40e week van de zwangerschap: is het tijd om te bevallen? + 41e en 42e week van de zwangerschap

Je bent 40 weken zwanger (TT) en je uitgerekende datum is aangebroken.

Je baby is geboren en klaar om geboren te worden.

Het is bijna niet te geloven hoe snel een perfect mensje zich kan ontwikkelen gedurende 38-40 weken. Slechts 5% van de vrouwen bevalt op een bepaalde uitgerekende termijn en tot 30% van de zwangerschappen gaat door na de 40e week. Je lichaam weet het beste wanneer het moet bevallen.

Als uw baby nog niet geboren is, zal de geboorte waarschijnlijk de komende dagen plaatsvinden.

Hoe gaat het met de baby in de baarmoeder?

Uw baby is klaar voor het leven buiten de baarmoeder. Hij is volledig ontwikkeld en gedragen.

Hij weegt ongeveer 3460 g en meet 51 cm.

Hoewel hij door het gebrek aan ruimte in de baarmoeder behoorlijk wordt samengedrukt, zou hij nog steeds actief moeten zijn. U zou zijn bewegingen moeten voelen, ondanks de beperkte ruimte en de veranderingen in zijn activiteit.

Als dit gebeurt, kan dit een belangrijk teken zijn dat er iets mis is. Als er veranderingen zijn, ga dan naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

Omdat de baby tot nu toe in de baarmoeder is gebleven, zal hij na de geboorte waarschijnlijk meer haar hebben en helderder zijn.

Zijn hersenen zullen zich na de geboorte in een snel tempo blijven ontwikkelen, net als zijn vaardigheden en handigheid.

Zijn vingernagels zijn al scherp en langer, zodat hij kan krabben.

Sommige van uw zwangerschapshormonen komen ook in het lichaam van de foetus terecht, zodat hij gezwollen borstklieren en gezwollen geslachtsorganen heeft. Dit zal zich na de geboorte aanpassen.

De placenta voedt de baby nog en voorziet hem de eerste 6 maanden van antilichamen die hij nodig heeft om infecties na de geboorte te bestrijden. Borstvoeding geeft de baby nog meer antilichamen om zijn immuunsysteem te versterken.

Als de foetus er helemaal klaar voor is, begint hij het hormoon oestrogeen aan te maken. Oestrogeen zorgt voor baarmoedercontracties.

Na de 40e week verlaat de vernix, die de huid tot nu toe heeft bevochtigd en beschermd, de huid van de baby. De baby kan dus na de geboorte op sommige plaatsen een drogere huid ontwikkelen.

De tabel toont de geschatte afmetingen van de foetus bij 40 weken volgens sonografische metingen

Voor meer informatie over foetale grootte, zie het artikel: echografie in de zwangerschap: foetale grootte, wat is foetale biometrie?

Hoe voelt een vrouw zich bij 40 weken?

Uw gewicht is hetzelfde. U kunt ook een klein gewichtsverlies opmerken.

Je voelt je groot, onhandig en ongemakkelijk door de grote zwangere buik.

Je hebt nu veel last van zwangerschapsmoeheid, maar je kunt wel heimwee hebben na de bevalling.

Veel voorkomende symptomen bij de laatste weken van de zwangerschap zijn:

De opkomende weeën, de zogenaamde Braxton-Hicks weeën, die vaker en heviger voorkomen.

Vermoeidheid en slaapproblemen, die u ook het grootste deel van uw zwangerschap heeft gehad.

Er kunnen zich striae blijven vormen, vooral op uw borsten, die door het zuigen van moedermelk worden voorbereid op de borstvoeding.

Uw borsten zijn pijnlijk en vol, klaar voor de borstvoeding. U kunt merken dat er colostrum uit uw tepels druipt. Dit verschijnt als natte plekken op uw beha in het tepelgebied.

Gezwollen en bloedend tandvlees, vaak zelfs na voorzichtig poetsen.

Jeukende huid, vooral op de buik. Door het aanspannen en uitdrogen van de huid voel je vaak een ongemakkelijke jeuk. Smeer je huid regelmatig in met crèmes om haar te hydrateren en het ongemak te verlichten.

