Dementie kan al op jonge leeftijd optreden. Ken de eerste tekenen en verschillen

Dementie is een ziekte, maar het is ook een symptoom van een ziekte.
Mensen schrijven het vaak ten onrechte toe aan ouderen, maar het kan iedereen treffen, zelfs op jonge leeftijd.

Welke ziekten veroorzaken dementie?

Op de voorgrond staat de achteruitgang van eerder verworven intellectuele vaardigheden.

De naam komt van het Latijnse "de mentio", wat vertaald kan worden als vertrekken in geest/geest.

In de 18e eeuw werden alle mentale stoornissen met deze term aangeduid.

Het treft vooral oude mensen - ouderdomsdementie.
Verschillende ziekten kunnen echter leiden tot de ontwikkeling van dementie, zelfs op jonge leeftijd.

Hoe manifesteert dementie zich?

Het geheugen wordt meestal als eerste aangetast.
Het is het redeneervermogen waarmee we informatie die we al geleerd hebben vasthouden en terughalen.
Stoornissen zijn duidelijk op het niveau van zowel het kortetermijngeheugen als het langetermijngeheugen.

Logisch denken, dat ons normaal gesproken een beeld geeft van de realiteit en de verbanden tussen verschijnselen, gaat verloren.
IQ als een meetbaar niveau van intellectuele bekwaamheid neemt af. We hebben onze algemene kijk te danken aan een volledig begrip van de realiteit.

We hebben onze algemene kijk te danken aan volledige oriëntatie.
Mensen met dementie lijden aan desoriëntatie.
Ze kunnen gedesoriënteerd zijn door de persoon. Ze herkennen directe familieleden en kennissen niet. Erger nog, ze weten soms niet wie ze zijn.
Ze zijn ook vaak gedesoriënteerd door plaats en tijd.

Het vermogen om te leren, d.w.z. te onthouden, is ook ernstig aangetast.
Het is voor een dement persoon problematisch om in korte tijd te herhalen wat eerder is gezegd.
Soms spreken we over dagen, in ernstigere gevallen over minuten.
Dit is ook te wijten aan een gelijktijdige afname van de aandachtsspanne, algemene traagheid, bradypsychisme, onnauwkeurigheid.

De aantasting van het gezonde beoordelingsvermogen heeft een grote invloed op de affectiviteit en het gedrag.
Er is een algemene achteruitgang in de persoonlijkheid van de persoon als geheel.
Hij wordt psychologisch instabieler en onkritischer.

Agressie neemt toe, uitbarstingen van affectiviteit, frequente stemmingsstoornissen, slaapstoornissen. Kan gepaard gaan met wanen en hallucinaties.

Stadia van dementie (MMSE - mini mental state exam)

1. Milde dementie - Gekenmerkt door slechts licht geheugenverlies, resulterend in veranderingen in vroegere gewoonten en minimale gedragsveranderingen. Toegenomen vergeetachtigheid en voorbijgaande oriëntatie. Ze presteren minder goed op het werk en in alledaagse activiteiten, en hebben moeite zich te concentreren. Bovenstaande problemen worden steeds moeilijker. Ze willen niet toegeven dat er iets mis is met hen. Daarom bezwijken ze vaak aan angst en depressie.
2. Matige dementie - Cognitieve stoornissen, aanzienlijke beperkingen in oriëntatie (niet in staat om naar huis terug te keren). Ze vergeten basisinformatie over zichzelf, zelfs normale dagelijkse activiteiten worden een probleem voor hen. Sociale contacten zijn beperkt. Ze hebben hulp van anderen nodig.
3. Ernstige dementie - Ernstige cognitieve stoornis, de patiënt is niet meer in staat om beslissingen te nemen en heeft voortdurend specifieke zorg nodig. Hij kan zijn omgeving niet meer waarnemen, waanideeën en hallucinaties komen vaak voor, met gedragsstoornissen, en de agressiviteit van de patiënt neemt toe. Hij verliest geleidelijk motorische functies, en urine en ontlasting lekken.

Wat veroorzaakt dementie op jonge leeftijd?

De etiologie is gebaseerd op de schade aan de hersenen en hersenvaten veroorzaakt door de primaire ziekte, maar secundaire erfelijkheid is ook aangetoond in bepaalde specifieke gevallen.

De meesten van ons denken bij dementie aan een oude persoon die dingen vergeet naarmate hij of zij ouder wordt. Dit is grotendeels waar. Maar jonge leeftijd is geen garantie dat we gespaard blijven van deze verraderlijke ziekte.

