Verplichte kindervaccinaties: relevantie en veiligheid tot op volwassen leeftijd?

Vaccinatie is het antwoord.

We zijn allemaal gevaccineerd als kind en we leven nog. Waarom maken moderne moeders nu bezwaar tegen het vaccineren van hun kinderen?

Wat is de echte betekenis van vaccinatie en wat zijn de risico's als je je kind niet vaccineert?

Vaccinatie en het belang ervan? Ouders, wees voorzichtig! Breng je kind niet in gevaar!

Valse informatie over vaccinaties beleeft een "grote hausse"

Het internet staat vol met onzin en halve waarheden. Deze hebben websites met echte informatie overschaduwd en de gemiddelde persoon heeft soms geen kans om waarheid van fictie te onderscheiden.

Discussiefora staan ook vol met adviezen van 'deskundigen in alles' die, misschien op basis van hun eigen ervaring, anderen de les lezen. Maar is die ervaring geverifieerd en geanalyseerd door deskundigen?

Bij gezondheidsproblemen is het het verstandigst om contact op te nemen met je arts. Als je iets op internet wilt lezen, geef dan de voorkeur aan officiële medische sites.

Interessant: In het recente verleden zijn er lokale epidemieën van hepatitis geweest als gevolg van niet-vaccinatie. En ook kinkhoest. Zijn deze problemen het waard?

Vaccineren of niet vaccineren?

Op dezelfde manier neemt het publieke bewustzijn over het belang en de voordelen van vaccinatie toe onder jonge en onervaren moeders, die hun eigen mening opdringen op basis van ongeverifieerde informatie, en artsen vrezen het ergste.

Deze hele lawine is in gang gezet door ongegronde angsten. Dit komt door het nieuws dat vaccinaties verschillende geestelijke en lichamelijke handicaps veroorzaken.

Als dit echt zo zou zijn, zouden artsen vaccinaties onmiddellijk verbieden en zeker hun eigen kinderen er niet aan laten deelnemen.

De leeftijd waarop de eerste vaccinaties worden toegediend aan baby's is ook de leeftijd waarop kinderen en hun capaciteiten zich uiterlijk beginnen te manifesteren.

Daarom wordt als een baby een loop-, spraak- of ander probleem heeft, automatisch de schuld gegeven aan de vaccinatie. Meestal gaat het echter om genetische en andere afwijkingen die bij een bepaald individu ook zouden zijn opgetreden zonder de vaccinatie.

De protesten van moeders tegen de verplichte vaccinatie van hun kinderen nemen gestaag toe. Het voordeel dat een kind van vaccinatie heeft, is echter veel groter dan het mogelijke, objectief vastgestelde risico.

Er kunnen bijwerkingen van milde aard optreden (licht verhoogde temperatuur, misselijkheid, plaatselijke ontstekingsreactie, hematoom). Dit is een normale reactie na vaccinatie.

Belangrijk: Vaccinatie wordt alleen gegeven aan gezonde kinderen. Als het kind een infectie heeft, immuungecompromitteerd is of om verschillende andere redenen een contra-indicatie heeft, wordt de vaccinatie uitgesteld. In ernstigere gevallen wordt het kind niet gevaccineerd.

Vaccinatie - definitie van basisbegrippen

Vaccinatie is een vorm van actieve immunisatie, d.w.z. het lichaam beschermen tegen ziekten. Een vaccin wordt in het lichaam geïnjecteerd. Het lichaam begint het vaccin te bestrijden door antilichamen aan te maken.

Het vaccin bevat verzwakte stammen van micro-organismen. De normale reactie in een gezond individu is de productie van antilichamen tegen die bepaalde stam (ontstekingsreactie). Sommige vaccinaties worden één keer gegeven. Voor anderen zijn herhaalde vaccinaties nodig om specifieke antilichamen te produceren die immuniteit verzekeren op volwassen leeftijd.

De afweer van het lichaam - immuniteit

Immuniteit is het vermogen van het lichaam om zich te verdedigen tegen verschillende infecties en de microben die ze veroorzaken.

We kennen aangeboren immuniteit, die we vanaf onze geboorte hebben. Het is de natuurlijke immuniteit van het lichaam.

Passieve (verworven) immuniteit verwerven we tijdens ons leven, bijvoorbeeld na een ziekte of de hierboven genoemde vaccinaties.

