Aambeien tijdens de zwangerschap en na de bevalling: waarom ontstaan ze, hoe kunnen ze worden behandeld?

Aambeien zijn nodulair uitgezette aderen in de bekleding van het anale kanaal (tot 3 cm van het laatste deel van het rectum), die helpen bij de ontlasting.

Ze zijn een normaal onderdeel van het menselijk lichaam. Als aambeien ziek zijn, worden ze groter, gezwollen en ontstoken en treden er symptomen op.

Aambeien bevinden zich in het rectale gebied en kunnen variëren van de grootte van een erwt tot de grootte van een druif.

Soms vormen aambeien een pijnlijk bloedstolsel - een aambei. Deze bloedstolsels zijn niet gevaarlijk, maar ze kunnen wel veel pijn veroorzaken.

Het meest voorkomende symptoom is rectaal bloedverlies na de ontlasting.

Waar zitten aambeien?

Afhankelijk van waar aambeien zich bevinden, worden ze onderverdeeld in uitwendig en inwendig.

Ze kunnen zich in het onderste deel van de endeldarm bevinden. In dat geval worden ze uitwendige aambeien genoemd. Ze zijn rond de endeldarm te zien als knopen rond de anale (anus) opening. Ze tromboseert vaak (vormt bloedstolsels), is gezwollen en pijnlijk.

Inwendige aambeien komen voor in de bekleding van het rectum. De aderen in de sluitspier zijn aangetast. Ze zijn aanwezig boven de uitwendige sluitspier, onder de bekleding van het rectum. Ze zijn zichtbaar als ze met een rectoscoop worden onderzocht. Ze uiten zich als rectaal bloeden of naar buiten duwen, afhankelijk van het stadium.

De pijn is meestal niet uitgesproken, maar na een bloeding wordt hij toch plots minder.

Hoe zien aambeien eruit?

Inwendige aambeien zijn onderverdeeld in 4 stadia: Stadium 1 - geen uitsteeksel, alleen bloedvaten zichtbaar Stadium 2 - uitsteeksel is naar buiten als het gebogen is, maar trekt terug als het rechtop staat Stadium 3 - uitsteeksel als het gebogen is en handmatig teruggetrokken moet worden Stadium 4 - permanent uitsteeksel

Deze aandoening is vrij wijdverspreid. Erfelijke factoren spelen een rol, maar constipatie, diarree, levensstijl, zittend leven, overgewicht, zwangerschap, postnatale conditie dragen er allemaal aan bij. Kortom, alle omstandigheden die bloedophoping en druk in het gebied bevorderen, dragen eraan bij.

Je kunt meer lezen in het artikel Heb ik aambeien? Wat zijn aambeien, hun oorzaken, symptomen en behandeling?

Vaak voorkomende aambeien tijdens de zwangerschap

Veel vrouwen krijgen om verschillende redenen voor het eerst last van aambeien tijdens de zwangerschap of na de bevalling.

Door de verhoogde productie van het hormoon progesteron, dat zowel verwijding van de bloedvaten als inwendige druk en constipatie veroorzaakt.

Tijdens de zwangerschap en na de bevalling komen ze voor bij bijna 40% van de vrouwen.

Vaak zijn ze voor de zwangerschap al aanwezig in een asymptomatische vorm, d.w.z. zonder symptomen. Ze verergeren tijdens de zwangerschap en kunnen tegen het einde van de zwangerschap en na de bevalling met grote kracht toeslaan en zich kenbaar maken.

Het veroorzaakt grote problemen als de aambeien ontstoken raken.

Tijdens de zwangerschap zijn aambeien vaak gezwollen en groot.

Ze uiten zich met zwelling, een branderig gevoel, jeuk of pijn.

Ze bloeden vaak. Het bloed heeft een helderrode kleur, wat je merkt als je ontlasting uitscheidt op toiletpapier.

Waarom komen aambeien voor tijdens de zwangerschap?