Pijn aan de zijkant van de buik wordt veroorzaakt door de vergrote baarmoeder en de druk daarvan.

Hoofdpijn. Probeer te drinken en te gaan liggen. Soms wordt de pijn veroorzaakt door vochttekort en vermoeidheid. Ga bij aanhoudende ernstige hoofdpijn naar een ziekenhuis.

Rugpijn door toenemende belasting van de wervelkolom komt vaak voor. Sterkere rugpijn komt ook voor vóór de bevalling, wanneer uw lichaam zich voorbereidt op de bevalling.

U kunt pijn voelen in het vaginale gebied door de druk van het hoofd van de baby op uw bekken.

Indigestie en brandend maagzuur komen voor.

Door de druk op het bekken en de druk op de ontlasting ontstaan een opgeblazen gevoel, constipatie en vervolgens ongemakkelijke aambeien.

Krampen in de benen komen vooral 's nachts voor.

Opvliegers worden veroorzaakt door zwangerschapshormonen.

Duizeligheid en licht in het hoofd. Probeer iets te drinken, ga liggen en leg uw benen omhoog. Als dat niet helpt, ga dan op uw linkerzij liggen. Dit ontspant de bloedstroom door de vena cava inferior en helpt de hersenen om een betere bloedstroom te krijgen, wat de duizeligheid helpt verlichten.

Uw armen en benen kunnen opzwellen, dus rust met uw voeten omhoog.

Infecties komen vaak voor in de laatste maand van de zwangerschap. Uw lichaam is verzwakt, gestrest en uw immuniteit is verlaagd. Dit verhoogt de kans op infecties.

Urine-infecties komen vaak voor in de laatste maand van de zwangerschap. Ze uiten zich door een branderig gevoel tijdens en na het plassen, pijn in de blaas.

Vaginale infecties gaan gepaard met jeuk, een branderig gevoel en ongemak in het genitale gebied. Ze uiten zich door een verandering in de consistentie of de geur van de vaginale afscheiding.

Als u last heeft van een infectie, moet u naar een gynaecoloog. Hij zal u zachte medicijnen voorschrijven om de infectie te verlichten en te behandelen.

Donkere huid in het gezicht of bruine vlekken worden chloasma of zwangerschapsmasker genoemd. De meeste donkere vlekken verdwijnen vanzelf na de bevalling.

Je huid is vetter.

Je haar is dikker en glanzender. Daar kun je de zwangerschapshormonen voor bedanken.

Bekkenpijn wordt veroorzaakt door het zakken van de baarmoeder in het bekken en de daaropvolgende druk erop.

Ter afwisseling van constipatie kan diarree optreden voordat de bevalling begint.

Symptomen uit voorgaande weken veroorzaakt door zwangerschapshormonen blijven bestaan, zoals stemmingswisselingen, ochtendmisselijkheid, verhoogde reukzin.

Devaginale afscheiding moet wit, melkachtig en soms roze getint zijn. De roze kleur van de afscheiding wordt veroorzaakt door het scheuren van de kwetsbare bloedvaten van de baarmoederhals, die zich verwijdt en voorbereidt op de bevalling.

Hoewel je het niet voelt, opent en verdunt de baarmoederhals zich tijdens deze week.

Meer vaginale afscheiding is een teken van voorbereiding op de bevalling.

U kunt merken dat de slijmprop op uw slipje sijpelt als een dikkere afscheiding van grotere hoeveelheid met een roze of bruinachtige tint. Het passeren van de slijmprop in de laatste week van de zwangerschap geeft aan dat de bevalling eraan komt en waarschijnlijk in de komende uren of dagen zal plaatsvinden.

Het ongemakkelijke gevoel van een nat slipje kan het gevolg zijn van spontaan urineverlies door de druk van de baby op de blaas. Het kan ook het gevolg zijn van langzaam lekkend vruchtwater.

Lekkend vruchtwater of urineverlies, hoe weet ik dat?

U kunt ook verrast zijn door de plotselinge afvoer van vruchtwater. Draag daarom voor de zekerheid een maandverband. Dat vangt tenminste een deel op en u vermindert de onaangenaamheid van natte kleren en de plas eronder.

