Ovulatie, berekening van vruchtbare en onvruchtbare dagen. Hoe plan je een zwangerschap?

De ovulatie is een van de vier fasen van de menstruatiecyclus. Tijdens de ovulatie komt een rijpe vrouwelijke geslachtscel (eicel) vrij uit de eierstok en is klaar om bevrucht te worden door een mannelijke geslachtscel (sperma).

Na de fusie van de kiemcellen, d.w.z. de eicel en het sperma, wordt de zygote gevormd. Na een succesvolle implantatie in het baarmoederslijmvlies wordt de zygote de toekomstige foetus.

De eisprong wordt geregeld door de hypothalamus, die luteïniserend hormoon en follikelstimulerend hormoon afscheidt in de voorkwab van de hypofyse.

Menstruatiecyclus:

• Menstruatiefase - de eerste dag van de menstruatiecyclus, die zich manifesteert door bloedingen, die worden veroorzaakt door het vervellen van het baarmoederslijmvlies.
• follikelfase - treedt op na het einde van de menstruatie en tijdens deze fase rijpt de eicel
• de ovulatoire fase - tijdens deze fase scheurt de eierstokfollikel en komt de rijpe eicel vrij in de eileider
• de luteale fase - als er geen bevruchting plaatsvindt op het moment van de ovulatie, wordt de eicel afgebroken en samen met het baarmoederslijmvlies en het bloed uit de vagina gestoten tijdens de volgende menstruatieperiode.

Cyclus van de eisprong, vruchtbare en onvruchtbare dagen - zwangerschap plannen

Het kennen van je ovulatiecyclus is de sleutel tot het plannen van een zwangerschap. Wanneer een vrouw ovuleert, beginnen haar vruchtbare dagen.

Dit komt omdat een vrouw alleen zwanger kan worden op het moment van de eisprong, wanneer er een rijpe eicel beschikbaar is. En dat is slechts 12 tot 24 uur per maand, 12 keer per jaar.

Vanwege dit korte tijdsinterval is het in kaart brengen van de ovulatie en het monitoren van je reproductieve gezondheid en vruchtbaarheid een zeer belangrijk aspect.

Wat gebeurt er in het lichaam van een vrouw tijdens de ovulatie?

Het is ook belangrijk om de folliculaire fase van de menstruatiecyclus te vermelden, ook wel de proliferatieve fase genoemd. Tijdens deze fase rijpen de follikels in de eierstokken.

De eierstok (ovarium) follikel is de formatie waarin zich een enkele oöcyt (toekomstige eicel) bevindt. De oöcyt wordt gevormd door meiose-deling. Rond de oöcyt bevinden zich belangrijke ondersteunende cellen.

Tegelijkertijd wordt er een follikelstimulerend hormoon afgegeven door de hypofyse, dat betrokken is bij de rijping van de eicel.

Naast het stimuleren van de follikelontwikkeling produceert het ook het hormoon oestrogeen, waarvan het niveau toeneemt naarmate de eisprong nadert. De verhoogde concentratie heeft zijn rechtvaardiging, namelijk het leveren van voeding voor het baarmoederslijmvlies.

De baarmoeder wordt dikker en gezwollen, zodat deze voldoende is voorbereid om de groei van de bevruchte eicel te ontvangen, te voeden en tegelijkertijd te ondersteunen.

Interessant: Soms kunnen er meerdere eicellen in de eierstokfollikel zitten, in dat geval kan de aanstaande moeder zich verheugen op een tweeling of drieling.

Hoge oestrogeengehaltes zijn verantwoordelijk voor het verhoogde slijm, dat ervoor zorgt dat sperma beter kan bewegen wanneer het probeert de eicel te bevruchten. Slijmachtige afscheiding geeft ons het signaal dat de ovulatiefase eraan komt.

Tijdens de ovulatie vormt zich een holte, ook wel stigma genoemd, in de follikel van de rijpe eicel. Het stigma (of zelfs gat) is belangrijk om de eicel de follikel te laten verlaten en verder te laten reizen naar de eileider.

In de eileider bevindt zich een rijpe eicel die wacht op bevruchting. De bevruchte eicel blijft nog 6 tot 12 dagen in de eileider voordat het naar de baarmoeder reist waar het zich probeert te nestelen in het baarmoederslijmvlies.

De innesteling van de rijpe eicel in het baarmoederslijmvlies betekent een geslaagde zwangerschap. Als de eicel niet innestelt, wordt hij tijdens de volgende menstruatie met het bloed uit de vagina verwijderd.

