+ Wat is de levensduur en wat haat het?

Volgens het nieuwste onderzoek bewoonden bedwantsen onze planeet meer dan 100 miljoen jaar geleden.

Zoals gemeld in het tijdschrift Current Biology, is hun evolutie veel complexer dan wetenschappers hadden vermoed.

De eerste voorouder van de huidige bedwantsen zou Cimicidae zijn, die ongeveer 115 miljoen jaar geleden op aarde verscheen.

Deze wiskundige feiten openen echter de deur naar nog meer vragen.
Zogen prehistorische bedwantsen bloed zoals ze dat tegenwoordig doen?
Zo ja, wie was dan hun gastheer? De oorspronkelijke - de vleermuis (Lat. Chiroptera) - verscheen 30 miljoen jaar na hen.
Zoogden ze vogels of dinosaurussen voordat ze zich in mensen boorden?

Interessant:
De Romeinse filosoof Plinius geloofde in de genezende kracht van bedwantsen. Hij schreef er zelfs over in zijn werk Naturalis historia.
Het geloof in de positieve effecten van bedwantsen op het menselijk lichaam (behandeling van oorontstekingen, hysterie) hield stand vanaf de tijd van Aristoteles tot bijna de 18e eeuw.

Hoe moderner het tijdperk, hoe meer de landbouw bloeide, hoe meer bedwantsen woningen aantastten.

Het eerste natuurlijke bestrijdingsmiddel tegen deze insecten was diatomeeënaarde. Diatomeeënaarde is een los gesteente uit zoetwaterafzettingen. Het wordt beschouwd als een hoogwaardig en zuiver gesteente (dat vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt om het lichaam te ontgiften).

Bonenbladeren werden gebruikt om bedwantsen uit besmette huizen en panden te vangen. Hun harige oppervlak ving de bedwants, maar ook andere insecten.

Er werd meer over bedwantsen gesproken in de jaren 1970, toen er een sterke toename was van bedwantsen. Mensen konden zelfs de eerste advertenties zien waarin het toen unieke middel om kakkerlakken en bedwantsen uit te roeien werd geïntroduceerd. Deze grote toename wordt toegeschreven aan elektrische verwarming, die het hele jaar door comfort bood aan bedwantsen naast comfort voor mensen.

In het begin van de 20e eeuw nam het aantal bedwantsen sterk af. Dit was te danken aan het zeer effectieve insecticide DDT, dat bedwantsen bijna uitroeide.

DDT (dichloordifenyltrichloorethaan) is al enige tijd verboden en bedwantsen planten zich vandaag de dag nog steeds ongecontroleerd voort.

Wat zijn bedwantsen?

Een bedwants is een hinderlijk insect dat je overal kunt tegenkomen, zelfs in je eigen huis. Het is de bekendste parasiet (ectoparasiet) van de mens.

Vroeger leefden ze vooral in de huizen van arme mensen.

Over het algemeen komen ze meer voor in oude, vieze huizen of in oude voorwerpen.

De modernisering heeft er echter toe geleid dat deze kleine beestjes over de hele wereld verspreid zijn, vooral in gebieden waar veel mensen wonen.

Zelfs schonere mensen kunnen ze mee naar huis nemen, bijvoorbeeld van een vakantie of een verblijf in een omgeving die al besmet is met bedwantsen. Soms komen ze vanuit een naburige woning.

Waar verstoppen bedwantsen zich overal?

Bedwantsen kunnen echt overal zitten.

Naast woningen hebben bedwantsen ook toeristische locaties, hotels, lodges, ziekenhuizen, pensions, cruiseschepen, havens en, verrassend genoeg, vliegtuigen veroverd.

Ze overleven ook in schuren, kippenhokken, duivenhokken en sporadisch in zwaluwen- en mussennesten. Ze vestigen zich in grotten, waar ze regelmatig voedsel krijgen in de vorm van vleermuizenbloed.

Overdag verschuilen ze zich in kleine spleten (matrasnaden, scheuren in muren, ruimte achter tegels, ruimte achter behang, elektrische stekkers, garnituren, tapijten). In het donker kruipen ze naar buiten en parasiteren ze tijdelijk op andere warmbloedige gewervelde dieren, waaronder mensen.

Hun grootste paradijs zijn sofa's en matrassen. Ze verlaten hun territorium alleen tijdens voedertijd en keren er weer naar terug.

Interessant:
Bedwantsen kunnen soms worden gevonden na een grondige doorzoeking van het huis en de meubels.
Ze verbergen zich meestal in de buurt van hun gastheer (bed, bank, sofa).
Ze laten roodachtige vlekken en uitwerpselen achter.
Ze kunnen worden opgespoord met de hulp van getrainde honden, gebaseerd op hun karakteristieke geur van rottende frambozen.