Als je vruchtwater groen of bruin uitloopt, ga dan onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Het kan een teken zijn dat je baby al in de baarmoeder zijn eerste ontlasting heeft gehad en zo snel mogelijk geboren moet worden.

Let op alle tekenen dat de bevalling begint. Geef jezelf voldoende rust om kracht op te bouwen voor de bevalling.

Een zwangerschap dragen brengt ook risico's met zich mee. Hoe langer de baby in de baarmoeder zit, hoe meer hij groeit en in gewicht toeneemt.

Daarom zijn controles in de spreekkamer belangrijk. De foetus wordt gecontroleerd en een sonograaf bepaalt de vermoedelijke grootte van de baby. Bij dragen worden grotere baby's geboren en is er kans op een moeilijkere bevalling door een nauw geboortekanaal.

Welke onderzoeken moet ik hebben bij 40 weken en bij de overdracht?

Kom regelmatig op controle in de prenatale kliniek die u gewend bent. Weet wat u daarbij kunt verwachten. Het is gebruikelijk dat uw arts u adviseert om de prenatale kliniek om de dag te bezoeken.

Na de 40e week na de overdracht worden de meeste aanstaande moeders opgenomen in het ziekenhuis. In het ziekenhuis wordt ze regelmatig gecontroleerd en bewaakt om er zeker van te zijn dat de baby geen gevaar loopt. Indien nodig kan de bevalling ook kunstmatig worden opgewekt.

Als alles goed gaat, wordt om de drie dagen een CTG (cardiotocografie) uitgevoerd om de foetale hartgeluiden en baarmoedercontracties te registreren.

Gebruikelijker zijn vaginale onderzoeken, waarbij wordt nagegaan of de baarmoederhals al opengaat en zich voorbereidt op de geboorte.

Sonografie wordt gebruikt om te controleren of de baby in orde is, om de bloedstroom door de placenta naar de foetus te meten, om de functie van de placenta te controleren en om het vruchtwater te controleren.

10 dagen na de uitgerekende datum wordt een oxytocine-stresstest uitgevoerd. Er wordt oxytocine gegeven en de gereedheid van de baarmoeder en de toestand van de placenta worden gecontroleerd. Na overdracht 12 dagen na de uitgerekende datum wordt vaak begonnen met kunstmatige inductie van de bevalling.

De placentafunctie neemt af na de uitgerekende datum op dagen 10-12, wat risico's met zich meebrengt.

Ik ben 40 weken zwanger en er zijn geen aanwijzingen dat de bevalling zal vorderen.

Mogelijk is uw uitgerekende datum verkeerd berekend. Het is niet te laat.

Moet ik bevallen na mijn uitgerekende datum? Wanneer zal mijn lichaam beslissen om te bevallen?

Een met pen berekende uitgerekende datum in uw zwangerschapsboekje betekent niet dat de bevalling ook werkelijk op die dag zal plaatsvinden.

Tot 30% van de zwangerschappen duurt langer dan de 40e week.

Als de bevalling niet vordert, zal uw arts op basis van de tests en de resultaten besluiten de zwangerschap af te breken.

41e week van de zwangerschap

Je hebt je tas gepakt, je naam uitgekozen en er gebeurt nog steeds niets.

Gebruik deze tijd om uit te rusten en plannen te maken voor de toekomst met uw baby.

Het is niet ongewoon om over de uitgerekende datum heen te gaan, ook al lijkt het een eeuwigheid.

42e week van de zwangerschap

Als, ondanks alle mogelijkheden om spontane weeën op te wekken, de bevalling nog niet is begonnen en je baby niet naar buiten wil komen, zal je arts de bevalling kunstmatig opwekken.

Door de vruchtzak te scheuren en het vruchtwater af te tappen, medicijnen toe te dienen om de bevalling op te wekken of een keizersnede te plannen.

Wat zijn de mogelijke manieren om de bevalling op natuurlijke wijze op te wekken?

Als je nog niet bevallen bent en zelfs geen gevoel van naderende bevalling hebt, zijn er verschillende suggesties om de bevalling veilig op te wekken.