Zodra het eitje zich met succes heeft ingenesteld, begint het zwangerschapshormoon, ook bekend als choriongonadotrofine (hCG), zich te vormen. Dit is belangrijk om te voorkomen dat het baarmoederslijmvlies loslaat totdat de foetus is volgroeid.

Wanneer moet ik het hardst werken om zwanger te worden?

Als je zwanger wilt worden, is het belangrijk om onbeschermde geslachtsgemeenschap te hebben, niet alleen op het moment van de eisprong, maar ook 5 dagen voor de verwachte eisprong.

Mannelijke zaadcellen kunnen ongeveer 3 tot 5 dagen overleven in baarmoederhalsslijm!

Baarmoederhalsslijm zorgt er dus niet alleen voor dat sperma zich beter kan bewegen, maar ook dat sperma langer kan overleven.

De aanwezigheid van sperma zorgt er op zijn beurt voor dat de eicel langer kan overleven (tot 48 uur).

Daarom is het belangrijk om minstens 2 dagen na de eisprong geslachtsgemeenschap te hebben.

Interessant: De twee meest vruchtbare dagen voor een vrouw worden beschouwd als de dag vóór de eisprong en de dag op het moment van de eisprong.

Hoe weet ik dat ik ovuleer?

Terwijl voor sommige vrouwen de eisprong zich manifesteert met een reeks symptomen, is ze voor anderen symptoomloos.

De eisprong kan daarom worden opgemerkt door het optreden van typische symptomen, maar ook door het meten van de basale temperatuur of een positieve ovulatietest.

Basisaspecten voor het bepalen van de eisprong:

• ovulatiekalender
• Symptomatologie
• stijging van de basale temperatuur
• ovulatietest positiviteit

Ovulatiekalender - berekening van vruchtbare dagen

De berekening van vruchtbare dagen wordt door patiënten niet alleen gebruikt bij hun pogingen om zwanger te worden, maar ook bij hun pogingen om onbeschermde geslachtsgemeenschap te hebben en juist niet zwanger te worden.

Vruchtbare dagen kunnen alleen worden berekend bij vrouwen met een regelmatige menstruatiecyclus. Een normale cyclus wordt geacht 21 tot 35 dagen te duren. De gemiddelde bloedingstijd is 3 tot 5 dagen.

Berekening van vruchtbare en onvruchtbare dagen:ovulatie, zwangerschap calculator

Het is niet aan te raden om te vertrouwen op de ovulatiekalender voor onregelmatige menstruatie of andere ziekten en afwijkingen.

Belangrijk: De methode om vruchtbare dagen te berekenen is alleen betrouwbaar als de patiënt gezond is en een regelmatige menstruatiecyclus heeft.

Ovulatiekalender met een cyclus van 31 dagen:

• N - onvruchtbare dagen
• M - menstruatie
• O - verwachte eisprong
• ♀ - meer kans op een meisje
• ♂ - meer kans op een jongen

De basis van de berekening is de aanname dat de eisprong rond het midden van de menstruatiecyclus plaatsvindt.

In een cyclus van 31 dagen is dit tussen de 13e en 18e dag vanaf het begin van de bloeding. De twee vruchtbaarste dagen worden beschouwd als de 16e dag, die de pre-ovulatoire dag zou moeten zijn in een regelmatige cyclus, en de 17e dag, wanneer de eisprong theoretisch zou moeten plaatsvinden.

Ovulatiekalender in een cyclus van 30 dagen:

• N - onvruchtbare dagen
• M - menstruatie
• O - verwachte eisprong
• ♀ - meer kans op een meisje
• ♂ - meer kans op een jongen

De basis van de berekening is de aanname dat de eisprong rond het midden van de menstruatiecyclus plaatsvindt.

In een cyclus van 30 dagen is dit tussen dag 11 en 17 vanaf het begin van de bloeding. De twee meest vruchtbare dagen worden beschouwd als dag 15, wat de pre-ovulatoire dag zou moeten zijn in een regelmatige cyclus, en dag 16, wanneer de eisprong theoretisch zou moeten plaatsvinden.

Ovulatiekalender in een cyclus van 28 dagen:

• N - onvruchtbare dagen
• M - menstruatie
• O - verwachte eisprong
• ♀ - meer kans op een meisje
• ♂ - meer kans op een jongen

De basis van de berekening is de aanname dat de eisprong rond het midden van de menstruatiecyclus plaatsvindt.