Hoe verspreiden ze zich in de omgeving?

Je kunt elke hoek van het huis wassen en ontsmetten, maar toch kunnen ze je bereiken. Hoewel hygiëne belangrijk is, moet je voorzichtigheid ook niet onderschatten!

Bedwantsen zijn "lui" en verplaatsen zich alleen door langzaam te kruipen, meestal over korte afstanden. Ze kunnen niet springen, vliegen of zwemmen, maar toch hebben besmettingen de neiging om vrij snel te gaan.

Er is zelfs een recente wereldwijde verspreiding geweest na een korte onderbreking in de jaren 1990.

Hoe is dit mogelijk?

Simpel, we helpen ze zichzelf over grotere afstanden te verplaatsen.

De meest voorkomende manieren om bedwantsen in huis te brengen:

• Onopzettelijke introductie van bedwantsen of hun eitjes vanuit een besmette ruimte op kleding.
• Bedwantsen of hun eitjes worden per ongeluk vanuit een besmet gebied in bagage binnengebracht.
• per ongeluk binnenbrengen van bedwantsen of hun eitjes uit het besmette gebied op voorwerpen (souvenirs, meubels, kleding)
• verplaatsen van bedwantsen naar huizen in de buurt van een andere besmette woning (wijk, meergezinswoningen, hostels, slaapzalen)
• verplaatsen van bedwantsen naar huizen in de buurt van wilde dieren waarop bedwantsen parasiteren (vogels, vleermuizen, pluimvee)

Is het waar dat we onbewust bedwantsen kunnen aantrekken?

Verschillende wetenschappers hebben zich gebogen over de vraag of mensen bedwantsen kunnen aantrekken.
Het antwoord op deze vraag is ja, want bedwantsen worden niet alleen aangetrokken door menselijke geuren.

• Ze onderscheiden meer dan 100 stoffen die door de huid worden geproduceerd.
• Ze voelen zich op hun gemak in een omgeving met meer kooldioxide - dezelfde kooldioxide die wij uitademen tijdens het slapen.
• Een ander pluspunt voor bedwantsen is duisternis, vochtigheid en warmte.

Misschien vind je het interessant om te weten:
Dr. William Henley en zijn collega's deden een eenvoudige test om te zien of bedwantsen worden aangetrokken door vuile kleding.
Ze plaatsten twee wasmanden in een kamer, één schone en één vuile. Ze plaatsten een bak vol bedwantsen op gelijke afstand tussen de manden.
Het experiment duurde 96 uur. Aan het einde van het experiment zaten er tot twee keer zoveel bedwantsen in de vuile wasmand.

Hoe zien bedwantsen eruit?

Bedwantsen zijn ongeveer 5 tot 9 mm groot, afgerond van vorm en lichtbruin tot baksteenbruin van kleur.

Interessant:
Het lichaam van de bedwants verandert van kleur afhankelijk van de staat van verzadiging.
Vóór het voeden is het bruin van kleur. Na het voeden wordt het rood en is het "opgezwollen".

Ze hebben een breed afgeplat, gesegmenteerd, eivormig achterlijf met haren die alleen zichtbaar zijn onder een microscoop.

Het platte lichaam van de bedwants heeft dwergvleugels (hemelytra) in het bovenste deel, die breder dan lang zijn. De achtervleugels zijn helemaal afwezig, dus de bedwants kan worden beschouwd als een vleugelloos insect dat niet kan vliegen.

Aan de voorkant zitten snavelvormige monddelen waarmee ze bloed kunnen zuigen.

Misschien ben je geïnteresseerd in:
De zwemwants is genetisch gezien een zeer interessante soort.
Hij heeft verschillende niet-standaard cytogenetische verschijnselen in zijn chromosomen.
Zijn chromosomen worden gekenmerkt door een holokinetische en sterk gemodificeerde structuur, met ongebruikelijke divergentie tijdens de celdeling.
Hij heeft ook verschillende aantallen en unieke varianten van geslachtschromosomen.
Deze variaties worden ook bij andere insecten waargenomen, maar niet tegelijkertijd.

De levenscyclus en levensduur van de bedwants

De levenscyclus van de bedwants duurt ongeveer een paar maanden.