Een vrij beproefde methode is het verhogen van de fysieke activiteit. Probeer een langere wandeling te maken, afwisselend stevig wandelen, de trap nemen, of begin uw huis schoon te maken, de vloer te dweilen, de badkamer te wassen. Doe alles verstandig, zodat u uzelf of de baby geen pijn doet. Denk er bij stevig wandelen aan goed te ademen.

Hoewel veel stellen in de laatste weken niet eens aan seks denken, is geslachtsgemeenschap een van de manieren om een natuurlijke bevalling op te wekken.

Seks maakt oxytocine vrij in het lichaam, dat de bevalling opwekt. Orgasmische weeën stimuleren baarmoedersamentrekkingen. Spermakrampen worden verlicht door sperma. Ze bevatten het hormoon prostaglandine, dat een effect heeft op het op gang brengen van weeën. Zachte vrijpartij is voldoende om de bevalling op te wekken.

Lees ook: Seks in de zwangerschap: waar moet je op letten en welke veranderingen brengt het met zich mee?

Stimulatie van de tepels produceert het hormoon oxytocine, dat ook wordt gegeven om weeën op te wekken. De beste manier is om een paar minuten zachtjes in de tepels te knijpen tussen wijsvinger en duim.

Laat een warme douche met ronddraaiende bewegingen over uw buik en heupen lopen, maar pas op dat u niet overdrijft met het hete water. Kies een watertemperatuur die u kunt verdragen en waar u zich prettig bij voelt.

Oefeningen om de bevalling op te wekken. Enkele bekende oefeningen zijn de kattenoefening. Ga op uw knieën zitten, plaats uw handen op de grond en schommel van voor naar achter.

Oefening op een fitbal. Ga op een fitbal zitten, buig je rug, spreid je benen en schommel erop. Deze oefening helpt de baby dieper in het geboortekanaal te glijden.

Een andere optie is het uitvoeren van een klysma. Een klysma zal de beweging van de baarmoederhals vergroten en de baarmoeder helpen samentrekken. Gebruik geen agressieve producten bij het toepassen van een klysma, kies liever voor schoon lauw water.

Pittig voedsel gaat door de darmen en de baarmoeder en wekt weeën op. Pas echter op voor indigestie en onophoudelijk maagzuur in plaats van weeën.

Wat is een geïnduceerde bevalling?

Het is een bevalling die niet vanzelf, op natuurlijke wijze, plaatsvindt. Ze wordt kunstmatig opgewekt, door de tussenkomst van een gynaecoloog en de toediening van geneesmiddelen die de samentrekking van de baarmoeder stimuleren.

De meest voorkomende reden is het overschrijden van de uitgerekende datum. Het wordt aanbevolen tussen de 41e en 42e week van de zwangerschap. In geval van risico's of complicaties zelfs eerder.

Inductie van de bevalling gebeurt op verschillende manieren in overleg met uw gynaecoloog.

Inductie van de bevalling met prostaglandine. Prostaglandine is een medicijn dat de rijping van de baarmoederhals bevordert. Het maakt de baarmoederhals korter en zachter. Het helpt de baarmoederhals te openen en weeën op te wekken. Het medicijn wordt gegeven tijdens een vaginaal onderzoek in het ziekenhuis. Soms is herhaalde toediening van prostaglandine nodig.

Kunstmatige ruptuur van de vruchtzak wordt uitgevoerd als het vruchtwater nog niet is afgevoerd. Tijdens een voorzichtig vaginaal onderzoek wordt een gaatje in de vliezen gemaakt. Door het gaatje kan het vruchtwater weglopen. De baby schuift verder het bekken in. Zijn hoofdje wordt tegen de baarmoederhals gedrukt en de druk stimuleert de weeën.

Oxytocine stimuleert de weeën. Het wordt gebruikt wanneer de weeën niet zijn opgekomen of niet in intensiteit toenemen. Het wordt toegediend via een infuus in een ader, in kleine doses. De dosis wordt geleidelijk verhoogd totdat 3-4 keer per 10 minuten regelmatige weeën optreden. Tijdens de inductie met oxytocine moet de polsslag van de baby worden gecontroleerd.

