De meest voorkomende inflammatoire darmziekten: kennen we hun symptomen?

Ontstekingsziekten van het darmstelsel vormen een zeer diverse groep ziekten. Preventie en behandeling zijn daarom gebaseerd op de veroorzaker.

Ontsteking is de natuurlijke afweer van het lichaam. Het activeert het immuunsysteem. Als deze ontstekingsreactie echter een bepaalde drempel overschrijdt, houdt het op met functioneren.

Mogelijke veroorzakers van darmontsteking

• bacteriële actie
• virale werking
• aanwezigheid van parasieten
• werking van antibiotica
• verkeerde voeding of combinatie van voeding
• stoornis van het immuunsysteem
• idiopathische - niet-specifieke ontstekingsziekten

Infectieuze inflammatoire darmziekten

Infectieuze inflammatoire darmziekten behoren tot de meest voorkomende darmziekten. Ze kunnen worden veroorzaakt door verschillende virussen, bacteriën, chlamydia of parasieten.

Dergelijke ziekten uiten zich meestal in diarree en een verhoogde temperatuur, misselijkheid en braken. Mensen van alle leeftijden, ongeacht geslacht, hebben er last van.

Diarree kan vrij frequent zijn en een waterig karakter hebben.

Vooral bij kinderen en ouderen kan diarree gemakkelijk leiden tot uitdroging, wat gevaarlijk kan zijn.

Lees onze artikelen:

• Hoe je diarree bij kinderen rustig kunt aanpakken
• Wat is het juiste dieet bij diarree, verstopping of braken?
• Wat is de juiste manier om diarree en diarree bij kinderen te behandelen?

Gastro-enteritis

Deze ontstekingsziekte van het spijsverteringskanaal wordt ook buikgriep of darmviremie genoemd. Het is een irritatie die gepaard gaat met ontsteking van de maag en de darmen.

De oorzaak kunnen bacteriën, virussen, schimmels of parasitaire infecties zijn.

Het wordt overgedragen via de zogenaamde fecaal-orale route of door druppelinfectie. Het wordt dus overgedragen via vuile handen, slechte hygiëne, besmet water, voedsel, maar ook niezen en hoesten.

Onaangename darmproblemen liggen ook op de loer in sommige populaire vakantiebestemmingen. Lees meer in ons tijdschriftartikel.

Het begin van gastro-enteritis is relatief snel. Het is meestal ernstiger, maar van korte duur. De eerste symptomen kunnen al na de eerste dag van de infectie optreden.

Zwakte, misselijkheid, koorts en vaak ook lichaamspijn volgen, gevolgd door krampachtige buikpijn, braken en diarree. De symptomen duren meestal 5 tot 7 dagen.

Het is belangrijk om uitdroging te voorkomen, wat vooral belangrijk is voor kinderen en ouderen wanneer diarree en braken optreden.

Normaal gesproken moet een volwassene ongeveer 2 tot 3 liter water per dag drinken. Bij diarree en braken is dit nog meer. Het vochtverlies in zo'n toestand moet dus voldoende worden aangevuld.

Als je kind tijdens de ziekte weigert om vocht in te nemen, lusteloos of slaperig is, aarzel dan niet om contact op te nemen met je arts. Indien nodig zal hij of zij opdracht geven voor een ziekenhuisopname en een infuus met vochtaanvulling.

Dysenterie, rodehond, dysenterie

Dit is een zeer besmettelijke, infectieziekte. Ze wordt veroorzaakt door een bacterie van het geslacht Shigella en komt vooral voor in omstandigheden met weinig hygiëne. Daarom wordt ze ook shigellose of vuilehandenziekte genoemd.

Ongeveer de tweede of derde dag na besmetting uit het zich in vermoeidheid, malaise, gebrek aan eetlust, misselijkheid of zelfs braken. Later gaan hoge koorts, rillingen of rillen ook gepaard.

Na een paar uur treden buikpijn en diarree op, die vaak slijm en bloed kan bevatten.

Hoe je deze ziekte kunt voorkomen en behandelen, lees je in het artikel Dysenterie, rode hond, dysenterie of gewoon vieze handen-ziekte

Diverticulitis - ontsteking van de uitstulping van de darmwand

Een uitstulping van de dikke darm wordt diverticulose genoemd. De vorming van dergelijke zakjes of uitstulpingen komt meestal voor in het eindgebied van de dikke darm. Het komt vooral voor bij mensen boven de 60 jaar.

De oorzaak van zo'n darmuitstulping is niet helemaal bekend, maar houdt verband met een verhoogde druk door frequente en zware stoelgang of obstipatie.

Risicofactoren zijn ook verzwakking van de darmwand en leeftijd boven de 40 jaar.

Misschien ben je ook geïnteresseerd in het artikel.

Een complicatie van deze ziekte, waarbij ontsteking optreedt, is diverticulitis.

