Eindigt graad 4 coxartrose in een heupprothese?

Coxartrose betekent een artritisch, degeneratief proces van de heupen.

De heupgewrichten zijn, samen met de kniegewrichten, gewichtdragende gewrichten. Dit betekent dat ze het zwaarst worden belast en daarom het vaakst worden aangetast. Aandoeningen en degeneratie van deze gewrichten hebben ernstige gevolgen voor de wervelkolomas, de lichaamshouding en het looppatroon.

Waaruit bestaat het heupgewricht?

Het heupgewricht (articulatio coxae) verbindt het dijbeen (femur) met het bekken. Het wordt gevormd door de gewrichtskop aan het uiteinde van het femur (caput femoris), die in de gewrichtskom van het bekkenbeen (acetabulum) past.

De rand van het acetabulum wordt gevormd door een kraakbenige rand (labrum acetabuli).

Het hele gewricht wordt verstevigd door het kapsel, dat zich uitstrekt vanaf de randen van het acetabulum en hecht aan het dijbeen. Het lig. iliofemorale, dat ook het sterkste ligament in het hele menselijk lichaam is, verstevigt het hele gewricht vanaf de voorkant.

Er zijn nog twee ligamenten, het lig. ischiofemorale en het lig. pubofemorale, van achteren en van onderen.

Mobiliteit van de heup

Op basis van de anatomische verhoudingen is het al duidelijk dat het een zeer stijf gewricht is. De mobiliteit is er enigszins beperkt.

Toch is het een mobiel gewricht en kan het 5 basisbewegingen uitvoeren:

1. flexie - extensie
2. extensie - strekking
3. abductie - abductie
4. adductie - adductie
5. rotatie - draaiing

Wat gebeurt er in een heupgewricht met een degeneratief proces?

Het degeneratieve proces in het gewrichtskraakbeen zelf kan worden veroorzaakt door vele mechanismen, variërend van genetische aanleg tot ontwikkelingsafwijkingen, verschillende ziekten en verwondingen.

De werking van deze factoren leidt tot een verstoring van de stabiliteit van het dynamisch evenwicht in het gewricht, tot destructie en uiteindelijk tot disfunctie.

In een gewricht dat aangetast is door een artritisproces wordt het gewrichtskraakbeen vernietigd en stopt het met regenereren. De initiële veranderingen in het gewricht zijn metabolisch en de patiënt ervaart geen ongemak.

Cytokinen die anabole processen remmen overheersen. Destructieve katabole processen vermenigvuldigen zich. Hun effect is beschadiging van de onderliggende botmassa - de botmatrix.

Het kraakbeen van de heup wordt vernietigd, wordt dunner en tegelijkertijd ontstaan er scheuren in het gewricht. Dit resulteert in oneffenheden van de gewrichtsoppervlakken en een geleidelijke vernauwing van de gewrichtsruimte.

Door belastingen, zoals het lichaamsgewicht, begint het gewricht te vervormen. Als gevolg van compensatiemechanismen vormen zich osteofyten (botwoekeringen).

Het gewricht wordt groter, er vormen zich verklevingen, vervormingen vermenigvuldigen zich en het wordt stijf, immobiel en, in de latere stadia van de ziekte, pijnlijk.

TIP: Maak een einde aan artrose

Stadia van het artroseproces

Er zijn 5 stadia van het artroseproces gebaseerd op veranderingen in het heupgewricht. Het eerste stadium van de ziekte wordt gekenmerkt door veranderingen die nog niet zichtbaar zijn en die de patiënt niet inherent beperken. Het tweede en derde stadium worden gekenmerkt door verschillende gradaties van misvorming en beperking.

Het vierde stadium is het eindstadium, wanneer de vervorming van de gewrichten al compleet is met hun pathologische positie. Dit leidt tot invaliditeit en pensioen met de noodzaak van een kunstheupprothese.

1. Stadium I - vindt plaats op het niveau van metabolisme, betekent het overwicht van katabole processen
2. Stadium II - wordt gekenmerkt door ongelijkmatigheid van de gewrichtsoppervlakken en vernauwing van de gewrichtsspleet
3. Stadium III - betekent het begin van sclerotisatie met osteofytvorming en zichtbare misvormingen
4. Stadium IV - laatste stadium, misvormingen veroorzaken pathologische botstand met verandering in lengte

Hoe beïnvloedt coxartrose het leven van de patiënt?

Het destructieve proces van de heupen zelf uit zich in eerste instantie door ochtendstijfheid in de heup en het bekkengebied. De patiënt moet bewegen om het te stoppen. Geleidelijk escaleert het en wordt het regelmatig.