Tijdens hun leven kunnen vrouwtjes tussen de 2 en 10 eitjes per dag leggen.
Eitjes van de bedwants zijn wit tot geel van kleur.
Ze zijn vaasvormig en hebben een diameter van minder dan 1 mm.
Ze worden meestal gevonden op ruwere oppervlakken, bedekt met transparant cement, waardoor ze beter aan het oppervlak hechten.

Onder ideale omstandigheden, na ongeveer één tot twee weken, beginnen de lichtgekleurde nimfen uit te komen en moeten ze binnen drie dagen gevoed worden, anders sterven ze.

Uit de nimfen ontstaan onvolgroeide larven die vijf levensstadia doorlopen. Tijdens elk stadium hebben ze minstens één keer per week voeding (bloedmeel) nodig. Met regelmatig voeden duurt het gemiddeld 10 weken voordat ze volwassen zijn.

Wanneer het laatste stadium is voltooid, worden ze volwassen bedwantsen.

Wat is de levensduur van een bedwants zonder gastheer?

De volwassen bedwants is extreem veerkrachtig en kan bijna een jaar overleven zonder zich te voeden!

Hoeveel soorten bedwantsen kennen we?

We kennen tot 75 soorten bedwantsen (Heteroptera). Het zijn een grote verscheidenheid aan insecten, maar we hebben niet allemaal last van ze.
Bedwantsen die menselijk bloed zuigen classificeren we als parasitaire bedwantsen, geslacht Cimex.

1. Van het grootste belang voor mensen is de bedwants (Cimex lectularis), die wereldwijd voorkomt in gematigde klimaten. Menselijke woningen hebben ideale omstandigheden voor deze bedwantsensoort.
2. De tropische bedwants (Cimex hemipterus), die gewoonlijk parasiteert op vogels en vleermuizen, kan ons ook lastig vallen. Als hij echter toeslaat, veracht hij geen mensenbloed.
3. Als je een exotische vakantie plant, moet je ook op zoek gaan naar de Afrikaanse bedwants (Leptocimex boueti). Deze komt vooral voor in de tropen van West-Afrika, maar ook in Zuid-Amerika. Zijn specialiteit is vleermuizen, maar ook mensen.

Tabel met de belangrijkste vertegenwoordigers van bedwantsen

Hoe weet ik of het een bedwants is?

Ben je wakker geworden en heb je meerdere rode bedwantsen op je lichaam gevonden?

Het hoeft niet altijd een mug te zijn!

Lees ook de artikelen in het magazine:
Muggenbeten: Waar kiezen ze slachtoffers door en hoe kun je jezelf beschermen?
Insectenbeten: Kunnen ze dodelijk zijn? Wat is de eerste hulp?

Bedwantsenbeten komen meestal 's ochtends voor omdat deze insecten 's nachts actief zijn.

Meestal zijn er 2 tot 4 steken in de nabijheid (één lijn).

Specifieke tekenen van bedwantsbeten

• een vlakke, licht verhoogde rode plek.
• bereikt een diameter van ongeveer 1 tot 3 mm
• onregelmatig van vorm
• centraal bloedende wond
• aanvankelijk pijnloos
• pijn en jeuk verschijnen later

Bij meer gevoelige mensen kan

• zwelling
• netelroos
• huiduitslag
• blaarvorming
• blaasjes
• knobbeltjes
• koorts
• vermoeidheid
• andere huidverschijnselen
• andere allergische verschijnselen

Andere manifestaties gerelateerd aan de besmetting:

• angsttoestanden
• angst
• slaapstoornissen (slapeloosheid)
• vermoeidheid, uitputting
• paniek
• parasitaire waanvoorstellingen (obsessie met bedwantsen)

Kan een insectenbeet gevaarlijk zijn? Wat kan het veroorzaken?

Een insectenbeet wordt over het algemeen niet als gevaarlijk beschouwd. Het veroorzaakt ongemak zoals pijn of jeuk die verdwijnt na de beet.

Ernstigere allergische reacties bij gevoelige patiënten, en sporadisch anafylactische reacties, zijn gemeld.

Lees ook de volgende artikelen in het tijdschrift:
Stofallergie en haar verschijningsvormen? Pas op voor huisstofmijten in bed
Parasieten, luizen of andere ziekten in onze scholen en kleuterscholen?
Hoe manifesteren luizen zich bij kinderen? Hoe zien ze eruit en hoe roei je ze uit?

Ondanks het feit dat bedwantsen besmet kunnen zijn met ten minste 28 andere menselijke ziekteverwekkers, is de overdracht op mensen nog niet bevestigd, met uitzondering van arbovirussen.
Er zijn aanwijzingen voor de overdracht van arbovirussen van bedwantsen op mensen.