Interessant: Bijna alle levende organismen, van de eenvoudigste bacteriën en virussen tot mensen, hebben een immuunsysteem. Zonder immuniteit zouden we helemaal niet worden blootgesteld aan de gewone externe omgeving. Die zou onherbergzaam en levensbedreigend voor ons worden.

Vormen van immuniteit

Aangeboren (niet-specifieke) immuniteit is het natuurlijke afweersysteem van het lichaam dat we vanaf onze geboorte bezitten.

• Mechanische barrières en reacties (huid, slijmvliezen, natuurlijke microflora in het spijsverteringskanaal)
• chemische barrières en stoffen (ademhalingssysteem scheidt antimicrobiële stoffen af, tranen bevatten NaCl)
• pathogeenbestrijdende cellen (leukocyten - witte bloedcellen, mestcellen)
• de ontstekingsreactie (een vorm van infectiebestrijding) en tot slot het specifieke immuunsysteem.

Verworven immuniteit (specifiek) is de afweer van het lichaam die we verwerven na het doormaken van een ziekte of door vaccinatie. Het kan actief of passief en kunstmatig of natuurlijk zijn.

Wat is immunisatie en welke soorten kennen we?

Immunisatie is een van de epidemiologische basismaatregelen. Het is gericht op het verhogen van de immuniteit (weerstand) van het individu en van de bevolking als geheel. Het gaat om het induceren van specifieke bescherming van het organisme tegen specifieke microbiële ziekteverwekkers.

Het doel is om de incidentie te verminderen van ziekten die zich in het verleden ongecontroleerd hebben verspreid en ernstige gezondheidsproblemen en sterfgevallen hebben veroorzaakt.

Soorten immunisatie:

1. Actieve immunisatie
2. Passieve immunisatie

De belangrijkste soorten vaccinatie

Belangrijk: Niet-gevaccineerde kinderen brengen niet alleen zichzelf in gevaar, maar ook kinderen die wel gevaccineerd zijn. Het doel van vaccinatie is het voorkomen van bepaalde ziekten. Gevaccineerde kinderen zijn dus beschermd. Niet-gevaccineerde kinderen daarentegen lopen een groot risico om ziekten te ontwikkelen waartegen ze niet gevaccineerd zijn. Als een kind ziek wordt (en op dat moment een lage immuniteit heeft), is er een grotere kans om andere ziekten op te lopen en verschillende ziekten te verspreiden onder gezonde, gevaccineerde kinderen.

Kinderen worden meestal gevaccineerd tegen deze ziekten:

1. difterie
2. tetanus
3. pertussis (kinkhoest)
4. VHB (hepatitis B)
5. poliomyelitis (polio)
6. morbillis (mazelen)
7. rubella (rodehond)
8. bof
9. invasieve hemofilusinfecties

difterie, tetanus en pertussis (kinkhoest)

De vaccinatie tegen deze drie ziekten wordt uitgevoerd met het drievoudige vaccin DTP (difterie, tetanus, kinkhoest). In geval van contra-indicatie van een van deze vaccins is een dubbele combinatie of afzonderlijke vaccinatie mogelijk. Sinds kort kan het ook worden gecombineerd met hepatitis B-vaccinatie.

difterie

Difterie is in de moderne tijd vrijwel onbekend door vaccinatie. Het is echter een zeer besmettelijke ziekte van bacteriële oorsprong. De veroorzaker is de bacterie Corynebacterium diphtheriae.

Deze bacterie scheidt een gevaarlijk difterietoxine af dat gezonde cellen en weefsels aantast en necrose (afsterven) veroorzaakt.

De ziekte lijkt op keelontsteking omdat ze meestal de amandelen, het neusslijmvlies, het strottenhoofd en de luchtwegen aantast.

Het wordt vaak verward met angina pectoris en verkeerd behandeld, maar als het eenmaal in de bloedbaan komt, kan het ook het hart of het zenuwstelsel beschadigen.

Tetanus

Tetanus is een relatief zeldzame infectieziekte van bacteriële oorsprong met een sterftecijfer van 50%. De veroorzaker is de bacterie Clostridium tetani. Deze komt meestal voor in de bodem, maar ook in de darmen van sommige dieren.