Dementie of de oorzaken ervan worden volgens de International Classification of Diseases (ICD 10) onderverdeeld in basiscategorieën.

Hiervan hebben de eerste twee categorieën betrekking op ouderen. De tweede twee beschrijven aandoeningen of ziekten die vervolgens het dementiesyndroom veroorzaken dat alle leeftijden treft.

De ziekte van Alzheimer (morbus Alzheimer) is een ernstige hersenziekte waarvoor vandaag de dag nog steeds geen oorzakelijke behandeling bestaat.

Therapie is voornamelijk symptomatisch - het behandelen van de symptomen.

De precieze oorzaak van m. Alzheimer is niet helemaal duidelijk, maar er zijn wel enkele verbanden met erfelijkheid gevonden.

In het begin overheerst geheugenverlies op de korte termijn, een probleem met het onthouden van nieuw verworven informatie.

In latere stadia wordt ook het langetermijngeheugen aangetast.

Er zijn ook leer- en oriëntatiestoornissen.

Spraakstoornissen komen vaak voor.

De patiënt wil iets zeggen, maar kan de juiste woorden niet vinden, ook al begrijpt hij het wel. Later begrijpt hij de vragen niet meer en kan hij niet antwoorden.

Vasculaire dementie

vasculaire dementie ontstaat door een aandoening van de bloedvaten in de hersenen.

Mensen die behandeld worden voor diabetes mellitus, hoge bloeddruk of atherosclerose van de hersenvaten lopen risico.

Dit zijn ziekten die leiden tot verzwakking en vervolgens beschadiging of scheuring van de bloedvatwand.

Bij onbehandelde patiënten neemt het risico van de onderliggende ziekten natuurlijk toe en is er een grotere kans op een beroerte (apoplexie, ictus).

Met elk herseninfarct neemt de kans op het ontwikkelen van dementie toe.

Dementie bij andere ziekten

Dementie bij andere ziekten is een dementie die op een andere basis ontstaat dan m. Alzheimer en is geen vasculaire dementie.

Het komt niet alleen voor bij ouderen, maar kan op middelbare leeftijd ontstaan bij mensen die aan verschillende ziekten lijden.

• Het is bijvoorbeeld een ziekte als sclerose multiplex. Het is een inflammatoire, immuungemedieerde demyeliniserende en axonale ziekte van het centrale zenuwstelsel die mensen al rond hun dertigste treft. Het begin van de ziekte op jongere leeftijd en na het vijftigste levensjaar is minder waarschijnlijk.
  De prognose van de ziekte is ongunstig.
  Uiteindelijk uit de ziekte zich onder andere in verschillende gradaties van dementie.
• Een andere ziekte is de ziekte van Parkinson.
  De oorzaak is nog niet bekend, maar het wordt geclassificeerd als een degeneratieve ziekte met geleidelijke neuronale afsterving.
  Het komt vooral voor rond het 55e levensjaar.
  Het risico neemt toe met de leeftijd.
  Geheugenstoornissen zijn een van de psychologische symptomen van deze ziekte.
• Minder bekend is de ziekte van Huntington.
  Het is een niet vaak voorkomende erfelijke ziekte van het centrale zenuwstelsel.
  De ziekte begint zich voor te doen rond de leeftijd van 35 tot 50.
  De symptomen nemen toe in de volgende 10 tot 20 jaar.
  In het beginstadium zijn het alleen stemmingswisselingen, gedragsveranderingen, depressie, vertraagd denken, verminderd vermogen om te begrijpen en te leren, wat overgaat in dementie.
  Een verminderde motorische (bewegings)functie veroorzaakt onwillekeurige, versnelde tot ongecoördineerde bewegingen die gepaard gaan met trekkende gezichtsspieren (grimassen).
• Creutzfeldtova-Jakobova choroba je sporadické neurodegenerativní onemocnění mozku.
  Poprvé bylo popsáno v roce 1920 německým neuropatologem H. G. Creutzfeldtem. O něco dříve ji rozpoznal německý neurolog A. M. Jakob.
  Přenos je dědičný z matky na dítě s 50% pravděpodobností. Sporadická forma je zapříčiněna samovolnými změnami v mozkové tkáni, infekční forma se přenáší z nemocného zvířete požitím infikovaného masa (BSE). Případně je možný i iatrogenní přenos například při transplantaci.
  Průběh je charakteristický poruchami paměti (zastřená mysl), porucha koordinace s následnými častými pády, závratě, halucinace, záchvaty strachu.
  Onemocnění progreduje až do těžkého stavu demence. Nemocný je postupně zcela nehybný – upoutaný na lůžko s úplným vymizením osobnosti.
• Nieman-Pickovu chorobu řadíme mezi onemocnění metabolická. Konkrétně se jedná o poruchu metabolismu tuků.
  Ty se ukládají převážně v játrech, slezině a kostní dřeni.
  Rozděluje se na tři základní typy. Typ A postihuje již novorozence.
  Potíže se začínají objevovat již v prvních týdnech života a končí smrtí kolem 1. až 3. roku.
  Projevuje se neprospíváním novorozence, zvracením, průjmy, svalovou slabostí až úplnou psychomotorickou poruchou.
  Typ B může vzniknout v dětském věku i v dospělosti. U tohoto typu však intelekt nebývá postižen.
  Typ C postihuje různé věkové skupiny od narození až do dospělosti. Projevy jsou jak motorické, tak i na psychické úrovni s prohlubující se mentální retardací.
  Léčba neexistuje, existují jen pokusy o transplantaci kostní dře
• Onemocnění vyskytující se i u mladých lidí způsobující postupné poruchy i kognitivních funkcí je epilepsie.
  Každému z nás se může stát, že dostane během života epileptický záchvat buď po úrazu hlavy, nebo nadměrným požitím alkoholických nápojů. To ovšem neznamená, že je epileptik a rozvine se u něj předčasná demence.
  Epilepsii jako onemocnění diagnostikuje výhradně lékař na základě anamnesticky potvrzených opakovaných záchvatů a dalších vyšetření, například elektroencefalografie (EEG) s přítomností patologických elektrických vzruchů v mozku a následně vyšetření potřebných k odhalení její příčiny.
  U pacientů s dlouholetou epilepsií se postupně může začít projevovat předčasná demence.
  Málokdy však dochází k úplné degradaci osobnosti.