Bacteriële infectie van de huid komt vaker voor. Dit wordt echter niet primair veroorzaakt door een insectenbeet, maar door secundaire introductie van infectie in de huid door krabben en krabwonden.

Hoe kom je zo snel mogelijk van een bedwantsenbeet en de complicaties ervan af?

Bedwantsenbeten zijn iets resistenter en houden enkele weken aan bij meer vatbare personen.

Later wordt het gestoken gebied pijnlijk tot het ondraaglijk gaat jeuken.

Alcohol, azijn, spiritus met menthol of essentiële eucalyptusolie worden aanbevolen om op de beten te wrijven.
Van de zalven zijn die met een verkoelend effect of die met aluminiumacetaat geschikt.

Voor allergische verschijnselen worden producten met hydrocortison of antihistaminica gebruikt.

Een gekrabde snijwond, die secundair geïnfecteerd is met een bacteriële agens, wordt ingesmeerd met een antibiotische zalf.

Professionele bedwantsenverdelging is essentieel!

De huiswants is een extreem resistent insect.

Geen wonder, de voorouder van de bedwants heeft zelfs het tijdperk van gigantische wezens als dinosaurussen overleefd en heeft zich miljoenen jaren lang flexibel aangepast aan alle andere veranderingen in leefomstandigheden.

De bedwants is resistent tegen de meeste chemicaliën. Zelfs als je erin slaagt om de volwassen dieren uit te roeien, overleven de larven, worden volwassen en leggen meer eitjes. Het kunnen 200 tot 500 eitjes per vrouwtje per jaar zijn.

Daarom is het echt naïef om te denken dat het gebruik van in de handel verkrijgbare producten die in winkels en op internet worden aanbevolen, je effectiever en goedkoper van bedwantsen afhelpt.

Chemische sprays in de strijd tegen bedwantsen

Als je echt van bedwantsen af wilt, moet je contact opnemen met professionele verdelgers, bij voorkeur van een gecertificeerd bedrijf.
Een professional zal je meer geld kosten dan een insecticide dat je in de drogisterij koopt, maar dit geld garandeert je wel garantie.
Je moet er ook rekening mee houden dat het verdelgen van bedwantsen geen eenmalige zaak is. Het moet 2 tot 3 keer herhaald worden binnen ongeveer een maand na de eerste bespuiting.

Professionals gebruiken chemische middelen - insecticiden met een langdurig effect, die zeer effectief zijn tegen bedwantsen en niet schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Sommige bedrijven gebruiken sprays in combinatie met stoom, maar voor het grootste deel gebruiken ze al rook.

Niet alleen de keuze van een kwaliteitsspray (pyrethroïden, dichloorvos, malathion) is van groot belang, maar ook de toepassingsmethode. Vóór de eigenlijke ontsmetting is een inspectie van de besmette ruimten essentieel.

De daaropvolgende bespuiting moet gericht zijn op de schuilplaatsen van bedwantsen, zelfs in de kleinste spleten.

Preventieve maatregelen tegen besmetting

Er wordt vaak gevraagd waar bedwantsen een hekel aan hebben en wat ze afstoot.
Preventieve maatregelen tegen aantasting kunnen bijvoorbeeld nuttig zijn.

Een bedwantsenplaag kan niet volledig worden voorkomen.

Als je er bijvoorbeeld eentje als souvenir meeneemt van vakantie, wees je er dan van bewust dat hij verrassend snel tam wordt en een wetteloze bewoner wordt.

Basisvoorzorgsmaatregelen:

1. Regelmatig en grondig schoonmaken van het huishouden
2. meerdere keren per maand het huis en het terrein desinfecteren
3. naleving van hygiënenormen
4. gebruik van hotels met meerdere sterren op basis van goede recensies
5. buitenshuis is het raadzaam om de koffer op een verhoogde plaats te zetten, kleding op hangers (nooit op de grond)
6. voorzorgscontrole van gekochte artikelen en souvenirs, vooral oude (antiek, bazaars, uitverkoop)
7. bagage controleren aan het einde van de reis, voor het uitpakken
8. koffers en reistassen opbergen buiten het woongedeelte van het huis (in de garage, in de kelder)
9. kleding na thuiskomst grondig wassen tot 90° (bedwantsen sterven bij temperaturen boven de 50 °C, eitjes en larven bij temperaturen boven de 82 °C)
10. kleding of voorwerpen besmet met bedwantsen weggooien
11. als je lievelingskleren aangetast zijn door bedwantsen, kun je ze in een verzegelde zak doen en in de vriezer leggen, daarna wassen op hoge temperaturen