Tijdens de zwangerschap ondergaat het vrouwelijk lichaam verschillende veranderingen in de anatomie en in het inwendige milieu van het lichaam. Deze veranderingen hebben ook een invloed op het veneuze systeem en de vorming van aambeien.

Het lichaam moet ongeveer een kwart meer kracht geven dan voor de zwangerschap. Deze veranderingen zijn gericht op de bevalling van de foetus en het overleven van de vrouw tijdens de bevalling.

Na de bevalling tijdens de zes maanden van de zwangerschap keert het lichaam terug naar de toestand van voor de zwangerschap.

Tijdens de zwangerschap oefent de baby extreme druk uit op het rectale gebied.

Aambeien ontstaan door een verhoogde intra-abdominale druk, als gevolg van de druk van de groeiende foetus in de baarmoeder. De ligamenteuze wanden van de endeldarm ontspannen en hun wand is verzwakt.

De uitstroom van bloed in de aderen van het rectum wordt bemoeilijkt door de druk van de baarmoeder en de groeiende foetus erin.

Tijdens de zwangerschap treedt vaak constipatie op, wat ook leidt tot de vorming van aambeien.

De druk van de vergrote baarmoeder, vooral in het 2e en 3e trimester, drukt met grotere kracht op de bekkenaders, de vena cava inferior, die op hun beurt het bloed naar de onderste ledematen laten stromen.

Het is deze druk van de baarmoeder op de aderen die het risico op spataderen en aambeien met zich meebrengt. Door onvoldoende bloedstroom, die met grotere kracht moet worden teruggevoerd, stagneert het bloed in de aderen en verwijden ze.

Hierdoor kunnen aambeien ontstaan tijdens en na de zwangerschap.

Ze komen vooral voor na vaginale bevallingen.

Gaan aambeien vanzelf over?

Vrouwen hebben vaak al voor de zwangerschap last van aambeien, maar tijdens en na de bevalling verergert de aandoening vaak.

Na de bevalling en als de zwangerschapshormonen verdwenen zijn, verdwijnen aambeien meestal spontaan. Dat hangt af van de toestand waarin de aambeien voor de zwangerschap verkeerden. Het hangt ook af van hun grootte, hun plaats en hoe het lichaam na de bevalling afvlakt.

Dit kan enkele dagen tot enkele weken duren.

Aambeien na de bevalling

Als je ze tijdens de zwangerschap hebt weten te vermijden, kunnen ze na de bevalling toch ontstaan door de inspanning tijdens de bevalling en de daaropvolgende verstopping.

Als je ze al tijdens de zwangerschap had, kunnen ze verergeren.

Vrouwen na de bevalling klagen het vaakst over problemen met aambeien.

De klachten worden gemeld door 28% tot 48% van de vrouwen in de eerste vier weken na de bevalling.

Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen hoe de druk op de baarmoeder als gevolg van het dragen van de foetus en het naar buiten duwen van de baby tijdens de vaginale bevalling aambeien kan veroorzaken.

In verschillende gevallen zijn vrouwen na de bevalling ook vatbaar voor constipatie.

Hier kan een vicieuze cirkel beginnen van moeten poepen en druk op de ontlasting ontwikkelen, waarbij ze een uitbraak van aambeien kunnen ervaren. Ze zijn bang om naar het toilet te gaan om te poepen vanwege de pijn en de daaropvolgende rectale bloeding, dus houden ze hun ontlasting in. Deze wordt dan hard en het proces herhaalt zich opnieuw.

Aambeien: hoe komen ze tot uiting?

Zwangere vrouwen en vrouwen na de bevalling hebben vaak last van ongemak in het rectale gebied.

Hier ontstaat de vorming van aambeien, die het legen van de ontlasting met buikpijn beïnvloedt.

Aambeien uiten zich door helderrood bloed na de ontlasting, soms met slechts een klein beetje bloed en soms met vrij grote bloedingen.