Dit wordt niet alleen veroorzaakt door de hierboven genoemde ziekten, waar zelfs de moderne geneeskunde niets tegen kan doen. Soms is het iemands eigen schuld.

• De meest voorkomende oorzaken van niet-ziektegerelateerde dementie in ons land zijn alcoholisme of overmatig gebruik van verschillende drugs.
  Deze stoffen laten ook hun sporen na in de hersenen, en niet alleen in de lever zoals veel mensen denken. Regelmatig gebruik leidt tot atrofie van de hersenen met de daaropvolgende ontwikkeling van dementie.

Pseudodementie is geen echte achteruitgang in intellectuele capaciteiten, maar een voorbijgaande toestand met een achteruitgang in intellectuele capaciteiten.
Het ontstaat als een posttraumatische reactie (na een stressvolle, traumatische ervaring) en verdwijnt wanneer deze factor wordt verwijderd.
Pseudodementie wordt gekenmerkt door een verlies van de meest elementaire capaciteiten, terwijl de meer complexe behouden blijven.
Absurde antwoorden (ik ben 200 jaar oud) of een fantasierijke omkering in het rijden (schrijven met de andere kant van de pen) staan op de voorgrond, zoals bijvoorbeeld in de voorbijgaande sombere toestand van het syndroom van Ganzers.
In het geval van pseudodementie gaat het niet om een simulatie.
Deze voorbijgaande toestand wordt niet gerealiseerd door de lijder.

Diagnose en behandeling

Er is geen specifieke behandeling vanwege de verschillende oorzaken voor de ontwikkeling van dementie.

Iedereen die de symptomen beschreven in het milde stadium begint te vertonen, moet volledig worden onderzocht door een arts. Ziekten die de aandoening zouden kunnen veroorzaken, worden geleidelijk geëlimineerd.

De meeste ziekten kunnen worden uitgesloten of bevestigd door morfologische onderzoeksmethoden, namelijk computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), waarbij de arts veranderingen in het hersenweefsel kan beoordelen.

Hierbij gaat het vooral om hersenatrofie - een krimpend volume van hersenweefsel.

Het kan niet genezen worden, maar de progressie kan vertraagd worden, voornamelijk met medicijnen die het metabolisme en de bloedstroom door het hersenweefsel verbeteren.
Antioxidanten en vitamines zijn ook nuttig om degeneratieve veranderingen te vertragen.
Bij genetische ziekten worden DNA-testen uitgevoerd.
Als alle testen negatief zijn, moet men gaan nadenken over psychiatrische behandeling van de aandoening.
Behandeling is voornamelijk symptomatisch met betrekking tot het overheersende probleem.