Geplande keizersnede: als de bevalling niet kunstmatig kan worden opgewekt of als er een risico is op een grote foetus en op complicaties tijdens de bevalling, wordt de bevalling in de operatiekamer uitgevoerd door middel van een keizersnede.

Wat kunnen we aanbevelen?

• Wandelen wordt aanbevolen, als uw lichaam dat aankan. Lichaamsbeweging is ook goed om kracht op te doen voor de bevalling.
• Oefen ademhalingsoefeningen.
• Eet gezond in kleinere porties, meerdere keren per dag.
• Praat tegen uw baby. Vraag uw partner om ook tegen uw buik te praten. De baby zal het geluid van uw stemmen waarschijnlijk herkennen na de geboorte.
• Scheer je veilig of vraag je partner je te helpen met het scheren van je edele delen.
• Rust goed uit, ontspan en maak je klaar voor de grote dag waarop je baby ter wereld komt.

Je tas is gepakt, je naam is gekozen. Wacht maar op de dag dat je baby het levenslicht ziet. Je zult hem eindelijk zien, je zult hem echt kunnen aanraken en in je armen kunnen houden.

De geboorte begint

Als je 's nachts onregelmatige weeën voelt, probeer dan zo veel mogelijk te rusten of te slapen. Je hebt veel energie nodig voor de bevalling.

Als de weeën overdag opkomen, blijf dan rechtop zitten. Beweeg actief. U helpt de baby naar beneden en de druk op het geboortekanaal zal de baarmoedermond openen. Dit kan de weg naar de geboorte versnellen.

Probeer verschillende posities, schommel op een fitbal of sla uw armen om de nek van uw partner en leun tegen hem of haar aan.

Als je vruchtwater is afgetapt maar je nog steeds geen weeën hebt, komen ze waarschijnlijk snel. Pak je spullen rustig in, zet je tas klaar en ga naar het ziekenhuis.

Als je regelmatig weeën hebt en nog thuis bent, is het tijd om je tas te pakken en naar het ziekenhuis te gaan.

Een warme douche zal de pijn wat verzachten.

Concentreer je op ademhalingstechnieken. Adem diep in door je neus en uit door je mond.

Vraag je partner om een massage en betrek hem of haar bij de bevalling. Dit zal je kalmeren. Je lichaam zal meer endorfine aanmaken, wat natuurlijke pijnstillers zijn.

Probeer rustig te blijven en kijk uit naar de komst van de baby die onderweg is.

De bevalling bestaat uit drie fasen:

1. Fase 1 zijn de weeën. Je baarmoederhals gaat open tot een ontsluiting van 10 cm. De eerste fase duurt 6 tot 12 uur. Voor sommigen is dat minder, vooral voor vrouwen van de tweede generatie.
2. De fase is de geboorte van de baby.
3. De fase is de geboorte van de placenta.

Je kunt meer lezen over de tekenen van de bevalling en het proces ervan in ons artikel .

Hoe ziet je baby eruit?

Uw baby ziet er misschien anders uit dan u verwacht. Na de geboorte zijn baby's nat, hebben ze bloedvlekken op hun lichaam, zichtbare vernix en postnatale tekenen die met de tijd vervagen.

De schedel van de baby heeft misschien geen mooie ronde vorm. Door de bevalling kan het hoofdje blauwe plekken krijgen en een kegelvormig hoofdje achterlaten.

Lanugo, fijne haartjes die het lichaam bedekken, kunnen nog zichtbaar zijn.

De ogen zijn gezwollen, de handen en voeten zijn blauw verkleurd.

In het gezicht kunnen witte stippen of uitslag zichtbaar zijn.

Zijn huid kan droog zijn en hier en daar vervellen.

De borsten en genitaliën zijn gezwollen.

Als hij langer in utero is geweest, kan hij geboren worden met langer haar en meer dan 70 reflexen hebben.

Op het eerste gezicht lijkt een pasgeborene u misschien vreemd, maar deze veranderingen in uiterlijk zijn normaal. Na verloop van tijd, uren, dagen, zullen deze veranderingen zich aanpassen en zal uw baby een prachtige pasgeborene zijn.

Een pasgeboren baby ziet na de geboorte wazig. Zijn centrale zicht moet zich nog ontwikkelen.