Het komt meestal het menselijk lichaam binnen na een verwonding en produceert een neurotoxine. Het neurotoxine valt zenuwuiteinden aan, waardoor de overdracht van zenuwimpulsen naar de spieren wordt verstoord.

Het resultaat is spierstijfheid en spierkrampen die gepaard gaan met pijn. De dood treedt op door spasmen van de ademhalingsspieren, het strottenhoofd en het middenrif.

Kinkhoest

Kinkhoest is een zeer besmettelijke bacteriële ziekte die vooral pasgeborenen, zuigelingen en jonge kinderen treft. De oorzaak van de ziekte is de bacterie Bordetella pertussis.

De bacterie koloniseert de slijmvliezen en het weefsel van de luchtwegen.

Hij vermenigvuldigt zich daarin zeer snel en produceert pertussis toxine, dat de algen van het longweefsel beschadigt en zo de werking ervan verstoort.

Het uit zich in een acute en intense hoest met overmatige slijmproductie, duidelijke kortademigheid, onvermogen om te ademen, begeleidende ademhalingsgeluiden en cyanose van de lippen.

Een verzwakt kind is vatbaarder voor een geassocieerde longontsteking. De dood treedt op als gevolg van verstikking.

Virushepatitis type B

Hepatitis B is een ziekte die wordt veroorzaakt door DNA- en RNA-virussen. Meer specifiek gaat het om HBV (hepadnaviridae). Virale hepatitis B komt vaker voor in landen met een lage hygiënestandaard. Het risico is hoger in gebieden waar niet wordt gevaccineerd.

De ziekte uit zich aanvankelijk met gewone griepachtige symptomen, gewrichtspijn en huiduitslag. Als het virus eenmaal de lever is binnengedrongen, treedt er een gele verkleuring van de huid en sclerae op.

De dood treedt op als gevolg van cirrose en daaropvolgend leverfalen. In sommige gevallen ontwikkelt zich hepatocellulair carcinoom. Er is een asymptomatisch verloop, dat alleen wordt gediagnosticeerd door de aanwezigheid van HBsAg in het serum.

Vaccinatie is meestal verplicht voor werknemers in de gezondheidszorg als ze nog middelbaar of hoger onderwijs volgen. Er zijn ook veel andere beroepen die risico lopen. Vaccinatie wordt ook aanbevolen voordat je naar endemische gebieden reist.

Poliomyelitis (polio)

Poliomyelitis is een ernstige, virale ziekte die wordt veroorzaakt door een RNA-virus (poliovirus). Het poliovirus tast de ruggenmerghoorns aan, die verantwoordelijk zijn voor de spierbewegingen.

Het veroorzaakt verschillende gradaties van verlamming en zelfs de dood bij de getroffen persoon. Dragers zonder symptomen komen vaker voor. Symptomen treden op bij één geïnfecteerde persoon op 200 tot 300 personen.

De eerste vaccinatie tegen poliomyelitis is meestal in de 9e levensweek en de laatste op de leeftijd van één jaar.

Hervaccinatie op 12-jarige leeftijd wordt aanbevolen, of vaccinatie voordat je naar endemische gebieden reist.

Belangrijk: Reizen naar een gebied waar het wilde poliovirus endemisch is zonder vaccinatie brengt het risico met zich mee dat het poliovirus in het thuisland wordt geïntroduceerd. Als dit gebeurt, is dit een risico voor de volksgezondheid.

Vaccinatie tegen mazelen, bof en rode hond

Een kind kan tegen deze ziekten gevaccineerd worden vanaf de leeftijd van 15 maanden. Er wordt een drievoudig vaccin gebruikt dat een levende verzwakte stam van de veroorzakers van mazelen, bof en rodehond bevat. Het staat bekend als het MMR-vaccin (morbili, bof, rodehond).

Het vaccinatiesucces is 97%. Kinderen verdragen de vaccinatie zeer goed. Als een niet-gevaccineerde baby besmet raakt, kan het verloop van deze ziekten zeer ernstig zijn.

Mazelen (morbilli)

Mazelen is een virusziekte die alleen bij mensen voorkomt. De veroorzaker van mazelen is het RNA morbillivirus van de familie Paramyxoviridae.

De ziekte uit zich door uitzaaiingen op de huid en koorts. Typisch zijn de Koplik-Filat vlekken op het slijmvlies van de mondholte. Het kind is chagrijnig, slaperig, onwel.

