Jeukende huid tijdens de zwangerschap: wat veroorzaakt een branderige huid en wat helpt?

FAQ: Wat veroorzaakt een jeukende en branderige huid tijdens de zwangerschap? Kunnen jeuk en uitslag een teken zijn van een ernstig probleem? Wat zijn de niet-ernstige oorzaken die het vaak heeft? Wat helpt bij deze aandoening?

Veel vrouwen klagen over een jeukende huid tijdens de zwangerschap. Jeuk (technisch gezien pruritus) komt meestal voor in de buurt van de groeiende buik, maar ook elders op het lichaam. Je moet vooral alert zijn als de jeuk ondraaglijk is. Het kan een ernstig symptoom zijn.

Veel voorkomende oorzaken van jeuk tijdens de zwangerschap

Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor het onaangename jeukende gevoel. Zwangerschap gaat gepaard met veel veranderingen. Meer zweten, zwelling of een trekkerige huid komen vaak voor bij zwangere vrouwen. Deze oorzaken van een jeukende huid komen bij bijna elke zwangere vrouw voor.

Groei van de buik

Naarmate de baby groeit, groeit ook de buik van de aanstaande mama. Het bindweefsel en de bindvezels in de huid rekken microscopisch uit, wat een droog gevoel en jeuk veroorzaakt.

Vrouwen die zwaarder zijn geworden tijdens de zwangerschap klagen vaker over jeuk. Dit komt door de overmatig uitgerekte huid, die een irritant gevoel van spanning en jeuk veroorzaakt.

Zweten

Tijdens de zwangerschap is zweten op zich al vervelend. Zweet irriteert de huid en veroorzaakt vervelende jeuk.

De jeuk die door zweet wordt veroorzaakt, geeft vooral problemen in de huidplooien. Deze plekken zijn vatbaarder voor verbranding en dus irritatie. Het is ook een ideale plek voor verschillende bacteriën om zich voort te planten.

De oplossing is om hygiënisch te blijven en kleding te dragen van natuurlijk materiaal dat licht is, ademt en zweet laat verdampen.

Allergieën

Een allergische reactie is ook een van de mogelijkheden die jeuk kunnen veroorzaken. Meestal gaat dit gepaard met huidverschijnselen, vooral roodheid of kleine uitslag.

Onderschat een allergie nooit. Raadpleeg niet alleen tijdens de zwangerschap je arts als je tekenen van een allergie ziet. Roep in ernstigere gevallen medische noodhulp in.

Misschien ben je ook geïnteresseerd in artikelen over pijn in de onderbuik tijdens de zwangerschap of de aanwezigheid van eiwit in de urine tijdens de zwangerschap.

Hoe kan je jeuk tijdens de zwangerschap verlichten?

Hoewel jeuk een onaangenaam symptoom is, moet je proberen om niet te veel te krabben. Een gekrabde en geïrriteerde huid wordt gemakkelijk een ingang voor infecties. Dit kan een risico vormen voor zowel de moeder als de foetus.

Crème tegen jeuk, massage en lichaamsbeweging

Zachte oppervlakkige massage en het insmeren van de huid kan de ongemakkelijke jeuk verlichten. Zo kun je de jeuk van een strakke huid verlichten. Je vermindert ook het risico op huidscheuren en voorkomt striae.

Er bestaan ook speciale crèmes voor zwangere vrouwen die gemakkelijk uit te smeren zijn en de jeuk verlichten. Het is raadzaam om de crème in de richting van de klok op de buik te smeren. Dit verbetert ook de spijsvertering en bevordert de werking van het lymfestelsel.

Lichaamsbeweging heeft ook een zeer positief effect. Het verbetert de bloedtoevoer naar de huid, waardoor de elasticiteit behouden blijft en de jeuk aanzienlijk wordt verlicht.

Als de jeuk wordt veroorzaakt door een allergie voor pollen, is het aan te raden om na elke wandeling een douche te nemen om je te ontdoen van pollenresten. Het is ook noodzakelijk om kleding en schoenen te wassen.

Lees ook de artikelen.

Eten tijdens de zwangerschap voor twee?

Met goede voeding en een evenwichtig dieet voorkom je niet alleen gezondheidscomplicaties, maar ook overmatige gewichtstoename. De huid wordt minder strak en geeft niet zo'n sterk jeukend gevoel.

Er wordt vaak gezegd dat een zwangere vrouw voor twee moet eten. Vermijd dit advies. Neem evenwichtige, gevarieerde en gezonde voeding op in je dieet. Eten moet twee keer zo gezond zijn, niet twee keer zo groot.

Wanneer is jeuk tijdens de zwangerschap een ernstig probleem?

Als de jeuk ondraaglijk wordt, is het nodig om alert te zijn. De reden kan de zogenaamde intrahepatische cholestase zijn. Hoewel er geen gevaar is voor de moeder, kan het een voorbode zijn van bepaalde risico's en gevaren voor de baby.

Intrahepatische cholestase tijdens de zwangerschap is een ziekte waarvan de oorsprong nog niet volledig is opgehelderd. Het houdt waarschijnlijk verband met de werking van de hormonen oestrogeen en progesteron op de levercellen. De lever en galblaas werken niet goed en er worden galzuren in het bloed uitgescheiden. Het wordt gekenmerkt door ernstige jeuk en een hoog galzuurgehalte in het bloed.

Als u ongewone problemen ervaart, neem dan contact op met uw arts. Er kunnen namelijk ook andere ziekten optreden tijdens de zwangerschap, zoals infectieuze hepatitis, virusinfecties, toxische leverschade, pre-eclampsie of het HELLP-syndroom.

