat ons waarschuwt voor de volledige uitputting van de laatste energiereserves, zowel mentaal als fysiek.

Totale uitputting is zeer gevaarlijk omdat het kan eindigen in de dood. Daarom is slapen de natuurlijke reactie van het lichaam, waartoe uitputting ons dwingt.

Tip: Burn-outsyndroom: heb jij het ook?

Chronisch vermoeidheidssyndroom - wat bedoelen we ermee?

Het chronisch vermoeidheidssyndroom, CVS, is een syndroom, een reeks van meervoudige symptomen, gekenmerkt door buitensporige tot extreme en langdurige vermoeidheid zonder duidelijke oorzaak. Veel voorkomende, verklaarbare oorzaken zijn overwerk, slapeloosheid, buitensporige lichamelijke activiteit en kanker.

De vermoeidheid bij CVS duurt lang (maanden, jaren), maar moet minstens een half jaar aanhouden om aan een van de criteria voor de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom te voldoen.

De aandoening verbetert niet, zelfs niet met voldoende rust, wat na verloop van tijd iemands geestelijke gezondheid en lichamelijke prestaties aantast.

Interessant is dat er epidemische uitbraken zijn geregistreerd (Los Angeles 1934, Londen 1955...). Toch kan niet worden gezegd dat CVS besmettelijk is, hoewel er vaak grappen over worden gemaakt.

Vrouwen worden veel vaker getroffen dan mannen, en meestal tussen 25 en 45 jaar.

De behandeling is afhankelijk van de duur van het syndroom en is het meest effectief als er in de eerste vijf jaar mee wordt begonnen. Met elk jaar dat verstrijkt, neemt de kans op volledige genezing af.

Basiscriteria voor CVS

Een definitie van het chronisch vermoeidheidssyndroom kan niet worden uitgesproken zonder de typische criteria die het syndroom moet hebben. Niet elke vermoeidheid (zelfs al duurt die een week of een maand) wijst meteen op een chronische ziekte die behandeld moet worden.

Bij normale vermoeidheid volstaat het om de uitlokkende factor te elimineren of om aan ontspanning te doen (een wandeling in de natuur, een vakantie, rust). Bij het chronisch vermoeidheidssyndroom is het niet zo eenvoudig.

Naast vermoeidheid uit dit syndroom zich in andere symptomen. Sommige daarvan zijn zeker, andere zijn zeldzamer en komen slechts bij een klein percentage van de patiënten voor.

Het is helemaal verkeerd van de omgeving en soms zelfs van artsen om patiënten met deze aandoening bij voorbaat te veroordelen, om ze als simulacra te bestempelen. Ondanks het banale uiterlijk van de aandoening, lijdt de patiënt met deze diagnose in werkelijkheid enorm.

Stel je voor dat je slechts één dag zo uitgeput wakker wordt dat je zelfs geen normale activiteiten meer kunt uitvoeren. Stel je nu voor dat deze vermoeidheid een week, een maand, een jaar aanhoudt... Is dit onvoorstelbaar?

Slaap brengt geen verlossing voor deze patiënten en het lijkt eeuwig te duren en zal eeuwig duren. CVS is moeilijk te bestrijden als je te moe bent om te vechten. Sommige patiënten ontwikkelen volledige berusting omdat ze niet meer verder kunnen.

Criteria waaraan CVS moet voldoen:

• Plotseling begin van de problemen die niet voorafgegaan worden door overmatige inspanning (uren, dagen).
• in sommige gevallen wordt het begin van de vermoeidheid voorafgegaan door griepachtige symptomen
• extreme vermoeidheid (andere oorzaken moeten worden uitgesloten)
• de vermoeidheid is aanhoudend of wisselend
• de aandoening duurt meer dan een half jaar (soms jaren)
• de geestelijke gezondheid van de patiënt aantast (verminderde concentratie, apathie, nervositeit, prikkelbaarheid)
• belemmert de fysieke activiteit en prestaties van de patiënt met 50% of meer (niet presteren, een activiteit niet kunnen voltooien)
• subfebriele, soms koorts vergezeld van koude rillingen
• vergroting van lymfeklieren, pijnlijke plekken
• de toestand verbetert niet met rust en slaap
• er treden slaapstoornissen op (slapeloosheid, overmatig slapen overdag)
• geassocieerde hoofdpijn, spier- en gewrichtspijnen (zoals bij griep)
• duizeligheid, misselijkheid, braken
• kortetermijngeheugenstoornissen zijn niet ongewoon en duren lang
• visuele stoornissen, gezichtsvelduitval, fotofobie zijn vaak aanwezig

Vermoedelijke oorzaken van dit mysterieuze syndroom

Het chronisch vermoeidheidssyndroom wordt beschouwd als een van de meest mysterieuze chronische ziekten van de moderne tijd. Het wordt ook vaak de meest mysterieuze chronische ziekte van de beschaving ooit genoemd. De oorzaken worden verondersteld maar niet bevestigd.

Men denkt dat de meest waarschijnlijke oorzaak een infectueus agens is in de aanloop naar of tijdens een aanval van de ziekte, vandaar de term CFIDS (chronic fatigue and immune dysfunction syndrome).