In een cyclus van 28 dagen is dit tussen de 10e en 15e dag vanaf het begin van de bloeding. De twee vruchtbaarste dagen worden beschouwd als dag 13, wat de pre-ovulatoire dag zou moeten zijn in een regelmatige cyclus, en dag 14, wanneer de eisprong theoretisch zou moeten plaatsvinden.

Hoe manifesteert de eisprong zich?

Het is mogelijk om het begin van de eisprong op te merken aan de hand van enkele symptomen. Zelfs enkele dagen voor de eisprong voelen vrouwen een toename in seksueel verlangen.

Tijdens de eisprong is er een verandering in het slijm in de baarmoederhals, wat zich uit in een slijmachtige afscheiding. Deze is meestal doorschijnend van kleur en lijkt op rauw eiwit.

Er is een lichte pijn in de onderbuik, die doet denken aan de menstruatie. Soms is de pijn eenzijdig gelokaliseerd, aan de kant van de eierstok die net ovuleerde. De pijn kan uitstralen naar de rug.

De borsten voelen gevoeliger aan en zijn zichtbaar voller.

Net als tijdens de zwangerschap zijn sommige vrouwen gevoeliger voor bepaalde geuren of hebben ze een verbeterd reukvermogen.

Basissignalen van ovulatie:

• Toename van seksueel verlangen
• verandering van slijm in de baarmoederhals
• slijmerige afscheiding
• pijn in de onderbuik
• pijn in de onderrug
• gevoelige en vollere borsten
• gevoeligheid voor geuren
• verhoogde aantrekkelijkheid

Interessant: Uit één onderzoek is gebleken dat tijdens de ovulatie de aantrekkelijkheid van het gezicht van een vrouw toeneemt.

Basale lichaamstemperatuur meten, hoe doe je dat?

Het meten van de basale lichaamstemperatuur is een vrij nauwkeurige methode om vruchtbare dagen te bepalen. De patiënt moet echter wel bepaalde meetrichtlijnen volgen.

Principes van het meten van de basale lichaamstemperatuur

1. meet altijd met dezelfde thermometer (basale lichaamstemperatuur thermometer, kwikthermometer)
2. metingen moeten onmiddellijk worden uitgevoerd, maximaal 4 dagen na het einde van de menstruatiecyclus
3. metingen moeten 's ochtends na het ontwaken op dezelfde tijdstippen worden uitgevoerd
4. het wordt afgeraden om voor de meting te eten, drinken of roken
5. metingen worden aanbevolen in de vagina of het rectum (meest nauwkeurig) of in de mond
6. metingen mogen niet worden uitgevoerd in de oksel of in het oor

Na de menstruatie is de basale temperatuur lager. Na de ovulatie stijgt de basale temperatuur. De stijging van de basale temperatuur wordt geïnduceerd door progesteron, dat wordt geproduceerd door het corpus luteum.

Ovulatietesten - betrouwbare detectie van luteïniserend hormoon

Naast het controleren van je lichaam en het meten van je basale temperatuur, zijn er modernere methoden om het tijdstip van de eisprong te bepalen.

Dit zijn ovulatietesten, die qua uiterlijk bijna niet te onderscheiden zijn van zwangerschapstesten.

Ovulatietesten zijn ontworpen voor zelfonderzoek en werken door het bepalen van het niveau van luteïniserend hormoon, waarvan de concentratie toeneemt op het moment van de eisprong.

Belangrijke principes die je moet volgen bij het uitvoeren van een ovulatietest:

• een ovulatietest moet worden uitgevoerd tussen 10:00 en 20:00 uur, nooit direct na het wakker worden, zoals het geval is bij zwangerschapstesten, omdat geconcentreerde urine van de eerste ochtend valse resultaten kan veroorzaken
• voor de test is een urinemonster nodig, verzameld in een schone en droge container
• de test moet uit de verpakking worden gehaald zonder het testgedeelte (membraangebied) met uw vingers aan te raken
• test direct nadat u de teststrip uit de verpakking heeft gehaald om besmetting en bederf te voorkomen
• het testdeel moet tot aan de maximumlijn in het urinemonster worden ondergedompeld
• laat het testdeel lang genoeg in de urine ondergedompeld, volgens de aanbevelingen van de fabrikant van de test (meestal 10 tot 15 seconden)
• na het verwijderen van de test moet het testoppervlak omhoog op een vlakke en droge onderlegger worden gelegd
• lees het resultaat af na het tijdsinterval dat door de fabrikant is opgegeven (meestal 5 minuten), een langere tijd kan het resultaat vertekenen.