Diverticulitis uit zich door:

• pijn en krampen in de buik
• moeite met ontlasten
• verhoogde temperatuur
• misselijkheid
• braken

In ernstigere gevallen kan het ontstoken divertikel scheuren. Aarzel daarom niet om contact op te nemen met je arts als je langdurige symptomen van diverticulitis ervaart.

Misschien ben je ook geïnteresseerd in de volgende artikelen:

• Constipatie tijdens de zwangerschap maakt het wachten op de langverwachte baby vaak onaangenaam
• Hoeveel hebben we per dag nodig?

Hoeveel ontlasting moeten we nemen?

Een ontsteking van dit deel van de dikke darm is beter bekend als een blindedarmontsteking.

De oorzaken van de ontsteking zijn uiteenlopend. Meestal is het te wijten aan verstopping van het risicogebied door te harde ontlasting of vreemde stoffen. Ook verschillende parasieten kunnen verantwoordelijk zijn voor de ontsteking.

De positie van het wormachtige aanhangsel of de aanwezigheid van verklevingen - dat zijn abnormale verbindingen tussen weefsels en organen - hebben ook invloed op het optreden ervan.

Symptomen van een wormbesmetting kunnen typisch zijn, maar de symptomen zijn vaak atypisch. De locatie van de wormbesmetting in de buikholte is tot op zekere hoogte individueel en daarom zijn de symptomen variabel.

Typische symptomen van een wormbesmetting zijn onder andere

• buikpijn
• gebrek aan eetlust
• misselijkheid
• braken
• temperatuur tot koorts

Verschillende spijsverteringsproblemen zoals een opgeblazen gevoel, diarree, constipatie, bleekheid, zweten, snelle ademhaling en hartslag kunnen ook gepaard gaan.

Omdat appendicitis vaak atypische symptomen heeft, is het belangrijk om er bij elke buikpijn aan te denken.

In de context van buikpijn kun je ook ons artikel lezen.

Ontsteking met onbekende oorzaak

Dergelijke ontstekingen worden idiopathische ontstekingen genoemd. Hun oorzaak is onbekend en een dergelijke ziekte is meestal chronisch, d.w.z. langdurig of zelfs ongeneeslijk.

De bekendste idiopathische ziekten zijn de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.

Deze ontstekingsziekten van het darmstelsel kunnen zich manifesteren:

• buikpijn - algemeen, omcirkeld, constant, krampachtig
• onregelmatige stoelgang
• een bijmenging van bloed of slijm in de ontlasting
• diarree
• misselijkheid of braken
• algemene vermoeidheid en zwakte
• bloedarmoede
• gewichtsverlies

De symptomen hangen voornamelijk af van de plaats van de aandoening. Bij zowel colitis ulcerosa als de ziekte van Crohn kunnen periodes van opflakkeringen worden afgewisseld met periodes van rust waarin de patiënt geen ongemak ervaart.

De eerste symptomen van idiopathische inflammatoire darmziekten zijn vaak moeilijk te onderscheiden van andere infectieuze ontstekingen.

Ziekte van Crohn

Bij de ziekte van Crohn tast de ontsteking alle lagen van de darmwand aan en kan elk deel van het spijsverteringskanaal worden aangetast.

De symptomen hangen af van de plaats van de ontsteking. De ziekte wordt vaak pas in een later stadium ontdekt.

De ziekte van Crohn kan zich uiten als:

• pijn aan de rechterkant van de buik onder de maag
• diarreeachtige ontlasting
• bloed in de ontlasting bij ongeveer 40% van de patiënten

Later komen daar algemene symptomen bij zoals zwakte, vermoeidheid, gebrek aan eetlust of gewichtsverlies.

Het komt het meest voor bij mensen van 20-40 jaar.

Colitis ulcerosa

Colitis ulcerosa tast vooral het slijmvlies van de dikke darm aan. Er treedt ontsteking op in de mucosale en submucosale lagen.

Vaak is er ook bloed in de ontlasting aanwezig en in sommige gevallen zelfs slijm.

Ontlasting gaat vaak gepaard met krampachtige buikpijn. Diarree komt ook 's nachts voor. In ernstigere gevallen is er ook een verhoogde temperatuur, is de patiënt bleek en is er sprake van malaise. Gewichtsverlies en uitdroging worden ook gemakkelijk waargenomen.

De typische leeftijd is 30-40 jaar.

Als deze ziekten vroeg worden opgemerkt, kunnen de symptomen enigszins onder controle worden gehouden.

Patiënten moeten onder andere voorlichting krijgen over de mogelijke factoren die deze ziekten negatief beïnvloeden.

Dit zijn bijvoorbeeld roken, een suikerrijk dieet, hormonale anticonceptiemiddelen of verhoogde psychologische stress.

Maatregelen die de uitlokkende factoren minimaliseren, samen met dieetmaatregelen, leveren een belangrijke bijdrage aan het beheersen van de manifestaties van deze ziekten.