Er zijn tientallen namen, en elke naam lijkt te kloppen. Elke naam omvat een of meer van de symptomen waarmee het zich uiterlijk manifesteert.

Vermoedelijke oorzaken van het vermoeidheidssyndroom:

1. infectieziekte - waarschijnlijk Epstein-Barr virus (EBV) en herpesvirus
2. immuunstoornis - disfunctie
3. allergie - overreactie van het organisme, verhoogde reactiviteit op een allergeen
4. hypotensie - chronisch lage bloeddruk
5. stress en depressie - of een combinatie van deze en andere psychologische aandoeningen

Welke gemeenschappelijke kenmerken hebben patiënten met dit syndroom?

De bovenstaande hypotheses zijn gebaseerd op de meest voorkomende gemeenschappelijke kenmerken van de patiënten en lopend onderzoek.

Bij de meeste patiënten wordt de aandoening voorafgegaan door een infectie. Soms is de infectie al aanwezig tijdens de symptomatische periode van het syndroom.

De overgrote meerderheid van de patiënten zijn vrouwen, tot vier keer meer dan mannen. Er is echter geen duidelijk verband met een specifiek geslacht.

Meer dan de helft van de patiënten lijdt aan een vorm van allergie - voedselallergie, pollenallergie, geneesmiddelenallergie.

Een ander veel voorkomend kenmerk is de opleiding, die ofwel de middelbare school of de universiteit is. Een groot deel van deze vrouwen werkt overmatig, heeft twee of meer banen en staat onder constante druk of lijdt aan een gevoel van frustratie dat overmatige stress en depressie veroorzaakt.

Diagnose is differentiaal en behandeling is individueel

Met differentiële diagnose bedoelen we een diagnose die gebaseerd is op het onderscheiden van andere mogelijke ziekteoorzaken. Het doel is eigenlijk om een specifieke ziekte te identificeren door andere ziekten uit te sluiten die zich ook kunnen manifesteren door vermoeidheid. Er zijn er veel.

In feite is vermoeidheid een veel voorkomend symptoom van een breed scala aan ziekten. Daarom is het niet altijd gemakkelijk om naar de onderliggende oorzaak te zoeken. Daarom moet de patiënt meestal een reeks onderzoeken ondergaan die de arts meer informatie geven.

Er zijn verschillende specialisten betrokken bij de diagnose van CVS omdat de symptomen een grote verscheidenheid aan ziektetoestanden simuleren. CVS wordt daarom beschouwd als een multidisciplinair probleem en daarom kan het hele diagnostische proces te lang duren.

Er bestaat geen genezing voor CVS. Wat behandelen we dan?

De behandeling is symptomatisch en sterk geïndividualiseerd. Patiënten worden behandeld voor de symptomen die de ziekte veroorzaakt, maar deze verschillen van persoon tot persoon. Alleen de belangrijkste symptomen, die tot de basiscriteria van het syndroom behoren, zijn gemeenschappelijk.

De meeste patiënten krijgen medicijnen voorgeschreven om 's nachts te kunnen slapen of pijnstillers tegen hoofdpijn, spier- of gewrichtspijn. Sommige patiënten hebben een behandeling nodig om hun immuniteit te ondersteunen.

Sommige patiënten met CVS klagen ook over klachten zoals buikpijn, diarree, keelpijn, ademhalingsmoeilijkheden, hoesten, tintelingen in de ledematen en andere lichaamsdelen, droge mond, droge keel, droge en branderige ogen, pijn op de borst, hartritmestoornissen of zelfs gevoeligheid voor lawaai en verschillende geuren. De farmacotherapie wordt dan in die richting gestuurd.

Een andere levensstijl is de sleutel

Het belangrijkste aspect in de behandeling is de preventie van het vermoeidheidssyndroom. Dit houdt in dat de vermoedelijke oorzaken bekend moeten zijn en dat risicofactoren moeten worden vermeden. Het vermijden van stress, het lichaam niet overbelasten, gezond eten en voldoende bewegen zijn belangrijk.

De hierboven beschreven risico's veroorzaken niet alleen CVS, maar ook de meeste beschavingsziekten. Door onze levensstijl te veranderen voorkomen we daarom niet alleen het chronisch vermoeidheidssyndroom, maar ook andere ziekten van deze eeuw.

De gevolgen kunnen ernstig zijn

De gevolgen van deze ziekte kunnen zo ernstig zijn dat ze het leven van de drager kunnen verwoesten. De problemen doen zich voor op twee niveaus, die op elkaar inwerken. De progressie van het ene niveau zet de toon voor de progressie van het andere niveau.

De psychologische toestand verslechtert met voortdurende vermoeidheid. Patiënten hebben eerst concentratieproblemen. Deze worden snel vervangen door desinteresse en apathie, omdat ze geen energie hebben om zich ergens mee bezig te houden. Maar hierdoor verliezen ze sociale banden en raken ze geïsoleerd.

Isolement verergert de toestand ook omdat het een van de risicofactoren voor depressie is. Depressie eindigt in burn-out, zelfbeschadiging, verslavingen en zelfs zelfmoord.