Hoe evalueer je de ovulatietest correct?

1. Negatief resultaat - er verschijnt alleen een rode streep in controlezone C, of er verschijnt een rode streep in controlezone C en een vage rode streep in de testzone
2. Resultaat - rode streep verschijnt in zowel controle- als testzone (C+, T+)
3. slechte test - de test is afgebroken als er geen streep verschijnt in de testzone of als er alleen een streep verschijnt in de testzone T maar niet in de controlezone

Ovulatie en ovulatiestoornissen: wat betekent dit voor een vrouw?

Ovulatiestoornissen worden geclassificeerd als menstruatiestoornissen.

Op basis van de classificatie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) worden ze onderverdeeld in 4 basisgroepen volgens de locatie van de onderliggende oorzaak van de stoornis.

1. Stoornis op het niveau van de hypothalamus - hypofyse - gonade
2. Disfunctie op het niveau van hypothalamus - hypofyse - gonade(polycysteuze eierstokken)
3. Falen van de eierstokken
4. Hyperprolactinemie

Elke stoornis in de ovulatiecyclus kan een probleem veroorzaken bij het zwanger worden. Het is mogelijk dat het een vrouw na zware inspanningen lukt om zwanger te worden, maar er zijn ook gevallen waarin het niet lukt. In zo'n situatie komt de hulp van specialisten goed van pas.

De meest voorkomende ovulatiestoornis is anovulatie

Anovulatie betekent volledige afwezigheid van de eisprong. Het treedt op wanneer een rijpe eicel niet vrijkomt uit de follikel. Het komt het meest voor bij stofwisselings-, lever- of nierziekten.

De behandeling van anovulatie varieert en hangt af van de onderliggende oorzaak. Bij sommige vrouwen kan een hormoonbehandeling al na een maand een eisprong opwekken. Bij anderen kan het ingewikkelder zijn en maanden of jaren duren.

Voedingsfactoren als reden voor onvruchtbaarheid: is dit wel mogelijk?

Heb je er ooit aan gedacht dat je voeding je vruchtbaarheid kan beïnvloeden?

Niet alleen kan het, maar zelfs de behandeling is soms ingewikkelder dan anovulatie.

Zwaarlijvige patiënten die niet alleen overgewicht hebben, maar in sommige gevallen ook lijden aan een stoornis in de insulinestofwisseling, hebben de grootste problemen om zwanger te worden. Dan is de samenwerking van een gynaecoloog, een endocrinoloog en een diabetoloog noodzakelijk.

Ondanks hun inspanningen en succesvolle zwangerschap lopen vrouwen met obesitas geen risico's. Ze lopen nog steeds een hoger risico op complicaties tijdens de zwangerschap, een hoger risico op een miskraam en een hoger risico op complicaties tijdens en na de bevalling. De baby heeft op zijn beurt een grotere kans op aangeboren ontwikkelingsstoornissen.

Als het gewoon niet lukt...

De kans om zwanger te worden is niet zo groot als velen van jullie misschien denken. Mensen hebben het laagste voortplantingsvermogen van alle dieren, en dit vermogen neemt met het jaar af. Jonge stellen geven tegenwoordig de voorkeur aan onderwijs, financiële middelen, enz.

Jonge koppels geven tegenwoordig de voorkeur aan onderwijs en financiële zekerheid en wachten te lang met het krijgen van een ouderschap, waardoor hun kansen nog kleiner worden.

Het aantal koppels dat niet zwanger kan worden, neemt elk jaar toe. Er is echter altijd een kans, en dat is geassisteerde voortplanting.

Wat is geassisteerde voortplanting en wat zijn de resultaten?

Geassisteerde voortplantingstechnologie (kunstmatige inseminatie) wordt gebruikt voor patiënten die ernstige problemen hebben om zwanger te worden.

Hierbij worden geslachtscellen gemanipuleerd om de kans op samensmelting en bevruchting te vergroten.

Interessant: onvruchtbaarheid wordt gedefinieerd als een toestand waarbij een koppel al een jaar zonder succes probeert zwanger te worden. Tegelijkertijd moeten organische en functionele stoornissen van zowel de vrouw als de man door de arts worden uitgesloten. Voor patiënten ouder dan 35 jaar wordt deze periode verkort tot slechts 6 maanden.