TIP: Mazelen of waterpokken? Zo herken je ze gemakkelijk.

Bof

De bof is een seizoensgebonden (lente, winter) virale ziekte die een ontsteking van de oorspeekselklier (parotitis) veroorzaakt.

De bof komt meestal voor bij kinderen van ongeveer 2 jaar die niet gevaccineerd zijn. Bij gevaccineerde kinderen komt de ziekte meestal niet voor.

Het presenteert zich met lokale zwelling in de oorspeekselklier, onaangename pijn en koorts. Soms kan de ontsteking de andere kant aantasten.

Uitzonderlijk treedt in het ernstige verloop van de ziekte doofheid op.

Als de infectie zich verspreidt, bestaat het risico op meningitis (hersenvliesontsteking) of overdracht van de infectie en betrokkenheid van de testikels of alvleesklier. Pancreatitis kan ernstig of zelfs dodelijk zijn, vooral bij jonge kinderen.

Rodehond (rubeola)

Rubella is een ziekte die wordt veroorzaakt door het rubellavirus dat behoort tot de Togaviridae-groep. De ziekte wordt gekenmerkt door een typisch rood, vlekkerig exantheem. Het verschijnt in het gezicht en verspreidt zich naar de borst, ledematen en het hele lichaam.

Rode vlekken kunnen worden waargenomen op het gehemelte. Geassocieerde symptomen zijn koorts, vergroting van regionale lymfeklieren, malaise, zwakte, hoofdpijn en keelpijn.

Jonge kinderen en jongeren worden er het vaakst door getroffen. Een complicatie van de ziekte is virale encefalitis (hersenontsteking). Door vaccinatie komt deze ziekte echter bijna nooit voor.

Interessant: op internet lees je van moeders dat hun kinderen na vaccinatie met het MMR-vaccin niet meer praatten en vervolgens werden gediagnosticeerd met autisme, het syndroom van Asperger of ADHD. Dit zijn genetische ziekten die niets te maken hebben met vaccinatie. Ze zouden ongeacht vaccinatie bij de baby zijn opgetreden.

Invasieve Haemophilus-infecties

Haemophilus virale infecties komen het meest voor in de kindertijd en vormen een groot, vaak fataal, gevaar voor de baby.

Haemophilus influanzae virus (A, B, C, D, E, F) veroorzaakt infecties van de bovenste en onderste luchtwegen, sinussen en middenoor.

Maar de ernstigste risico's zijn hemophilus epiglottitis (ontsteking van het strottenhoofd), ontsteking van de stembanden, artritis of hersenvliesontsteking. Deze complicaties kunnen de dood van een kind tot gevolg hebben.

Vaccinatie tegen Haemophilus influenzae type B is mogelijk.

Interessant: Haemophilus influenzae is een virus waarvan oorspronkelijk werd gedacht dat het influenza veroorzaakte. Dit virus heeft echter niets met influenza te maken.

+ Invasieve pneumokokkeninfecties

Pneumokokkeninfecties zijn bacteriële ziekten die vooral de luchtwegen treffen. De veroorzaker is de bacterie Streptococcus pneumoniae.

Het vaccin tegen pneumokokkeninfecties is zeer effectief in tot wel 90% van de pneumokokkenziekten en bevat tot wel 23 typen Streptococcus pneumoniae.

Pneumokokken veroorzaken de meeste longziekten en vaccinatie is vooral geschikt voor oudere patiënten ouder dan 65. Vaccinatie wordt gebruikt in instellingen voor sociale dienstverlening waar de infectie zich snel verspreidt en een slechter, soms fataal verloop heeft vanwege de leeftijd van de cliënten.

Interessant: Optionele vaccinatie tegen pneumokokkeninfecties wordt gegeven na het tweede levensjaar. Het is aangetoond dat immuniteit op jongere leeftijden ondanks vaccinatie niet wordt opgebouwd. Wanneer vaccinatie wordt gegeven, wordt de dosis verlaagd voor hogere postvaccinatiereacties.

Tabel met een overzicht van basisvaccinaties

De tijd om een kind te vaccineren verschilt van land tot land.

De verschillen in vaccinatie zijn in sommige gevallen groot in termen van leeftijd. In elk geval is vaccinatie van groot belang in de preventie van bepaalde ernstige ziekten en moet het niet worden onderschat.