Ongeveer 10% van de patiënten ontwikkelt een milde vergeling van de huid. Jeuk aan de handpalmen en voetzolen is een typisch symptoom, maar het kan ook elders op het lichaam voorkomen. De irritatie verergert vooral 's avonds.

De huid is aanvankelijk niet rood en er zijn geen andere veranderingen aan de huid zichtbaar. Het is pas als gevolg van hevig krabben dat roodheid, irritatie of andere verwondingen optreden.

Onaangename jeuk en irritatie van de huid leiden vaak tot slaapstoornissen, vermoeidheid en mentale uitputting.

De zwangere vrouw loopt geen risico op leverfalen of anderszins overlijden. Na de bevalling is er een spontane oplossing van moeilijkheden en correctie van laboratoriumresultaten.

Er zijn echter risico's voor de foetus. De galzuren passeren de placenta en zijn giftig voor de foetus. Hoe hoger de galzuurspiegels, hoe groter het risico voor de foetus.

Bij zwangere vrouwen zijn de galzuurspiegels van nature verhoogd. Galzuurspiegels tot 11 micromol/l worden als normaal beschouwd. Galzuurconcentraties boven 40 micromol/l worden als hoog risico beschouwd.

Mogelijke oorzaken van jeuk tijdens de zwangerschap:

Wat is het risico voor de baby bij intrahepatische cholestase?

Een van de mogelijke gevaren voor de baby is dat de baby meconium inademt. Meconium (ook smolka) is de naam voor de eerste ontlasting van de baby. Het is groen van kleur en bevat vruchtwater, slijm, dode huidcellen enzovoort. Dat wil zeggen, alles wat de baby kan hebben ingeslikt toen hij in de baarmoeder leefde. Normaal gesproken wordt meconium ergens in de eerste paar dagen van het leven van de baby uitgestoten.

De verhoogde concentratie galzuren tijdens de zwangerschap veroorzaakt meer stoelgang bij de foetus. De inhoud daarvan kan in het vruchtwater terechtkomen, dat troebel wordt. We hebben het dan over zogenaamd troebel of groen vruchtwater.

Normaal gesproken haalt de baby zijn eerste adem buiten het vruchtwater, nadat het hoofdje geboren is. Er zijn echter situaties waarbij de baby gedwongen wordt eerder te ademen. Het meconium in het vruchtwater is een risico dat de baby het inademt. Dit kan voor of tijdens de bevalling gebeuren.

De aanwezigheid van meconium in het vruchtwater betekent niet meteen dat de baby het zal inademen, maar het is wel een ernstig risico.

Meconium kan ook een acute samentrekking van de navelader veroorzaken, waardoor de foetus zuurstofgebrek krijgt.

Een andere bedreiging is het effect van galzuren op het hart van de baby. Deze zuren kunnen hartritmestoornissen veroorzaken en daarmee intra-uteriene foetale sterfte.

Als gevolg van al deze en andere complicaties bestaat er een risico op vroeggeboorte of respiratoir insufficiëntiesyndroom.

Lees ook over andere ernstige complicaties tijdens de zwangerschap, zoals pre-eclampsie.

Behandeling van intrahepatische cholestase in de zwangerschap

Behandelingsprocedures zijn afhankelijk van de leeftijd van de foetus en het galzuurniveau. Het is belangrijk om een verlaging van het galzuurniveau te bereiken, zodat de bevallingsdatum kan worden benaderd en het risico voor de foetus kan worden beperkt.

Ursodeoxycholzuur wordt voornamelijk gebruikt om intrahepatische cholestase te behandelen. De toediening ervan is veilig voor de moeder en het ongeboren kind. Andere therapeutische middelen zoals S-adenosyl-L-methionine kunnen ook aan de behandeling worden toegevoegd.

Het toedienen van leverbeschermende medicijnen of dieetmaatregelen is meestal niet nodig. Leverfalen vormt geen risico voor de aanstaande moeder en de aandoening is na de bevalling volledig verholpen.

Een milde vorm van intrahepatische cholestase

De milde vorm wordt gedefinieerd als een totale galzuurspiegel tussen 20 en 40 micromol/l. De behandeling wordt gestart met ursodeoxycholzuur. Fysieke rust en een spaarzaam regime worden aanbevolen. Zwangere patiënten worden poliklinisch gevolgd, meestal met wekelijkse tussenpozen.

De foetus wordt ook regelmatig gevolgd en gecontroleerd. Bij deze milde vorm zijn er meestal geen complicaties. Daarom wordt de zwangerschap meestal niet voor de 38e week van de zwangerschap afgebroken. Afhankelijk van de toestand van de patiënt en de laboratoriumwaarden wordt de bevalling uiterlijk op de uitgerekende datum opgewekt.

Ernstige vorm van intrahepatische cholestase

Er is sprake van een ernstige vorm als de totale galzuurwaarden hoger zijn dan 40 micromol/l. Er worden hogere doses ursodeoxycholzuur toegediend, waaraan andere noodzakelijke geneesmiddelen worden toegevoegd.

De patiënten worden in het ziekenhuis opgenomen en gecontroleerd. De galzuurspiegels worden meestal twee keer per week gecontroleerd. De foetus wordt ook regelmatig gecontroleerd door middel van echografie.

In de ernstige vorm neemt het risico op complicaties toe met de duur van de zwangerschap. Daarom wordt aanbevolen om de zwangerschap na 37 weken af te breken. In sommige gevallen kan een eerdere beëindiging worden overwogen.