Dit is een eerste symptoom waar mensen niet veel belang aan hechten en zelfs geen medische hulp zoeken.

Dit wordt natuurlijk voorafgegaan door veranderingen op het niveau van de stofwisseling, waarvan de patiënt zich niet bewust is. Op dit moment, met een verkeerde levensstijl en onvoldoende lichaamsbeweging, vordert het pathologische proces langzaam. Na verloop van tijd resulteert dit in een ziekte met typische manifestaties.

Gewoonten zoals alcohol, roken, te veel eten en te weinig beweging versnellen het proces.

TIP: Artritis en het belang van voeding bij preventie en behandeling

Symptomen van artritis die het leven van de patiënt beïnvloeden

Artrose, of het nu in de heup is of in een ander gewricht, wordt gekenmerkt door pijn.

Maar vaak is dit niet de definitieve oplossing, omdat het artritisproces kan voortschrijden bij onjuiste behandeling of het niet naleven van het behandelingsschema.

Pijn in het getroffen gebied treedt in het begin van de ziekte pas op na grotere lichamelijke inspanning. Ze zijn gebonden aan beweging en zijn onregelmatig.

De regelmaat en het optreden in rust wijzen op een verdere progressie van de aandoening. In een hoger stadium veroorzaakt coxartrose ook pijn in de heup 's nachts.

Heuppijn vanuit de wervelkolom?
Lees meer in het artikel over het vertebrogene alg-syndroom.

Niet alleen de pijn veroorzaakt bewegingsbeperking in het gewricht, maar ook andere veranderingen zoals sclerotisatie, osteofyten en adhesievorming. Deze veranderingen maken het gewricht stijf en immobiel.

Het bewegingsapparaat is een eenheid. Elke beschadiging van een van de onderdelen van het bewegingsapparaat verstoort de goede werking ervan. De grootste bewegingsmoeilijkheden bij heupartritis doen zich voor bij het veranderen van houding van zitten naar staan en omgekeerd.

Er kunnen ook beperkingen worden waargenomen bij het vooroverbuigen, wanneer het gemakkelijker is om de kniegewrichten te buigen.

In de latere stadia van coxartrose, wanneer de gewrichten vervormd zijn en de onderste ledematen ongelijk van grootte zijn, heeft de patiënt moeite om een rechte houding (postuur) aan te nemen. Oneffenheden in het bekkengebied veroorzaken een ongelijke houding. Dit gaat gepaard met een ongelijke belasting van de heupen en ook met een ongelijke houding van de wervelkolom.

Dit uit zich in rugpijn en progressieve kromming.

TIP: Knieartritis vernietigt langzaam maar zeker je kniegewrichten.

Bekken- en axiale houding bij coxartrose

Zoals hierboven vermeld, veroorzaken misvormingen in het heupgewricht veranderingen in de houding van het bekken en de wervelkolom, en dus in de houding van het lichaam als geheel. Een verkeerde en ongelijke houding maakt het voor patiënten niet alleen moeilijk om te lopen en bewegingen in gang te zetten, maar ook om te staan en hun evenwicht te bewaren.

Basisveranderingen in bekkenhouding bij de tafel

Totale heupartroplastiek: wanneer is dit nodig?

Totale heupartroplastiek is geïndiceerd als het gewrichtskraakbeen volledig is vernietigd, voornamelijk bij oudere patiënten bij wie de aandoening ernstige pijn veroorzaakt die moeilijk met medicijnen onder controle te houden is en de normale bewegingen ernstig beperkt.

Wat verwacht de patiënt van een heupprothese?

Een heupprothese is een chirurgische ingreep die onder algehele narcose wordt uitgevoerd. Het artritische kraakbeen in de femurhals (het gebied onder de femurkop) moet worden weggesneden voordat de titanium gewrichtsprothese wordt geplaatst.

In de praktijk wordt de femurkop verwijderd en vervangen door een titanium kop, die bestaat uit een schacht waarop de keramische kop zit.

De femurkop wordt in een kom geplaatst, die ook van titanium is, en er wordt een polyethyleen inzetstuk tussen geplaatst. Het acetabulum moet nog worden geprepareerd voordat de endoprothese volledig wordt aangebracht en de titanium kom wordt geplaatst. Dit gebeurt met een frees.

Nadat de endoprothese is geplaatst, controleert de arts nog de beweeglijkheid. Na de laatste herpositionering is de endoprothese klaar om de patiënt te dienen waar zijn eigen gewrichten hem in de steek hebben gelaten.