Tijdens de zwangerschap is het bij aambeien altijd nodig om uit te sluiten of het gaat om een bloeding vanuit de geslachtsorganen.

Naast het bloeden kun je last hebben van jeuk en een branderig gevoel in het rectale gebied.

Deze ongemakken kunnen variëren van irritant tot zeer pijnlijk. Het goede nieuws is echter dat aambeien in de meeste gevallen niet ernstig zijn en meestal vanzelf overgaan met thuisbehandeling.

Preventie bestaat uit de behandeling van constipatie, strikte rectale hygiëne en sporten.

Wat is de behandeling van aambeien vanuit huis?

De behandeling hangt af van het stadium waarin de aambeien zich bevinden.

• Het bestaat voornamelijk uit het reguleren van de ontlasting, het voorkomen van constipatie, de ontlasting moet zacht zijn. Het is het beste om scherp en gekruid voedsel te vermijden, dat irriteert het rectum tijdens de ontlasting.

• Voeg vezels toe aan je dieet. Eet veel fruit, groenten en voedingsmiddelen die vezels bevatten (volle granen, peulvruchten, psyllium). Vezels bevorderen de stoelgang en reguleren de consistentie van de ontlasting, wat constipatie helpt voorkomen. Vergeet echter niet om tegelijkertijd veel te drinken, anders kunnen vezels constipatie veroorzaken.

• Drink minstens 1,5 tot 2 liter water per dag.
• Houd de ontlasting niet op uit angst voor pijnlijke ontlasting. Hoe langer je wacht, hoe harder de ontlasting wordt en hoe erger de aambeien kunnen worden.
• Duw niet hard op de ontlasting bij het plassen.
• Sporten wordt aanbevolen voor zwangere vrouwen die veilig zijn voor haar en de baby. Door te sporten zal de vaatdoorstroming verbeteren. Door te bewegen zullen de aderen stabiliseren.
• Als sporten niet bij je in de buurt is, doe dan in ieder geval voldoende lichaamsbeweging in de frisse lucht.
• Doe Kegel-oefeningen om de bekkenbodem te versterken. Zo voorkom je dat de spieren rond de anale opening, de urinebuis en de vaginale ingang verzwakken.
• Vermijd lang zitten.
• Op je zij slapen wordt aanbevolen.
• De anus heeft een grondige hygiëne nodig, door deze voorzichtig schoon te maken en vervolgens met een zachte droge doek of zachte handdoek in te smeren.
• Gebruik in plaats van droog toiletpapier milde vochtige doekjes zonder parfum en kleurstoffen.
• Probeer een zitbad, dat je meerdere keren per dag kunt doen.
• Een zitbad met kamille of eikenschors wordt aanbevolen.
• Breng een koud kompres of ijs gewikkeld in een handdoek aan op het rectum gedurende 10 minuten.
• Wissel warme baden en koude kompressen af.
• Probeer receptvrije zalven of zetpillen met ontstekingsremmende werking te gebruiken om de pijn te verlichten en tegelijkertijd aambeien te behandelen.

Als je echter medicijnen koopt, lees dan goed de gebruiksaanwijzing en let op de aanbevolen duur van de behandeling. De meeste medicijnen mag je niet langer dan een week gebruiken. En let op: sommige medicijnen worden afgeraden voor gebruik tijdens het eerste trimester van de zwangerschap of als je borstvoeding geeft.

Als thuisbehandeling niet werkt

Als je alles al hebt geprobeerd en het probleem met aambeien niet is verdwenen, is het een goed idee om een specialist (chirurg) te bezoeken. Hij zal de beste manier kiezen om aambeien te behandelen.

Een pijnloze poliklinische behandeling of een zachte chirurgische behandeling tot en met een chirurgische oplossing is een optie.

Een chirurgische behandeling van aambeien wordt aanbevolen na het einde van de zesde maand.